متفرقه


2 دقیقه پیش

با زخم های زندگی چه کنیم؟

در این سلسله مطالب مباحثی درباره زندگی معنای زندگی روابط و احساسات و ... توسط دکتر شیری ارائه خواهد شد. صبح بخیر: ممکن است شما هم مانند بسیاری از افراد جامعه برای حل مشکلات ...
2 دقیقه پیش

نظر آیت‌الله محقق داماد درمورد سید حسن

آیت الله سید مصطفی محقق داماد، برادر حضرت آیت الله سید علی محقق داماد در پاسخ به سئوالی در خصوص اجتهاد آیت الله سید حسن خمینی، گفت: نظر بنده در مورد ایشان همان نظر اخوی ...

در اندرز به مردم 2



ترجمه فارسی نهج البلاغه
در اندرز به مردم
ارزش ستایش و شهادت به یگانگی خدا
ستایش خداوندی را سزاست که حمد و ستایش را به نعمتها، و نعمتها را به شکرگزاری پیوند داد، خدای را بر نعمتهایش آن گونه ستایش می‏کنیم که بر بلاهایش، و برای به راه آوردن نفس سرکش که در برابر اوامر الهی سستی می‏کند، و در ارتکاب زشتیها که نهی فرمود شتاب دارد، از خدا یاری می‏خواهیم، و از گناهانی که علم خدا به آنها احاطه دارد و کتابش آنها را برشمرده و ثبت کرده، طلب آمرزش می‏کنیم، علم خداوندی که کمتر نارسایی نداشته، و کتابی که چیزی را وانگذاشته است، به خدا ایمان داریم، ایمان کسی که غیبها را به چشم خود دیده، و بر آنچه وعده داده‏اند آگاه است، ایمانی که اخلاص آن شرک را زدوده، و یقین آن شک را نابود کرده است. و گواهی می‏دهیم که خدایی نیست جز خدای یکتا، نه شریکی دارد و نه همتایی، و گواهی می‏دهیم که حضرت محمد (ص) بنده و فرستاده اوست (که درود خدا بر او و خاندانش باد) این دو گواهی (شهادتین) گفتار را بالا می‏برند، و کردار و عمل را به پیشگاه خدا می‏رسانند، ترازویی که این دو گواهی را در آن نهند سبک نباشد، اگر بردارند با چیز دیگری سنگین نخواهد شد.
سفارش به تقوی
ای بندگان خدا! شما را به تقوای الهی سفارش می‏کنم، که زاد و توشه سفر قیامت است، تقوا توشه‏ای که به منزل رساند، پناهگاهی که ایمن می‏گرداند، بهترین خواننده آن را به گوش مردم خوانده، و بهترین شنونده آن را فرا گرفت، پیامبری که بهتر از هر کس سخن را به گوش مردم رساند. پس خواننده، دعوت خود را به خوبی شنواند، و شنونده خود را رستگار گرداند. ای بندگان خدا! همانا تقوای الهی دوستان خدا را از انجام محرمات باز می‏دارد، و قلبهایشان را پر از ترس خدا می‏سازد تا آنکه شبهای آنان با بی‏خوابی، و روزهایشان با تحمل تشنگی، و روزه‏داری، سپری می‏گردد، که آسایش آخرت را با رنج دنیا و سیراب شدن آنجا را با تحمل تشنگی دنیا به دست آوردند، اجل و مرگ را نزدیک دیده و در اعمال نیکو شتاب کرده‏اند، آرزوهای دنیایی را دروغ خواندند و مرگ را به درستی نگریستند.
