متفرقه


2 دقیقه پیش

با زخم های زندگی چه کنیم؟

در این سلسله مطالب مباحثی درباره زندگی معنای زندگی روابط و احساسات و ... توسط دکتر شیری ارائه خواهد شد. صبح بخیر: ممکن است شما هم مانند بسیاری از افراد جامعه برای حل مشکلات ...
2 دقیقه پیش

نظر آیت‌الله محقق داماد درمورد سید حسن

آیت الله سید مصطفی محقق داماد، برادر حضرت آیت الله سید علی محقق داماد در پاسخ به سئوالی در خصوص اجتهاد آیت الله سید حسن خمینی، گفت: نظر بنده در مورد ایشان همان نظر اخوی ...

درباره زبیر و بیعت او



ترجمه فارسی نهج البلاغه
درباره زبیر و بیعت او
پیمان‏شکنی زبیر
زبیر، می‏پندارد با دست بیعت کرد نه با دل، پس به بیعت با من اقرار کرده ولی مدعی انکار بیعت با قلب است، بر او لازم است بر این ادعا دلیل روشنی بیاورد، یا به بیعت گذشته باز گردد
متن عربی نهج البلاغه
( وَ مِنْ کَلامٍ لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ: ) یَعْنِى بِهِ ‏الزُّبَیْرَ فِى حالٍ اقْتَضَتْ ذلِکَ: یَزْعُمُ أَنَّهُ قَدْ بایَعَ بِیَدِهِ وَ لَمْ یُبایِعْ بِقَلْبِهِ، فَقَدْ أَقَرَّ بِالْبَیْعَةِ، وَ ادَّعَى ‏الْوَلِیجَةَ، فَلْیَأْتِ عَلَیْها بِأَمْرٍ یُعْرَفُ، وَ إِلَّا فَلْیَدْخُلْ فیما خَرَجَ مِنْهُ.


