متفرقه
2 دقیقه پیش | با زخم های زندگی چه کنیم؟در این سلسله مطالب مباحثی درباره زندگی معنای زندگی روابط و احساسات و ... توسط دکتر شیری ارائه خواهد شد. صبح بخیر: ممکن است شما هم مانند بسیاری از افراد جامعه برای حل مشکلات ... |
2 دقیقه پیش | نظر آیتالله محقق داماد درمورد سید حسنآیت الله سید مصطفی محقق داماد، برادر حضرت آیت الله سید علی محقق داماد در پاسخ به سئوالی در خصوص اجتهاد آیت الله سید حسن خمینی، گفت: نظر بنده در مورد ایشان همان نظر اخوی ... |
چهل حدیث از حضرت فاطمه(س) همراه با شعر
حضرت فاطمه(س)ميفرمايند: و من، آن كلمهي نيكوي خداوندم. (الفضائل/80)
من فاطمهام، واژهي حسناي خداوند
از ماه نشان دارم و با آينه پيوند
من فاطمهام، سرخ تر از خاطره ي سيب
من فاطمه ام، سبزتر از واژهي لبخند
حضرت فاطمه(س)ميفرمايند: و ما وسيلهي ارتباط خدا با مخلوقاتيم. (دلائلالامامه/32)
سرشار نگاه آسمان كن ما را
از خود برهان و بينشان كن ما را
اي واسطهي فيض خداوند كريم
بر سفرهي دوست، ميهمان كن ما را
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: و ماييم برگزيدگان خدا و جايگاه پاكيها. (ارشاد شيخ مفيد/1/270)
اي محرم راز جمع افلاكيها
چون سرو، رها ز مجمع خاكيها
يك جرعه زلال آفتابم بچشان
اي روح بلند قلهي پاكيها
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: ... و ما دليلهاي روشن خداييم. (ارشاد شيخ مفيد/1/270)
در ظلمت شب، دليل راهم هستيد
چون كوه، هميشه تكيهگاهم هستيد
اي حجّتهاي روشن خالق مهر
در تيرگي زمانه ماهم هستيد
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: ... و ما وارثان پيامبران الهي هستيم. (ارشاد شيخ مفيد/1/270)
دريا صفتيد و روح باران داريد
چون سبزه طراوت بهاران داريد
هستيد شما وارث پيغامبران
در سينه هميشه نور قرآن داريد
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: خداوند، حج را براي استواري و تحكيم دين قرار داد. (بحارالانوار/29/223)
تا چشمهي عشق، جاري دين گردد
دلهاي همه، بهاري دين گردد
واجب شده حج به امر يكتاي بزرگ
تا مايهي استواري دين گردد
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: خداوند، رسيدگي به خويشان را براي طول عمر و باعث فزوني در خويشان قرار داد. (بحارالانوار/29/223)
چونان كه ادب به آبرو افزايد
اخلاص، به قدر هر نكو افزايد
اهل صلهي رحم اگر بود كسي
فرمود: خدا بر اهل او افزايد
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: خداوند، اطاعت از ما- اهلبيت عليهمالسلام- را براي ايجاد نظم و همبستگي در مردم قرار داد. (بحارالانوار/29/223)
خواهي ز گسستگي رهايي يابي
يا جلوهاي از نور خدايي يابي
فرمان ببر از اوامر حضرت دوست
تا راه به اوج كبريايي يابي
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: خداوند، صبر را وسيلهي استحقاق و شايستگي پاداش قرار داد. (بحارالانوار/29/223)
گر پنجرهي نگاه تو غم دارد
صدها گره بزرگ و مبهم دارد
با صبر بر آن، رسي به پاداشي نيك.
