گردشگری
2 دقیقه پیش | مناظر بی نظیر زمینهای گلف در آمریکادر زندگی چیزهای کمی بهتر از بازی گلف در میان رشته کوه های باشکوه، بیابان های بی ثمر یا اقیانوس های خروشان وجود دارد. هر ایالت آمریکایی حداقل یک زمین گلف با مناظر بی نظیر ... |
2 دقیقه پیش | باشکوهترین مراکز خرید در جهانبرای اغلب مردم، خرید کردن بخشی از تفریح آنها و برایشان مهم است! برای برخی دیگر، تاریخ و فرهنگ مهمتر است اما در صورتی که دو مورد بالا را باهم ترکیب کنید میتوانید علاوه ... |
بادرود شهر یاقوت سرخ
شهر بادرود از توابع استان اصفهان است که از سوی جنوب در کوهپایههای کرکس و از شمال به حاشیه کویر مرکزی ایران چون نگینی درخشان بر بستر پهن دشت فلات مرکزی ایران میدرخشد.
هفت صبح: بادرود یكی از روستاهای كویری استان اصفهان است؛ روستایی كه سالانه مهمترین سوغات آن یعنی اناردر حجم 40 هزار تن به شهرهای داخلی و خارجی صادر میشود
بادرود یکی از شهرهای تاریخی و زیارتی ایران است که درست در مرکز جغرافیایی ایران قرار گرفته است .شهر بادرود از توابع استان اصفهان است که از سوی جنوب در کوهپایههای کرکس و از شمال به حاشیه کویر مرکزی ایران چون نگینی درخشان بر بستر پهن دشت فلات مرکزی ایران میدرخشد.
گویش محلی بادرود كه ریشه در فارسی پهلوی دارد تنها گویشی است كه به عنوان یادگار پیشینیان ایران كهن در این دیار به یاد مانده است .از دیگر مطالب خواندنی راجع به بادرود میتوان به لاله و لادن بیژنی (صفائیان بادرودی)، دوقلوهای به هم چسبیده اشاره كرد كه به این شهر تعلق داشتند.
بادرود در تاریخ
شهر بادرود به علت دیرینگی و تمدن خاص آن جزو شهرهای تاریخی و کهن ایران است به گونهای که برخیها از آن به عنوان «پایتخت تاریخی فلات مرکزی ایران »یاد میکنند. کاوش باستانشناسان در محوطه باستانی «سیاه بوم» در روستای اریسمان بادرود این مطلب را به اثبات رساند که در 6500 سال پیش مردمان این دیار نخستین صنعتگران تاریخ بودهاند که با ایجاد کورههای ذوب مس به تولید ظروف مسی و مفرغی در این سرزمین مبادرت میكردند.
درباره علت نامگذاری بادرود تاریخنویسان چنین نگاشتهاند که در قدیم تا قبل از ورود اسلام به ایران چهار عنصر حیات یعنی آب، باد، خاک و آتش در ایران مورد احترام مردم بودند.در این بین چون عنصر باد در نزد مردمان نماد تقدس و احترام بوده نام این سرزمین را باد نهادند که بعدها در زمان پهلوی اول پسوند رود بدان افزوده شد و به بادرود تبدیل شد . بعضیها در بیان مقدس بودن این عنصر گفتهاند که ایرانیان قدیم روز«بیست و دوم ماه خورشیدی» را روز «باد» یا «بادروز» مینامیدند که نام قدیم این شهر ابتدا «بادروز» بوده و بعدها به بادرود تبدیل شده است.
كجا برویم؟
آستان مقدس آقاعلی عباس و شاهزاده محمد از فرزندان بلافصل امام موسی ابن جعفر در بادرود قرار دارد . این زیارتگاه هر ساله پذیرای بیش از سه میلیون مسافر و زائر از سراسر کشور است .دارای کرامات عجیبی است و آستان مقدس هم از ویژگی معماری زیبایی در قالب گچ بری،آینه کاری و کاشیکاری برخورداراست و دارای یکی از بزرگترین گنبدهای مدور ایران با ارتفاع 44 متر و قطر 25 متر است.
امسال در تعطیلات نوروز هم حدود 25 هزار نفر از امامزاده آقاعلی عباس و شاهزاده محمد در بادرود دیدن كردند. آستان مقدس آقاعلی عباس و شاهزاده محمد 400 باب زائرسرا دارد.
