متفرقه


2 دقیقه پیش

با زخم های زندگی چه کنیم؟

در این سلسله مطالب مباحثی درباره زندگی معنای زندگی روابط و احساسات و ... توسط دکتر شیری ارائه خواهد شد. صبح بخیر: ممکن است شما هم مانند بسیاری از افراد جامعه برای حل مشکلات ...
2 دقیقه پیش

نظر آیت‌الله محقق داماد درمورد سید حسن

آیت الله سید مصطفی محقق داماد، برادر حضرت آیت الله سید علی محقق داماد در پاسخ به سئوالی در خصوص اجتهاد آیت الله سید حسن خمینی، گفت: نظر بنده در مورد ایشان همان نظر اخوی ...

شهادت حضرت علی (ع)+وصیت امیر مومنان علی (ع)



 

حضرت 

علی,حضرت علی ع,شهادت حضرت علی

 

 

شهادت حضرت علی (ع)

حضرت علی (ع) فرزند ابوطالب شیخ بنی هاشم عموی پیغمبر اکرم (ص) بود که پیغمبر اکرم او را سرپرستی نموده و در خانه خود جای داده و بزرگ كرده بود و پس از بعثت نیز تا زنده بود ازآن حضرت حمایت كرد و شر كفار عرب و خاصه قریش را از وی دفع نمود .

 

حضرت علی (ع) بنا به نقل مشهور ده سال پیش از بعثت متولد شد و پس از شش سال بر اثر قحطی كه در مكه و حوالی آن روی داد بنا به در خواست پیغمبر اكرم ( ص)  از خانه پدر به خانه پسرعموی خود یعنی پیغمبر اكرم  منتقل کردید. و تحت سرپرستی و پرورش مستقیم آن حضرت درآمد پس از چند سال كه پیغمبر اكرم (ص) به موهبت نبوت نایل شد و برای نخستین بار در غار حرا وحی آسمانی به وی رسید. وقتی كه از غار رهسپار شهر و خانه خود شد وما جرا را فرمود حضرت علی (ع) به آن حضرت ایمان آورد.

 

و باز درمجلسی كه پیغمبر اكرم (ص) خویشاوندان نزدیك خود را جمع كرده و به دین خدا دعوت نمود فرمود نخستین كسی از شما كه دعوت مرا بپذیرد خلیفه و وصی و وزیر من خواهد بود.تنها كسیكه از جای خود بلند شد و ایمان آورد حضرت علی (ع) بود و پیغمبر اكرم ایمان او را پذیرفت و وعده های خود را درباره اش امضا نمود.

 

از این روی حضرت علی (ع) نخستین كسی است كه به اسلام ایمان آورد و نخستین كسی است كه هرگز غیر خدای یگانه را نپرستید.

حضرت علی (ع) پیوسته ملازم پیغمبر اكرم (ص) بود تا آن حضرت از مكه به مدینه هجرت نمود و در شب هجرت نیز كه كفار خانه آن حضرت را محاصره كرده بودند و تصمیم داشتند آخر شب به خانه ریخته و آن حضرت را در بستر خواب قطعه قطعه نمایند حضرت علی (ع) در بستر پیغمبر اكرم (ص) خوابید و آن حضرت از خانه بیرون آمده رهسپار مدینه گردید.

 

در مدینه نیز ملازم پیغمبر اكرم (ص) بود و آن حضرت در هیچ زمان حضرت علی (ع) را كنار نزد و یگانه دختر محبوبه خود فاطمه را به عقد آن حضرت درآورد. و در موقعی كه میان اصحاب خود عقد اخوت می بست حضرت علی (ع) را برادر خود قرار داد. حضرت علی (ع) درتمام  جنگهایی كه پیغمبر اكرم (ص) شركت داشتند حاضر شد جز جنگ تبوك كه آن حضرت اورا درمدینه به جای خود قرارداده بودودر هیچ جنگی پای به عقب نگذاشت.