كاين راه، هزار پيچ و صد خم دارد
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: خداوند، شرك را به منظور اخلاص بندگي، حرام نمود. (بحارالانوار/29/223)
تا دور شود هر عمل از شيوهي بد
اعمال همه، خالص و زيبا گردد
داناي تواناي عزيز يكتا
.بر دفتر شرك، مهر«باطل شد» زد
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: خداوند، وفاي به نذر را براي رسيدن به مغفرت و آمرزش خويش قرار داد. (بحارالانوار/29/223)
اي آنكه به دل اميد رحمت داري
از حق طلب رحم و عنايت داري
در راه وفا به نذر خود سخت بكوش
گر ميل رسيدن به سعادت داري
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: خداوند، نيكي به پدر و مادر را سبب امان از خشم خود قرار داد. (بحارالانوار/29/223)
خواهي برهي ز خشم ايزد، اي دوست
چون برگ، گناه تو بريزد، اي دوست
نيكي به پدر- مادرخود كن بسيار
از كار بدت لطف نخيزد، اي دوست
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: خداوند، جهاد را مايهي عزّت و شكوه اسلام قرار داد. (بحارالانوار/29/223)
چون سرو، هميشه آسمان همّت باش
همقامت آسمان پر شوكت باش
وقتي كه جهاد، عزت اسلام است
جهدي كن و همركاب اين عزت باش
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: خداوند، امر به معروف را براي حفظ مصالح عمومي جامعه قرار داد. (بحارالانوار/29/223)
هر جامعهاي كه اهل تقوي گردد
سرشار شكوفه و شكوفا گردد
يك قطره نكويي اگر آنجا افتد
با امر به معروف، چو دريا گردد
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: از مؤمنين نيست كسي كه همسايهاش از شر و آزار او در امان نباشد. (دلائلالامامه/1)
حيف است طريق عشق را سد باشي
در روشني آب، مردّد باشي
در سايهي سبز زندگاني، اي دوست!
همسايه چو با كسي شدي، بد باشي
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: از بخل دوري كن، زيرا بخل درختي است در جهنم كه شاخههايش در دنيا ميباشد و هركس به آن شاخهها بياويزد، داخل در جهنم ميشود. (دلائلالامامه/4)
آن شاخه كه بي ميوه قدي خم دارد
بخل است، كه ريشه در جهنم دارد
هركس كه از آن شاخه بياويزد سخت
شك نيست- زمين خوردن محكم دارد
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: سخاوت، درختي است در بهشت كه شاخههايش در دنيا گسترده است و هركس شاخهاي از آن را بگيرد داخل بهشت ميشود. (دلائلالامامه/4)
اي دوست! سخاوت، آسمان پيوند است
اين شاخهي سبز باغ بيمانند است
چيد آنكه از اين شاخه گلي- بي ترديد-
در هر دو سرا، عزيز و عزّتمند است
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: همانا از بندگان خدا، تنها دانشمندان از خدا ميهراسند. (بحارالانوار/2/45)
زنهار! به جمع جهل، ملحق نشوي
گستاخ، در امر حضرت حق نشوي
با روشني علم، ره صبح بجوي
تا همدم تاريكي مطلق نشوي
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: دو لشكر ظلم، با هم برخورد نميكنند جز اينكه خداوند، آنها را به خودشان واميگذارد. (كشفالغمه/2/581)
در لشكر ظلم، مرد حقباور نيست
چون جامعهاي كه «نهي از منكر» نيست
وقتي كه به هم دو لشكر ظلم رسند
دستي به عنايت از سوي داور نيست
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: بهترين شما كساني هستند كه با تواضع، ديگران را ياري ميكنند. (دلائلالامامه/7)
پرهيز كن از غرور، از «من» بودن
از سنگشدن، شبيه آهن بودن
خواهي كه به بام رستگاري برسي
بايد كه چو خورشيد، فروتن بودن
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: اگر به آنچه شما را امر نموديم عمل ميكني و از آنچه شما را بر حذر داشتهايم دوري ميكني از شيعيان ما هستي و گرنه هرگز. (بحارالانوار/65/156)
