آشنایی با شهر سوخته پمپئی-ایتالیا

 آشنایی با شهر سوخته پمپئی - ایتالیا

پمپئی (Pompeii) شهری باستانی است و در جنوب کشور ایتالیا قرار دارد. این شهر نزدیک به 1700 سال زیر خاکسترهای آتشفشانی مدفون بود

 

 نمایی از شهر سوخته پمپی ایتالیا

 

پمپئی قبل از وقوع آتشفشان به مدت 600 سال بندری با شکوه در امپراتوری روم بود و در دامنه کوه وسوویوس در بخش ناپل قرار داشت. این شهر زیبا، در واقع ییلاق رومیان ثروتمند محسوب می‌شد.

 سحرگاه روز 24 ماه اوت سال 79 میلادی حادثه‌ای به وقوع پیوست که موجب شد داستان زندگی روزمره رومی‌ها برای سالیان دراز محفوظ بماند. در این روز آتشفشان کوه وسوویوس ناگهان فوران کرد. به مدت 3 روز، آسمان تیره و تار شد و خاکستر آتشفشانی و گدازه بر شهر محکوم به نابودی فرو ریخت.

 

  نمایی از شهر سوخته پمپی ایتالیا

 

پس از آن که انفجار و فوران آتشفشان فرو نشست، شهر پمپئی در زیر تلی از خاکستر و گدازه، به ضخامت 2/5 تا 3 متر مدفون شده بود. 2 هزار نفر از 20 هزار سکنه شهر در اثر فرو ریختن سقف‌ها و تنفس گازهای سمی جان باختند.
در سال 1748 میلادی کشاورزی که مشغول کندن زمین بود، چند مجسمه در خاک یافت. این کشف منجر به یافتن شهری شد که به کلی در خاکستر مدفون شده بود. به این ترتیب، اطلاعات قابل توجهی راجع به این شهر رومی که در اوج شکوفایی بود، به دست آمد.

 

  نمایی از شهر سوخته پمپی ایتالیا

تابلوهای نقاشی، مجسمه‌های گوناگون، سکه، آینه، قلم و ظروف مختلف از جمله هزاران شیئی بودند که از زیر خاک بیرون آمدند. این اشیا در حال حاضر در موزه شهر ناپل نگهداری می‌شوند.اطلاعات دقیقی در خصوص شهر تاریخی پمپئی وجود ندارد؛ حتی معنی نام آن نیز مشخص نشده اما آنچه درباره این شهر به اثبات رسیده، قدمت آن است که به قرن هشتم قبل از میلاد می‌رسد.

 

 نمایی از کوچه‌های شهر سوخته پمپی

این شهر را قومی به نام «اوسی» که در مرکز ایتالیا می‌زیسته‌اند بنا کرده‌اند که اتفاقا قرارگرفتن در موقعیت منحصربه‌فرد جغرافیایی در خلیج ناپل، آن را به محلی برای عبورومرور دریانوردان یونانی و فنیقی تبدیل کرده بود؛ به طوری که پس از مدتی این شهر، گذرگاهی مهم برای کالاهایی شد که از دریا وارد و سپس به رم یا ایتالیا فرستاده می‌شد.

 

 آثار به دست آمده در شهر سوخته پمپی ایتالیا

 

شهر تاریخی پمپئی یک بار در سال62 میلادی به واسطه وقوع زمین‌لرزه ویران شد اما تا سال79 میلادی مجددا بازسازی شد که در همین سال، فوران آتشفشان قله «وزوو» شهر را برای همیشه در کام خود فرو برد.شناسایی و کشف شهر «هرکولانیوم» که در مجاورت شهر باستانی پمپئی قرار داشت، مقدمه‌ای شد تا این شهر تاریخی نیز پس از سال‌ها از زیر لایه‌های ضخیم خاکستر به بیرون رانده شود.

