انتخاب جراح بینی - بهترین جراح بینی 
عکس: استهلال ماه مبارک رمضان 
عکس: ارزش تیم های حاضر در یورو 2016 متفرقه
2 دقیقه پیش | با زخم های زندگی چه کنیم؟در این سلسله مطالب مباحثی درباره زندگی معنای زندگی روابط و احساسات و ... توسط دکتر شیری ارائه خواهد شد. صبح بخیر: ممکن است شما هم مانند بسیاری از افراد جامعه برای حل مشکلات ... |
2 دقیقه پیش | نظر آیت‌الله محقق داماد درمورد سید حسنآیت الله سید مصطفی محقق داماد، برادر حضرت آیت الله سید علی محقق داماد در پاسخ به سئوالی در خصوص اجتهاد آیت الله سید حسن خمینی، گفت: نظر بنده در مورد ایشان همان نظر اخوی ... |
آفریدگار توانا قرآن گویا
| آفریدگار توانا خداشناسی ستایش خداوندی را سزاست که شناخته شد بی آنکه دیده شود، و آفرید بی آنکه دچار رنج و زحمتی گردد، با قدرت خود پدیدهها را آفرید، و با عزت خود گردنکشان را بنده خویش ساخت، و با بخشش خود بر همه بزرگان برتری یافت، او خدایی است که دنیارا مسکن مخلوقات برگزید، و پیامبران خود را به هدایت جن و انس فرستاد، تا دنیا را آنگونه که هست بشناسانند، و از زیانهای دنیا برحذر دارند، و با مطرح کردن مثلها، عیوب دنیاپرستی را نشان دهند، و آنچه را که مایه عبرت است تذکر دهند، از تندرستیها و بیماریها، از حلال و حرام، و آنچه را که خداوند برای بندگان اطاعتکننده و نافرمان، از بهشت و جهنم آماده کرده، که وسیله کرامت یا سقوط و پستی است بازگو نمایند. خدا را ستایش میکنم چنانکه خود از بندگان خواسته است، و برای هر چیزی اندازهای قرار داده و برای هر اندازهای مدتی معین کرده، و هر مدتی را حسابی مقرر داشته است. ویژگیهای قرآن قرآن فرماندهی بازدارنده، و ساکتی گویا، و حجت خدا بر مخلوقات است، خداوند پیمان عمل کردن به قرآن را از بندگان گرفته، و آنان را در گرو دستوراتش قرار داده است، نورانیت قرآن را تمام، و دین خود را به وسیله آن کامل فرمود، و پیامبرش را هنگامی از جهان برد که از تبلیغ احکام قرآن فراغت کامل فرمود، و پیامبرش را هنگامی از جهان برد که از تبلیغ احکام قرآن فراغت یافته بود، پس خدا را آنگونه بزرگ بشمارید که خود بیان داشته است. خداوند چیزی از دینش را پنهان نکرده، و آنچه مورد رضایت یا خشم او بود وانگذاشته، جز آنکه نشانهای آشکار، و آیتی استوار برای آن قرار داده است، که به سوی آن دعوت یا پرهیز داده شوند، پس خشنودی و خشم خدا در گذشته و حال یکسان است. بدانید همانا خداوند از شما خشنود نمیشود بکاری که بر گذشتگان خشم گرفته، و خشم نمیگیرد بکاری که بر گذشتگان خشنود بود، شما در راهی آشکار قدم برمیدارید، و سخن گذشتگان را تکرار میکنید، خداوند نیازمندیهای دنیای شما را کفایت کرده و به شکرگزاری وادارتان ساخت، و یاد خویش را بر زبانهای شما لازم شمرد. سفارش به پرهیزگاری خدا شما را به پرهیزگاری سفارش کرد، و آن را نهایت خشنودی خود، و خواستش از بندگان قرار داده است، پس بترسید از خدایی که در پیشگاه او حاضرید، و اختیار شما در دست اوست، و همه حالات و حرکات شما را زیر نظر دارد. اگر چیزی را پنهان کنید میداند، و اگر آشکار کردید ثبت میکند، برای ثبت اعمال، فرشتگان بزرگواری را گمارده که نه حقی را فراموش، و نه باطلی را ثبت میکنند. (آگاه باشید! آن کس که تقوا پیشه کند و از خدا بترسد، از فتنهها نجات مییابد) و بانور هدایت از تاریکیها میگریزد، و به بهشت و آنچه که دوست دارد جاودانه دسترسی پیدا میکند، خدا او را در منزل کرامت خویش مسکن میدهد، خانهای که مخصوص خداست، سقف آن عرش پروردگاری، و روشنایی آن از جمال الهی، و زائرانش فرشتگان، و دوستان و همنشینانش پیامبران الهی، میباشند. پس به سوی قیامت بشتابید، و پیش از آنکه مرگ آنها را در کام خود میکشد، و در توبه بسته میشود، شما امروز بجای کسانی زندگی میکنید که قبل از شما بودند و ناگهان رفتند و پس از مرگ تقاضای بازگشت به دنیا کردند. ضرورت یاد قیامت و عذاب الهی مردم! شما چونان مسافران در راهید، که در این دنیا فرمان کوچ داده شدید، که دنیا خانه اصلی شما نیست و به جمعآوری زاد و توشه فرمان داده شدید. آگاه باشید! این پوست نازک تن، طاقت آتش دوزخ را ندارد پس به خود رحم کنید، شما مصیبتهای دنیارا آزمودید، آیا ناراحتی یکی از افراد خود را بر اثر خاری که در بدنش فرو رفته، یا در زمین خوردن پایش مجروح شده، یا ریگهای داغ بیابان او را رنج داده، دیدهاید که تحمل آن مشکل است؟ پس چگونه میشود تحمل کرد که در میان دو طبقه آتش، در کنار سنگهای گداخته، همنشین شیطان باشید؟ آیا میدانید وقتی مالک دوزخ بر آتش غضب کند، شعلهها بر روی هم میغلطند و یکدیگر را میکوبند؟ و آنگاه که بر آتش بانگ زند میان درهای جهنم به هر طرف زبانه میکشد؟ ای پیر سالخورده! که پیری وجودت را گرفته است، چگونه خواهی بود آنگاه که طوقهای آتش به گردنها انداخته شود، و غل و زنجیرهای آتشین به دست و گردن افتد؟ چنانکه گوشت دستها را بخورد؟ روش استفاده از دنیا پس خدا را! خدا را! ای جمعیت انسانها پروا کنید! حال که تندرستید نه بیمار، و در حال گشایش هستید نه تنگدست، در آزادی خویش پیش از آن که درهای امید بسته شود بکوشید، در دل شبها با شب زندهداری، و پرهیز از شکمبارگی به اطاعت برخیزید، با اموال خود انفاق کنید، از جسم خود بگیرید و بر جان خود بیفزایید، و در بخشش بخل نورزید که خدای سبحان فرمود: (اگر خدا را یاری کنید، شما را پیروز میگرداند و قدمهای شما را استوار میدارد) و فرمود: (کیست که به خدا قرض نیکو دهد؟ تا خداوند چند برابر عطا فرماید، و برای او پاداش بیعیب و نقصی قرار دهد) درخواست یاری از شما به جهت ناتوانی نیست، و قرض گرفتن از شما برای کمبود نمیباشد، در حالی از شما یاری خواسته که: (لشکرهای آسمان و زمین در اختیار اوست و خدا نیرومند و حکیم است) و در حالی طلب وام از شما دارد که گنجهای آسمان و زمین به او تعلق دارد و خدا بینیاز و حمید است، بلکه خواسته است شما را بیازماید که کدام یک از شما نیکوکارترید، پس به اعمال نیکو مبادرت کنید، تا با همسایگان خدا در سرای او باشید که همنشینان آنها پیامبران، و زیارت کنندگانشان فرشتگانند، و چنان گرامی داشته میشوند که صدای آهسته آتش را نشنوند، و به بدنهایشان هیچگونه رنج و ناراحتی نرسد، (این بخشش خداست به هر کس بخواهد میدهد و خدا صاحب بخشش بزرگ است)، من آنچه را میشنوید میگویم، و خداوند را به یاری خود و شما میخوانم که او کفایتکننده و بهترین وکیل است. |