با هرچه نكوييست، نكو بايد شد
سرشار زلال آبرو بايد شد
ميخواهي اگر شيعهي مولا باشي
فرمانبر امر و نهي او بايد شد
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: از بخل دور باش، زيرا بخل مرضي است كه در شخص كريم وجود ندارد. (دلائلالامامه/4)
بخل از قطرات سبز باران دور است
فرياد كويري از بهاران دور است
بخشندهتر از بهار بايد بودن
بيماري بخل، از كريمان دور است
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: همانا خداوند، نيكوكار بردبار با عفت را دوست ميدارد. (دلائلالامامه/1)
در جادهي رنج، ناشكيبي نكني
با خواب سراب، خودفريبي نكني
از دامن پاكدامني خوشه بچين
تا خويش، دچار بينصيبي نكني
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: همانا حيا از ايمان است و نتيجهي ايمان، بهشت ميباشد. (كافي/2/106)
در دست سپيده، بركاتي دگر است
پيغام سحر را، كلماتي دگر است
اي آنكه اميد زندگاني داري
.در روشني حيا، حياتي دگر است
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: شيعيان ما از بهترين افراد اهل بهشتند. (بحارالانوار/65/156)
در دامن روشني، كبوتر باشد
در ظلمت روزگار، اختر باشد
در باغ بهشت، شيعهي آل علي
چون سرو سهي از همگان سر باشد
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: همانا خوشبخت واقعي كسي است كه علي را چه در زمان حياتش و چه پس از وفاتش دوست بدارد. (بحارالانوار/27/74)
در دفتر روشنايي و برگ سحر
نقل است چنين ز دختر پيغمبر:
آنان كه حقيقتا سعادتمندند
دارند به دل مدام، حبّ حيدر
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: جانم فداي تو و جان و روح من سپر بلاهاي جان تو يا اباالحسن! همواره با تو خواهم بود- اگر تو در خير و نيكي به سر ببري با تو خواهم زيست و اگر در سختيها و بلاها گرفتار شدي باز هم با تو خواهم بود. (كوكب الدري/1/196)
گردم به فداي حضرتت يا مولا
اي روشن از انوار تو تاريكيها
در نيك و بد زمانه همراه توام
هرگز نشوم از تو و عشق تو جدا
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: آن لحظهاي كه زن در خانهي خود ميماند- و به امور تربيت فرزند ميپردازد- به خدا نزديكتر است. (بحارالانوار/43/92)
آنگاه كه زن جامهي تقوي پوشد
در تربيت صحيح طفلش كوشد
در سايهي قرب خالق بيهمتاست
از خانهي او چشمهي هستي جوشد
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: بعد از غدير خم، خداوند براي هيچكس عذر و بهانهاي باقي نگذاشته است. (دلائلالامامه/37)
بعد از غدير، آينه معنا گرفته است
آري؛ دوباره فصل نوي پا گرفته است
ديگر نمانده جاي دليل و بهانهاي
عشق عليست؛ در دل ما جا گرفته است
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: كسي كه عبادتهاي خالصانهي خود را به سوي خدا فرستد، پروردگار بزرگ، برترين مصلحت او را به سويش فرو خواهد فرستاد. (بحارالانوار/67/249)
در خانهي دل ياد خدا جاري ساز
جان و دل خود، به سوي حق ده پرواز
خواهي برسد عاقبت نيك اي دوست
خالص شو و عاشقانه كن راز و نياز
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: اول همسايه بعد اهل خانه. (وسائلالشيعه/7/112)
اي شمع وجود عشق را پروانه
با بخشش و ايثار مشو بيگانه
همسايه به اهل خانه اولي بشمار
تا نور شود تيرگي كاشانه
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: لذتي كه از خدمت حضرت حق ميبرم، مرا از هر خواهشي بازداشته است. (رياحينالشريعه/1/105)
