تعبیر خواب آلات موسیقی

 

تعبیر خواب آلات موسیقی به روایت آنلی بیتون

1ـ دیدن آلات موسیقی در خواب، نشانه دست یافتن به لذت موردنظر است. 2ـ دیدن آلات شكسته و مستعمل موسیقی در خواب، علامت آن است كه دوستانِ ناسازگار به زندگی شما آسیب خواهند رساند. 3ـ اگر دختری خواب آلات شكسته و مستعمل موسیقی را ببیند، نشانه آن است كه نیرو و توانایی به دست خواهد آورد و زندگی را به شكل دلخواه تغییر خواهد داد.

ویدیو مرتبط :
‫تعبیر خواب‬‎

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

خواب آشفته ی موسیقی!

 

 

بهترین اتفاق راه اندازی دوباره ی اركستر ملی بود و اركستر سمفونیك با رهبران میهمان اداره شد. كیهان كلهر، حسین علیزاده، شهرام ناظری، همایون خرم و گروه شمس بعداز سال ها سكوت برنامه اجرا كردند اما از شجریان خبری نشد.

شاید بتوان گفت كه سال ۸۹؛ سال خوبی برای موسیقی بود و نبود. شاید بهترین اتفاقش راه اندازی دوباره ی اركستر ملی بود. در این سال اركستر سمفونیك تهران با رهبران میمهمان اداره شد و كنسرت های زیادی در طی آن برگزار شد كه آن چنان شوری در مخاطبان برپا نكرد. اما بعداز چهار سال كیهان كلهر دوباره در وطنش به صحنه رفت و حسین علیزاده بعداز یك غیبت سه ساله. شهرام ناظری بعداز دو سال و نیم، همایون خرم بعداز ۱۰ سال سكوت و گروه شمس بعداز دوسال. ولی از شجریان خبری نشد گویی از گرفتن مجوز در كشورش دلسرد شده و به شیخ نشین ها برای اجرای كنسرت پاسخ مثبت داد.

جشنواره موسیقی فجر اما بدون حضور بزرگان و در سكوت افتتاح و بعدهم به پایان رسید. بازار پاپ داغ بود و برج میلاد اغلب در تصرف پاپ ها بود. آلبوم های رستاك، صدای تهرون و عسرت در میان سنتی ها از همه پرفروش تر بودند و در میان پاپ ها؛ یه خاطره از فردا، كما۳، رگ خواب و داركوب ركوردار بودند. محمد نوری رفت و بازار انتقادها داغ بود. هركس به فراخور سابقه؛ دولت و مدیریت سلیقه ای آن در حوزه ی موسیقی را نقد كرد.

* ارکستر ملی

بعداز دوسال بلاخره سكوت ارکستر ملی شکست و شواری فنی این ارکستر با حضور حسین علیزاده،ارسلان کامکار، هوشنگ ظریف و فردین خلعتبری تشکیل شد و یک هفته بعداز آن تمرین های ارکستر ملی این بار به رهبری یک جوان(بردیا کیارس) دوباره از سرگرفته شد.

اعضای شواری فنی اركستر ملی اعلام كردند كه بنابه علاقه به موسیقی؛ این مسئولیت را قبول كردند و اگر بعداز پنج سال دوباره اركسترملی از هم پاشید؛ نباید عجب كرد.

هر چند اركستر ملی و شخص فرهاد فخرالدینی نقش مهمی در معرفی خواننده های جوان به مردم داشته اما حسین علیزاده اعلام كرد: اركستر نباید خواننده محور باشد و آنچه كه در این اركستر اهمیت دارد؛ موسیقی سازی است؛ البته این بدان معنا نیست كه ما با موسیقی آوازی مخالفت داشته باشیم اما اگر باید اجرایی هم در این زمینه باشیم؛ باید توجیه داشته باشد.

درپایان سكوت دوساله ی اركستر ملی؛ این اركستر در بیست و ششمین جشنواره بین المللی موسیقی فجر به صحنه رفت ؛ اما در اجرای نخست خود برخلاف وعده های داده شده، نتوانست مخاطبان را راضی از سالن بیرون ببرد و این اجرا با اینكه در بروشورش نام بیش از ۱۶ نوازنده سازهای ایرانی را درج كرده بود؛ اما بدون آنها كارش را روی صحنه برد. شاید مهمترین نقطه ضعف اركستر اجرای ضیف آثاری چون نینوا و بیژن و منیژه بود كه همگان را به تعجب واداشت.

