دور اروپا در 70 روز با خودروی شخصی!

 صبح بخیر: به سراغ آقای سروش مطهر، یکی از علاقه‌مندان جهانگردی و خودروهای دو دیفرانسیل رفته ایم تا در گفت و گویی صمیمی دو روایت متفاوت را مورد بررسی قرار دهیم. در ابتدا به بخش اول بحث خواهیم پرداخت که پیرامون سفرهای ایشان با خودروی شخصی به بیش از 20 کشور دنیاست. سپس در مورد خودروی ایشان که یک دستگاه میتسوبیشی پاجروی گروه بهمن است در حیطه فنی بحث خواهیم کرد. همانطور که در ابتدا بیان شد می خواهیم در قدم اول درباره سفرهای متعدد ایشان به دیگر نقاط دنیا آن هم با خودرویی صحبت کنیم که توسط یک خودروساز وطنی به بازار ارائه شده است. ناگفته پیداست که سفر با خودرو آن هم در شرایط مختلف و به مدت طولانی مهارت ها و تجربیات بسیاری را حاصل می کند. این گفت و گو شاید مجالی باشد برای استفاده خوانندگان گرامی از این تجربیات گران‌بها.


 چطور شد که به فکر سفر کردن با خودروی شخصی آن هم به خارج از کشور افتادید؟

خب این روحیه سفر کردن و ماجرا جویی را من خودم از بچگی داشتم. یادم هست در دوران کودکی یک دوچرخه داشتم که اگر با آن دو تا خیابان آن طرف تر را می رفتم و برمی گشتم یک احساس جالب به من دست می داد و فکر می کردم یک دنیای جدید را کشف کردم. ضمن اینکه مثلا بعد ها که موتور سیکلت 125 تریل خریدم در قبل از انقلاب که مدام در مسیر اصفهان زاهدان در رفت و آمد بودم چون دانشجوی زاهدان بودم.اتفاقا با همین موتور بیشتر ایران را گشتم ولی اصل جریان از همین سفرهای ایران گردی آب می خورد.

 چه چیز باعث شد به فکر سفر به خارج از کشور با خودروی شخصی بیفتید؟

در واقع همان شور و علاقه ایی که گفتم و این نکته مهم که سفر با خودروی شخصی نوعی ماجراجویی هم هست.چون شما باید همه سفر را مدیریت کنید و از همه مهم‌تر اینکه اختیار و انتخاب در سفر با شماست.

 برنامه ریزی سفرتان چگونه بود؟

واقعیت این است که در ابتدا ما تصمیم داشتیم به چین سفر کنیم و تا آنجا که من می دانم کسی قبلا این کار را نکرده بود.این سفر به دلیل اینکه مقررات چین بسیار سخت گیرانه بود و سفارت چین هم علیرغم مراجعات من به ما پاسخی نداد و منتفی شد. با توجه به اینکه چین نشد و قبلا هم چند باری با خودرو به ترکیه سفر کرده بودیم تصمیم گرفتیم به اروپا سفر کنیم.


 مسیرها را چگونه انتخاب کردید؟

ما چندین ماه از طریق اینترنت نقاط دیدنی اروپا را جستجو کردیم. من از تمام این نقاط نقشه تهیه کردم و دست آخر این نقاط را به هم وصل کردیم و در اصل یک خط سیر درست کردیم. در ابتدا از ترکیه وارد یونان شدیم و بعد هم فضای شینگین اروپا. یک نکته مهم در انتخاب مسیر اینکه ما مسیر را طوری انتخاب کردیم که از اتوبان نباشد چون اتوبان چیزی برای دیدن ندارد.

 برای خروج خودرو از کشور چه مراحلی را طی کردید؟

خوشبختانه این کار ساده است.هر کسی چنین نیتی دارد می تواند به کانون جهانگردی و اتومبیل رانی مراجعه کند. در آن‌جا گواهی نامه بین المللی دریافت می کند. بعد خودرورا برای چک کردن باید به گمرک ببرید و در صورت مناسب بودم شرایط پلاک بین المللی یا ترانزیت دریافت می کنید.

