انتخاب جراح بینی - بهترین جراح بینی 
عکس: استهلال ماه مبارک رمضان 
عکس: ارزش تیم های حاضر در یورو 2016 متفرقه
2 دقیقه پیش | با زخم های زندگی چه کنیم؟در این سلسله مطالب مباحثی درباره زندگی معنای زندگی روابط و احساسات و ... توسط دکتر شیری ارائه خواهد شد. صبح بخیر: ممکن است شما هم مانند بسیاری از افراد جامعه برای حل مشکلات ... |
2 دقیقه پیش | نظر آیت‌الله محقق داماد درمورد سید حسنآیت الله سید مصطفی محقق داماد، برادر حضرت آیت الله سید علی محقق داماد در پاسخ به سئوالی در خصوص اجتهاد آیت الله سید حسن خمینی، گفت: نظر بنده در مورد ایشان همان نظر اخوی ... |
ترجمه صحیفه سجادیه - دعای پنجاه و دوم
| نیایش پنجاه و دوم از دعاهاى امام علیه السلام است در اصرار به (درخواست از) خداى تعالى ̶ اى خدائى كه چیزى در زمین و آسمان بر او پوشیده نمى باشد (و مراد از زمین و آسمان دائره امكان و وجود است) و چگونه بر تو پنهان باشد اى خداى من آنچه تو خود آن را آفریده اى، و چگونه ندانى آنچه را تو خود محكم و استوار انجام داده اى، یا چگونه از تو پنهان شود آنچه تو آن را تدبیر مى نمائى، یا چگونه مى تواند از تو بگریزد كسى كه جز به وسیله ى روزى تو حیات و زندگى براى او نیست، یا چگونه از تو رهائى یابد كسى كه در جز مملكت تو راهى براى او نمى باشد، ̶ منزه و پاكى، ترسنده ترین آفریده شدگانت مر تو را داناترین آنها به تو است، و افتاده ترین آنان در درگاهت عمل كننده ترین ایشان است به فرمان تو و خوارترین آنها نزد تو كسى است كه تو او را روزى مى دهى و او جز تو را مى پرستد، ̶ منزه و پاكى تو كسى كه به تو شرك آورد و پیغمبرانت را به دروغ نسبت دهد از پادشاهیت نمى كاهد، و كسى كه حكم تو را نپسندد توانائى ندارد كه فرمانت را باز گرداند، و كسى كه توانائیت را تكذیب نماید نتواند خود را از تو باز دارد، و كسى كه جز تو را بپرستد از (تسلط) تو درنمى گذرد، و كسى كه دیدار (جزاى) تو را نپسندد در دنیا طول عمر نمى یابد، ̶ منزه و پاكى تو! چه بزرگ است مرتبه ى تو، و چه غالب است پادشاهى تو، و چه سخت است نیروى تو، و چه جارى و روان است فرمان تو ̶ منزه و پاكى تو! مرگ را بر همه ى آفریدگانت: آنكه تو را یگانه دانست، و آنكه به تو كافر شد مقدر كرده اى، و همه (تلخى) مرگ را چشنده هستند، و همه به سوى تو باز گردند (روز قیامت) پس تو جاوید و برترى جز تو معبود به حقى نیست یگانه اى كه براى تو شریكى نمى باشد ̶ به (یگانگى) تو ایمان آوردم، و پیامبرانت را تصدیق نمودم، و كتاب تو (قرآن) را پذیرفتم، و به هر معبودى جز تو كافر گشتم، و از هر كه جز تو را پرستید بیزار شدم، ̶ بار خدایا من داخل در صبح و داخل در شب مى شوم در حالیكه كردار (خوب) خود را اندك مى بینم، و به گناه و خطاهاى خود اقرار دارم، من به سبب اسراف و