شناخت دنیا
آری همانا دنیا خانه نابود شدن، رنج بردن از دگرگونیها، و عبرت گرفتن است، و از نشانه نابودی آنکه روزگار کمان خود را به زه کرده، تیرش به خطا نمی‏رود، و زخمش بهبودی ندارد، زنده را با تیر مرگ هدف قرار می‏دهد، و تندرست را با بیماری از پا درمی‏آورد، و نجات یافته را به هلاکت می‏کشاند دنیا خورنده‏ایست که سیری ندارد، و نوشنده‏ای است که سیراب نمی‏شود، و نشانه رنج دنیا آنکه آدمی جمع‏آوری می‏کند آنچه را که نمی‏خورد، و می‏سازد بنایی که خود در آن مسکن نمی‏کند، پس به سوی پروردگار خود می‏رود نه مالی برداشته و نه خانه‏ای به همراه برده است. و نشانه دگرگونی دنیا آنکه، کسی که دیروز مردم به او ترحم می‏کردند امروز حسرت او می‏خوردند و آن کس را که حسرت او می‏خوردند امروز به او ترحم می‏کنند، و این نیست مگر برای نعمتهایی که به سرعت دگرگون می‏شود، و بلاهایی که ناگهان نازل می‏گردد، و نشانه عبرت‏انگیز بودن دنیا، آنکه، آدمی پس از تلاش و انتظار تا می‏رود به آرزوهایش برسد، ناگهان مرگ او فرا رسیده، امیدش را قطع می‏کند، نه به آرزو رسیده، و نه آنچه را آرزو داشته باقی می‏ماند. سبحان الله! شادی دنیا چقدر فریبنده و سیراب شدن از آن، چه تشنگی زاست؟ و سایه آنچه سوزان است؟ نه زمان آمده را می‏شود رد کرد و نه گذشته را می‏توان باز گرداند، پس منزه و پاک است خداوند، چقدر زنده به مرده نزدیک است برای پیوستن به آن؟ و چه دور است مرده از زنده که از آنان جدا گشتند؟
ارزیابی دنیا و آخرت
هیچ چیز بدتر از شر و بدی نیست جز کیفر و عذاب آن، و هیچ چیز نیکوتر از خیر و نیکی وجود ندارد جز پاداش آن، همه چیز دنیا شنیدن آن بزرگتر از دیدن است، و هر چیز از آخرت دیدن آن بزرگتر از شنیدن است، پس کفایت می‏کند شما را شنیدن از دیدن، و خبر دادن از پنهانیهای آخرت. آگاه باشید، هرگاه از دنیای شما کاهش یابد و به آخرت افزوده گردد بهتر از آن است که از پاداش آخرت شما کاسته و بر دنیای شما افزایش یابد، چه بسا کاهش یافته‏هایی که سودآور است، و افزایش داشته‏هایی که زیان‏آور بود، همانا به آنچه فرمان داده شدید گسترده‏تر از چیزی است که شما را از آن باز داشتند، و آنچه بر شما حلال است، بیش از چیزی است که بر شما حرام کرده‏اند، پس آنچه را اندک است برای آنچه بسیار است ترک کنید، و آنچه را بر شما تنگ گرفته‏اند به خاطر آنچه که شما را در گشایش قرار دادند انجام ندهید. خداوند روزی شما را ضمانت کرده و شما را به کار و تلاش امر فرمود، پس نباید روزی تضمین‏شده را بر آنچه که واجب‏شده مقدم دارید، با اینکه به خدا