همه این‌ها در یک روز انجام می شود.نکته مهم اینکه خودروی شما باید یا به نام شما باشد و یا از کسی که خودرو به نام اوست وکالت نامه با ذکر موضوع داشته باشید.

 با توجه به اینکه سفر شما بسیار طولانی بود،خودروی خود را چگونه آماده کردید؟

خب این مسئله خیلی مهم است.من به تعمیرگاه مرکزی مراجعه کردم و بعد از مطرح کردن نیتی که داشتم از آن‌ها خواهش کردم همه چیز را چک کنند. ضمن اینکه یک پک از لوازم اصلی مثل شمع و وایر و تسمه وچند قطعه دیگر از تعمیرگاه تهیه کردم تا در سفر لنگ نمانیم. همینطور همه تعمیرگاه های مجاز میتسوبیشی را در مسیر سفرمان سرچ کردم و ادرس آن‌ها را داشتم.


 کمی در مورد وسایلی که در سفر به همراه داشتید توضیح دهید؟

خب این وسایل چند دسته است و بسیار زیاد.اما مثلا جعبه کمک های اولیه و یخچال و مقداری ابزار فنی مورد نیاز خودرو و GPS که نقشه های جدید مسیر را داشته باشد فقط بخش کوچکی از آن‌ها بود.

 کمی در مورد امنیت سفر توضیح دهید؟

خب همه این اطلاعات در اینترنت هست ولی در اروپا امنیت بسیار خوب بود حتی اروپای شرقی مثل صربستان. مشکل در شهرهای بزرگ بود که در همه جای دنیا مثلا ساعت 3 نیمه شب نباید از کوچه پس کوچه ها رد شد.

 برخورد مردم دیگر کشورها با شما چگونه بود؟

بسیار صمیمی به‌خصوص ما با مردم محلی زیاد برخورد داشتیم و همه خوب بودند.


 از برخورد با مردم خاطره خاصی دارید؟

در یک دهکده کوهستانی در ایتالیا وارد یکی از کمپ سایت ها(اقامت گاهی برای مسافران که امکانات مناسبی دارد) شدیم و چادر را بنا کردیم وتازه نشسته بودیم که چادر کناری ما که چند جوان ایتالیایی بودند و اصلا انگلیسی بلد نبودند ما را به شام دعوت کردند. جالب بود که ما هم ایتالیایی بلد نبودیم ولی شاید 3 ساعت باهم می گفتیم و می خندیدیم بدون اینکه زبان یکدیگر را بلد باشیم.

 آیا اسپانسر هم داشتین؟

بله جیب خودمان!هر چند ما نوعی سفیر فرهنگی بودیم ولی حمایتی از ما نشد.

 با توکه سفر شما به اتفاق خانواده انجام شده می خواهم چند سوال از همسر شما بپرسم.خانم مطجه به اینهر در سفرهای طولانی کمی کار آشپزی سخت است شما چگونه با این مشکل برخورد کردید؟

خب من مایحتاجی مثل حبوبات و برنج را  از ایران آورده بودم. حتی سبزی موردنیاز را در ایران خشک کرده بودم و همراه داشتیم اگر مثلا ظهر غذای کنسروی میخوردیم شب حتما من غذای پختنی درست می کردم. سفر سختی های خودش رو دارد. مثلا یادم هست در کوه‌های مونبلان سوئیس دو روز باران بارید و همه لباس ها خیس بود. من حتی بند رخت هم همراه داشتم که بند را در ماشین بستیم و رخت‌های خیس را پهن کردیم البته سخت بود ولی حالا یک خاطره شیرین است.


 هزینه های سفر را چگونه مدیریت کردین؟

ما باید براورد می کردیم که مثلا در سفر اروپا (سفر دوم) بیش از 70 روز سفر هستیم. به همین دلیل باید در هر لحظه می‌دانستیم که چقدر هزینه کردیم و چقدر باقی مانده است. به همین منظور من با نرم افزار اکسل یک جدول طراحی کردم و آن را پرینت گرفتم و هم زمان نرم افزار را هم به همراه داشتم. ضمن اینکه در این جدول هزینه های خوراک و سوخت و... از هم جدا بود و در هر روز می شد هزینه ها را رصد کرد.

