شگفتی های جهان را از نزدیک لمس کنید

صبح بخیر: 

1.کنیا – مهاجرت پرندگان

کوچ پرندگان در مسیر هرساله خود در دره و رودخانه کنیا متوقف می شود. این مکان یک تالار بدون قفس پرندگان است که بیش از 13 نوع پرنده بومی در آنجا تجمع می کنند. حدود 4 میلیون فلامینگو کوچک در میان لانه پلیکان های سفید، پرنده نوک قاشقی، مرغابی های شانه به سر و لک لک ها جمع می شوند. بیش از یکصد نوع از پرنده های مهاجر، این منطقه را به محل زندگی خود در طول ماه های نوامبر تا مارس تبدیل می کنند. در این فصل می توانید در این منطقه صدها نوع پرنده را یک جا مشاهده کنید. برای این منظور باید از شمال نایروبی با اتومبیل حدود دو ساعت به سمت دره رانندگی کنید. زمین خیس و لرزنده این منطقه در کنار چشمه های آب گرم جشنواره زیبایی از جلبک های سبز را برای پرنده ها مهیا می کنند. گورخر، کرگدن های سیاه، چیتا، شیر و زرافه نیز دیگر حیواناتی هستند که در این منطقه زندگی می کنند.

2.ایتالیا و سوئیس: خط آهن استار

برای ماجراجویی های بزرگ قرن 19 میلادی می توان گفت آلپ سوئیس بسیار مناسب است. این کوه ها، قله های رویایی، دره های پر پیچ و خم و مناظر چشمگیر و پوشیده از درختان سبز دارد. تنها مشکل این زیبایی طبیعی، دسترسی به آن است. خط آهن آلبولا و برنینا با 196 پل پایه فلزی و 55 تونل  قبلا به این مکان غیر قابل دسترسی می رسید و راهِ رفتن به این منطقه دورافتاده را باز کرده بود. امروزه نیز راه آهن باریک و قطار قرمز، دسترسی سریع تری از مکان های دیگر همچون تیرانو ایتالیا  برای مسافران مهیا می کند. عبور از دل این کوه و دره های آن منظره فوق العاده ای دارد که توصیه می شود حتما از پنجره قطار شاهد آن باشید زیرا تماشای چنین طبیعتی همیشه ممکن نیست.

3.مجارستان: خونخواه های نقاب دار

در دوران ایام مقدس مسیحی ها (از یازدهم‌ نوامبر تا كریسمس‌) در روستای Mohács در مجارستان جنوبی مراسم عجیبی برپا می شود: در این روزها busók ها می آیند. هیچ کس نمی تواند از دست آنها فرار کند. آنها از رودخانه دانوب با قایق پارویی می آیند و پوستین های پشمالوی حیوانات را به تن، ماسک های چوبی به چهره، شاخ گوسفند به سر و چوب هایی به دست دارند. حدود 500 مرد و گاهی زن در همه جای روستا می چرخند و با قلاده های حیوانات سر و صدا ایجاد می کنند. در این بالماسکه شش روزه، نمایشگاه صنایع دستی و آواز نیز برپاست.

4.بلیز (آمریکای مرکزی): زندگی روی آب

سد آبسنگی بزرگ بلیز با مساحت 237962 هکتار در مقام دومین سد آبسنگی بزرگ دنیا پس از استرالیا است. این سد در واقع زیستگاه جزیره های کوچک چندلی، تالاب های ساحلی و صخره های مرجانی و مملو از پرنده های دریایی است. این منطقه حدود 500 نوع ماهی، گاو دریایی و کروکودیل های دریایی آمریکایی دارد. همچنی شامل گودال های کبالت نیز هست که به آن چاله بزرگ آبی می گویند. در سال 1970 میلادی، «جکوئیز کاستیو» با کشتی خود به این سد رسید و آن را به عنوان عجیب ترین و مرموزترین جزیره دنیا معرفی کرد. او اعلام کرد تغییرات زمین شناختی که در 150 هزار سال پیش آغاز شده بودند باعث به وجود آمدن غار عمیق 126 متری با استالاکتیک های بزرگ و غوطه ور در آب در نتیجه بالا آمدن سطح دریا شده است.