* اركستر سمفونیك تهران

اركستر سمفونیك سال ۸۹ را با یك شوك(عزل منوچهر صهبایی) آغاز كرد؛ آن هم بعداز كلی تعریف و تمجید از شیوه ی رهبری صهبایی كه البته به كناره گیری تعبیر شد.

صهبایی؛ خود در توضیح این رفتن گفت: باتوجه به مشکلات موجود و عدم مدیریت درست در عرصه ی هنر موسیقی تصمیم گرفتم دیگر به عنوان رهبر فعالیت نکنم و از رهبران مهمان برای اركستر استفاده کنیم.

بعداز رفتن صهبایی؛ سناریوی رفت و آمد رهبران به اركستر سمفونیك آغاز شد. ابتدا شهداد روحانی آمد و گمانه زنی شد برای اینكه وی سكاندار اركستر سمفونیك تهران باشد اما همكاری با روحانی چندان به مذاق مدیران خوش نیامد و نوبت به نازنین آقاخانی رسید هرچند حضور وی در ایران فقط به یك اجرای خصوصی منتهی شد و خبری از اجرای رسمی وی نشد و او هم رفت.

جالب ترین اتفاق اركستر سمفونیك؛ انتخاب ماتیاس گروگربود كه مدیرعامل انجمن موسیقی در معرفی او گفته بود: به دنبال سفر برخی هنرمندان برای خرید سازها به آلمان، کروگر در آن سفر به دوستان معرفی شد و بعداز بررسی در شورای ارکستر حضور ایشان به عنوان نخستین رهبر غیرایرانی مورد تأیید قرار گرفت.

بعداز كروگر نوبت به دریك گلیسون رسید تا سكانداری اركستر سمفونیك تهران به دست او سپرده شود اما بازهم رهبری اركستر به شهداد روحانی سپرده شد كه در جشنواره موسیقی فجر به صحنه رفت و با استقبال تماشاگرانش نیز مواجه شد.

* كنسرت های موسیقی ایرانی

تاسف برانگیزترین اتفاق امسال در حوزه موسیقی سنتی شاید این بود كه شجریان در ایران كنسرت نداد. شجریان بهمن ماه در دوبی كنسرت برگزار كرد و برخی علامندانش را نیز رهسپار شیخ نشین امارات كرد.

اجرای كنسرت محمدرضا لطفی به همراه گروه سه گانه شیدا در خرداد یكی از اتفاقات مهم ۸۹ بود. این گروه تیرماه در شیراز هم به صحنه رفت.

شهرام ناظری هم بعداز دو سال و نیم اواخر اسفند با گروه شاهنامه خوانی در تهران و اصفهان به صحنه رفت و لوح سپاس بنیاد فردوسی را هم دریافت كرد.

اجرای كنسرت همایون خرم بعداز ۱۰ سال بدون خواننده نیز با استقبال مواجه شد.

اجرای گروه موسیقی شمس به سرپرستی كیخسرو پورناظری یكی دیگر از برنامه های مهم سالجاری بود كه خوانندگی علیرضا قربانی را برای سی امین سال تاسیس گروه شمس همراه داشت اگرچه این گروه شب دوم اجرای خود را درغیاب تهمورس پورناظری كه در سخنانش یادی از جعفر پناهی كرده بود؛ پشت سر گذاشت.

كیهان كلهر هم امسال با صدای حمید نوربخش برنامه ی همنوازان كلهر را در تهران، شیرای، اصفهاو و كرمان در تیرماه اجرا كرد. كلهر پس از جدایی از محمدرضا شجریان آخرین بار در گروه اساتید به اتفاق حسین حسین علیزاده در سال ۸۴ در ایران به صحنه رفته بود. بعدهم گروه اساتید ازهم پاشید.

توركنسرت دونوازی حسین علیزاده به همراه مجید خلج در شش شهر ایران از دیگر وقایع مهم سال ۸۹ بود. این تور از ۲۸ بهمن از قزوین آغاز شده و قرار است ۲۶ فروردین سال ۹۰ در تهران پایان یابد.

