آرامش را کجا پیدا کنیم؟

آرامش را کجا پیدا کنیم؟
وجود مراكز مذهبی و نیایشگاه‌هایی از ادیان پیش از اسلام در ایران و همچنین شاهكارهای فراوان معماری كه در قالب مساجد در همه ‌جای ایران پراكنده‌اند نشان‌دهنده این است كه از دیرباز ایرانیان یگانه پرست بوده‌اند. حضور در این مراكز فارغ از جنبه زیارتی می‌تواند به عنوان سازه‌ای تماشایی برای گردشگران باشد.
شهرهای مختلف ایران در هر گوشه از این سرزمین نیز میزبان بسیاری از جاذبه‌های شگفت هستند. حضور در اماكن مذهبی و بازدید از این مكان‌های مقدس، یكی از بهترین شیوه‌های كسب آرامش، تمركز و دوری جستن از هرگونه اضطراب و خشم است بی‌شك نوروز از بهترین زمان‌ها برای این كار است.
شكوه‌عبادت
شكوه مسجد امام در همان بدو ورود چشم و دل هر بیننده‌ای را می‌گیرد. بهت تماشا اگر بگذارد قدم زدن در صحن این مسجد یكی از تجربه‌های به یادماندنی است. شاید شلوغی نوروز نتواند آن‌طور كه باید و شاید لذت دیدار این مسجد را برای شما بهتر كند، اما مسجد امام آنقدر زیبا هست كه شلوغی اطراف را چندان متوجه نمی‌شوید.
مسجد امام از لحاظ عظمت، نوع معماری و تزئیناتش مهم‌ترین مسجد دوره صفویه در اصفهان محسوب می‌شود. ساخت این مسجد سال 1020 هـ .ق به دستور شاه عباس اول آغاز شد و سال 1025 هـ .ق به اتمام رسید.

گنبد مسجد امام عظیم‌ترین گنبد را در میان مساجد اصفهان دارد و ارتفاع آن از كف مسجد 50 متر است. تمام سطوح گنبد، دیوارها، مناره‌ها و طاق‌نماهای داخلی و خارجی مسجد از كاشی‌های هفت رنگ و معرق پوشیده شده است.
نشانی: شهر اصفهان، ضلع جنوبی میدان نقش جهان
مسجدی در جزیره
جزیره قشم بعد از شهر كاشان بالاترین سرانه مسجد را دارد. در این جزیره 250 مسجد وجود دارد كه به نسبت جمعیت بومی منطقه، رقم بالایی است. مسجد برخ اما قدیمی‌ترین مسجد جزیره است. ساختمان‌ اولیه این‌ مسجد، احتمالا در سال‌های‌ اولیه‌ اسلامی‌، در خلال‌ فتح‌ جزایر و بنادر ایران‌ به‌ دست‌ عمروبن‌عاص‌ و به‌ امر او در روستای‌ كوشه‌ قشم‌ ساخته‌ شده‌ است‌.
این مسجد چند بار براثر بلایای طبیعی چون زلزله آسیب‌دیده و دوباره مرمت شده است. وجود بركه‌ای به همراه نخلستان‌های متعدد در اطراف مسجد بر زیبایی و مصفایی این مكان مذهبی افزوده است. در این‌ مسجد، لوحی‌ از چوب‌ وجود داشته كه‌ تاریخ‌ بنا، انهدام‌ و تعمیر مسجد روی‌ آن‌ وجود داشته است‌. این‌ لوح‌ به‌ تهران‌ منتقل‌ و در یكی‌ از موزه‌ها نگه داری‌ می‌شود.
نشانی: جزیره قشم، روستای كوشه

آرمیدن میان‌كوه
اگر پله‌های فراوان منتهی به زیارتگاه اصلی چك‌چك را توان بالارفتن داشته باشید، ‌منظره شگفت‌انگیزی پیش‌روی شما قرار خواهد گرفت.
این زیارتگاه كه در منطقه‌ای كوهستانی واقع‌شده، به علت ریزش قطره‌قطره آب از سینه كوه به نام چك‌چك معروف شده است. زرتشتیان علاوه بر این كه مناسك و مراسم دینی خود را در این زیارتگاه برگزار می‌كنند، از این مكان به عنوان مركزی اجتماعی برای دید و بازدید، مهمانی‌ها و آشنایی‌های خانوادگی بهره می‌برند.