سوگند آنچنان نادانی و شک و یقین به هم آمیخته است که گویا روزی تضمین‏شده بر شما واجب است، و آنچه را که واجب کرده‏اند، برداشتند. پس در اعمال نیکو شتاب کنید، و از فرا رسیدن مرگ ناگهانی بترسید، زیرا آنچه از روزی که از دست رفته، امید بازگشت آن وجود دارد، اما عمر گذشته را نمی‏شود باز گرداند، آنچه امروز از بهره دنیا کم‏شده را می‏توان فردا به دست آورد اما آنچه دیروز از عمر گذشته، امید به بازگشت آن نیست، به آینده امیدوار و از گذشته ناامید باشید، (از خدا بترسید و جز بر مسلمانی نمیرید)
متن عربی نهج البلاغه
( وَ مِنْ خُطْبَةٍ لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ: ) الْحَمْدُ لِلَّهِ الْواصِلِ الْحَمْدَ بِالنِّعَمِ، وَ النِّعَمَ بِالشُّکْرِ. نَحْمَدُهُ عَلى الائِهِ، کَما نَحْمَدُهُ عَلى بَلائِهِ، وَ نَسْتَعِینُهُ عَلى هذِهِ النُّفُوسِ ‏الْبِطاءِ عَما أُمِرَتْ بِهِ، ‏السِّراعِ‏ إِلى ما نُهِیَتْ عَنْهُ، وَ نَسْتَغْفِرُهُ مِمّا أَحاطَ بِهِ عِلْمُهُ، وَ اَحْصاهُ کِتابُهُ: عِلْمٌ غَیْرُ قاصِرٍ، وَ کِتابٌ ‏غَیْرُ ‏مُغادِرٍ، وَ نُؤْمِنُ بِهِ إِیمانَ مَنْ عایَنَ الْغُیُوبَ، وَ وَقَفَ عَلَى الْمَوْعُودِ إِیماناً نَّفى إِخْلاصُهُ الشِّرْکَ، وَ یَقِینُهُ الشَّکَّ، وَ نَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ، وَ أَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ، شَهادَتَیْنِ ‏تُصْعِدانِ‏ ‏الْقَوْلَ‏، وَ تَرْفَعانِ الْعَمَلَ: لا یَخِفُّ مِیزانٌ تُوضَعانِ فِیهِ، وَ لا یَثْقُلُ مِیزانٌ ‏تُرْفَعانِ‏ ‏مِنْهُ‏.
أُوصِیکُمْ عِبادَ اللَّهِ بِتَقْوَى اللَّهِ الَّتِى هِىَ الزّادُ، وَ بِهَا الْمَعاذُ، زادٌ مُبَلِّغٌ، وَ مَعاذٌ مُنجِحٌ، دَعا إِلَیْها أَسْمَعُ داعٍ، وَ وَعاها خَیْرُ واعٍ، فَأَسْمَعَ داعِیها، وَ فازَ ‏واعِیها. عِبادَ اللَّهِ إِنَّ تَقْوَى اللَّهِ ‏حَمَتْ‏ أَوْلِیاءَ اللَّهِ مَحارِمَهُ، وَ أَلْزَمَتْ قُلُوبَهُمْ مَخافَتَهُ حَتّى أَسْهَرَتْ لَیالِیَهُمْ، وَ أَظْمَأَتْ ‏هَواجِرَهُمْ‏، فَأَخَذُوا الرّاحَةَ ‏بِالنَّصَبِ‏، وَ الرِّىَّ بِالظَّمَاءِ، وَ اسْتَقْرَبُوا الاَجَلَ، فَبادَرُوا الْعَمَلَ، وَ کَذَّبُوا الْأَمَلَ، فَلا حَظُوا الْأَجَلَ، ثُمَّ إِنَّ الدُّنْیا دارُ فَناءٍ و عَناءٍ وَ غِیَرٍ وَ عِبَرٍ فَمِنَ الْفَناءِ أَنَّ ‏الدَّهْرَ ‏مُوَتِّرٌ ‏قَوْسَهُ‏، لا تُخْطِى‏ءُ سِهامُهُ، وَ لا ‏تُؤسى جِراحُهُ. یَرْمِى الْحَىَّ بِالْمَوْتِ، وَ الصَّحِیحَ بِالسَّقَمِ، وَ النّاجِىَ بِالْعَطَبِ، اکِلٌ لا یَشْبَعُ، وَ شارِبٌ ‏لا ‏یَنقَعُ‏، وَ مِنَ الْعَناءِ أَنَّ الْمَرْءَ یَجْمَعُ ما لا یَأْکُلُ، وَ یَبْنِى ما لا یَسْکُنُ، ثُمَّ یَخْرُجُ إِلَى اللَّهِ تَعالى لا مالًا حَمَلَ، وَ لا بِناءً نَّقَلَ، وَ مِنْ ‏غِیَرِها أَنَّکَ ‏تَرَى‏ ‏الْمَرْحُومَ‏ ‏مَغْبُوطاً، وَ الْمَغْبُوطَ مَرْحُوماً. ‏لَیْسَ‏ ‏ذلِکَ‏ ‏إِلّا ‏نَعِیماً ‏زَلّ‏، وَ بُؤْساً نَزَلَ، وَ مِنْ عِبَرِها أَنَّ الْمَرْءَ یُشْرِفُ عَلى أَمَلِهِ، فَیَقْتَطِعُهُ حُضُورُ أَجَلِهِ، فَلا أَمَلٌ یُدْرَکُ، وَ لا مُؤَمَلٌ یُتْرَکُ، فَسُبْحانَ اللَّهِ ما أَغَرَّ سُرُورَها، وَ أَظْمَأَ رِیَّها، وَ ‏أَضْحى ‏فَیْئَها، لا ‏جاءٍ ‏یُرَدُّ، وَ لا ماضٍ یَرْتَدُّ، فَسُبْحانَ اللَّهِ، ما أَقْرَبَ الْحَىَّ مِنَ الْمَیِّتِ لِلْحاقِه بِهِ، وِ أَبْعَدَ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَىِّ لِانقِطاعِهِ عَنْهُ.
إِنَّهُ لَیْسَ شَىْ‏ءٌ بِشَرٍّ مِنَ الشَّرِّ إِلّا عِقابُهُ، وَ لَیْسَ شَىْ‏ءٌ بِخَیْرٍ مِنَ الْخَیْرِ إِلّا ثَوابُهُ، وَ کُلُّ شَىْ‏ءٍ مِنَ الدُّنْیا سَماعُهُ أَعْظَمُ مِنْ عِیانِهِ، وَ کُلُّ شَىْ‏ءٍ مِنَ الاخِرَةِ عِیانُهُ أَعْظَمُ مِنْ سَماعِهِ، فَلْیَکْفِکُم مِنَ الْعِیانِ السَّماعُ، وَ مِنَ الْغَیْبِ الْخَبَرُ، وَ اعْلَمُوا أَنَّ ما نَقَصَ مِنَ الدُّنْیا وَ زادَ فِى الاخِرَةِ خَیْرٌ ‏مِمَّا ‏نَقَصَ‏ ‏مِن‏ ‏الاخِرَةِ وَ زادَ فِى الدُّنْیا. فَکَمْ مِنْ مَنقُوصٍ رابِحِ، وَ مَزِیدٍ خاسِرٍ. إِنَّ الَّذِى أُمِرْتُمْ بِهِ أَوْسَعُ مِنَ الَّذِى نُهِیتُمْ عَنْهُ، وَ ما أُحِلَّ لَکُمْ أَکْثَرُ مِمّا حُرِّمَ عَلَیْکُمْ، فَذَرُوا ما قَلَّ لِما کَثُرَ، وَ ما ضاقَ لِمَا اتَّسَعَ، قَدْ تُکُفِّلَ لَکُمْ بِالرِّزْقِ، وَ أُمِرْتُمْ بِالْعَمَلِ، ‏فَلا ‏یَکُونَنّ‏ ‏الْمَضْمُونُ‏ ‏لَکُمْ‏ ‏طَلَبُهُ‏ أَوْلى بِکُم مِنَ الْمَفْرُوضِ عَلَیْکُمْ عَمَلُهُ، مَعَ أَنَّهُ، وَ اللَّهِ، لَقَدِ اعْتَرَضَ الشَّکُّ وَ ‏دَخِلَ‏ الْیَقِینُ، حَتّى کَأَنَّ الَّذِى ضُمِنَ لَکُمْ قَدْ فُرِضَ عَلَیْکُمْ، وَ ‏کَأَنّ‏ ‏الَّذِى‏ ‏فُرِضَ‏ ‏عَلَیْکُمْ‏ قَدْ وُضِعَ عَنکُمْ، فَبادِرُوا الْعَمَلَ، وَ خافُوا بَغْتَةَ الْأَجَلِ، فَإِنَّهُ لا یُرْجى مِنْ رَجْعَةِ الْعُمْرِ ما یُرْجى مِنْ رَجْعَةِ الرِّزْقِ، ‏ما ‏فاتَ‏ ‏الْیَوْمَ‏ ‏مِنَ‏ ‏الرِّزْقِ‏ رُجِىَ غَداً زِیادَتُهُ، وَ ما فاتَ أَمْسِ مِنَ الْعُمْرِ لَمْ یُرْجَ الْیَوْمَ رَجْعَتُهُ، الرَّجاءُ مَعَ الْجائِى، وَ الْیَأْسُ مَعَ الْماضِى ‏فَاتَّقُوا ‏اللَّهَ‏ ‏حَقّ‏ ‏تُقاتِهِ‏، ‏وَ ‏لا ‏تَمُوتُنّ‏ ‏إِلَّا ‏وَ ‏أَنتُمْ‏ ‏مُسْلِمُونَ‏.