تجاوز از حد تو بر خود (در درگاه تو) خوارم، كردارم مرا هلاك ساخته و هواى نفسم تباهم كرده، و شهوتها مرا (از خیرها) محروم نموده، ̶ پس از تو مى خواهم اى مولاى من خواستن كسى كه بر اثر آرزوى درازش بكار بیهوده مشغول، و بدن او از جهت آرامش رگهایش غافل، و دلش به سبب بسیارى نعمتها بر او گرفتار، و اندیشه اش براى آنچه به سوى آن (سراى آخرت) اندك است، ̶ درخواست كسى كه آرزو بر او چیره گشته، و خواهش نفس گرفتارش كرده، و دنیا بر او تسلط یافته، و مرگ بر او سایه انداخته، درخواست كسى كه گناهانش را بسیار دانسته و به خطا و كار بیجاى خود اقرار كرده درخواست كسى كه پروردگارى، و دوستى براى او جز تو نیست، و رهاننده اى براى او از تو، و پناهگاهى براى او از تو جز به سوى تو نمى باشد، ̶ اى خداى من بحق خودت كه بر همه آفریدگانت واجب و لازم است، و به نام بزرگت كه پیغمبرت را فرمان دادى تا تو را به آن نام تسبیح كند، و به حق بزرگى ذات بزرگوارت كه كهنه و دگرگون نمى شود و تغییر حال نمى یابد و فناء و نیستى نمى پذیرد، كه بر محمد و آل محمد درود فرستى، و مرا به وسیله ى عبادت و بندگیت از هر چیز بى نیاز گردانى، و به ترس از خود دوستى دنیا را از من زایل نمائى، و به رحمت و مهربانیت مرا به بسیارى كرامت و بخشش خود بازگردانى، ̶ پس از این رو به سوى تو مى گریزم و از تو مى ترسم تو از تو فریادرسى مى طلبم و به تو امیدوارم و تو را مى خوانم و به سوى تو پناه مى برم و به تو اطمینان دارم، و از تو یارى مى طلبم و به تو ایمان دارم و بر تو و بر جود و بخشش تو توكل و اعتماد مى نمایم |
| (52) (وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی الْإِلْحَاحِ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى) یَا اللَّهُ الَّذِی لَا یَخْفَى عَلَیْهِ شَیْءٌ فِی الْأَرْضِ وَ لَا فِی السَّمَاءِ، وَ كَیْفَ یَخْفَى عَلَیْكَ یَا إِلَهِی مَا أَنْتَ خَلَقْتَهُ، وَ كَیْفَ لَا تُحْصِی مَا أَنْتَ صَنَعْتَهُ، أَوْ كَیْفَ یَغِیبُ عَنْكَ مَا أَنْتَ تُدَبِّرُهُ، أَوْ كَیْفَ یَسْتَطِیعُ أَنْ یَهْرُبَ مِنْكَ مَنْ لَا حَیَاةَ لَهُ إِلَّا بِرِزْقِكَ، أَوْ كَیْفَ یَنْجُو مِنْكَ مَنْ لَا مَذْهَبَ لَهُ فِی غیْرِ مُلْكِكَ. سُبْحَانَكَ أَخْشَى خَلْقِكَ لَكَ أَعْلَمُهُمْ بِكَ، وَ أَخْضَعُهُمْ لَكَ أَعْمَلُهُمْ بِطَاعَتِكَ، وَ أَهْوَنُهُمْ عَلَیْكَ مَنْ أَنْتَ تَرْزُقُهُ وَ هُوَ یَعْبُدُ غَیْرَكَ سُبْحَانَكَ لَا یَنْقُصُ سُلْطَانَكَ مَنْ أَشْرَكَ بِكَ، وَ كَذَّبَ رُسُلَكَ، وَ لَیْسَ یَسْتَطِیعُ مَنْ كَرِهَ قَضَاءَكَ أَنْ یَرُدَّ أَمْرَكَ، وَ لَا یَمْتَنِعُ مِنْكَ مَنْ كَذَّبَ بِقُدْرَتِكَ، وَ لَا یَفُوتُكَ مَنْ عَبَدَ غَیْرَكَ، وَ لَا یُعَمَّرُ فِی الدُّنْیَا مَنْ كَرِهَ لِقَاءَكَ. سُبْحَانَكَ مَا أَعْظَمَ شَأْنَكَ، وَ أَقْهَرَ سُلْطَانَكَ، وَ أَشَدَّ قُوَّتَكَ، وَ أَنْفَذَ أَمْرَكَ سُبْحَانَكَ قَضَیْتَ عَلَى جَمِیعِ خَلْقِكَ الْمَوْتَ مَنْ وَحَّدَكَ وَ مَنْ كَفَرَ بِكَ، وَ كُلٌّ ذَائِقُ الْمَوْتِ، وَ كُلٌّ صَائِرٌ إِلَیْكَ، فَتَبَارَكْتَ وَ تَعَالَیْتَ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَحْدَكَ لَا شَرِیكَ لَكَ. آمَنْتُ بِكَ، وَ صَدَّقْتُ رُسُلَكَ، وَ قَبِلْتُ كِتَابَكَ، وَ كَفَرْتُ بِكُلِّ مَعْبُودٍ غَیْرِكَ، وَ بَرِئْتُ مِمَّنْ عَبَدَ سِوَاكَ. اللَّهُمَّ إِنِّی أُصْبِحُ وَ أُمْسِی مُسْتَقِلًّا لِعَمَلِی، مُعْتَرِفاً بِذَنْبِی، مُقِرّاً بِخَطَایَایَ، أَنَا بِإِسْرَافِی عَلَى نَفْسِی ذَلِیلٌ، عَمَلِی أَهْلَكَنِی، وَ هَوَایَ أَرْدَانِی، وَ شَهَوَاتِی حَرَمَتْنِی. فَأَسْأَلُكَ یَا مَوْلَایَ سُؤَالَ مَنْ نَفْسُهُ لَاهِیَةٌ لِطُولِ أَمَلِهِ، وَ بَدَنُهُ غَافِلٌ لِسُكُونِ عُرُوقِهِ، وَ قَلْبُهُ مَفْتُونٌ بِكَثْرَةِ النِّعَمِ عَلَیْهِ، وَ فِكْرُهُ قَلِیلٌ لِمَا هُوَ صَائِرٌ إِلَیْهِ. سُؤَالَ مَنْ قَدْ غَلَبَ عَلَیْهِ الْأَمَلُ، وَ فَتَنَهُ الْهَوَى، وَ اسْتَمْكَنَتْ مِنْهُ الدُّنْیَا، وَ أَظَلَّهُ الْأَجَلُ، سُؤَالَ مَنِ اسْتَكْثَرَ ذُنُوبَهُ، وَ اعْتَرَفَ بِخَطِیئَتِهِ، سُؤَالَ مَنْ لَا رَبَّ لَهُ غَیْرُكَ، وَ لَا وَلِیَّ لَهُ دُونَكَ، وَ لَا مُنْقِذَ لَهُ مِنْكَ، وَ لَا مَلْجَأَ لَهُ مِنْكَ، إِلَّا إِلَیْكَ. إِلَهِی أَسْأَلُكَ بِحَقِّكَ الْوَاجِبِ عَلَى جَمِیعِ خَلْقِكَ، وَ بِاسْمِكَ الْعَظِیمِ الَّذِی أَمَرْتَ رَسُولَكَ أَنْ یُسَبِّحَكَ بِهِ، وَ بِجَلَالِ وَجْهِكَ الْكَرِیمِ، الَّذِی لَا یَبْلَى وَ لَا یَتَغَیَّرُ، وَ لَا یَحُولُ وَ لَا یَفْنَى، أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَنْ تُغْنِیَنِی عَنْ كُلِّ شَیْءٍ بِعِبَادَتِكَ، وَ أَنْ تُسَلِّیَ نَفْسِی عَنِ الدُّنْیَا بِمَخَافَتِكَ، وَ أَنْ تُثْنِیَنِی بِالْكَثِیرِ مِنْ كَرَامَتِكَ بِرَحْمَتِكَ. فَإِلَیْكَ أَفِرُّ، و مِنْكَ أَخَافُ، وَ بِكَ أَسْتَغِیثُ، وَ إِیَّاكَ أَرْجُو، وَ لَكَ أَدْعُو، وَ إِلَیْكَ أَلْجَأُ، وَ بِكَ أَثِقُ، وَ إِیَّاكَ أَسْتَعِینُ، وَ بِكَ أُومِنُ، وَ عَلَیْكَ أَتَوَكَّلُ، وَ عَلَى جُودِكَ وَ كَرَمِكَ أَتَّكِلُ. |
ویدیو مرتبط :
دعای پنجاه و سوم صحیفه سجادیه
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
ترجمه صحیفه سجادیه - دعای پنجاه و یكم