نذركردن و نذری‌دادن، شمع روشن‌كردن، خواندن دعا از جمله مراسمی است كه توسط زرتشتیان در پیر سبز چك چك برگزار می‌شود. در محوطه زیارتگاه، ساختمان‌ها و آب انبارهایی ساخته شده است كه قدیمی‌ترین آنها مربوط به دوره ناصرالدین شاه قاجار است.
نشانی: 63 كیلومتری شمال شرقی شهر یزد
تاریخ به‌روایت مسجد
مسجد گوهرشاد محل اتفاقات تاریخی بسیاری بوده است. حتی اگر این اتفاقات را نادیده بگیرید این مسجد آنقدر زیبا و دلباز است كه بتواند شما را دعوت به قدم‌زدن كند.
مسجد گوهرشاد در قرن 9 هـ .ق به دستور گوهرشاد بیگم، همسر سلطان شاهرخ تیموری گوركانی، توسط استاد قوام‌‌الدین شیرازی ساخته شد. بانو گوهرشاد از زنان نامدار و نیكوكار زمان خود بود كه علاوه بر مسجد مزبور مسجد، مدرسه و خانقاه شهر هرات را نیز بنا كرد.

مسجد گوهرشاد صحنی بزرگ دارد و به سبك 4 ایوانی ساخته شده است؛ نام‌های این چهار ایوان به ترتیب مقصوره، دارالسیاده، حاجی حسن و ایوان آب است. مسجد گوهرشاد با كاشی معرق تزئین‌شده و یكی از بناهای شاخص در كاربرد كاشی محسوب می‌شود.
نشانی: شهر مشهد، جنوب حرم مطهر امام رضا(ع)‌

مسجدی به‌رنگ آسمان
كاشی‌های این مسجد آنقدر دلبری دارد تا تنها چمدانتان را به بهانه دیدن آنها ببندید.

مسجد جهانشاه یا مسجد كبود (گوی مسجد) تبریز به دستور ابوالمظفر جهان شاه قره‌قویونلو و به همت و نظارت جان‌بیگ خاتون همسر وی ساخته شد.

در برخی كتاب‌های تاریخی این مسجد باشكوه را «عمارت مظفریه» خوانده‌اند. مسجد كبود سال 1190 هـ .ق در اثر زلزله به كلی تخریب شد و تنها سردر آن باقی ماند كه از معماری شگفت‌انگیزی نیز برخوردار است. در داخل مسجد كتیبه‌های متعددی با خط‌های نسخ، ثلث و كوفی به همراه طرح‌های گوناگون گل و بوته، اسلیمی و اشكال مختلف هندسی دیده می‌شود. تزئینات به كار رفته در ساخت این مسجد قابل تحسین و شگفت‌آور است كه در میان آنها كاشیكاری‌های معرق به رنگ لاجوردی غالب هستند؛ به همین سبب مسجد كبود به «فیروزه اسلام» شهرت دارد.
نشانی: شهر تبریز، شمال خیابان امام خمینی
خانه‌ای‌پر‌عظمت
مسجد تاریخانه دامغان كهن‌ترین بنای اسلامی استان سمنان است و یكی از با عظمت‌ترین مسجدهای این منطقه محسوب می‌شود. تاریخ ساخت این بنا را سال‌های قبل از 200 هـ .ق می‌دانند و به سبب سبك خاص معماری آن كه سبك اسلامی ـ ساسانی است، سازه‌ای بسیار ارزشمند محسوب می‌شود. «تاریخانه» در زبان تركی به معنای «خانه خدا» است.

تمایز مسجد تاریخانه با سایر مسجدهای مشابه در ساخت آن است. در معماری این بنا هدف اصلی برآوردن نیازهای عبادی بوده است، اما در كنار آن جلوه‌هایی از شكوه، عظمت و در عین حال فروتنی دیده می‌شود.

ستون‌های به‌كار رفته در این مسجد با محیط پنج متری، شبیه ستون‌های كاخ‌های ساسانی است. این استحكام به حدی است كه بسیاری از معماران، مسجد تاریخانه را یكی از بناهای ضدزلزله در دوران اولیه اسلامی می‌دانند.
نشانی: جنوب شرقی شهر دامغان

منبع:tebyan.net

برگرفته از جام جم

 

ویدیو مرتبط :
اگر عاشقیو میخوای آرامش پیدا کنی نگاه کن

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

چگونه به آرامش درونی ماندگار دست پیدا کنید

آرامش فکر، نداشتن مشکل در زندگی نیست، بلکه توانایی کنار آمدن با مشکلات است

 

«آرامش فکر، نداشتن مشکل در زندگی نیست، بلکه توانایی کنار آمدن با مشکلات است.»

من هم مثل خیلی آدم‌های دیگر، سالهای زیادی از زندگی‌ام را نفهمیده بودم که آرامش درونی یک انتخاب است. مطمئن نیستم چه فکر می‌کردم. شاید باور نداشتم که کسی بتواند یک آرامش درونی ماندگار داشته باشد. می‌دانستم که احساس آرامش خودم همیشه موقت بوده است.