 

 آثار به دست آمده در شهر سوخته پمپی ایتالیا

محل گردهمایی‌ها، گرمابه‌ها، بسیاری از خانه‌ها و برخی ویلاهای این شهر تاریخی به طور کامل و دست‌نخورده از دل خاکبرداری‌ها بیرون آمد و همین امر موجب شد تا باستان‌شناسان، شهر پمپئی را تنها شهر باستانی که نقشه توپوگرافیک آن - بدون هیچ دست‌خوردگی - سالم مانده، اعلام کنند.

 

 آثار به دست آمده در شهر سوخته پمپی ایتالیا

خیابان‌های شهر بر اساس سنت اصیل رومی‌ها در خطوط مستقیم‌ و به طور شبکه‌ای ایجاد شده ‌است. این خیابان‌ها با سنگ‌های چندضلعی فرش شده‌ و دو طرف آنها را انبوهی از خانه‌ها و فروشگاه‌ها فراگرفته‌ است.

 

  نمایی از شهر سوخته پمپی ایتالیا

 

این شهر تاریخی که برخی معتقدند ریشه نام آن از واژه یونانی «پمپو» یا واژه اوسکانی «پمپه» گرفته شده، هنگام وقوع آتشفشان، حدود 20هزار نفر جمعیت داشته و مملو از ویلاهایی بوده که رومی‌ها برای استفاده از اوقات فراغت خود، آنها را بنا کرده بودند.
این شهر کوچک باستانی، دیدنی‌های بسیار تاریخی را در خود جای داده که مطمئنا عظمت و شکوه آنها آدمی را به اعجاب وامی‌دارد.

 

  نمایی از کوچه‌های شهر سوخته پمپی

معبد «ونوس» - الهه نگهبان شهر - از جمله این دیدنی‌هاست که البته زمین‌لرزه و آتشفشان، بنای اصلی آن را ویران کرده اما در حال حاضر، این معبد به عنوان یک مکان تاریخی و دینی، در دست بازسازی است.

 

  آثار به دست آمده در شهر سوخته پمپی ایتالیا

 

فوروم‌ها یا محل‌های گردهمایی، از جمله مکان‌های دیگری هستند که گردشگران را مجذوب خود می‌کنند.فوروم اصلی شهر، قلب سیاست، مذهب و حیات اجتماعی در پمپئی بوده که دورتادور آن را ساختمان‌های عمومی در بر گرفته است. عرض این میدان چهارگوش، 38 و طول آن 142متر است. در ضلع جنوبی این میدان، سکوهایی قابل مشاهده است که زمانی تندیس‌های افراد ثروتمند شهر را روی آنها نصب می‌کردند.

 

   نمایی از کوچه‌های شهر سوخته پمپی

حتما نام معبد آپولو را شنیده‌اید. جالب است بدانید این معبد در شهر تاریخی پمپئی و در غرب میدان فوروم این شهر قرار دارد. در دو سمت معبد، تندیس‌هایی از آپولو و دایانا قرار دارد که البته تندیس‌های اصلی، پس از کشف و بررسی، در موزه باستان‌شناسی ناپل جای گرفته‌اند.

 

   آثار به دست آمده در شهر سوخته پمپی

باسیلیکا که مهم‌ترین بنای عمومی در شهر پمپئی به شمار می‌آید نیز از مکان‌های دیگر گردشگری در شهر است. ساختمان باسیلیکا، در واقع ساختمان دادگستری و محل گردهمایی بازرگانان بود. این ساختمان، مستطیل‌شکل است و 24 در 55 متر مساحت دارد. ضمن اینکه 28ستون بزرگ در آن به چشم می‌خورد.

معبد ژوپیتر که قدمت آن به سده دوم میلادی می‌رسد و به پرستش ژوپیتر و مینروا اختصاص داشته نیز از مکان‌های دیگر قابل بازدید است. در این معبد، تندیسی از سنگ مرمر از ژوپیتر قرار داشت که اکنون در موزه باستان‌شناسی ناپل نگهداری می‌شود.