 

و از هیچ حریفی روی نگردانید و در هیچ امری با پیغمبر اكرم (ص) مخالفت نكرد چنانكه آن حضرت فرمود هرگز علی از حق و حق از علی جدا نمی شوند.حضرت علی (ع) روز رحلت پیغمبر اكرم سی و سه سال داشت و با اینكه در همه فضایل دینی سرآمد و در میان اصحاب پیغمبر ممتاز بود به بها نه اینكه وی جوان است و مردم بواسطه خونهایی كه در جنگهابه همراه پیغمبر اكرم ص ریخته با وی دشمنند از خلافت  كنارش زدند و به این ترتیب دست حضرت علی (ع) از شئون عمومی بكلی قطع شد وی نیز به تربیت افراد پرداخت وبیست وپنج سال كه زمان خلافت سه خلیفه پس از رحلت پیغمبر اكرم (ص) بود بدین ترتیب گذرانید و پس از كشته شدن خلیفه سوم مردم با حضرت علی (ع) بیعت نموده و به خلافتش برگزیدند.

 

حضرت علی (ع) در خلافت خود كه چهار سال و نه ماه تقریبا طول كشید سیرت پیغمبر اكرم (ص) را داشت و به خلافت خود صورت نهضت و انقلاب داده به اصلاحات پرداخت و البته این اصلاحات بضرر برخی از سود جویان تمام می شد و از این روی عده ای از صحابه كه پیشاپیش آنها ام المومنین عایشــه و طلحــه و زیبــر ومعاویــه بودند خون خلیفه سوم را دستاویز قرار داده سر به مخالفت برداشتـه و بنای شورش وآشوبگری گذاشتند.

 

حضرت علی (ع) برای خوابانیدن فتنه , جنگی با ام المومنین عایشه و طلحه و زیبر در نزدیكی بصره كه به جنگ جمل معروف است و جنگی دیگر با معاویه در مرزعراق و شام كه به جنگ صفین معروف است و یكسال و نیم ادامه یافت و جنگی  با خوارج در نهروان كه به جنگ نهروان معروف است  كرده و به این ترتیب بیشتر مساعی آن حضرت در ایام خلافت خود صرف رفع اختلافات داخلی شد و پس از مدتی صبح روز نوزدهم ماه رمضان سال چهلم هجری در مسجد كوفه در سر نماز .بدست یكی از خوارج ضربتی خورده و در شب بیست و یكم ماه شهید شدند.

 

امیرالمومنین علی (ع )به شهادت تاریخ و اعتراف دوست و دشمن در كمالات انسانی نقیصه ای نداشته و در فضایل اسلامی نمونه كاملی ا ز تربیت پیغمبر اكرم (ص) بود .بحثهایی كه در اطراف شخصیت حضرت علی (ع) شده و كتابهایی كه در این باره شیعه و سنی و سایر مطلعین و كنجكاوان نوشته اند درباره هیچیك از شخصیت های تاریخ اتفاق نیفتاده است.

 

حضرت علی (ع) در علم و دانش داناترین یاران پیغمبر اكرم (ص) و سایرمسلمانان بود  و نخستین كسی است در اسلام كه در بیانات علمی خود در استدلال و برهان را باز كرد و در معارف الهیه بحث فلسفی نمود و در باطن قرآن سخن گفت و برای نگهداری لفظ قرآن دستور زبان عربی را وضع فرمود و تواناترین عرب بود در سخنرانی. حضرت علی (ع) كه در زمان پیغمبر اكرم (ص) و پس ازآن در همه جنگها شركت كرد.در شجاعت ضرب المثل بود هرگز ترس و اضطراب از خود نشان نداد و با اینكه بارها ضمن حوادثی مانند جنگها ی احد وحنین و خیبر و خندق یاران پیغمبر اكرم ص و لشكریان اسلام لرزیدند و یا پراكنده شده فرار نمودند وی هرگز پشت به دشمن نكرد و هرگز نشد كه كسی از مردان جنگی دشمن با وی درآویزد و جان به سلامت برد و در عین حال با كمال توانایی, ناتوانان را نمی شكست و فراریان را .دنبال نمی كرد و شبیخون نمی زد و آب بروی دشمن نمی بست.

 

حضرت علی (ع)در سال 40 هجری در ماه مبارك رمضان در شب نوزدهم ضربت خوردند و در شب بیست و یكم به شهادت رسیدند.

حضرت علی (ع) با همه وجود و خالصانه از حریم دین خدا حمایت كرد لحظه ای در آسایش نبود مخصوصا در ایام پر مخاطره حكومت عدل گسترش كه نظیر  آن وجود نداشته است.