ویدیو مرتبط :
بیعت با پا و ابن عمر - بیعت با حاکم ظالم و اهل سنت

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

به هنگام بیعت در مدینه



ترجمه فارسی نهج البلاغه
به هنگام بیعت در مدینه
اعلام سیاستهای حکومتی
آنچه می‏گویم به عهده می‏گیرم، و خود به آن پای بندم، کسی که عبرتها برای او آشکار شود، و از عذاب آن پند گیرد، تقوی و خویشتن‏داری او را از سقوط در شبهات نگه می‏دارد، آگاه باشید، تیره‏روزیها و آزمایشها، همانند زمان بعثت پیامبر (ص) بار دیگر به شما روی آورد. سوگند به خدایی که پیامبر (ص) را به حق مبعوث کرد، سخت آزمایش می‏شوید، چون دانه‏ای که در غربال ریزند، یا غذایی که در دیگ گذارند، به هم خواهید ریخت، زیر و رو خواهید شد، تا آنکه پایین به بالا، و بالا به پایین رود، آنان که سابقه‏ای در اسلام داشتند، و تاکنون منزوی بودند، بر سر کار می‏آیند، و آنها که به ناحق، پیشی گرفتند، عقب زده خواهند شد
فضائل اخلاقی امام (ع)
به خدا سوگند، کلمه‏ای از حق را نپوشاندم، هیچگاه دروغی نگفته‏ام، از روز نخست، به این مقام خلافت، و چنین روزی خبر داده شدم، آگاه باشید همانا گناهان چون مرکبهای بدرفتارند، که سواران خود (گناهکاران) را عنان رهاشده در آتش دوزخ می‏اندازند، اما تقوی، چونان مرکبهای فرمانبرداری هستند که سواران خود را، عنان بر دست، وارد بهشت جاویدان می‏کنند. حق و باطل همیشه در پیکارند، و برای هر کدام طرفدارانی است، اگر باطل پیروز شود، جای شگفتی نیست، از دیرباز چنین بود، و اگر طرفداران حق اندکند، چه بسا روزی فراوان گردند، و پیروز شوند، اما کمتر اتفاق می‏افتد که چیز رفته باز گردد. (کلمات امام (ع) پیرامون حق و باطل، از سخنان نیکویی است که کلام کسی از سخن سرایان به آن نخواهد رسید، و بیش از آنچه که ما در شگفت شویم، شگفتی، برابر آن فرومانده است، در این کلمات امام (ع) ریزه کاریهایی از فصاحت است که نه زبان قدرت شرح آن را دارد، و نه انسانی می‏تواند از دره‏های عمیق آن بگذرد، این اعتراف مرا کسانی که در فصاحت پیشگامند و با سابقه، درک می‏کنند.
سرگردانی مردم، و ضرورت تقوا
آن کس که بهشت و دوزخ را پیش روی خود دارد، در تلاش است برخی از مردم به سرعت به سوی حق پیش می‏روند، که اهل نجاتند، و بعضی به کندی می‏روند و امیدوارند، و دیگری کوتاهی می‏کند و در آتش جهنم گرفتار است، چپ و راست گمراهی، و راه میانه، جاده مستقیم الهی است که قرآن و آثار نبوت، آن را سفارش می‏کند، و گذرگاه سنت پیامبر (ص) است، و سرانجام بازگشت همه بدان سو است. ادعاکننده باطل نابود شد، و دروغگو زیان کرد، هر کس با حق درافتاد هلاک گردید، نادانی انسان همین بس که قدر خویش نشناسد. آنچه بر اساس تقوی پایه‏گذاری شود، نابود نگردد، کشتزاری که با تقوی آبیاری شود، تشنگی ندارد. مردم! به خانه‏های خود روی آورید، مسائل میان خود را اصلاح کنید، توبه و بازگشت پس از زشتیها میسر است، جز پروردگار خود، دیگری را ستایش نکنید، و جز خویشتن خویش دیگری را سرزنش ننمایید.
متن عربی نهج البلاغه