شادم به لقاي روي او هر نفسي
جز او نبود براي من دادرسي
شوقي كه براي خدمت حق دارم
بسته است به روي من در هر هوسي
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: بهشت، زير پاي مادران است. (مستدرك/15/180)
آيينهاي از صفات داور باشد
سرچشمهاي از حيات كوثر باشد
در خدمت او باش كه فرمود: بهشت
در زير قدوم پاك مادر باشد
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: خشنودم به آنچه كه خدا و پيامبر او براي من رضايت دادند. (مناقب ابنشهرآشوب/3/351)
از دست مده آنچه خدايت داده است
يا معرفتي كه مصطفايت داده است
مردان خدا هميشه راضي هستند
.بر آنچه خدا بدان رضايت داده است
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: مثَلَ امام، مانند كعبه است. مردم بايد در اطراف آن طواف كنند نه آن كه دور مردم طواف نمايد. (بحارالانوار/36/353)
نور است امام، كعبهي اميد است
تابان و فروزندهتر از خورشيد است
اندر دل شيعه مهر او كم نشود
چون گرد مدار لطف او چرخيدهست
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: آنچه براي زنان نيكوست اين است كه- بدون ضرورت- مردان نامحرم را نبينند، و نامحرمان نيز آنها را ننگرند. (بحارالانوار/43/54)
گر زن به حجاب خويش مستور شود
از ديدهي آلوده و بد دور شود
نيكوست براي زن كه الگو گيرد
از فاطمه، تا شاخهاي از نور شود
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: پاداش خوشرويي در برابر مؤمن، بهشت است. (بحارالانوار/72/401)
آنكس كه گشادهرو و خوشرفتار است
دلخوش نه به اين جهان بيمقدار است
در باغ بهشت ميدهندش مأوا
سرخوش به لقاي حضرت دادار است
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: تا زندهام، همواره به ارزشهاي امام علي(ع) معترف خواهم بود. (بحارالانوار/43/38)
فرموده چنين گوهر هستي زهرا:
سوگند به آن كه داده هستي ما را
بر ارزش والاي علي معترفم
هرگز نكشم دست ز راه مولا
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: خداوند متعال، امامت ما را براي ايمني از تفرقه قرار داد. (بحارالانوار/29/223)
آرام شود تا دل خلق نگران
تا گم نكنيم راه؛ حيّ سبحان
در جامعه ايجاد امامت فرمود
تا تفرقه آتش نزند هستيمان
حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: خداوند، روزه را براي پابرجايي اخلاص واجب نمود. (بحارالانوار/29/223)
تا پاكتر از نگاه مهتاب شويم
چون آينه بيرياتر از آب شويم
روزيده خلق،روزه واجب فرمود
تا نابتر از گوهر ناياب شويم
ویدیو مرتبط :
عمو چهل حدیث بچه ها ( شعر )
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
حضرت فاطمه زهرا(س) در آینه شعر فارسی
حضرت فاطمه زهرا(س) در آینه شعر فارسی
اگرچه سخن گفتن از شخصیت جامع و بی نظیر ودیعه رسول اعظم(ص) حضرت فاطمه زهرا(س) آن گاه که خداوند هستی او را توصیف و ایشان را خیر کثیر معرفی نموده است بسیار سخت و صعب است اما برای اظهار محبت و ابراز مودت و عشق به آستان آسمانی اش، شاعران و نویسندگان فارسی زبان آثار ارزش مند خویش را با نام و یاد و ذکر مناقب و سجایای حضرت فاطمه زهرا مزین نموده و شاهکارهایی آفریده اند که علاوه بر جنبه های معنوی، دینی و اعتقادی از نظر ادبی نیز حایر اهمیت و جایگاهی به سزا هستند.
وجود مقدس آن بانوی پرهیزگار مجموعه ای از عالی ترین صفات و ارزش هایی است که کمتر در وجود یک انسان اجتماع می کند. آن بانو آیینه تمام نمای فداکاری، ادب، عصمت، ساده زیستی، نوع دوستی، دین داری، عفت، گذشت، صبر، استقامت، جهاد، صداقت و دفاع از حریف ولایت و ده ها سجایای ممتاز انسانی است.