از دیگر اجراهای سالجاری؛ اجرای گروه كامكار بعداز دوسال در شهریور بود اما نتوانست رضایت مخاطبان را به دست آورد درحالیكه قطعات کردی؛ تنها نقطه قوت کنسرت برشمرده شد.

همایون شجریان هم با گروه موسیقی حصار به آهنگسازی علی قمصری در تهران به صحنه رفت.

از دیگر كنسرت های سال؛ اجرای پروژه ی موسیقی سیمرغ بود كه آهنگساز آن حمید متبسم و خواننده ی آن همایون شجریان بود. رهبری این اركستر با محمدرضا درویشی بود هرچند برای ضبط این اثر میان متبسم و درویشی اختلاف افتاد و درویشی از پروژه كنار كشید و اعلام كرد هرآنچه در این اجرا مروبط به وی است را حذف كنند.

برنامه ی موسیقی گروه موسیقی قمر با خوانندگی سالار عقیلی نیز در پاییز برگزار شد.

* كنسرت های موسیقی پاپ

سال ۸۹ برای گروه های موسیقی پاپ؛ سال پربار و خوبی بود و همه ی خوانندگان پاپ بدون استثنا كنسرت برگزار كردند كه از مهمترین آنها می توان به محمد اصفهانی، رضا صادقی، بنیامین، گروه آریان، رضا یزدانی، احسان خواجه امیری، سیروان خسروی، گروه داركوب، علیرضا عصار و... اشاره كرد.

* درگذشته ها

مهمترین چهره ی هنری درگذشته در حوزه ی موسیقی محمد نوری بود كه در مرداد ماه سالجاری درگذشت. نوری؛ حدود یک سال با بیماری سخت و بدخیمی دست به گریبان بود.

آندره آروزمانیان نیز یكی دیگر از درگذشتگان بود كه خرداد ماه ملودی مرگ را نواخت.

مرگ برخی چهره های برتر محلی نیز ازجمله وقایع تلخ امسال بود: غلامعلی نی نواز(نوازنده ی برجسته سرنا در اثر سانحه ی رانندگی در جاده تربت جام باخرز در استان خراسان رضوی)، علی آبچوری(به دلیل بیماری هپاتیت ب)، رضا سقایی(خواننده ی دیار لرستان و قطعه ی معروف «دایه دایه وقت جنگه») و اولین باغچه بان(از بنیانگذاران اپرای ایران و متولد ۱۳۰۷ و همسر مرحوم ثمین باغچه بان بود كه شاگردان زیادی را نیز تربیت کرده بود) ازجمله مرگ های مهم امسال بود.

* جشن خانه موسیقی

یازدهمین جشن خانه موسیقی كه هر سال در چندین شب متوالی برگزار می شود، امسال یك روزه با اعلام برگزیده های حوزه کتاب، آلبوم و جایزه ویژه مشکاتیان در تالار وحدت برگزار شد.

* جشنواره موسیقی فجر

بیست و ششمین جشنواره موسیقی فجر مهمترین رویداد هنری دولتی موسیقی بود كه در آن ۱۳۰ گروه داخلی و خارجی حضور داشتند.

سال گذشته و در بیست و پنجمین جشنواره بین المللی موسیقی فجر ۲۵۲ گروه موسیقی از سراسر کشور برای حضور در این رویداد ثبت نام کرده بودند که شامل ۸۳ گروه سنتی ، ۲۰ گروه کلاسیک ، ۵۷گروه موسیقی نواحی، ۳۶ گروه پاپ، ۱۷گروه ارکسترال، ۱۰گروه آواز جمعی و ۲۹ اثر (آهنگسازی) بود اما امسال این تعداد نصف شد و تنها ۵۳ گروه آهنگسازی، ۵۲گروه کلاسیک ایرانی، ۱۴ گروه کلاسیک غیرایرانی و ۱۱ گروه آواز جمعی برای حضور در جشنواره اعلام آمادگی کردند.

در جشنواره ی همانطور كه انتظار می رفت از حضور بزرگان موسیقی خبری نبود. هریك از گروه ها به فاصله ۲۴ ساعت بعداز جشنواره درگیر كنسرت خود در قالب جداگانه بودند. در بخش بین الملل نیز تنها شش گروه حضور داشتند. گروه های شهرستانی هم نام آشنا نبودند.