 

پیامبر اكرم (ص) حضرت علی  و خودشان را از یك شجره می دانستند و می فرمودند : .من و علی پدر این امت هستیم من شهر علم هستم و علی درب آن.

 

 

حضرت علی,حضرت علی ع,شهادت حضرت علی

 

 

وصیت امیر مومنان علی (ع)

طبری در تاریخ و ابوالفر اصفهانی در مقاتل الطالبیین وصیت نامه امیر مومنان ع را ذكر كرده اند. این وصیت نامه چنین است .

 

بسم الله الرحمن الرحیم

این وصیت نامه علی بن ابیطالب است. گواهی می دهد كه معبودی جز خدای بی شریك نیست و محمد بنده و پیامبر اوست كه وی را با هدایت و آیین حق فرستاد كه بر همه دینها چیرگی دهد اگرچه مشركان آن را ناخوش دارند. نماز و عبادت و زندگی و مرگ من برای خدای بی شریك و پروردگار جهانیان است.

 

چنین مامور شده ام و من از مسلمانانم. شما دو تن حسن و حسین (ع) را به تقوای الهی سفارش می كنم. درجست و جوی دنیا نباشید اگر چه دنیا در جست و جوی شما باشد و بر چیزی از دنیا كه از دست شما می رود دریغ مخورید. جز حق مگویید و برای پاداش كار كنید برای آخرت كار كنید. دشمن ستمگر و یاور مظلوم و ستمدیده باشید.

 

شما دو تن و همه فرزندان و خانواده ام و هركس را كه این وصیت نامه من به دست او می رسد به تقوای الهی و رعایت نظم در كارها و اصلاح میان خودتان سفارش می كنم. زیرا از رسول خدا (ص) شنیدم كه می فرمود اصلاح میان مردم برتر از تمام نماز و روزه است و دشمنی مكنید كه باعث زوال دین است و نیرویی نیست مگر به استعانت خدا. به خویشاوندان خود بنگرید. پس با آنها رفت و آمد. كنید كه خداوند محاسبه را بر شما سبك می كند .خدا را در مورد یتیمان رعایت كنید. گرسنه شان نگه ندارید تا در محضر شما در  خواری نیفتند. زیرا از رسول خدا (ص) شنیدم كه می فرمود هركس یتیمی را سرپرستی كند تا بی نیاز شود.

 

خداوند بهشت را برای او واجب می گرداند. و اگر كسی مال یتیمی را بخورد جهنم را بر او واجب می كند. خدا را خدا را در مورد قرآن منظور دارید تا مبادا دیگران در عمل بدان از شما پیشی گیرند خدا رادر مورد همسایگانتان پیش نطر آورید كه سفارش شدگان پیامبرتان هستند.

 

خدا را خدا را خدا را درباره خانه پروردگارتان منظور دارید. پس تا زمانی كه باقی هستید نباید از وجود شما خالی باشد كه اگر متروك شود نتوانید همتایی برای آن قرار دهید و كوچك ترین چیز برای كسی كه از آن بازگردد   آمرزش تمام گناهانی است كه پیش از آن مرتكب شده بود. خدا را خدا را درباره نماز رعایت كنید كه آن بهترین كردارها و ستون دین شماست. خدا را خدا را درباره زكات پیش چشم آورید كه آن خشم .پروردگارتان را فرو می نشاند. خدا را خدا را درباره جهاد در راه خدا با مالها و جانهایتان منظور دارید .

 

جز این نیست كه دو تن در راه خدا جهاد می كنند, پیشوای هدایت كننده و كسی كه مطیع او و پیرو هدایت اوست. خدا را خدا را درباره ذریه پیامبرتان ص رعایت كنید و مبادا پیش روی شما به آنان ستم كنند. خدا را خدا را در مورد یاران پیامبرتان ص منظور دارید كسانی كه بدعتی از آنان سر نزده و بدعتگذاری را پناه نداده اند. زیرا رسول خدای به آنان سفارش كرده و بدعتگذاران آنان و پناه دهندگان به آنان را لعنت فرموده است. خدا را خدا را در مورد مستمندان و مسكینان پیش چشم .آورید. پس آنان را در زندگی خود سهیم كنید .