محبوب ترین بانوان جهان در نگاه سخن سرایان، خاتون آب و آیینه، بانوی عاطفه و ایثار و یگانه یک دانه دردانه ای است که در عظمت ولادت خجسته اش سوره گران قدر کوثر نازل شد و به پیامبر رحمت و قلب محزون او حرارتی مضاعف بخشید و به او نوید آینده ای بزرگ را بخشید.
هیچ کس نمی تواند فاطمه را بستاید و هیچ کس هم نمی تواند فاطمه را نستاید و به راستی قلم و تقریر ما خاکیان چگونه می تواند عظمت و شکوه و هیبت افلاکی او را بستاید یا نستاید و از این رو هرکس این همه فضایل و شکوه و مجد را نادیده انگارد خود را حقیر و کوچک نمایانده است و بس.
علاوه بر تمام فضایل و مناقب مذکور، فاطمه دختر محمد(ص) و خدیجه (س) و همسر علی مرتضی(ع) و مادر حسنین (علیهما السلام) و زینب و ام کلثوم و ام الامه و ام الائمه و ام النساء است و خویشان و سلاله پاک او همه از مجاهدان و شهیدان والامقام. فاطمه ممتازترین بانوی دو گیتی است و در چنین مرتبتی آسمانی هیچ بانویی هم شأن و هم ردیف او نبوده و نخواهد بود.
ایشان شخصیتی بی همتا و «عدیم النظیر و غریب الدهر»اند که هم چون خورشیدی فروزان فراسوی ره پویان طریق هدایت و سعادت و ولایت در آسمان انسانیت پرتوافشانی و نوررسانی می کنند و کالبد ارزش های والای اخلاقی و کمالات و سجایا و ارزش های گران قدر انسانی را روح می بخشند و الگویی تمام معنا از جمیع کمالات و برجستگی هایی که یک انسان الهی در همه ابعاد وجودی خویش می تواند داشته باشد در زندگی اندک و پرعظمت آن در دانه رسول ترسیم شده است.
معنویات، جلوه های ملکوتی، جلوه های الهی و جلوه های جبروتی، ملکی و ناسوتی همه در این شخصیت جمع بود و بی شک شخصیت عظیم و والای عصاره هستی هنوز هم برای ما ناشناخته باقی مانده است.
پیرامون نخستین اشعاری که درباره حضرت فاطمه(س) سروده شده ذکر این نکته ضروری است که تمامی اشعاری که درباره آن بانوی بزرگوار سروده شده به ما نرسیده است و سهواً و یا عمداً از بین رفته و یا به صورت مکتوب ثبت نشده است.
اگرچه در سرآغاز تحمید ودیعه رسول اکرم به اشعار فراوانی از شعرای مشهور و نامی عرب در نخستین قرون هم چون یحیی بن حکم (برادر مروان حکم) ابومحمد عبدالسلام بن رغبان مشهور به دیک الجن (شاعر نامدار عرب در قرن دوم)، دعبل خزاعی، احمد بن محمد بن صنوبری، ابوالحسن مهیار بن مرزویه و شهید اول و ... برمی خوریم اما ادبیات فارسی ما هم که ریشه در تعالیم عالیه اسلام عزیز و عجین با روح و فطرت خداجو و اهل بیت دوست است، در این زمینه غنی و پربار است. ولی آن چه قابل تذکر است این است که گویا در خصوص شخصیت عظیم و الهی حضرت زهرا(س) در آثار ادبی فارسی، ابیات کم واندکی را می توان یافت که دلیل این امر را باید ناشی از ایجاد جو خفقان و وحشت حکما و خلفای اموی و عباسی و فقدان آزادی اندیشه و سخت گیر ی های گاهی مهلک و شکنجه های شاعران مادح اهل بیت خاصه حضرت زهرا(س) جست وجو کرد، اما قطعاً اوضاع خطیر عصر کنونی ایجاب می کند که شاعران و خطیبان و نویسندگان عصر حاضر تلاش مضاعف نمایند تا شکوهمند و عظیم، آن حضرت را به جامعه امروزین ما منتقل کنند، زیرا زهرا(س) ستاره ی منور ازهری است که اگر درست و با دیدی عالی بر او و اندیشه ها و اعمال او نظرافکنیم، راه های پرتلاطم و پرسنگلاخ حیات را بر ما خواهد نمایاند تا به بیراهه نرویم و در فراز و نشیب های آن سقوط هم نکنیم.