جشنواره نواحی هم به بخشی جداگانه تبدیل شده و برگزاری آن به اردیبهشت سال آینده سپرده شده است.

* انتقادهای سال ۸۹

بازار انتقادها در سال ۸۹ گرم گرم بود. اغلب هنرمندان از دست اوضاع موسیقی و اعمال مدیریت های سلیقه ای برای موسیقی؛ زبان به انتقاد باز كردند. علیزاده از مهمترین آنها بود.

حسین علیزاده در نشست مطبوعاتی خود كه برای تور كنسرت هایش برگزار شده بود، روند گرفتن مجوز را در دوره ی کنونی عقب افتاده ارزیابی کرد و گفت: ۴۰ سال است که در این کشور فعالیت می کنم اما برای هر اجرا باید دنبال مجوز باشم. وی همچینن گرفتن مجوز برای هنرمندانی مانند شجریان را سخیف دانست.

علیزاده با اشاره به اینکه اوضاع فعلی شوق به صحنه رفتن را از بسیاری از هنرمندان می گیرد، گفت: آیا توهین کردن به این معناست که به کسی فحش بدهند. به نظر من؛ صدور مجوز برای کسانی که پاسبان موسیقی این مرز و بوم بوده اند؛ بزرگ ترین توهین به شمار می آید.

وی با تاکید بر این موضوع که جشنواره موسیقی فجر یک جشنواره هنری نیست و صرفا یک جشنواره سیاسی است؛ خاطرنشان کرد: بار هنری این جشنواره آنچنان نیست که هنرمندان این حوزه را تشویق و دلگرم كند. این جشنواره ازنظر ارزشی ضعیف است.

علیزاده با تاکید بر این موضوع که کمبودها در حوزه ی موسیقی آنچنان زیاد است که با برگزاری یک جشنواره در طول سال جبران نمی شود، تاکید کرد: تنها روش اعتراض هنرمندان حوزه موسیقی به وضعیت موجود این است که در جشنواره شرکت نکنند.

دیگر معترضان این وضع؛ علی رهبری بود كه در همه كشور های جهان نامدار است اما جای تاسف دارد كه در كشورش؛ او را راه نمی دهند و اجرایش با اركستر زهی پارسیان را لغو می كنند.

مدیرعامل انجمن موسیقی در این باره گفته: شخصا با علی رهبری مشکلی ندارم اما آمدن رهبری منوط به سیاست های هنری و از دست من خارج است.

رهبری كه اوضاع موسیقی را آشفته دیده بود، در انتقاد به این وضعیت گفته است: این روش بیشتر به یک قایم باشک بازی شبیه است. نمی دانم در معاونت هنری ارشاد و دفتر موسیقی چه خبر است؟ هرکس تقصیر را گردن نفر دیگری می اندازد. من اصلا این سبک را نمی پسندم و امیدوارم مسئولان دیگری که کارشان به طور مستقیم با زندگی روزمره مرتبط است، به این شکل رفتار نکنند.

او با بیان اینکه نمی خواهم کسی در ایران فکر کند، علاقه ای به برگزاری کنسرت در کشورم ندارم، ادامه داده: من چه قبل و چه بعداز انقلاب نه سیاسی بوده ام و نه به دستمزد و عنوان رهبری ارکستر سمفونیک تهران علاقه ای داشته ام. من به دنبال یک یا صد کنسرت دیگر نیستم، فقط می خواهم اگر قرار باشد که برای اجرای برنامه ای دیگر به کشورم نیایم، دلیلش برای دوستدارن موسیقی مشخص باشد.

امین الله رشیدی(خواننده) هم از انتشار كتابش باعنوان «ایران در رهگذر زمان» صرف نظر كرده و گفته است: می خواستم این كتاب را به دوستانم علی تجویدی، پرویز یاحقی، پرویز مشكاتیان و... تقدیم كنم اما عمرشان كفاف نداد. حالا می ترسم عمر خودم نیز به سرآید و آرزوی چاپ این كتاب را به گور ببرم.

كیوان ساكت هم مثل بسیاری دیگر از هنرمندان از بازار و سیاست های موسیقی گله مند بوده و اعلام كرد؛ تضمینی برای اجرای كنسرت در ایران وجود ندارد.