گرمابه تاریخی نوقه از آثار دوران صفویه که بسیار زیبا و با روش معماری قشنگی در 400 سال پیش ساخته شده و اکنون به عنوان موزه بادرود مورد بازدید علاقهمندان قرار میگیرد.
خانههای تاریخی محقق الدوله، رهگشای، مدیر و مدبر الملک که از یادگارهای دوران قاجار و با تلفیق معماری سنتی کویری ساخته شده و اکنون مورد بازدید خیل عظیم گردشگران قرار میگیرد.
پرستشگاه آدینه مربوط به دوران میترائیسم است. حدود 3000 سال پیش این مکان به عنوان معبد دین میترائیسم رواج داشته، پس از آئین زرتشت به آتشکده و بعدها با ورود دین اسلام به ایران به عنوان مسجد آدینه اشتهار یافته است . این مسجد در حال حاضر دارای دو ستون بزرگ خشتی گلی، محرابههای خشتی با تزئینات ساده،حوضچه آجری مربع و دیوارهای ساده گچی است.
قلعه کرشاهی از آثار دوران ایلخانیان که با خشت خام و گل حدود 800 سال پیش در حاشیه کویر مرکزی ایران و در 20 کیلومتری بادرود با روشی بسیار زیبا ساخته شده است .
کمپ گردشگری متینآباد که به عنوان نخستین اكو کمپ توریستی کویری ایران توسط بخش خصوصی ساخته شده و در آن شتر سواری در کویر، رصد ستارگان و استراحت در چادرهایی که در دل شنهای روان ساخته شدهاند راب رای گردشگران مهیا كرده است .
چی بخریم؟
انار نادری بادرود یکی از چهار رقم انار معروف کشور است که هرساله نزدیک به 70درصد انار این شهر به کشورهای خارجی صادر میشود .برپایی جشنواره ملی انار در نیمه آبان هر سال نشان از شهرت انار بادرود را داراست .بادرود دارای دو هزار هکتار باغات انار است و هر ساله بالغ بر 40 هزار تن انار از این مناطق راهی بازارهای داخلی و خارجی میشود. تاکنون 184 نوع انار در جهان شناخته شده که چهار رقم معروف آن در ایران عبارتند از نادری بادرود، ملس ساوه، شیشه گپ فردوس، رباب نیریز .همچنین انار از نظر مزه، رنگ و پوست نیز به سه دسته انار شیرین، ترش و ملس (میخوش) تقسیم میشود.
طالبی آقاعلی عباس که در بازارهای داخلی معروف است از خاک حاصلخیز این سرزمین به عمل میآید. طالبی بادرود از شیرینی و حلاوت بینظیری برخوردار است . آش محلی بادرود به نام آش گوشت هم از خوردنیهای خوشمزه این دیار است که برای صرف صبحانه مشتریان زیادی دارد.
همچنین از جمله صنایع دستی بادرود هم میتوان به فرش دستبافت اشاره کرد که قالیهای بادرود به فرش كاشان شادسر معروف است و به دست پرتوان زنان و دختران بادرودی بافته میشود .
چطور برویم؟
برای سفر به بادرود از اصفهان فاصله 130 کیلومتری اتوبان اصفهان –کاشان را باید طی کرد .از تهران هم باید فاصله 280 کیلومتری اتوبان تهران –قم –کاشان را درنوردید تا در فاصله 60 کیلومتر بعد از کاشان به بادرود رسید .از جنوب هم از یزد میتوان رفت و مسیر نائین –اردستان را كه حدود 300 کیلومتر است در مسیربزرگراه یزد به تهران پشت سر گذاشت تا در حاشیه اتوبان و بزرگراه به شهر بادرود سفر كرد.راه آهن سراسری هم از این شهر میگذرد و بادرود جزو سه راه ریلی مهم کشور تلقی میشود.
همچنین با سفر به بادرود میتوانید سری هم به ابیانه بزنید كه فقط 35 كیلومتر با بادرود فاصله دارد.
بادرود یکی از شهرهای تاریخی و زیارتی ایران است که درست در مرکز جغرافیایی ایران قرار گرفته است .شهر بادرود از توابع استان اصفهان است که از سوی جنوب در کوهپایههای کرکس و از شمال به حاشیه کویر مرکزی ایران چون نگینی درخشان بر بستر پهن دشت فلات مرکزی ایران میدرخشد.
