متفرقه


2 دقیقه پیش

با زخم های زندگی چه کنیم؟

در این سلسله مطالب مباحثی درباره زندگی معنای زندگی روابط و احساسات و ... توسط دکتر شیری ارائه خواهد شد. صبح بخیر: ممکن است شما هم مانند بسیاری از افراد جامعه برای حل مشکلات ...
2 دقیقه پیش

نظر آیت‌الله محقق داماد درمورد سید حسن

آیت الله سید مصطفی محقق داماد، برادر حضرت آیت الله سید علی محقق داماد در پاسخ به سئوالی در خصوص اجتهاد آیت الله سید حسن خمینی، گفت: نظر بنده در مورد ایشان همان نظر اخوی ...

چمدان تان را با چه پر می کنید؟



 

چمدان تان را با چه پر می کنید؟

 

اسباب سفر همیشه دغدغه کسانی است که عادت دارند با دقت و وسواس فکر موقعیت های خاص را بکنند و هر وسیله ای را که نیاز دارند، در چمدانشان جا دهند. همین می شود که بیشتر وقت ها چمدان سفر بیشتر از خود شما جا می گیرد و مجبورید برای حمل آن یا هزینه زیادی را متحمل شوید و یا دردسرهای زیادی را تحمل کنید. ما برای چیدن این چمدان چند پیشنهاد داریم که احتمالا می توانند کمک حالتان باشند.

 

پیش از هر چیز، فهرستی از لوازم مورد نیازتان تهیه کنید تا مبادا در لحظه آخر چیزی را جا بیندازید. حالا این فهرست را چند بار مرور کنید تا در صورت وجود اشیای اضافه آنها را از لیست حذف کنید. یادتان باشد که خیلی از اشیایی که با خود می برید هیچ وقت مورد استفاده تان قرار نمی گیرند و مهم تر از آن خیلی ها را می توان از شهر مقصد تهیه کرد و دردسر کمتری داشت.

 

این موارد ممکن است در لحظه آخر فراموش شوند. آنها را در لیستتان اضافه کنید:


1- گیره لباس (یا سنجاق قفلی بزرگ): گیره لباس در سفر استفاده ای کاملا متفاوت دارد! و بهترین وسیله برای کیپ کردن در بسته های خوراکی نیمه تمام مانند چیپس، محکم کردن کیسه لباسهای نم دار است.

 

2- در بازکن قوطی و بطری: به یاد داشته باشید که همیشه در رستوران غذا نخواهید خورد و کنسرو و نوشیدنی را با دربازکن به شما نمی فروشند.

 

3- آب: اگر سفر شما بیش از سه ساعت طول می کشد، حتما یک بطری بزرگ آب همراه داشته باشید. یک اسپری کوچک آب هم در سفرهای گرم و خشک بسیار مفید خواهد بود. با اسپری کردن کمی آب به صورتتان بسیار سرحال خواهید شد.

 

4- لیف حمام: لیف حمام در میان تجهیزات بسیاری از هتل ها وجود ندارد. پس یکی همراه داشته باشید.

 

5- یک بسته بزرگ دستمال کاغذی: بسیاری از هتل ها یا اصلا در اتاقها دستمال نمی گذارند یا فقط به یک بسته کوچک اکتفا می کنند.

 

6- ملحفه تمیز: شما که نمی خواهید در طول سفر مرتب نگران بیماری های پوستی، نظافت تخت ها، یا حتی حشرات موذی باشید؟

 

7- یک کپی از تمام مدارک مهم سفر: پاسپورت(صفحه عکس دار)، بلیط ها، کارت هویت، کارت اعتباری، گواهینامه رانندگی، چک مسافرتی.... در صورت گم شدن هر یک از این اسناد، شما شماره و بقیه مشخصات لازم را همراه خواهید داشت. البته فراموش نکنید که کپی مدارک ره همراه با اصل آن در یک جا نگذارید!

 

8- کمی آب نبات: بد نیست یک بسته آب نبات همراه داشته باشید تا در صورت پایین افتادن قند خونتان در سفر استفاده کنید.

 

چند مورد که همراه نداشتن آن بهتر است:


1- بطری کامل شامپو، لوسیون و مانند اینها. بهتر است از انواع مسافرتی آن همراه ببرید یا مقداری از هر کدام را در بطری های کوچک پلاستیکی ریخته و با خود ببرید. حتی اگر این وسایل را همراهتان نبردید هم مهم نیست. هر شهری که بروید شامپو و کرم آنجا پیدا می شود.

 

2- یک لباس برای هر روز! چند تکه لباس قابل جور کردن با همدیگر را بردارید و سعی کنید از رنگ های هماهنگ استفاده کنید. کسی از شما به عنوان یک مسافر انتظار خوش تیپی ندارد!

 

3- سشوار و اتو. اینها فقط بار شما را سنگین می کنند و معمولا در تمام هتل ها موجود هستند. برای اطمینان بیشتر با یک تلفن به هتل، مشکل حل خواهد شد.

 

4- لوازم واقعا اضافی. اگر وسایلی هستند که نمی دانید به درد خواهند خورد یا نه، بهتر است آنها را در خانه بگذارید. پشیمان نخواهید شد.


منبع:tebyan.net

 


ویدیو مرتبط :
یک چمدان پر از خاطرات بی نظیر در تله کابین رامسر

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

ورزش پر هیجان اسب سواری



اسب، اسب دوانی و پرورش اسب در اسلام، مورد توجه فراوان قرار گرفته است. در قرآن و احادیث، اسب به صور مختلف و از جهات متعدد، به ویژه از دیدگاه نظامی و رزمی، مورد تمجید و تقدیر قرار گرفته است. خداوند متعال در قرآن به رزمندگان اسلام دستور می دهد، همیشه اسبان جنگی را آماده و مهیّا نگهدارند:

اسب سواری


"واعدوا لهم ما استطعتم من قوّة و من رباط الخیل ترهبون به عدوالله وعدوکم؛

هر چه در توان دارید، از نیرو و اسب های آماده بسیج کنید، تا با این [تدارکات]، دشمن خدا و دشمن خودتان را بترسانید."

همچنین، اسب، قاطر و الاغ را وسیله سواری و زینت مناسب معرفی می کند:


"و الخیل و البغال والحمیر لتر کبوها و زینة و یخلق ما لا تعلمون؛

و اسبان و استران و خران را [آفرید] تا بر آن ها سوار شوید و [برای شما] تجملی [باشد]، و آن چه را نمی دانید می آفریند."

حضرت سلیمان پیامبر صلی الله علیه و اله را از علاقه مندان به اسب معرفی نموده و می فرماید: وی از اسبان قوی و چابک جنگی، سان می بیند و به آنان آن چنان علاقه می ورزد که دستور می دهد آن ها را باز گردانند و با این که تاریکی شب همه جا را فرا گرفته و اسبان به خوبی قابل رویت نیستند، با کشیدن دست به ساق ها و گردن هایشان، آن ها را آزموده و مورد نوازش قرار می دهد:

"اذ عرض علیه بالعشیّ الصّافنات الجیاد؛

[به خاطر بیاور] هنگامی که [طرف] غروب، اسبان چابک و تندرو را بر او عرضه داشتند."

"فقال انّی احببت حبّ اخیر عن ذکر ربی حتی توارت بالحجاب؛

گفت: من این اسبان را به خاطر پروردگارم دوست دارم[من می خواهم از آن ها در جهاد استفاده کنم. او همچنان به آن ها نگاه می کرد] تا از دیدگانش پنهان شدند."


"ردوها علی فطفق مسحا بالسوق والا عناق؛

[آن ها آن قدر جالب بودند که گفت:] بار دیگر آن ها را باز گردانید، و دست به ساق ها و گردن های آن ها کشید [و آن ها را نوازش کرد]."

پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و اله اسب را که (سبب تقویت بنیه نظامی مسلمانان است)، موجب عزت مسلمین معرفی می کند و می فرماید:

اسب سواری

"اربطوا الخیل فان ظهورها لکم عز واجوافها کنز؛

اسب ها را برای سواری و جنگ آماده کنید، زیرا پشت های آن ها (یا ظاهر آن ها) برای شما عزت و قدرت بوده، و شکم هایشان (یا باطن آن ها) برایتان گنج است."


"انّ الله اعزامّتی بسنابک خیلها و مراکز رماحها؛

خداوند، امت مرا به وسیله سم اسب ها و فروگاه نیزه ها عزیز ساخت."

آن حضرت همچنین اسب را یک مرکب بهشتی دانسته و می فرماید:

"خیول الغزاة حنو لهم فی الجنة؛

اسبان رزمندگان اسلام، در بهشت نیز اسبان آن ها خواهند بود."

و پرورش اسب را از شمار سرگرمی های باطل و بیهوده، خارج شمرده و می فرماید:

اسب سواری

"کل لهو المومن باطل الا فی ثلاث: فی تادیبه الفرس، و رمیه قوسه، و ملاعبته امراته، فانهنّ حقّ؛

همه سرگرمی های مومن، جز در سه مورد باطل است: در آموزش دادن اسب و پرورش آن، و تیراندازی با کمان، و بازی کردنش با زنش؛ این سه مورد [باطل نبوده] حق است."

و اسب را برای همیشه خوب و خیر می داند و می فرماید:


"اخیر معقود بنواصی الخیل الی یوم القیامة؛

خیر و خوبی به پیشانی اسب تا روز قیامت بسته شده است."

جالب تر این که خود آن حضرت در مسابقه اسب دوانی شرکت می نماید.روزی به همراه گروهی از مسلمانان، دشمنان و دزدان را در خارج از شهر تعقیب می نماید. دشمنان، متفرق شده و می گریزند.آن گاه ابو قتاده به پیامبر صلی الله علیه و اله، پیش نهاد مسابقه اسب دوانی می دهد. آن حضرت نیز پذیرفته و در مسابقه شرکت می کند، و در این مسابقه، گوی سبقت را از همه شرکت کنندگان ربوده و اول می شود.و قابل توجه، این که نه تنها تعیین جایزه و شرط بندی را در این مورد جایز می داند، بلکه گاه، مخارج جوایز برندگان مسابقه را نیز خود به عهده می گیرد:

امام باقر علیه السلام فرمود:


"انّ رسول الله صلی الله علیه واله سابق بین الخیل، و اعطی السّوابق من عنده؛

رسول خدا صلی الله علیه واله مسابقه اسب دوانی ترتیب داده و جوایز را از مال خویش پرداخت."


"رایت رسول الله صلی الله یلوی ناصیة فرس باصبعه؛

رسول خدا صلی الله علیه واله را دیدم که با انگشت خویش موی پیشانی اسبی را می پیچید."


"و هو یمسح وجه فرسه بردائه؛

او صورت اسب خود را با عبای خویش پاک می کرد."

از مجموع مطالب مطرح شده می توان فهمید، اسلام چقدر برای این ورزش سالم، مفید و رزمی، ارزش و اهمیت قایل است.

امام زین العابدین علیه السلام فرمود:


"انّ رسول الله صلی الله علیه واله اجری الخیل و جعل سبقها اواقی من فضة؛

رسول خدا صلی الله علیه و اله، [در مسابقه اسب دوانی]، اسب دوانیده، و جایزه اش را چندین آق از جنس نقره قرار داد."

آن حضرت نیز همانند حضرت سلیمان علیه السلام، آن چنان به اسب اهمیت داده و بدان عشق می ورزد، که به دست مبارک خود، موی پیشانی اسب را پیچیده و صورت آن را با عبای خویش پاک و تمیز می کند.