| وَ مِنْ خُطْبَةٍ لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ: الْحَمْدُ لِلَّهِ الْمَعْرُوفِ مِنْ غَیْرِ رُؤْیَةٍ، الْخالِقِ مِنْ غَیْرِ مَنصَبَةٍ، خَلَقَ الْخَلائِقَ بِقُدْرَتِهِ، وَ اسْتَعْبَدَ الْأَرْبابَ بِعِزَّتِهِ، وَ سادَ الْعُظَماءَ بِجُودِهِ وَ هُوَ الَّذِى أَسْکَنَ الدُّنْیا خَلْقَهُ، وَ بَعَثَ إِلَى الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ رُسُلَهُ، لِیَکْشِفُوا لَهُمْ عَنْ غِطائِها، وَ لِیُحَذِّرُوهُم مِنْ ضَرَّائِها، وَ لِیَضْرِبُوا لَهُمْ أَمْثالَها وَ لِیُبَصِّرُوهُمْ عُیُوبَها وَ لِیَهْجُمُوا عَلَیْهِمْ بِمُعْتَبَرٍ مِنْ تَصَرُّفِ مَصاحِّها وَ أَسْقامِها، وَ حَلالِها وَ حَرامِها، وَ ما أَعَدَّ اللَّهُ سُبْحانَهُ لِلْمُطِیعِینَ مِنْهُمْ وَ الْعُصاةِ مِنْ جَنَّةٍ وَ نارٍ وَ کَرامَةٍ وَ هَوانٍ. أَحْمَدُهُ إِلى نَفْسِهِ کَمَا اسْتَحْمَدَ إِلى خَلْقِهِ، جَعَلَ لِکُلِّ شَىْءٍ قَدْراً، وَ لِکُلِّ قَدْرٍ أَجَلًا، وَ لِکُلِّ أَجَلٍ کِتاباً. مِنْها فِى ذِکْرِ الْقُرانِ: فَالْقُرانُ امِرٌ زاجِرٌ، وَ صامِتٌ ناطِقٌ، حُجَّةُ اللَّهِ عَلى خَلْقِهِ، أَخَذَ عَلَیْهِمْ مِیثاقَهُمْ، وَ ارْتَهَنَ عَلْیهِمْ أَنْفُسَهُمْ، أَتَمَّ نُورَهُ، وَ أَکْمَلَ بِهِ دِینَهُ، وَ قَبَضَ نَبِیَّهُ، صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ، وَ قَدْ فَرَغَ إِلَى الْخَلْقِ مِنْ أَحْکامِ الْهُدى بِهِ، فَعَظَّمُوا مِنْهُ سُبْحانَهُ ما عَظَّمَ مِنْ نَفْسِهِ، فَإِنَّهُ لَمْ یُخْفِ عَنْکُمْ شَیْئاً مِنْ دِیْنِهِ، وَ لَمْ یَتْرُکْ شَیْئاً رَضِیَهُ أَوْ کَرِهَهُ إِلّا وَ جَعَلَ لَهُ عَلَماً بادِیاً، وَ ایَةً مُحْکَمَةً تَزْجُرُ عَنْهُ أَوْ تَدْعُو إِلَیْهِ، فَرِضاهُ فِیما بَقِىَ واحِدٌ، وَ سَخَطُهُ فِیما بَقِىَ واِحدٌ. وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ لَنْ یَرْضى عَنْکُمْ بِشَىْءٍ سَخِطَهُ عَلى مَنْ کانَ قَبْلَکُمْ، وَ لَنْ یَسْخَطَ عَلَیْکُمْ بِشَىْءٍ رَضِیَهُ مِمَّنْ کانَ قَبْلَکُمْ، وَ إِنَّما تَسِیرُونَ فِى أَثَرٍ بَیِّنٍ، وَ تَتَکَلَّمُونَ بِرَجْعِ قَوْلٍ قَدْ قالَهُ الرِّجالُ مِنْ قَبْلِکُمْ، قَدْ کَفاکُم مَؤُونَةَ دُنْیاکُمْ، وَ حَثَّکُمْ عَلَى الشُّکْرِ، وَ افْتَرَضَ مِنْ أَلْسِنَتِکُمُ الذِّکْرَ. وَ أَوْصاکُمْ بِالتَّقْوى، وَ جَعَلَها مُنْتَهى رِضاهُ وَ حاجَتَهُ مِنْ خَلْقِهِ. فَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِى أَنْتُمْ بِعَیْنِهِ، وَ نَواصِیکُمْ بِیَدِهِ، وَ تَقَلُّبُکُمْ فِى قَبْضَتِهِ، إِنْ أَسْرَرْتُمْ عَلِمَهُ، وَ إِنْ أَعْلَنْتُمْ کَتَبَهُ، قَدْ وَکَّلَ بِذلِکَ حَفَظَةً کِراماً، لا یُسْقِطُونَ حَقّاً، وَ لا یُثْبِتُونَ باطِلًا. وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ مَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً مِنَ الْفِتَنِ، وَ نُوراً مِنَ الظُّلَمِ، وَ یُخَلِّدْهُ فِیمَا اشْتَهَتْ نَفْسُهُ، وَ یُنزِلْهُ مَنْزِلَ الْکَرامَةِ عِنْدَهُ فِى دارٍ اصْطَنَعَها لِنَفْسِهِ: ظِلُّها عَرْشُهُ، وَ نُورُها بَهْجَتُهُ، وَ زُوَّارُها