 

   آثار به دست آمده در شهر سوخته پمپی

 

گرمابه‌های استابیان که قدمت آنها به دوران استعمار رومیان بازمی‌گردد نیز در کنار فوروم مثلثی، تئاتر بزرگ شهر با معماری یونانی و ظرفیت گنجایش 5هزار نفر در کنار آمفی‌تئاترهای کوچک و بزرگ، از دیگر دیدنی‌های شهر باستانی پمپئی به شمار می‌آیند.در پمپئی باستانی و تاریخی، هم‌اکنون پمپئی جدیدی ایجاد شده که در ایام تابستان و پاییز به محلی برای تجمع گردشگران و به‌ویژه زائران ایتالیایی تبدیل می‌شود.
پس از ورودی آمفی‌تئاتر شهر پمپئی، در سمت چپ، منطقه مسکونی پمپئی جدید قرار دارد.پمپئی جدید، در واقع شهرکی است که حتی پس از وقوع آتشفشان مشهور سال79میلادی، مسکونی باقی مانده است.

 

  آثار به دست آمده در شهر سوخته پمپی ایتالیا

این شهرک جدید که در واقع «کامپوپومپیانو» نام داشت، طی قرن‌های گذشته شاهد وقوع رویدادها و حوادث بزرگی بود. در سال1873 بارتولولونگو، صومعه مریم رزاری را در این منطقه بنا کرد که خیلی زود به زیارتگاهی همگانی برای زائران و گردشگران تبدیل شد.
منبع:hamshahrionline.ir

ویدیو مرتبط :
شهر سوخته

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

آشنایی با شهر ممنوعه

 

شهر ممنوعه (Forbidden City)؛ مجموعه معماری*های باستانی درخشان و سحرآمیز چین در مرکز بجینگ (پکن) پایتخت این کشور قرار دارد

 

 

 

 

این اثر در جهان دارای شهرتی فراوان است. شهر ممنوعه در معماری*های خاندان باستانی چین یک مروارید است و در جهان پردامنه*ترین و کامل ترین مجموعه معماری*های چوبی باستانی به شمار می*رود.یونسکو در سال 1987 شهر ممنوعه بیجینگ را در فهرست میراث جهانی به ثبت رساند. این اثر تاریخی در سال 1406 میلادی به دستور جو دی؛ دومین امپراتور سلسله مینگ به مدت 14 سال ساخته شد.

 

تا سال 1911 میلادی که سلسله چینگ از بین رفت به مدت 500 سال 24 امپراتور در شهر ممنوعه اقامت داشتند و امور کشور را سر و سامان می*دادند.مساحت شهر ممنوعه بیجینگ 720 هزار متر مربع، طول آن از جنوب تا شمال یک هزار متر و عرض آن از شرق تا غر ب 800 متر است.طراحی شهر ممنوعه از نمای کلی تا ریزترین جزییاتش طوری انجام شده که بازتابی از مقاصد فلسفی و مذهبی و نمادی از عظمت و قدرت امپراطور باشد. مانند رنگ زرد: رنگ امپراطور است که تقریبا در تمامی سقف*ها از آن استفاده شده است.شهر ممنوعه بزرگترین مجموعه کاخ باقیمانده در جهان است.

 

 

 

 

 

این شهر طوری ساخته شده که مرکز آن محصور به دیوار پکن باشد و در داخل مجموعه دیوارکشیده بزرگتری به نام شهر امپراطوری قرار داشت.در اطراف دیوار 10 متری و در خارج از شهر رود حفاظتی به عرض 50 متر دیده می شود. شهر ممنوعه به طور جدی طبق نظام تشریفاتی سلسله*های فئودالی و استاندارد سیاسی و روحیه اصول اخلاقی ساخته شده است.طرح کلی، دامنه، شیوه معماری، رنگ و تزیینات همه نمایانگر امتیازات خاندان و درجه بندی است. 3 قصر این ممنوعه یعنی قصر تای حه، قصر جون حه و قصر بایو حه که توجه گردشگران را بیشتر جلب می کند، محل اعمال قدرت امپراتوری امپراتوران و بر پایی مراسم پرشکوه است.