گویش محلی بادرود كه ریشه در فارسی پهلوی دارد تنها گویشی است كه به عنوان یادگار پیشینیان ایران كهن در این دیار به یاد مانده است .از دیگر مطالب خواندنی راجع به بادرود میتوان به لاله و لادن بیژنی (صفائیان بادرودی)، دوقلوهای به هم چسبیده اشاره كرد كه به این شهر تعلق داشتند.
بادرود در تاریخ
شهر بادرود به علت دیرینگی و تمدن خاص آن جزو شهرهای تاریخی و کهن ایران است به گونهای که برخیها از آن به عنوان «پایتخت تاریخی فلات مرکزی ایران »یاد میکنند. کاوش باستانشناسان در محوطه باستانی «سیاه بوم» در روستای اریسمان بادرود این مطلب را به اثبات رساند که در 6500 سال پیش مردمان این دیار نخستین صنعتگران تاریخ بودهاند که با ایجاد کورههای ذوب مس به تولید ظروف مسی و مفرغی در این سرزمین مبادرت میكردند.
درباره علت نامگذاری بادرود تاریخنویسان چنین نگاشتهاند که در قدیم تا قبل از ورود اسلام به ایران چهار عنصر حیات یعنی آب، باد، خاک و آتش در ایران مورد احترام مردم بودند.در این بین چون عنصر باد در نزد مردمان نماد تقدس و احترام بوده نام این سرزمین را باد نهادند که بعدها در زمان پهلوی اول پسوند رود بدان افزوده شد و به بادرود تبدیل شد . بعضیها در بیان مقدس بودن این عنصر گفتهاند که ایرانیان قدیم روز«بیست و دوم ماه خورشیدی» را روز «باد» یا «بادروز» مینامیدند که نام قدیم این شهر ابتدا «بادروز» بوده و بعدها به بادرود تبدیل شده است.
كجا برویم؟
آستان مقدس آقاعلی عباس و شاهزاده محمد از فرزندان بلافصل امام موسی ابن جعفر در بادرود قرار دارد . این زیارتگاه هر ساله پذیرای بیش از سه میلیون مسافر و زائر از سراسر کشور است .دارای کرامات عجیبی است و آستان مقدس هم از ویژگی معماری زیبایی در قالب گچ بری،آینه کاری و کاشیکاری برخورداراست و دارای یکی از بزرگترین گنبدهای مدور ایران با ارتفاع 44 متر و قطر 25 متر است.
امسال در تعطیلات نوروز هم حدود 25 هزار نفر از امامزاده آقاعلی عباس و شاهزاده محمد در بادرود دیدن كردند. آستان مقدس آقاعلی عباس و شاهزاده محمد 400 باب زائرسرا دارد.
گرمابه تاریخی نوقه از آثار دوران صفویه که بسیار زیبا و با روش معماری قشنگی در 400 سال پیش ساخته شده و اکنون به عنوان موزه بادرود مورد بازدید علاقهمندان قرار میگیرد.
خانههای تاریخی محقق الدوله، رهگشای، مدیر و مدبر الملک که از یادگارهای دوران قاجار و با تلفیق معماری سنتی کویری ساخته شده و اکنون مورد بازدید خیل عظیم گردشگران قرار میگیرد.
قلعه کرشاهی از آثار دوران ایلخانیان که با خشت خام و گل حدود 800 سال پیش در حاشیه کویر مرکزی ایران و در 20 کیلومتری بادرود با روشی بسیار زیبا ساخته شده است .
کمپ گردشگری متینآباد که به عنوان نخستین اكو کمپ توریستی کویری ایران توسط بخش خصوصی ساخته شده و در آن شتر سواری در کویر، رصد ستارگان و استراحت در چادرهایی که در دل شنهای روان ساخته شدهاند راب رای گردشگران مهیا كرده است .
چی بخریم؟
انار نادری بادرود یکی از چهار رقم انار معروف کشور است که هرساله نزدیک به 70درصد انار این شهر به کشورهای خارجی صادر میشود .برپایی جشنواره ملی انار در نیمه آبان هر سال نشان از شهرت انار بادرود را داراست .بادرود دارای دو هزار هکتار باغات انار است و هر ساله بالغ بر 40 هزار تن انار از این مناطق راهی بازارهای داخلی و خارجی میشود. تاکنون 184 نوع انار در جهان شناخته شده که چهار رقم معروف آن در ایران عبارتند از نادری بادرود، ملس ساوه، شیشه گپ فردوس، رباب نیریز .همچنین انار از نظر مزه، رنگ و پوست نیز به سه دسته انار شیرین، ترش و ملس (میخوش) تقسیم میشود.