5.برزیل: شهری از آینده

در لابی قصر ایتاماراتی در برازیلیا، پلکان مارپیچ فوق العاده زیبایی از وسط زمین سر برآورده است. این سازه نشان دهنده حمایت از مدرنیسم در برزیل است. این شگفتی وابسته به برزیل برای اجرای پیمان مشروطه سال 1891 میلادی، فدرال با تاکید بر ناصاف بودن و داشتن شکل تاریخی ساخته شده است و برخی آن را به پرنده ای در حال پرواز تشبیه می کند. معمار این سازه زیبا، «اسکار نیمیر» است. این پلکان به طرز زیبایی هیچ پایه ای ندارد و گویا در هوا معلق است.

6.اسپانیا: برج های انسانی

برگزاری مراسم تشریفاتی castell که از سنت های قرن 18 میلادی است امروزه به رقابتی تبدیل شده که نمایش دهنده توانایی و قدرت است. برج های انسانی که در فرهنگ کاتالانی ساخته می شوند در عرض یک دقیقه بالا می رود. همیشه یک انسان جوان که بیشتر یک کودک است در بالای این برج انسانی می ایستد و پیش از هم پاشیدن برج به جمعیت حاضر سلام می کند. بهترین «انکسانتاس»ها کودکان سبک وزن هستند که بدون دردسر از این برج انسانی بالا و پایین می روند.

7.ویرجینا: سرزمین رنسانس

توماس جفرسون نویسنده اعلامیه استقلال آمریکا و از بنیانگذاران ایالات متحده است. او برای زندگی به منطقه ای به نام مانتیسلو در ویرجینیا رفت و خانه ای را با طراحی خودش در آن جا بنا نهاد. جفرسون برای طراحی این بنا از آندریا پالادیو - معمار ونیزی قرن شانزدهم - الگوبرداری کرده است. خانه او در حال حاضر جزو میراث جهانی یونسکو است. این ساختمان در سال 1809 میلادی تکمیل شده است و برای نخستین بار طراحی پنجره های رو به آسمان، پنجره های مدور و اتاق های گنبدی را وارد معماری آمریکا کرد.

8.مالی: گل و لای، اشک و عرق ریختن

مسجد بزرگ دِجِنه در جلگه سیل گیر رودخانه بانی، بزرگ ترین ساختمان گِلی جهان است. این مسجد در مالی در جنوب غربی تیمبوکتو قرار دارد. این مسجد خشت و گلی با مناره های خود در قرون وسطی برای کاروان های شترسوار در صحرا همچون یک سراب بوده است. امروزه این مسجد با قدمت حدود یک قرن، شامل اتاق هایی برای نمازگزاران و راهروهای پی در پیچ است که به سبک معماری قرن 13 میلادی ساخته شده اند.  هر ساله افراد بسیار مذهبی در طی مراسم محلی، لایه جدیدی از گِل را به دیوارهای ساختمان اضافه می کنند. البته باران بخشی از زحمت آن ها را می شوید و این سطوح نرم را به جاذبه های موقت تبدیل می کند اما آنها تلاش خود را می کنند.

9.چین: دنیای آب

در فرهنگ چینی، ‏نیروى مونث‌ و منفى‌ و كنش‌پذیر كائنات‌ كه‌ با g‏n‏a‏y‏ جفت‌ مى‌شود در پنجمین روز از پنجمین ماه قمری بسیار اهمیت دارد. در این روز آنها طی مراسمی، همه بدشانسی ها و بیماری ها را دور می ریزند. این کار را نیز با آویزان کردن گیاهان در خانه یا فستیوال قایق های اژدها انجام می دهند. قایق مسابقه به اژدها (فرمانروای افسانه ای آب ها) ادای احترام می کند. این مراسم در چین، مالزی، شمال آمریکا و ژاپن انجام می شود. قایق های پر نقش و نگار که با سرهای اژدها مزین شده اند حدود 50 پدال زننده سراسیمه دارد.

10.اردن: پلکانی از ماسه

ماسه سنگ های اردن جنوبی و گرانیت منطقه حفاظت شده «وادی رام» را «دره ماه» می نامند. نام دیگر این منطقه، «باغ صخره ای خدایان» است. غروب قرمز رنگ خورشید روی صخره های این منطقه می سوزد و به صورت اریب روی دیواره ها حرکت می کند. در طول 12 هزار سال پیش، مردمان بسیاری از عرب های پیش از اسلام گرفته تا ناباتائینز و عرب های بادیه نشین امروز تلاش می کنند تا شگفتی های این منطقه را بازگو کنند. نتیجه آن نیز 40 هزار حکاکی روی سنگ و سنگ نوشت های باقی مانده از آنها است. بازدیدکنده های این منطقه در میان صخره هایی با ماسه های قرمز و سنگلاخی عبور می کنند که به زبان عربی به آنها «جبل»گفته می شود.