زندگی من فراز و نشیب‌های زیادی داشته است. موقعیت‌های سخت زیادی برایم پیش آمده بود که باید با آنها کنار می‌آمدم. فکر می‌کنم باور داشتم که آرامش درونی را فقط قدیس‌ها و راهب‌ها می‌توانند به دست آورند، یا آنهایی که زندگی تارک دنیا را انتخاب می‌کنند که لازم نیست با مشکلات روزمره دست و پنجه نرم کنند.

در دنیای خودم سردرگم بودم و نمی‌دانستم وقتی همیشه مشکلی در زندگی‌ خودم یا آنهایی که دوستشان دارم وجود دارد، چطور می‌توانم به آرامش برسم.

درواقع، تصورم این بود که دنیا سراسر چیزهای منفی است که در روزنامه‌ها می‌خوانم، در تلویزیون می‌بینم و از دیگران می‌شنوم.

اینها چیزهایی هستند که احساسات شما را درگیر می‌کنند - اخبار زن گمشده‌ای که به قتل رسیده، تراژدی بچه‌ای که توسط یک راننده مست کشته شده، تعداد آدم‌های بی‌خانمان، سونامی که جان هزاران نفر را می‌گیرد و …

بعد ماجراهایی که به خانه خودم نزدیک‌ترند -- شوهر دوستم که به سرطان مبتلا شده و پزشک‌ها گفته‌اند تا سه ماه دیگر بیشتر زنده نیست، پدرم که دچار فراموشی شده، ازدواج دوستم که در حال فروپاشی است، همه اتفاقاتی که قلبم را جریحه‌دار می‌کنند.

در زندگی شخصی‌‌ام هم، احساساتم با کنترلی که حس می‌کردم روی شادی و خوشبختی‌ام دارم، بالا و پایین می‌رفت. حس عروسک خیمه‌شب‌بازی را داشتم و بارها و بارها از خودم می‌پرسیدم، «چطور وقتی احساساتم بالا و پایین می‌رود، می‌توانم آرامش قلبی داشته باشم؟»

وقتی به عقب نگاه می‌کنم، می‌دانم که باور داشتم که احساساتم مهم‌اند. از اینها گذشته، آیا احساسی بودن بخش مهمی از زنده بودن نیست؟ احساسات به من حس واقعی بودن می‌دادند و باعث می‌شدند بتوانم با دیگران همدردی کنم.

اما در عمق وجود خودم، بیشتر وقت‌ها احساس خوبی نداشتم. دلم می‌خواست آنقدر احساسی نباشم. دلم می‌خواست از همه مشکلات زندگی‌ام خلاص شوم، به عصبانیت‌ها و حرف‌های دیگران واکنش ندهم و در قلبم آرامش داشته باشم.

نیاز شدیدی بود برای تغییر دادن وضعیت یا متوقف کردن چرخه منفی اتفاقات که به نظر می‌رسید کنترل روابط و زندگی من را در دست گرفته است.

باور دارم که این تصمیم بود که مدام در ذهن و قلبم چرخ می‌خورد و جستجوی معنوی من را پیش برد و کمکم کرد باوجود همه مشکلاتی که در زندگی‌ام بود، یک روش زندگی آرامش‌بخش‌تر کشف کنم.

می‌دانستم که همانطور که ماه‌ها و سالها پیش می‌روند، در تصمیمم برای تغییر روش زندگی‌ام مصمم‌تر می‌شدم.

چند سال پیش بود که بالاخره توانستم به آرامش درونی برسم که با تغییر احساساتم یا مشکلاتم در زندگی تغییر نکند. می‌دانم که مجموعه‌ای از تغییرات بود که من را به آنجا رساند. تغییراتی مثل …

باور اینکه دیگران دوستمان دارند
با درک اینکه اتفاقات منفی دوران کودکی باعث می‌شود احساس کنیم کسی دوستمان ندارد و اعتماد‌به‌نفسمان پایین بیاید، سعی کردم حقیقت را درمورد خودم کشف کنم. این چیزی نبود که باور داشتم درست است!

باور اینکه دیگران دوستمان دارند از شناختن خودمان سرچشمه می‌گیرد، از قضاوت نکردن خودمان یا دیگران بخاطر اشتباهاتی که مرتکب می‌شویم و از تفکرات هر روز که باعث می‌شود عشقی بدون‌شرط برای چیزی بزرگتر از خودمان احساس کنیم.

 

همه ما می‌توانیم یاد بگیریم چطور با آرامش درونی زندگی کنیم

 

کنترل و تغییر افکارمان
یک زمانی باور داشتم که هیچ کنترلی روی فکرهایم ندارم، چون هیچوقت فکر نمی‌کردم که افکار را می‌توان تغییر داد. بعد شروع کردم به متمرکز شدن بیشتر روی افکارم و متوجه شدم بیشتر چیزهایی که به آن فکر می‌کنم احساس واقعی‌ام نبودند.