| نیایش پنجاه و یكم از دعاهاى امام علیه السلام است در تضرع و زارى و خضوع و فروتنى ̶ اى خداى من تو را سپاس مى گزارم و تو براى (هر) سپاس سزاوارى، در برابر احسان نیكویت به من و فراوانى نعمتهایت بر من، و بسیارى بخششهایت درباره ى من، و بر رحمت و مهربانیت كه مرا با آن (بر دیگران) برترى داده اى، و بر نعمتت كه بر من تمام گردانیدى، پس حقا كه درباره ى من احسان كرده اى آنچه كه شكر و سپاس من از آن عاجز است ̶ و اگر احسان و نیكى تو به من و فراوانى نعمتهایت بر من نمى بود فراهم آوردن بهره ام و اصلاح و نیكو گردانیدن خود را نمى یافتم، ولى تو درباره ى من به احسان و نیكى آغاز نمودى و كفایت و بى نیازى را (از دیگرى) در همه ى كارهایم روزیم ساختى، و رنج و بلا و گرفتارى را از من برگرداندى، و قضاء و قدر (حكم و فرمان) ترسناك (خود) را از من بازداشتى، ̶ اى خداى من چه بسا بلاء و گرفتارى رنج آورى را كه از من برگرداندى، و چه بسا نعمت فراوانى كه چشمم را به آن روشن كردى، و چه بسا احسان بزرگ كه مر تو را است نزد من است!! ̶ توئى كه هنگام بیچارگى دعا و درخواست مرا پذیرفتى، و هنگام افتادن (در گناه) از لغزشم درگذشتى، و از دشمنان آنچه كه از راه ظلم و ستم از من گرفتند بازستاندى ̶ اى خداى من هنگامى كه از تو (چیزى) درخواست كردم تو را بخیل ندیدم، و هنگامى كه تو را اراده كردم گرفته نیافتم، بلكه تو را براى دعا و درخواستم شنونده و براى خواسته هایم بخشنده یافتم و در هر حال و چگونگى از حالم و هر زمان و روزگارى از زمانم نعمتهایت را درباره ى خود فراوان یافتم، از این رو تو نزد من ستوده و احسانت پیش من نیكو است ̶ جانم (از راه عقل) و زبانم (از راه ستایش) و عقلم (از راه اعتقاد) ترا سپاسگزارند، سپاسى كه تمام و كامل باشد و به اصل سپاس رسد، سپاسى كه منتهى و پایان رضاى تو از من باشد، پس مرا از خشم خود رهائى ده ̶ اى پناه من هنگامى كه راهها (و گرایشها) مرا به رنج انداخته، و اى گذرنده از لغزش من، كه اگر پرده پوشى تو درباره ى من از آنچه (گناهانم كه) از آن شرم آید نمى بود هر آینه از رسواشدگان مى بودم، و اى توانائى دهنده به یارى كردن كه اگر مرا یارى كردن تو نمى بود هر آینه از شكست خوردگان مى بودم، و اى كسى كه پادشاهان براى او یوغ ذلت و خوارى بر گردنهاشان نهاده اند، و آنان از غلبه و اقتدارهاى او ترسانند، و اى سزاوار پرهیزگارى، و اى كسى كه مر او را است نامهاى نیكو از تو مى خواهم كه از من درگذرى، و مرا بیامرزى، زیرا من بى گناه نیستم كه عذر آورم و نیرومند نیستم كه غالب و پیروز گردم، و مرا گریزگاهى نیست كه بگریزم، ̶ و از تو مى خواهم كه از لغزشهایم درگذرى، و به درگاه تو عذر و پوزش مى جویم از آن گناهانم كه مرا حبس و گرفتار كرده و بر من احاطه نموده اند پس هلاك و تباهم ساخته اند از آنها به سوى تو گریخته ام- پروردگارا- در حالیكه توبه كننده ام توبه ام را بپذیر، پناه آورنده ام پس پناهم ده، زینهار جوینده ام پس خوارم منما، سائلم پس مرا محروم مفرما، (به رشته ى رحمت تو) چنگ زننده ام پس مرا به خود وامگذار، و درخواست كننده ام پس