ویدیو مرتبط :
اندرز

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

اندرز به مردم



ترجمه فارسی نهج البلاغه
اندرز به مردم
ویژگیهای اهل بیت (ع)
شما مردم به وسیله ما، از تاریکیهای جهالت نجات یافته و هدایت شدید، و به کمک ما، به اوج ترقی رسیدید، صبح سعادت شما با نور ما درخشید، کر است گوشی که بانگ بلند پندها را نشنود، و آن کس را که فریاد بلند، کر کند، آوای نرم حقیقت چگونه در او اثر خواهد کرد؟ قلبی که از ترس خدا لرزان است، همواره پایدار و با اطمینان باد من همواره منتظر سرانجام حیله‏گری شما مردم بصره بودم، و نشانه‏های فریب خوردگی را در شما می‏نگریستم، تظاهر به دینداری شما پرده‏ای میان ما کشید ولی من با صفای باطن درون شما را می‏خواندم. من برای واداشتن شما به راههای حق، که در میان جاده‏های گمراه‏کننده بود بپا خاستم در حالی که سرگردان بودید، و راهنمایی نداشتید، به دنبال رهبر و راهنما بودید اما او را نمی‏یافتید، امروز زبان بسته را به سخن می‏آورم، دور باد رای کسی که با من مخالفت کند، از روزی که حق به من نشان داده شد، هرگز در آن شک و تردید نکردم، کناره‏گیری من چونان حضرت موسی (ع) برابر ساحران است که بر خویش بیمناک نبود، ترس او برای این بود که مبادا جاهلان پیروز گردند و دولت گمراهان حاکم گردد، امروز ما و شما بر سر دوراهی حق و باطل قرار داریم، آن کس که به وجود آب اطمینان دارد تشنه نمی‏ماند.
متن عربی نهج البلاغه
( وَ مِنْ خُطْبَةٍ لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ: ) بِنا اهْتَدَیْتُمْ فِى الظَّلْماءِ، وَ ‏تَسَنَّمْتُمُ‏ ‏الْعَلیاءَ، وَ بِنَا ‏‏انْفَجَرْتُمْ‏‏ ‏عَنِ‏ ‏‏السَّرارِ‏. ‏‏وُقِرَ‏ ‏سَمْعٌ‏ ‏لَمْ‏ ‏یَفْقَهِ‏ ‏‏الْواعِیَةَ‏، وَ ‏کَیْفَ‏ ‏یُراعِى‏ ‏‏النَّبْأَةَ‏ ‏مَنْ‏ ‏أَصَمَّتْهُ‏ ‏الصَّیْحَةُ؟ ‏‏رَبَطَ‏ ‏جَنانٌ‏ لَمْ یُفارِقْهُ الْخَفَقانُ.
ما زِلْتُ أَنْتَظِرُ بِکُمْ عَواقِبَ الْغَدْرِ، وَ ‏أَتَوَسَّمُکُمْ‏ ‏بِحِلْیَةِ ‏الْمُغْتَرِّینَ‏، حَتّى سَتَرَنِى عَنْکُمْ ‏جِلْبابُ‏ ‏الدِّینِ‏، وَ بَصَّرَنِیکُمْ صِدْقُ النِیَّةِ، أَقَمْتُ لَکُمْ عَلى سَنَنِ الْحَقِّ فِى ‏جَوادِّ ‏الْمَضَلَّةِ حَیْثُ تَلْتَقُونَ وَ لا دَلِیلَ، وَ تَحْتَفِرُونَ وَ لا ‏‏تُمِیهُونَ‏‏. أَلْیَوْمَ أُنْطِقُ لَکُمُ ‏الْعَجْماءَ ذاتَ الْبَیانِ، ‏‏عَزَبَ‏‏ رَأْىُ ‏امْرِى‏ءٍ تَخَلَّفَ عَنِّى، ما شَکَکْتُ فِى الْحَقِّ ‏مُذْ ‏أُرِیتُهُ‏، ‏لَمْ‏ ‏یُوجِسْ‏ ‏مُوسى ‏عَلَیْهِ‏ ‏السَّلامُ‏ ‏خِیفَةً عَلى نَفْسِهِ، بَلْ أَشْفَقَ مِنْ غَلَبَةِ الجُهّالِ وَ ‏دُوَلِ‏ الضَّلالِ. أَلْیَوْمَ تَوافَقْنا عَلى سَبِیلِ الْحَقِّ وَ الْباطِلِ، ‏مَن‏ ‏وَثِقَ‏ ‏بِماءٍ ‏لَمْ‏ ‏یَظْمَأْ.