 

 

 

 

 

 

قصر تای حه، مرکز تمامی شهر ممنوعه و تخت سلطنت طلایی رنگ امپراتور در این قصر دیده می شود. این قصر نیز دارای مجلل*ترین معماری در شهر ممنوعه است.در شمال میدان به مساحت30 هزار متر مربع، این قصر در سکوی مرمری سفید رنگ به بلندای 8 متر ساخته شده است. ارتفاع آن40 متر است که به لحاظ ارتفاع، بلندترین بنای شهر ممنوعه است.در فرهنگ چین، اژدها نماینده قدرت امپراتوری است و امپراتور پسر آسمانی اژدهای حقیقی نامیده می شود. در درون قصر تای حه در بالا و پایین حدود 13 هزار شکل اژدها تزیین شده است.تعداد قصرها و اتاق*ها در شهر ممنوعه بسیار زیاد است.

 

 

 

 

 

 

به اعتقاد پیشینیان، اقامتگاه امپراتوران آسمانی دارای 10 هزار اتاق است و امپراتورانی که پسر امپراتور آسمانی دانسته می شدند نباید تعدا اتاق*ها*یشان از شمار اتاق*های امپراتور آسمانی تجاوز کند.مجموعه معماری*های شهر ممنوعه تمرکز تبلور درایت مردم چین است. از ساختار مجموعه معماری*ها تا تزیینات هر اتاق و هر دیوار سرشار از اندیشه*های عجیب و غریب است. مثلا سکوی سفید رنگ قصر تای حه، این قصر را مجلل*تر کرده است.

 

 

 

 

 

در تاسیسات زهکشی در این سکو از مجسمه سازی سر نوعی اژدها استفاده شده است. به گونه*ای که در 3 طبقه این سکو جمعا بیش از یک هزار مجسمه سر این نوع حیوان استفاده شده است وهنگام زهکشی در بارش باران همانند فواره آب از دهان اژدها خارج می*شود.

 

در میان حیاط این شهر جمعا 308 ظرف مسی بزرگ برای ذخیره آب وجود دارد که برای پیشگیری از آتش سوزی مورد استفاده قرار می*گرفتند و در زمستان افراد مخصوصی زیر این ظرف*ها اتش روشن می*کردند تا آب داخل آن یخ نبندد.در دوره سلسله مینگ 100 هزار صنعتگر و یک میلیون کارگر در ساخت این شهر عظیم به خدمت گمارده شدند تا بزرگترین و کامل*ترین مجموعه معماری*های جهان را بسازند.مصالح ساختمانی از سراسرکشور حتی استان یونن که در فاصله چند هزار کیلومتری قرار داشت به این محل انتقال داده *شد.

 

 

 

 

 

اشیا و کشفیات باارزش در شهر ممنوعه حفظ شده و شمار آنها به حدود یک میلیون قطعه می*رسد که یک ششم کل کشفیات چین را شامل می شود.مجموعه معماری*های شهر ممنوعه سمبل فرهنگ درخشان چین است. به عقیده معماران چینی و خارجی؛ طراحی و معماری شهر ممنوعه آثار برجسته و بی همتایی است که نشاندهنده فرهنگ و سنت دیرینه این کشور و دست*آوردهای برجسته صنعتگران در زمینه معماری در 500 سال گذشته است.در سال*های اخیر شمار گردشگران شهر ممنوعه چند برابر افزایش یافته است به طوری که از مرز 10 میلیون نفر در سال نیز فراتر رفته است.