 

سپس فرمود نماز. نماز. در راه خدا از سرزنش سرزنشگران بیم مدارید خداوند شما را از شر كسانی كه بر ضد شمایند كفایت كند. با مردم به نیكویی سخن بگویید چنان كه خداوند شما را بدان فرموده است و امر به معروف و نهی از منكر را كنار مگذارید كه در این صورت خداوند بدان شما را بر شما حاكم كند. آن گاه دعا می كنید ولی به استجابت نمی رسد. بر شما باد دوستی و بخشندگی و از جدایی و دشمنی و پراكندگی بر حذر باشید. در كار نیك و پرهیزگاری .یار همدیگر باشید و بر گناه و ستم همدلی مكنید. پروای خدا پیشه كنید كه خدا سخت مجازات است.

 

خداوند دودمان شما را حفظ كند و پیغمبر را در میان شما بر جای دارد و شما را به خدا می سپارم كه  بهترین نگهدارنده است و سلام و رحمت و بركات الهی را بر شما می خوانم.

 

 

تصاویر خانه و محل شهادت حضرت علی(ع)

 

حضرت 

علی,حضرت علی ع,شهادت حضرت علی

 

حضرت علی,حضرت علی ع,شهادت حضرت 

علی

 

 

شهادت 

حضرت علی (ع)

 

 

شهادت 

حضرت علی (ع)

 

منبع:www2.irna.ir،دفتر تبلیغات اسلامی


ویدیو مرتبط :
مداحی ویژه شهادت امیر مومنان حضرت امام علی (علیه السلام

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

«صبر» از نگاه امیر مومنان حضرت علی (ع)


13 رجب سالروز ولادت اولین ستاره درخشان آسمان امامت، مولای متقیان حضرت علی (ع) و قهرمان همیشه پیروز اسلام است.

خبرگزاری ایسنا: 13 رجب سالروز ولادت اولین ستاره درخشان آسمان امامت، مولای متقیان حضرت علی (ع) و قهرمان همیشه پیروز اسلام است.

یگانه بزرگواری که دوست و دشمن اعتراف به کرامت، دانائی و شجاعت وی دارند.

سالروز تولد شاگرد ممتاز مکتب پیامبر اسلام(ص)است همان کسی که گفت "دین خدا به وسیله شخصیت‌ها شناخته نشود بلکه به وسیله نشانه حق شناخته شود بنابراین حق را بشناسید تا صاحب حق را بشناسید."

امام علی(ع) ملقب به "امیرمومنان" هستند پدر ایشان حضرت "ابوطالب (ع)" و مادرش "فاطمه بنت اسد" بوده و وقت و محل تولد ایشان در روز جمعه 13 رجب سال سی‌‏ام عام الفیل و در خانه‌ی خدا است.

صبر از نگاه حضرت علی (ع)

مکانی که قبل از او و بعد از او مولودی در آنجا به دنیا نیامده و نخواهد آمد.

دوران عمر دنیوی آن حضرت را می‌توان در 4 بخش دوران کودکی(حدود 10 سال)، دوران همراهی با پیامبر(ص) (حدود 23 سال)، دوران کناره‌گیری از دستگاه خلافت (حدود 25 سال) و دوران خلافت برشمرد.

مدت امامت ایشان 30 سال و دوران خلافت آن حضرت از سال 36 تا 40 هجری قمری (حدود 4 سال و 9 ماه) است.

حضرت علی (ع) نخستین یاور پیامبر (ص)

پس از وحی خدا و برگزیده شدن حضرت محمد (ص) به پیامبری و سه سال دعوت مخفیانه، سرانجام پیک وحی فرا رسید و فرمان دعوت همگانی داده شد. در این میان تنها حضرت علی (ع) مجری طرح‌های پیامبر (ص) در دعوت الهیش و تنها همراه و دلسوز آن حضرت در ضیافتی بود که وی برای آشناکردن خویشاوندانش با اسلام و دعوتشان به دین خدا ترتیب داد.