فقط با توجه کردن به فکرها می‌توانیم ببینیم که خیلی از آنها مبتنی بر ترس یا قضاوت هستند.
و چون بدون هیچ مقاومتی می‌آیند و می‌روند، بیشتر ما به صورت ناخودآگاه در طول زندگی‌هایمان دچار مشکل می‌شویم چون باور داریم که ما همان فکرهایمان هستیم. وقتی پدیدار می‌شوند یا غیب می‌شوند اصلاً به آنها نگاه نمی‌کنیم یا دربرابرشان مقاومت نمی‌کنیم. با قبول کردن آنها، به آنها اجازه می‌دهیم اعتقادات و باورهایمان درمورد خودمان و زندگی‌مان را شکل دهند.

وقتی شروع به تشخیص آنها کنید، می‌توانید تغییرشان دهید. وقتی ببینید افکارتان تا چه اندازه با احساس واقعی شما متفاوت هستند، می‌توانید فکر دیگری را جایگزین آن در ذهنتان کنید.

مهربان بودن
با دیدن و حس کردن مهربانی دیگران، می‌فهمیم که تا چه اندازه این مهربانی‌ها در زندگی روزمره مهم هستند. در برخورد با تماس‌های تلفنی مسئله‌ساز، مثل فردی عصبانی که آنطرف خط است، می‌توانیم تصمیم بگیریم که مهربان باشیم.

وقتی دوستی از شما می‌خواهد در کاری کمکش کنید، می‌توانید تصمیم بگیرید که به مهربانانه‌ترین صورت ممکن به او پاسخ دهید.

وقتی کسی برای کمک مالی از شما تقاضا می‌کند، می‌توانید با مهربانی به این تقاضا پاسخ دهید. مشخص است که زمان‌هایی هست که نمی‌توانید نیاز طرف‌مقابل را برآورده کنیم اما وقتی هم وسیله لازم برای برآوردن نیاز او را نداریم، «نه» گفتن با مهربانی بهترین انتخاب است.

گاهی‌اوقات رد کردن مهربانانه برای کمک کردن برای رشد فردی دیگران بسیار مهم است و به آنها این امکان را می‌دهد که درس‌های مهمی برای زندگی‌شان بگیرند.

وقتی کسی درمورد کسی که می‌شناسیم غیبت می‌کند، می‌توانیم با سکوت مهربان باشیم و وارد شدن به بحث آنها را نپذیریم. با انتخاب مهربانی، اجازه می‌دهیم که انرژی مثبت از ما به دیگران هم سرایت کند و از نزدیک شدن انرژی منفی به ما جلوگیری می‌کند. به این ترتیب، ارتباطی با نفس والای خود برقرار می‌کنیم و می‌فهمیم که مهربان بودن واقعاً تا چه انداز ه خوب است.

وارد کردن تمرین پذیرش به زندگی روزانه
شاید رمز احساس آرامش واقعی این است که بتوانید آنچه که هست را بپذیرید. پذیرش یعنی صدای نفستان را شنیده و آن را رد کنید. اینکه بدانید تنها کسی که می‌توانید تغییر دهید خودتان هستید کمکتان می‌کند اینکار را انجام دهید.

به محض اینکه به این فکر کنید که چیزی سر جایش نیست، یا چیزی آنطور که باید باشد نیست، یا درمورد یک موقعیت خاص یا یک فرد منتقدانه رفتار می‌کنیم، می‌فهمیم که نتوانسته‌ایم آنچه که هست را همانطور بپذیریم و خواسته‌ایم روی چیزی که بیرون از ما است کنترل داشته باشیم.

این دنیا پر از انرژی‌های منفی و دیوانگی‌هاست اما همه ما می‌توانیم یاد بگیریم چطور با آرامش درونی زندگی کنیم.

این زمانی اتفاق می‌افتد که نسبت به خودتان و آنچه که هستید آگاه‌تر شوید، بدانید که کسانی هستند که دوستتان دارند، افکارتان را تغییر دهید، مهربانی کردن را تمرین کنید و همه چیز را همانطور که هست بپذیرید.

وقتی عشقی بدون قید و شرط قلبتان را پر کند، می‌پذیرید که نمی‌توانید به عقب برگردید و چیزهایی که الان دارید را نادیده نمی‌گیرید و قدر آرامشی که الان پیدا کرده‌اید را می‌فهمید.

آخر اینکه، به آرامش قلبی دست پیدا می‌کنید که با وجود همه مشکلات و سختی‌های زندگی، بر جا می‌ماند.

منبع:مردمان