نومیدم باز مگردان، ̶ تو را خواندم اى پروردگار من در حالیكه درویش زارى كننده ترسان هراسان بیمناك بى چیز و بیچاره ى درگاه توام، ̶ به سوى تو شكایت مى كنم اى معبود من ناتوانیم را از شتاب به آنچه (نعمتهائى كه در آخرت) به دوستانت وعده داده اى و از دورى نمودن از آنچه دشمنانت را به آن بیم داده اى، و شكایت مى كنم از بسیارى اندوههایم و از وسوسه و بد اندیشیدنم، ̶ اى خداى من به سبب (بدى) اندرونم مرا رسوا نكردى و به وسیله ى گناهانم هلاكم ننمودى، تو را مى خوانم پس (دعاى) مرا مى پذیرى و اگر چه هنگامى تو مرا مى خوانى من (در اطاعت) كندم و هر حاجت و خواسته اى كه مى خواهم از تو درخواست مى نمایم، و هر كجا كه هستم راز خود را پیش تو مى گذارم، (از این رو) جز تو را نمى خوانم، و به جز تو امید ندارم، ̶ قبول مى كنم اجابت مى كنم تو را (زیرا) مى شنوى كسى را كه نزد تو شكایت كند، و رومى آورى به كسى كه بر تو اعتماد كند، و میرهانى هر كه را كه به (رشته ى) تو دست آویزد، و غم و اندوه را دور مى سازى از هر كه به تو پناه آورد، ̶ اى خداى من پس مرا به سبب ناسپاسیم از خیر و نیكى آخرت و دنیا نومیدم مگردان و گناهانم را كه تو مى دانى بیامرز، ̶ اگر عذاب كنى پس (از راه عدل است زیرا) من (به سبب نافرمانى) ستمكار مقصر تباه كننده گناهكار كوتاهى كننده واگذارنده اهمال كننده ى بهره ى خود هستم، و اگر بیامرزى (از راه احسان) تو مهربانترین مهربانانى |
| (51) (وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی التَّضَرُّعِ وَ الِاسْتِكَانَةِ) إِلَهِی أَحْمَدُكَ وَ أَنْتَ لِلْحَمْدِ أَهْلٌ عَلَى حُسْنِ صَنِیعِكَ إِلَیَّ، وَ سُبُوغِ نَعْمَائِكَ عَلَیَّ، وَ جَزِیلِ عَطَائِكَ عِنْدِی، وَ عَلَى مَا فَضَّلْتَنِی بِهِ مِنْ رَحْمَتِكَ، وَ أَسْبَغْتَ عَلَیَّ مِنْ نِعْمَتِكَ، فَقَدِ اصْطَنَعْتَ عِنْدِی مَا یَعْجِزُ عَنْهُ شُكْرِی. وَ لَوْ لَا إِحْسَانُكَ إِلَیَّ وَ سُبُوغُ نَعْمَائِكَ عَلَیَّ مَا بَلَغْتُ إِحْرَازَ حَظِّی، وَ لَا إِصْلَاحَ نَفْسِی، وَ لَكِنَّكَ ابْتَدَأْتَنِی بِالْإِحْسَانِ، وَ رَزَقْتَنِی فِی أُمُورِی كُلِّهَا الْكِفَایَةَ، وَ صَرَفْتَ عَنِّی جَهْدَ الْبَلَاءِ، وَ مَنَعْتَ مِنِّی مَحْذُورَ الْقَضَاءِ. إِلَهِی فَكَمْ مِنْ بَلَاءٍ جَاهِدٍ قَدْ صَرَفْتَ عَنِّی، وَ كَمْ مِنْ نِعْمَةٍ سَابِغَةٍ أَقْرَرْتَ بِهَا عَیْنِی، وَ كَمْ مِنْ صَنِیعَةٍ كَرِیمَةٍ لَكَ عِنْدِی أَنْتَ الَّذِی أَجَبْتَ عِنْدَ الِاضْطِرَارِ دَعْوَتِی، وَ أَقَلْتَ عِنْدَ الْعِثَارِ زَلَّتِی، وَ أَخَذْتَ لِی مِنَ الْأَعْدَاءِ بِظُلَامَتِی. إِلَهِی مَا وَجَدْتُكَ بَخِیلًا حِینَ سَأَلْتُكَ، وَ لَا مُنْقَبِضاً حِینَ أَرَدْتُكَ، بَلْ وَجَدْتُكَ لِدُعَائِی سَامِعاً، وَ لِمَطَالِبِی مُعْطِیاً، وَ وَجَدْتُ نُعْمَاكَ عَلَیَّ سَابِغَةً فِی كُلِّ شَأْنٍ مِنْ شَأْنِی وَ كُلِّ زَمَانٍ مِنْ زَمَانِی، فَأَنْتَ عِنْدِی مَحْمُودٌ، وَ صَنِیعُكَ لَدَیَّ مَبْرُورٌ. تَحْمَدُكَ نَفْسِی وَ لِسَانِی وَ عَقْلِی، حَمْداً یَبْلُغُ الْوَفَاءَ وَ حَقِیقَةَ الشُّكْرِ، حَمْداً یَكُونُ مَبْلَغَ رِضَاكَ عَنِّی، فَنَجِّنِی مِنْ سُخْطِكَ. یَا كَهْفِی حِینَ تُعْیِینِی الْمَذَاهِبُ وَ یَا مُقِیلِی عَثْرَتِی، فَلَوْ لَا سَتْرُكَ عَوْرَتِی لَكُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحِینَ، وَ یَا مُؤَیِّدِی بِالنَّصْرِ، فَلَوْ لَا نَصْرُكَ إِیَّایَ لَكُنْتُ مِنَ الْمَغْلُوبِینَ، وَ یَا مَنْ وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوكُ نِیرَ الْمَذَلَّةِ عَلَى أَعْنَاقِهَا، فَهُمْ مِنْ سَطَوَاتِهِ خَائِفُونَ، وَ یَا أَهْلَ التَّقْوَى، وَ یَا مَنْ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى، أَسْأَلُكَ أَنْ تَعْفُوَ عَنِّی، وَ تَغْفِرَ لِی فَلَسْتُ بَرِیئاً فَأَعْتَذِرَ، وَ لَا بِذِی قُوَّةٍ فَأَنْتَصِرَ، وَ لَا مَفَرَّ لِی فَأَفِرَّ. وَ أَسْتَقِیلُكَ عَثَرَاتِی، وَ أَتَنَصَّلُ إِلَیْكَ مِنْ ذُنُوبِیَ الَّتِی قَدْ أَوْبَقَتْنِی، وَ أَحَاطَتْ بِی فَأَهْلَكَتْنِی، مِنْهَا فَرَرْتُ إِلَیْكَ رَبِّ تَائِباً فَتُبْ عَلَیَّ، مُتَعَوِّذاً فَأَعِذْنِی، مُسْتَجِیراً فَلَا تَخْذُلْنِی، سَائِلًا فَلَا تَحْرِمْنِی مُعْتَصِماً فَلَا تُسْلِمْنِی، دَاعِیاً فَلَا تَرُدَّنِی خَائِباً. دَعَوْتُكَ یَا رَبِّ مِسْكِیناً، مُسْتَكِیناً، مُشْفِقاً، خَائِفاً، وَجِلًا، فَقِیراً، مُضْطَرّاً إِلَیْكَ. أَشْكُو إِلَیْكَ یَا إِلَهِی ضَعْفَ نَفْسِی عَنِ الْمُسَارَعَةِ فِیمَا وَعَدْتَهُ أَوْلِیَاءَكَ، وَ الْمُجَانَبَةِ عَمَّا حَذَّرْتَهُ أَعْدَاءَكَ، وَ كَثْرَةَ هُمُومِی، وَ وَسْوَسَةَ نَفْسِی. إِلَهِی لَمْ تَفْضَحْنِی بِسَرِیرَتِی، وَ لَمْ تُهْلِكْنِی بِجَرِیرَتِی، أَدْعُوكَ فَتُجِیبُنِی وَ إِنْ كُنْتُ بَطِیئاً حِینَ تَدْعُونِی، وَ أَسْأَلُكَ كُلَّمَا شِئْتُ مِنْ حَوَائِجِی، وَ حَیْثُ مَا كُنْتُ وَضَعْتُ عِنْدَكَ سِرِّی، فَلَا أَدْعُو سِوَاكَ، وَ لَا أَرْجُو غَیْرَكَ لَبَّیْكَ لَبَّیْكَ، تَسْمَعُ مَنْ شَكَا إِلَیْكَ، وَ تَلْقَى مَنْ تَوَكَّلَ عَلَیْكَ، وَ تُخَلِّصُ مَنِ اعْتَصَمَ بِكَ، وَ تُفَرِّجُ عَمَّنْ لَاذَ بِكَ. إِلَهِی فَلَا تَحْرِمْنِی خَیْرَ الْآخِرَةِ وَ الْأُولَى لِقِلَّةِ شُكْرِی، وَ اغْفِرْ لِی مَا تَعْلَمُ مِنْ ذُنُوبِی. إِنْ تُعَذِّبْ فَأَنَا الظَّالِمُ الْمُفَرِّطُ الْمُضَیِّعُ الْآثِمُ الْمُقَصِّرُ الْمُضَجِّعُ الْمُغْفِلُ حَظَّ نَفْسِی، وَ إِنْ تَغْفِرْ فَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ. |