طالبی آقاعلی عباس که در بازارهای داخلی معروف است از خاک حاصلخیز این سرزمین به عمل میآید. طالبی بادرود از شیرینی و حلاوت بینظیری برخوردار است . آش محلی بادرود به نام آش گوشت هم از خوردنیهای خوشمزه این دیار است که برای صرف صبحانه مشتریان زیادی دارد.
همچنین از جمله صنایع دستی بادرود هم میتوان به فرش دستبافت اشاره کرد که قالیهای بادرود به فرش كاشان شادسر معروف است و به دست پرتوان زنان و دختران بادرودی بافته میشود .
چطور برویم؟
برای سفر به بادرود از اصفهان فاصله 130 کیلومتری اتوبان اصفهان –کاشان را باید طی کرد .از تهران هم باید فاصله 280 کیلومتری اتوبان تهران –قم –کاشان را درنوردید تا در فاصله 60 کیلومتر بعد از کاشان به بادرود رسید .از جنوب هم از یزد میتوان رفت و مسیر نائین –اردستان را كه حدود 300 کیلومتر است در مسیربزرگراه یزد به تهران پشت سر گذاشت تا در حاشیه اتوبان و بزرگراه به شهر بادرود سفر كرد.راه آهن سراسری هم از این شهر میگذرد و بادرود جزو سه راه ریلی مهم کشور تلقی میشود.
همچنین با سفر به بادرود میتوانید سری هم به ابیانه بزنید كه فقط 35 كیلومتر با بادرود فاصله دارد.
ویدیو مرتبط :
ابتكار شهرداری شهر یاقوت های سرخ(ساوه) در نوروز 91 در میدان های شهر
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
ابیانه؛ یاقوت سرخ كویر
مردم ابیانه بهسبب کوهستانی بودن منطقه و دور بودن محل آنها از مراکز پرجمعیت و راههای ارتباطی، قرنها در انزوا زیسته و در نتیجه بسیاری از آداب و رسوم قومی و سنتی و از جمله زبان و لهجهٔ قدیم خود را حفظ کردهاند.
صبح بخیر: مردم ابیانه بهسبب کوهستانی بودن منطقه و دور بودن محل آنها از مراکز پرجمعیت و راههای ارتباطی، قرنها در انزوا زیسته و در نتیجه بسیاری از آداب و رسوم قومی و سنتی و از جمله زبان و لهجهٔ قدیم خود را حفظ کردهاند.
اَبیانه روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان نطنز در استان اصفهان است این روستا در ۴۰ کیلومتری شمال غربی نطنز، در دامنهٔ کوه کرکس است. این روستا یکی از بلندترین نقاط مسکونی در ایران است. به اعتبار معماری بومی و بناهای تاریخی پُرتنوعش، از روستاهای مشهور ایران است. ابیانه با آب و هوای معتدل، دارای موقعیت طبیعی مساعدی است.
این روستا در تاریخ ۳۰ مرداد ۱۳۵۴ با شمارهٔ ثبت ۱۰۸۹ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.
در زبان محلی به ابیانه، ویونا (Viuna) میگویند. وی(Vi) به معنای بید و ویانه(Viyane) بهمعنای بیدستان است. (ابیانه در گذشته بیدستان بودهاست.) در طول زمان ویونا به به ابیانه دگرگون شدهاست.
سندی که دقیقاً قدمت زمانی ابیانه را معلوم کند در دست نیست؛ ولی پیشینهٔ هزار و پانصد ساله را برای آن تخمین میزنند و آن را از کهنترین زیستگاههای انسانی در حاشیه دشت کویر ایران میدانند. آثار و بناهای تاریخی که در ابیانه وجود دارد مربوط به دورههای ساسانی، سلجوقی، صفوی و قاجار است. این آثار نشاندهندهٔ قدمت تاریخی این زیستگاه انسانی است.
ابیانه در وهلهٔ نخست، روستایی چند طبقه بهنظر میآید که در بعضی موارد تا چهار طبقهٔ آنرا میتوان مشاهده کرد. اتاقها به پنجرههای چوبی ارسی مانند مجهزند و اغلب دارای ایوانها و طارمیهای چوبی پیش آمدهٔ مشرف بر کوچههای تنگ و تاریکاند که خود به صورت مناظر جالبی درآمده است.