 در بحث اسکان در کشورهای مختلف چگونه عمل می کردید؟

ما علاوه بر بحث کمپ سایت ها که می تونستیم در آنجا چادر بزنیم و از امکانات کمپ استفاده کنیم، از کچ سلفینگ هم استفاده کردیم. در مورد کمپ سایت‌ها تا فراموش نکردم بگویم که در یک کمپ سایت امکاناتی مثل برق، آب گرم، حمام و... بود و شما با پرداخت مثلا 45 یورو همه امکانات را برای یک شب استفاده می کردید در صورتی که مثلا اگر قرار بود به هتل برویم باید حدود 350 یورو هزینه می کردیم.

 در مورد کچ سلفینگ بیشتر توضیح دهید؟

سایت هایی در اینترنت هست که شما می توانید با عضویت در آن‌ها  از کچ سلفینگ استفاده کنید. به این صورت که شخصی از یک کشور دیگر وارد ایران می شود و ما از او میزبانی می کنیم البته بیشتر برای بحث اسکان و او در سایت کچ اگر ما میزبان خوبی بوده باشیم از ما تشکر می کند و مطلب می نویسد. این در واقع می شود اعتبار ما. وقتی ما به دیگر کشورها می رویم دیگران از ما میزبانی می کنند و این چرخه ادامه دارد. اتفاقا یک بار از یک مرد روسی در ایران میزبانی کردیم که بسیار مورد توجه قرار گرفت.

  خاطره ایی هم از کچ سلفینگ دارید؟

خانم مطهر:من یادم هست در یکی از کمپ های آکروپولیس یونان یک خانواده آلمانی بودند که من برای آن‌ها آش رشته درست کردم و خیلی خوششان آمد. ما دوماه بعد که به همان کمپ برگشتیم من باز هم آش رشته درست کردم و این خانواده که دوباره به این کمپ آمده بودند از روی بوی آش رشته مارا پیدا کردند. یک بار هم در فرانسه برای کسی که مارا کچ کرده بود با چیزهایی که از ایران آورده بودم قرمه سبزی درست کردم که رسم ایرانیان را نشان بدهیم. ما حتی ترشی هم داشتیم!

 آقای مطهر پاجروی شما در سفر چطور عمل کرد،آیا با مشکل خاص فنی روبه رو نشدین؟

میتسوبیشی پاجروی ما مدل 86 و از پاجروهای گروه بهمن است. انصافا در این حدود 160 هزار کیلومتری که با آن در شرایط مختلف رانده ام هیچ مشکلی تا به حال نداشته. البته من تمامی دستورات کمپانی را مو به مو عمل کرده ام.

 آیا در سفرها با تغییر قوانین راهنمایی و رانندگی در کشورهای مختلف با مشکلی روبه رو نشدید؟
اغلب قوانین شبیه به هم است. مثلا در سالیان قبل که به قبرس رفتیم باید میدان را از چپ می پیچیدیم که من از راست پیچیدم و همه بوق می زدند! در کل در اروپا رانندگی بسیار راحت تر است چون همه قوانین را رعایت می کنند.

 در سفر دوم گویا همسفر هم داشتید؟

بله یکی از آشنایان با تویوتا لندکروزر همراهمان بود. در کل همسفر خوب باعث می شود از سفر بیشتر لذت ببرید.

 آقای مطهر در پایان اگر صحبتی باقی مانده بفرمایید؟

فقط چند نکته به دوستانی که قصد سفر دارند. همیشه همسفر خوب انتخاب کنید تا از سفر لذت ببرید و اینکه با هزینه کم هم می توان سفر کرد باید راهش را یافت. در آخر از مسافران عزیز می خواهم خودشان را از جنس طبیعت بدانند و آن را آلوده نکنند.