دره 10 قله، کانادا

این دره در پارک ملی بانف قرار گرفته و تاجی از 10 قله بر سر نهاده و دریاچه ی زیبای موران را دربر گرفته است. می توانید با دنبال کردن جاده ی دریاچه ی موران از کنار دریاچه ی لوئیس به این دره برسید. مرتفع ترین قله ی این دره به 3051 متر می رسد و منظره ای پانوراما تمام محیط اطراف دارد. این قله اولین بار در سال 1927 توسط اچ اف اولریچ فتح شد. معمولا می توانید با دیدن یک دسته برف افقی بر روی این قله آنرا از سایر قلل تشخیص دهید.

این 10 قله اولین بار توسط فردی به نام ساموئل آلن که اولین کاشف این مکان بود نام گذاری شد. نامگذاری او از بین اعداد 1 تا 10 و به اولین زبان ملی سنگی بود. شاید او این زبان را از دوستان اصیل آمریکایی خود آموخته باشد که او را در کشف این مکان همراهی می کردند. قومی به نام ناکودا هم در این مکان زندگی می کنند که گفته می شود در اواسط قرن 17 میلادی از قبیله ای بزرگ تر استقلال یافته و در کوهستان ها و دشت های اطراف آلبرتای جنوبی تا کلمبیای بریتانیایی اسکان یافته اند. این دره بخشی از اولین قلمرو این افراد بود که به تدریج نام 3 قله به افتخار 3 جوانمرد که آلن هم یکی از آنان بود تغییر یافت.

دریاچه ای که در میان این دره قرار گرفته از یخچال های طبیعی تغذیه و سیرآب می شود و حدود 14 کیلومتر با دریاچه ی لوئیس واقع در آلبرتای کانادا فاصله دارد. مساحت سطح این دریاچه حدود نیم کیلومتر مربع می باشد. به این دلیل که آب آن از یخچال های کوه تامین می شود، تقریبا اواسط جون سطح آب آن تا آخرین حد خود بالا می آید. این آب معمولا سایه ای از رنگ آبی دارد و این به خاطر رنگ سنگ هایی است که کف آنرا پوشانده.

در مناطق اطراف دریاچه تعداد 5 گذرگاه فوق العاده زیبا وجود دارد که گاهی بدلیل وجود خرس های گریزلی تردد در آنها از سوی نگهابانان ممنوع اعلام می گردد. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع:lastsecond

ویدیو مرتبط :
دره ها و قله ها

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

معلمان، از قله وعده‌ها تا سقوط به دره فقر

شرح حال یک قشر زحمتکش همزمان با روز معلم

معلمان، از قله وعده‌ها تا سقوط به دره فقر 

به گزارش پایگاه خبری فریادگر، روز معلم فرا رسیده و مشكلات معیشتی معلمان دردی آشنا برای جامعه ایران است. البته این مشكل عمری طولانی دارد و پرونده آن در دولت‌های این چند دهه دست به دست شده است.

این پرونده امروز هم باز است و بسیاری از معلمان در مقابل این وعده‌های حمیدرضا حاجی بابایی وزیر آموزش و پرورش لبخند تلخی می‌زنند؛ «من امروز آمده‌ام تا در این وزارت‌خانه دست معلم را بگیرم و به قله برسانم.»

اما امروز معلمان معتقدند كه قله، پیشكش؛ با این وضعیت گرانی‌ها و مشكلات مالی در زندگی روزمره لنگ مانده‌ایم و شاید هم دعا می‌کنند ای کاش همان مشکلات سابق را داشتند و مشكلی به نام دولت نهم و دهم به آن اضافه نمی‌شد.

تورم معلمان را به زیر خط فقر كشانده است

هر سال با شروع سال جدید بیم و دلهره معلمان از درصد افزایش حقوق‌شان آغاز می‌شود. در چند سال اخیر هم با روند صعودی قیمت ها كه افزایش آن حتی به ساعت کشیده، این دغدغه ها بیشتر هم شده است.

با این وضعیت، حقوق ناچیز معلمان چاله‌ای را برای آنها پر نمی كند. به قول یكی از معلمان با حقوق ۵۰۰ تا ۶۰۰ هزار تومانی چگونه اجاره، قسط و خرجی اهل و عیال را بدهم و شاید به همین دلیل است که امروزه بیشتر معلمان برای تأمین مسکن و هزینه‌های معیشتی خانواده دنبال شغل دوم می روند.