قطعاً باید گفت که در میان زنان، هیچ بانویی هم اندازه خیرالنساء جهانیان(س) مورد ستایش و تبجیل قرار نگرفته و نامش در حوزه ادب فارسی ما تکرار نشده است.
خواجوی کرمانی، شاعر عارف کرمانی در مدح فاطمه زهرا ابیات:
به نور چشم پیمبر که نور ایمان بود
عقیق صفوت یاقوت شرع را کان بود
نبود هیچ به عذر احتیاجش از پی آن
که شمع جمع طهارت از او فروزان بود
از آن به وصلت او زهر شده لآلی
که از شرف قمرش در سراچه دربان بود
نگشت عمر وحی از «حی» فزون ز روی حساب
چرا که زندگی او به حی حنان بود
را می سراید که «حی» به حساب ابجد عدد هجده است که دوران حیات حضرت فاطمه(س) را اشاره می نماید، ضمن این که خواجو در ابیات دیگری، ام الائمه حضرت زهرا(س) را بر بالانشینان و کروبیان حرم قرب و قدس الهی رجحان و برتری می دهد:
منظومه محبت دهر و آل او
بر خاطر کواکب ازهر نوشته اند
دوشیزگان پرده نشین حریم قدس
نام بتول بر سر معجر نوشته اند
از دیگر شاعران برجسته ادب فارسی که نگاهی ویژه و ممتاز به حضرت فاطمه زهرا(س) داشته و در بسیاری از ابیات او در مدح و رثای اهل بیت می توان عشق و ارادت را مشاهده کرد، ناصرخسرو است:
قال اول جز پیمبر کس نگفت
وآنگهی زی آل او آمد مقال
جز که زهرا(س) و علی(ع) و اولادشان
مر رسول مصطفی(ص) را کیست آل؟
ناصرخسرو در ادبیات دیگری حضرت فاطمه زهرا(س) را شفیعه روز جزا می خواند:
رضوان به هشت خلد نیارد سر
صدیقه گر بود به حشر یارش
باکش ز هفت دوزخ سوزان نی
زهرا( س) چو هست یار و مددکارش
آن روز بیایند همه خلق و مکافات
هم ظالم و هم عادل بی هیچ محابا
آن روز در آن هول و فزع بر سر آن جمع
پیش شهدا دست من و دامن زهرا(س)
چون به حب آل زهرا(س) روی شستی روز حشر
نشنود گوشت ز رضوان جز سلام و مرحبا
پس پی آن پسران رو، پس از آن که تو را
پسران علی(ع) و فاطمه ز آتش سپرند
حکیم ناصرخسرو در بیتی دیگر به جریان مباهله و همراهی امام حسن(ع) و امام حسین(ع) و حضرت زهرا(س) در این جریان با پیامبر اکرم(ص) می پردازد و می گوید:
ذوالفقار ایزدی سوی که فرستادم بعد
زن و فرزند که را برد جز زهرا(س) و شبیر
با مطالعه تاریخ سراسر افتخار اسلام عزیز درمی یابیم که فاطمه زهرا شمع حیات معنوی بود و به همان آرامش و وقاری که زنان باید داشته باشند رسالتش را انجام داد و از خانه کوچک علی(ع) حیات بشریت را از حقیقت سیراب کرد اما با عظمت و شکوه غیرقابل توصیفش علی(ع) را انتخاب کرد و علی(ع) هم او را و به راستی که اگر علی(ع) نبود کفو و همسری برای فاطمه(س) نبود.