نمای خارجی خانهها، با خاک سرخی که معدن آن در مجاورت روستا است، پوشیده شده است. از آنجا که در دامنههای شیبدار فضای کافی برای ساختن خانههای موردنیاز وجود ندارد در این روستا چنین رسم شدهاست که هر خانواده انبار غار مانندی در تپههای یک کیلومتری روستا، در کنار جاده و نرسیده به ابیانه، ایجاد نماید. این غارها که در دل تپهها حفر شدهاند و از بیرون تنها درهای کوتاه و محقر آن نمودار است برای نگهداری دام و نیز آذوقهٔ زمستانی و اشیاء غیرضروری مورد استفاده قرار میگیرد.
مناطق گردشگری
آتشکده
قدیمترین اثر تاریخی ابیانه آتشکدهای است که مانند دیگر بناهای ده در سراشیبی قرار گرفتهاست. آتشکده ابیانه را نمونهای از معابد زردشتی دانستهاند که در جوامع کوهستانی ساخته میشد.
مسجد جامع
اثر تاریخی دیگر این روستا مسجد جامع آن و قدیمترین اثر تاریخی این مسجد منبر چوبی منبتکاری آن است که در سال ۴۶۶ هجری قمری ساخته شدهاست.
این مسجد در محله «میون ده» (میان ده) قرار دارد و دارای دو شبستان است که شبستان قدیمی آن به وسیله دری کوتاه به کوچه اصلی راه دارد. کف آن شبستان چوبی است. در دیوار جنوبی این شبستان، محراب چوبی قدیمی قرار دارد که جزو آثار تاریخی با ارزش روستای ابیانهاست که تاریخ ساخت آن به سال ۴۷۷ ه. ق بر میگردد. روی این محراب نقش گل وبوته کنده کاری شده و با خطوط برجسته کوفی سوره «یس» در آن حک شدهاست. برخی نیز عقیده دارند به خط میخی نیز نوشته دارد. این مسجد منبری چوبی دارد که مربوط به دوره سلجوقیان است و تاریخ ساخت آن ۴۶۶ ه. ق است، روی این منبر نقوش گل وبوته، گل هشت پر و کتیبههایی به خط کوفی وجود دارد. در ورودی مسجد نیز با نقش گل و بوته و خطوط برجسته، کندهکاری شدهاست. این در، یک بار نیز مورد سرقت قرار گرفتهاست. شبستان جدید این مسجد سالن بزرگی است که در محوطه میانی آن نورگیری در سقف قرار گرفتهاست. در این سالن ستونهایی با سرستون کنده کاری شده قرار دارد. سقف این سالن به صورت تخته پوش از چوب گردو است که با نقوش منظم هندسی قاب بندی شدهاست. این سقف از نوع کرکس پوش است (به شکل بال گسترده کرکس است) و بر روی آن کتیبههایی از آیات قرآن وجود دارد.
مسجد برزله
مسجد قدیمی دیگر ابیانه مسجد برزله است که دارای فضای دلبازی است و روی لنگه در شرقی آن سال ۷۰۱ هـ. ق. نوشته شدهاست که مربوط به دوره ایلخانان است.
مسجد حاجتگاه
مسجد تاریخی دیگر ابیانه مسجد حاجتگاه است که کنار صخرهای در کوهستان بنا شده و بر در ورودی شبستان آن تاریخ ۹۵۲هـ. ق. مشاهده میشود. روستای ابیانه دارای دو زیارتگاه است: یکی مرقد شاهزاده عیسی و شاهزاده یحیی در جنوب روستا که به گفته اهالی فرزندان امام موسی کاظم بودهاند؛ و زیارتگاه دیگر ابیانه هینزا نامیده میشود.
قلعه تختهامان
پال همونه یا تختهامان که در جنوب غربی ابیانه قرار دارد و متعلق به محله بالا و یوسمون است. این قلعه حدود ۲۰۰ سال پیش ساخته شدهاست. و سند ساخت آن نیز موجود است. در این سند سهم افراد در ساخت قلعه مشخص شدهاست.
این قلعهها مربوط به دورههای یاغیگری بوده که مردم برای حفظ امنیت خود در مقابل یاغیهای محلی ساختهاند و در آن به نوبت کشیک میدادهاند.