( وَ مِنْ خُطْبَةٍ لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ ) لَمَّا بُویِعَ بِالْمَدِینَةِ: ‏ذِمَّتِى‏ بِما أَقُولُ ‏رَهِینَةٌ، وَ أَنَا بِهِ ‏زَعِیمٌ‏، إِنَّ ‏مَن‏ ‏صَرَّحَتْ‏ ‏لَهُ‏ ‏‏الْعِبَرُ‏ ‏عَمَّا ‏بَیْنَ‏ ‏یَدَیْهِ‏ ‏مِنَ‏ ‏‏الْمَثُلاتِ‏‏، ‏‏‏حَجَزَتْهُ‏‏‏ ‏التَّقوى عَن ‏تَقَحُّمِ‏ ‏الشُّبُهاتِ‏، أَلَا وَ إِنَّ بَلِیَّتَکُمْ قَدْ ‏عادَتْ‏ ‏کَهَیْأَتِها یَوْمَ بَعَثَ اللَّهُ نَبِیَّکُمْ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ وَ الَّذِى بَعَثَهُ بِالْحَقِّ ‏‏لَتُبَلْبَلُنّ‏‏ ‏بَلْبَلَةً، ‏وَ ‏‏لَتُغَرْبَلُنّ‏‏ ‏غَرْبَلَةً، وَ ‏‏لَتُساطُنّ‏‏ ‏‏سَوْطَ‏ ‏‏الْقِدْرِ‏، حَتّى یَعُودَ اَسْفَلُکُمْ اَعْلاکُمْ وَ اَعْلاکُمْ اَسْفَلَکُمْ، وَ لَیَسْبِقَنَّ سابِقُونَ کانُوا قَصَّرُوا وَ لَیُقْصِرَنَّ سَبَّاقُونَ کانُواْ سَبَقُوا. وَ اللَّهِ ما کَتَمْتُ ‏‏وَشْمَةً‏، وَ لا کَذَبْتُ کِذْبَةً، وَ لَقَدْ نُبِّئتُ بِهذا الْمَقامِ وَ هذَا الْیَومِ، أَلا وَ إِنَّ ‏الْخَطایا ‏خَیْلٌ‏ ‏‏شُمُسٌ‏‏ ،حُمِلَ‏ ‏عَلَیْها ‏أَهْلُها وَ خُلِعَتْ ‏لُجُمُها ‏فَتَقَحَّمَتْ‏ ‏بِهِمْ‏ ‏فِى‏ ‏النّارِ، أَلا وَ إِنَّ ‏التَّقْوى ‏مَطایا ‏‏ذُلُلٌ‏‏ ‏حُمِلَ‏ ‏عَلَیْها ‏أَهْلُها وَ أُعْطُوا أَزِمَّتَها فَأَوْرَدَتْهُمُ الْجَنَّةَ، حَقٌّ وَ باطِلٌ، وَ لِکُلٍّ أَهْلٌ فَلَئِنْ أَمِرَ الْباطِلُ لَقَدِیماً فَعَلَ، وَ لَئِنْ قَلَّ الْحَقُّ فَلَرُبَّما وَ لَعَلَّ، وَ ‏لَقَلَّما ‏أَدْبَرَ ‏شَىْ‏ءٌ ‏فَأَقْبَلَ‏. أَقُولُ: إِنَّ فِى هذَا الْکَلامِ الاَدْنى مِن مَواقِعِ الْإِحْسانِ ما لا تَبْلُغُهُ، مَواقِعُ الْاِسْتِحْسانِ، وَ إِنَّ حَظَّ الْعَجَبِ مِنْهُ أَکْثَرُ مِنْ حَظِّ الْعُجْبِ بِهِ، وَ فِیهِ مَعَ الْحالِ الَّتِى وَصَفْنا زَوائِدُ مِنَ الْفَصاحَةِ، لا یَقُومُ بِها لِسانٌ، وَ ‏لا ‏یَطَّلِعُ‏ ‏فَجَّها إِنسانٌ، وَ لا یَعْرِفُ ما أَقُولُ إِلَّا مَنْ ضَرَبَ فِى هذِهِ الصِّناعَةِ بِحَقٍّ، وَ جَرى فِیها عَلى ‏عِرْقٍ‏، وَ ما یَعْقِلُها إِلَّا الْعالِمُونَ.
وَ مِنْ هذِهِ الْخُطبَةِ: شُغِلَ مَنِ الْجَنَّةُ وَ النَّارُ أَمامَهُ، ساعٍ سَرِیعٌ نَجا، وَ طالِبٌ بَطِى‏ءٌ رَجا، وَ مُقَصِّرٌ فِى النَّارِ هَوى، ‏أَلْیَمِینُ‏ ‏وَ ‏الشِّمالُ‏ ‏مَضَلَّةٌ، وَ ‏الطَّرِیقُ‏ ‏الْوُسْطى ‏هِىَ‏ ‏‏الْجادَّةُ‏، عَلَیْها باقِى الْکِتابِ ‏وَ اثارُ النُّبُوَّةِ، وَ مِنْها مَنْفَذُ السُّنَّةِ، وَ إِلَیْهَا مَصِیرُ الْعاقِبَةِ، هَلَکَ مَنِ ادَّعى، وَ خابَ مَنِ افْتَرى، ‏مَنْ‏ ‏أَبْدى ‏صَفْحَتَهُ‏ ‏لِلْحَقّ‏ ‏هَلَکَ‏، وَ ‏کَفى ‏بِالْمَرْءِ ‏جَهْلًا ‏أَن‏ ‏لَا ‏یَعْرِفَ‏ ‏قَدْرَهُ‏، ‏لا ‏یَهْلِکُ‏ ‏عَلَى‏ ‏التَّقْوى ‏‏سِنْخُ‏‏ ‏أَصْلٍ‏، وَ لا یَظْمَأُ عَلَیْها زَرْعُ قَوْمٍ، فَاسْتَتِرُوا فِى بُیُوتِکُمْ، وَ أَصْلِحُوا ذاتَ بَیْنِکُمْ، وَ التَّوبَةُ مِنْ وَرائِکُمْ، وَ لا یَحْمَدْ حامِدٌ إِلَّا رَبَّهُ، وَ لا یَلُمْ لائِمٌ إِلَّا نَفْسَهُ.