حکیم قبادیان این مسئله را در قالب بیت زیر توصیف می کند که:
کفوی نداشت حضرت صدیقه(س)
گر می نبود حیدر(ع) کرارش
نگاه عطار نیشابوری هم به فاطمه زهرا(س) و زندگانی و تقوای ایشان ویژه و برجسته است. در الهی نامه و مصیبت نامه، نام حضرت فاطمه زهرا(س) چندین بار به مناسبت در حکایات آمده است مثلاً در الهی نامه عطار از جهاز ناچیز فاطمه زهرا سخن می گوید و این که هنگامی که اسامه جهاز حضرت زهرا(س) را به خانه امام علی(ع) می برد می گرید. پیامبراکرم(ص) سبب را از اسامه می پرسد. او می گوید:
بدو گفتم ز درویشی زهرا(س)
مرا جان و جگر شد خون و خارا
کسی کاو خواجه هر دو جهان است
جهاز دخترش اینک عیان است
عطار در الهی نامه برای حضرت فاطمه زهرا لقب «خاتون جنت» را به کار می برد و می گوید:
همه یاران در آن اندوه و محنت
شدند آخر بر خاتون جنت
سنایی غزنوی نیز توصیف زیبایی از ام الائمه دارد. او سیمای حضرت زهرا(س) را خیرالنساء می داند که زنی هم چون او در این دنیا نیست.
سراسر جمله عالم پر زنان اند
زنی چون فاطمه خیر النساء کو؟
هلالی جغتایی شاعر غزل سرای عهد صفوی در بیتی چهارماه سعادت را چنین معرفی می نماید که:
کیست آن چهار مه به مذهب من
علی(ع) و فاطمه(س)، حسین(ع) و حسن(ع)
اقبال لاهوری شاعر و متفکر پاکستانی در مثنوی نسبتاً طولانی خود، حضرت فاطمه زهرا(س) را اسوه کامل و دل گرمی برای تمام زنان جهان می داند:
نور چشم رحمه للعالمین
آن امام اولین و آخرین
بانوی آن تاجدار هل اتی
مرتضی مشکل گشا شیر خدا
پادشاه و کلبه ایوان او
یک حسام و یک زره سامان او
مادر آن مرکز پرگار عشق
مادر آن کاروان سالار عشق
به جهت پرهیز از اطاله کلام به بیان ابیاتی از دیگر شاعران بلندآوازه ادب فارسی که در حقیقت سندی مستند بر حقانیت و بزرگواری بانوی حقیقت است، اشاره می گردد:
▪ ابن یمین:
که خاتون جنت گذر می کند
ز آب مژه خاک تر می کند
▪ شیخ بهایی:
الهی الهی به صدق خدیجه
الهی الهی به زهرای اطهر
که بر حال زار بهایی نظر کن
به حق امامان معصوم یکسر
▪ محیط قمی:
چشم امید نیست به هیچ آستان مرا
الا به آستانه فرخنده بتول
ام الائمه النقبا بانوی جزا
نور الهدی حبیبه حق بضعه رسول
آن بانویی که دور حریمش گذر نکرد
از دور باش عصمت او و هم بوالفضول
در پایان باید گفت که در ادبیات عرب و فارسی هیچ بانویی تاکنون به این مرتبه مورد توجه و تکریم سخن سرایان قرار نگرفته است. پس از گذشت بیش از ۱۴قرن سیمای ملکوتی حضرت فاطمه زهرا(س) همچنان تابناک و شمار ارادتمندان و شاعران شیفته فضایل و کمالات آن حضرت هم چنان رو به افزایش است.
پس از خیزش انقلابی مردم ایران توصیف مقام حضرت زهرا(س) رنگ خاصی به خود گرفت و چه بسیار اشعار ارزش مندی که در مدح و ثنای دردانه یکتای پیامبر سروده شد که به راستی دل انگیز و دل نواز و بیان گر نیاز انسان امروزی به سرچشمه خوبی ها و فضایل و نیکی هاست.
علی خوشه چرخ آرانی
روزنامه کیهان