زیارتگاه هینزا
این زیارتگاه در جنوب شرقی ابیانه در دره باریکی قرار دارد. در دل صخرههای این دره، تو رفتگی وجود دارد که ساختمان امامزاده در جلوی آن ساخته شدهاست، و تو رفتگی نیز همانند غاری، جزیی از ساختمان زیارتگاه شدهاست. ظاهراً این زیارتگاه مربوط به بی بی زبیده خاتون، بنت موسی بن جعفر است. اهالی عنوان میکنند که بی بی زبیده خاتون تحت تعقیب بوده و مردم ابیانه وی رادر این اتاقک پناه داده، سپس به روستای هنجن بردهاند. در هنجن نیز زیارتگاه بزرگی متعلق به ایشان ساخته شدهاست. زیارتگاه هینزا در واقع گذرگاه بیبی زبیده خاتون است. برخی نیز عنوان کردند که این زیارتگاه مربوط به زمان آناهیتا است. طبق باور مردم این مکان معجزه نما است و در آن مراسم خاصی برگزار میشود.
زیارتگاه شاهزاده یحیی و شاهزاده عیسی
این زیارتگاه که در شرق ابیانه در محله هرده قرار دارد، بقعه شاهزاده یحیی و شاهزاده عیسی، فرزندان امام موسی بن جعفر است و برخلاف ساختمانهای روستا دارای حیاط مرکزی است و آب نمای بزرگی که از شاخه اصلی نهر روستا سیراب میشود در وسط آن قرار دارد. این زیارتگاه گنبد هشت ضلعی باکاشی کاری فیروزهای دارد. رواق حرم منقش به کتیبههایی است که اخیراً مرمت شدهاست. ایوان جنوبی آن به تپه جنوبی ابیانه مشرف است. در ضریح زیارتگاه نوشتهای وجود ندارد؛ ولی در سقف بنا تاریخهای مرمت بنا و اشعار و آیاتی نوشته شدهاست. عنوان میشود که در پشت تختههای سقف قیمت انواع غلات، چون جو و گندم در زمان گذشته را نوشتهاند. منبری چوبی و قدیمی نیز در ایوان جنوبی زیارتگاه قرار دارد. این زیارتگاه در سال ۱۳۸۶ توسط اهالی ابیانه بازسازی شدهاست.
اقامت در ابیانه
ابیانه دارای یک هتل به نام هتل ابیانه است. بهترین فصل برای مسافرت به ابیانه، بهار و تابستان است. البته پاییز و زمستان نیز زیبایی و مخاطبان خاص خود را دارد و میتوان در این ایام از تورهای فصلی هتل ابیانه استفاده نمود. ایام نوروز، تاسوعا و عاشورا بازدیدکنندگان زیادی برای دیدن این روستای تاریخی به ابیانه میآیند.
ویژگی های بافت ابیانه
بافت ساختاری خانه های روستا «حلزونی شکل» مربوط به سه دوره سلجوقیه، صفویه، قاجاریه بوده و کوچه بن بست در آن وجود ندارد. حرکت تند و شیب دار کوه، خانه و باغ را از شمال به جنوب و بالعکس مرتبط می کند. در کوچه های باریک و کج و معوج که برای شکستن باد بوده، بوی خاک رخوتی در ما ایجاد می کند که ساعت ها در فکر فرو می رویم. ابیانه دارای سه محله «پل» (به معنای بالا)، یسمون، هرده (پایین ده) می باشد. ساختمان های کهن روستا با پوششی از «خاک سرخ رنگ» در شیب یکنواخت دامنه خاکستری کوه، چون شعله های رقصنده آتش بر دل خاکستر دیده می شود. این خاک سرخ خاصیتی در بر دارد که هر چه باران بخورد محکم تر می شود درست مانند مردم ابیانه که در مقابل هجوم حوادث و مصیبت های طبیعی مانند زلزله و سیل به صبوری یک کوه و سر سختی یک صخره به مقاومت ایستاده اند و با عشقی که به سنت و معماری سرزمین اجدادی خود و به همه یادگاری های نیاکانشان داشته اند، در هر تعمیر سبک بناهای آن را حفظ کرده اند.
یکی از ویژگی های روستای تاریخی ابیانه رنگ سرخ خاک آن است که جلوه خاصی به نماهای بناهای آن داده است و ابیانه را به یاقوت سرخ كویر معروف کرده است.