* موسیقی گران شد

از دیگر وقایع سال ۸۹؛ افزایش ۱۰۰۰ تومانی قیمت سی دی های موسیقی توسط موسسه های انتشار موسیقی بود. تولیدكنندگان محصولات موسیقایی(انواع كاست و سی دی و سی دی های والتی) از تیرماه سالجاری به دلیل افزایش هزینه های استودیو ، دستمزد آهنگساز، نوازنده، چاپ، نشر، تولید و توزیع موسیقی، ۱۰۰۰ تومان بهای تمام شده سی دی های خود را افزایش دادند.

پرچم داران داعیه افزایش قیمت سی دی های موسیقی، انتشارات آوای خورشید، موسسه گلچین آوای شرق، ماهور، هرمس، رهگذر هفت اقلیم و نی داوود به همراه آوای باربد بودند.

مدیر موسسه فرهنگی ـ هنری گلچنین آوای شرق گفت: به ظاهر هزار تومان به قیمت هر سی دی اضافه شده اما این پول اندک، سه راس یک مثلث یعنی تولید، توزیع و نشر موسیقی را پوشش می دهد.

مدیر انتشارات آوای خورشید گفت: ازآنجا كه هزینه های تولید سی دی های موسیقی هم چون كاغذ، استودیو، نوازنده، كارخانه تولید سی دی و ... بالا رفته است، تصمیم گرفتیم از اول تیرماه؛ قیمت تولیدات خود را برای جبران هزینه ها؛ اندكی افزایش دهیم.

مدیر انتشارات هرمس گفت: اگر قیمت هایمان را افزایش ندهیم باید در انتشارات مان را ببندیم و به فكر شغل دیگری باشیم.

* آلبوم ها

محمدرضا شجریان امسال نتوانست مجوز آلبوم بگیرد و اثرش یعنی «مرغ خوشخوان» كه در سال ۸۷ در سالن وزارت کشور برای سه هزار نفر اجرا شده است، پس از یکسال هنوز سرنوشت روشنی ندارد.

مدیر برنامه های محمدرضا شجریان گفت: قبلا پروسه گرفتن مجوز در بدبینانه ترین حالت؛ یک تا دو ماه طول می کشید اما امروز یک سال است که برای مجوز یک آلبوم که قطعات آن پیش از این در وزارت کشور روی صحنه اجرا شده، اقدام کرده ایم با این حال بی ثمر بوده است. با اوصافی که برای دریافت مجوز برای آلبوم های استاد شجریان پیش روی ما نهاده شده، ما مجبوریم آثارمان را در خارج از کشور منتشر کنیم و حق کپی رایت آن را نیز دریافت کنیم.

اما آلبوم متفاوت «سفر عسرت» شهرام ناظری بالاخره منتشر شد و انتظار هواداران ناظری به سررسید. این آلبوم بعداز ۴ سال وقفه منتشر شد.

آلبوم شب جدایی با صدای همایون شجریان نیز جزو پرفروش ها بود.

از دیگر آلبوم های پرفروش می توان به آلبوم گروه موسیقی رستاك و «صدای تهرون» با صدای مرتضی احمدی، «خسته ام از این كویر» اثر شیدا، «آفتاب های همیشه» با صدای آیدا شاملو، سالار عقیلی با آلبوم های عشق دیرین، هوای آفتاب، باده نوشین، علیرضا قربانی با آلبوم جلوه گل، پریچهره به آهنگسازی پیمان خازنی و خوانندگی سینا سرلك و فرزند ایران به آهنگسازی حمید بهروزی نیا اشاره كرد.

درمیان پاپ ها نیز كما به خوانندگی حمید عسگری، حریص با صدای محسن چاووشی، داركوب با صدای حامد بهداد و مهران مدیری، ساعت ۲۵ به خوانندگی رضا یزدانی، یه خاطره از فردا با صدای احسان خواجه امیری، حس از پیام صالحی، رگ خواب با صدای محسن یگانه، اثیر با صدای علیرضا قمیشی، باید به تو بگردم از خشایار اعتمادی از پرفروش ها بوده اند.گزارش از: آمن خادمی.... / گزارش : خبرگزارى ایلنا