در همین ضیافت پیامبر (ص) از حاضران سؤال کرد: چه کسی از شما مرا در این راه کمک می‌کند تا برادر و وصی و نماینده من در میان شما باشد؟ فقط علی (ع) پاسخ داد: ای پیامبر خدا! من تو را در این راه یاری می‌کنم پیامبر (ص) بعد از سه بار تکرار سؤال و شنیدن همان جواب فرمود: ای خویشاوندان و بستگان من، بدانید که علی (ع) برادر و وصی و خلیفه پس از من در میان شماست. از افتخارات دیگر حضرت علی (ع) این است که با شجاعت کامل برای خنثی کردن توطئه مشرکان مبنی بر قتل رسول خدا (ص) در بستر ایشان خوابید و زمینه هجرت پیامبر (ص) را آماده ساخت.

حضرت علی (ع) بعد از رحلت رسول اکرم (ص)

پس از رحلت رسول اکرم (ص) به علت شرایط خاصی که بوجود آمده بود، حضرت علی (ع) از صحنه اجتماع کناره گرفت و سکوت اختیار کرد. نه در جهادی شرکت می‌کرد و نه در اجتماع به طور رسمی سخن می‌گفت. شمشیر در نیام کرد و به وظایف فردی و سازندگی افراد می‌پرداخت. فعالیت‌های امام در این دوران به طور خلاصه اینگونه است:

- عبادت خدا آن هم در شان حضرت علی (ع)

- تفسیر قرآن و حل مسائل دینی و فتوای حکم حوادثی که در طول 23سال زندگی پیامبر (ص) مشابه نداشت.

- پاسخ به پرسش‌های دانشمندان ملل و شهرهای دیگر.

- بیان حکم بسیاری از رویدادهای نوظهور که در اسلام سابقه نداشت.

- حل مسائل هنگامی که دستگاه خلافت در مسائل سیاسی و پاره‌ای از مشکلات با بن بست روبرو می‌شد.

- تربیت و پرورش گروهی که از ضمیر پاک و روح آماده، برای سیر و سلوک برخوردار هستند.

- کار و کوشش برای تامین زندگی بسیاری از بینوایان و درماندگان تا آنجا که با دست خویش باغ احداث می‌کرد و قنات استخراج می‌نمود و سپس آنها را در راه خدا وقف می‌نمود.

به مناسبت تولد امام علی(ع) به چند حدیث اخلاقی از حضرت علی (ع ) اشاره می‌کنیم:

- از گنج‌های بهشت؛ نیکی کردن و پنهان نمودن کارنیک و صبر بر مصیبت‌ها و نهان کردن گرفتاری‌ها (یعنی عدم شکایت از آنها) است.

- زاهد در دنیا کسی است که حرام بر صبرش غلبه نکند، و حلال از شکرش باز ندارد.

- با دوستت آرام بیا، بسا که روزی دشمنت شود، و با دشمنت آرام بیا، بسا که روزی دوستت شود.

- ارزش هر کسی آن چیزی است که نیکو انجام دهد.

- همانا بر شما از دو چیز می‌ترسم: درازی آرزو و پیروی هوای نفس. امّا درازی آرزو سبب فراموشی آخرت شود، و امّا پیروی از هوای نفس، آدمی را از حقّ باز دارد.

- با دشمنِ دوستت دوست مشو که با این کار با دوستت دشمنی می‌کنی.

- صبر بر سه گونه است: صبر بر مصیبت، و صبر بر اطاعت، و صبر بر ترک معصیت.

- هر که تنگدست شد و نپنداشت که این از لطف خدا به اوست، یک آرزو را ضایع کرده و هر که وسعت در مال یافت و نپنداشت که این یک غافلگیری از سوی خداست، در جای ترسناکی آسوده مانده است.

- مردن نه خوار شدن! و بی باکی نه خود باختن! روزگار دو روز است، روزی به نفع تو، و روزی به ضرر تو! چون به سودت شد شادی مکن، و چون به زیانت گردید غم مخور، که به هر دوی آن آزمایش شوی.

- هر که خیر جوید سرگردان نشود، و کسی که مشورت نماید پشیمان نگردد.

منابع:


نهج البلاغه فیض الاسلام، خطبه 191

کتاب سیره 14 معصوم(ع)، تالیف: محمد محمدی اشتهاردی، ناشر: نشرمطهر، چاپ: چهارم بهار 1381