سال گذشته جمشید پژویان رئیس شورای رقابت با بیان این‌كه هنوز محاسبات خط فقر سال ۹۰ انجام نشده‌ است، اعلام كرد كه در سال ۸۹ خانوارهای شهری با درآمد ماهانه كمتر از ۹۴۶ هزار تومان و خانوارهای روستایی با درآمد ماهانه كمتر از ۵۸۰ هزار تومان زیر خط فقر به حساب می‌آیند. این رقم خط فقر برای دو سال قبل بوده  و در این مدت قیمتِ‌ همه چیز سر به فلك گذاشته‌ است. با این اوصاف اکثر معلم‌ها روی خط فقر یا نزدیک به آن در حال گذران امور هستند.

حاجی بابایی؛ منتقد وضع موجود تا دفاع از آن

حاجی بابایی در دوره نمایندگی مجلس از مدافعان افزایش حقوق معلمان بود و بارها وزرای وقت آموزش و پرورش را مسئول وضعیت نابسامان معیشتی معلمان معرفی کرد. اما بعد از نشستن بر صندلی وزارت در برنامه‌ای که به مجلس ارائه کرد، سخنی از افزایش حقوق معلمان به میان نیاورد. حتی وقتی كه اعتراضی صورت می‌گرفت، می‌گفت «به کسی ربطی ندارد که معلمان چقدر حقوق می‌گیرند و چرا کم می‌گیرند.»

این در حالی است که كارشناسان مهمترین مشكلات معلمان را مسائل مالی و تأمین نشدن هزینه‌های معیشتی آنها می‌دانند و معتقدند تنزل وضع اجتماعی حرفه معلمی نیز با کاهش نسبی قدرت خرید در ارتباط است. وزیر آموزش و پرورش هم بارها نسبت به بهبود وضعیت معیشتی معلمان قول‌هایی را مطرح کرده است، اما این قول‌ها و حتی اجرایی شدن بعضی از آنها نیز نتوانست رضایت این قشر را به همراه داشته باشد و بسیار ناچیز بوده است.

یک عضو کانون صنفی معلمان می گوید: «دغدغه اصلی معلمان که شاید ضرر و زیان آن بیشتر به پیکره آموزش و پرورش و دانش‌آموزان وارد شود، مشکلات مالی و اقتصادی آنها است که چندان هم به آن توجه نشده است.»

لایحه نظام هماهنگ پرداخت حقوق چه می‌گوید؟

چند سال قبل پس از سالها کشمکش میان تشکل‌های صنفی معلمان، وزارت آموزش و پرورش، دولت و مجلس، سرانجام لایحه نظام هماهنگ پرداخت حقوق، با تغییراتی چند که دلالت بر کاهش برخی از امتیازها و حقوق در نظر گرفته شده برای معلمان و کارمندان داشت، در قالب قانون مدیریت خدمات کشوری تصویب شد.

اما آنچه که به نام قانون مدیریت خدمات کشوری به تصویب رسیده در پاره‌ای از موارد و در عمل مورد برخی بی‌توجهی‌ها قرار گرفت. به موجب قانون مدیریت خدمات کشوری و نیز مطابق ماده ۱۵۰ قانون برنامه چهارم توسعه، دولت ملزم به افزایش حقوق معلمان و سایر کارکنان دولت، حداقل متناسب با میزان افزایش نرخ تورم سالانه است.اگر نگاهی به اجرای این قانون بكنیم، میزان افزایش حقوق معلمان در چند سال اخیر از میزان تورم سالانه کمتر بوده است.

بر اساس گزارش مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۱، نرخ تورم شهری ۳۱.۵درصد و نرخ تورم نقطه به نقطه نیز ۴۰.۶درصد اعلام شد. هر چند این آمار رسمی است و آمار غیررسمی بیشتر از این‌ها است. در مقابل این آقای وزیر که اتفاقا هوس ریاست جمهوری هم در سر دارد، گفته كه با توجه به پیگیری‌های فراوان این وزارتخانه احتمال افزایش حقوق فرهنگیان تنها تا ۲۵ درصد وجود دارد!

به این ترتیب در آستانه روز معلم این قشر زحمتکش هیچ چیزی نمی‌خواهد جز بهبود وضع معیشت. شاید اگر مشغله انتخاباتی آقای وزیر و رئیس جمهور اجازه دهد، بشود فکری هم به حال معلمان کرد. شاید./فریادگر