مَلائِکَتُهُ، وَ رُفَقاؤُها رُسُلُهُ، فَبادِرُوا الْمَعادَ، وَ سابِقُوا الاجالَ. فَإِنَّ النّاسَ یُوشِکُ أَنْ یَنقَطِعَ بِهِمُ الْأَمَلُ، وَ یَرْهَقَهُمُ الْأَجَلُ، وَ یُسَدَّ عَنْهُمْ بابُ التَّوْبَةِ، فَقَدْ أَصْبَحْتُمْ فِى مِثْلِ ما سَأَلَ إِلَیْهِ الرَّجْعَةَ مَنْ کانَ قَبْلَکُمْ، وَ أَنْتُمْ بَنُو سَبِیلٍ عَلى سَفَرٍ مِنْ دارٍ لَیْسَتْ بِدارِکُمْ، وَ قَدْ أُوذِنْتُمْ مِنْها بِالْاِرْتِحالِ وَ أُمِرْتُمْ فِیها بِالزّادِ. وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ لَیْسَ لِهذَا الْجِلْدِ الرَّقِیقِ صَبْرٌ عَلَى النَّارِ، فَارْحَمُوا نُفُوسَکُمْ فَإِنَّکُمْ قَدْ جَرَّبْتُموها فِى مَصائِبِ الدُّنْیا. أَفَرَأَیْتُمْ جَزَعَ أَحَدِکُم مِنَ الشَّوْکَةِ تُصِیبُهُ، وَ الْعَثْرَةِ تُدْمِیهِ، وَ الرَّمْضاءِ تُحْرِقُهُ؟ فَکَیْفَ إِذا کانَ بَیْنَ طابَقَیْنِ مِنْ نارٍ ضَجِیعَ حَجَرٍ وَ قَرِینَ شَیْطانٍ أَعَلِمْتُمْ أَنَّ مالِکاً إِذا غَضِبَ عَلَى النَّارِ حَطَمَ بَعْضُها بَعْضاً لِغَضَبِهِ، وَ إِذا زَجَرَها تَوَثَّبَتْ بَیْنَ أَبْوابِها جَزَعاً مِنْ زَجْرَتِهِ؟! أَیُّهَا الْیَفَنُ الْکَبِیرُ الَّذِى قَدْ لَهَزَهُ الْقَتِیرُ! کَیْفَ أَنتَ إِذَا الْتَحَمَتْ أَطْواقُ النّارِ بِعِظامِ الْأَعْناق، وَ نَشِبَتِ الْجَوامِعُ حَتّى أَکَلَتْ لُحُومَ السَّواعِدِ فَاللَّهَ اللَّهَ، مَعْشَرَ الْعِبادِ، وَ أَنْتُمْ سالِمُونَ فِى الصِّحَّةِ قَبْلَ السُّقْمِ، وَ فِى الْفُسْحَةِ قَبْلَ الضِّیْق، فَاسْعَوْا فِى فَکاکِ رِقابِکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُغْلَقَ رَهائِنُها، أَسْهِرُوا عُیُونَکُمْ، وَ أَضْمِرُوا بُطُونَکُمْ، وَ اسْتَعْمِلُوا أَقْدامَکُمْ، وَ أَنْفِقُوا أَمْوالَکُمْ، وَ خُذُوا مِنْ أَجْسادِکُمْ تَجُودُوا بِها عَلى أَنْفُسِکُمْ وَ لا تَبْخَلُوا بِها عَنْها، فَقَدْ قالَ اللَّهُ سُبْحانَهُ: إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ یَنْصُرْکُمْ وَ، یُثَبِّتْ أَقْدامَکُمْ وَ قالَ تَعالى: مَنْ ذَا الَّذِى یُقْرِضُ اللَّه قَرْضاً حَسَناً فَیُضاعِفَهُ لَهُ و لَهُ أَجْرٌ کَرِیمٌ فَلَمْ یَسْتَنْصِرْکُم مِنْ ذُلٍّ، وَ لَمْ یَسْتَقْرِضْکُم مِنْ قُلٍّ، اسْتَنصَرَکُمْ وَ لَهُ جُنُودُ السَّمواتِ وَ الْاَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ، وَ اسْتَقْرَضَکُمْ وَ لَه خَزائِنُ السَّمَواتِ َو الْأَرْضِ وَهُوَ الْغَنِىّ الْحَمِیدُ، وَ إِنَّما أَرادَ أَنْ یَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا. فَبادِرُوا بِأَعْمالِکُمْ تَکُونُوا مَعَ جِیرانِ اللَّهِ فِى دارِهِ، رافَقَ بِهِمْ رُسُلَهُ، وَ أَزارَهُمْ مَلائِکَتَهُ، وَ أکْرَمَ أَسْماعَهُمْ أَنْ تَسْمَعَ حَسِیسَ نارٍ أَبَداً، وَ صانَ أَجْسادَهُمْ أَنْ تَلْقى لُغُوباً وَ نَصَباً ذلِکَ فَضْلُ اللّهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشاءُ ،وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ. أَقُولُ ما تَسْمَعُونَ، وَ اللَّهُ الْمُسْتَعانُ عَلى نَفْسِى وَ أَنفُسِکُمْ، وَ هُوَ حَسْبُنا وَ نِعْمَ الْوَکیلُ. |
ویدیو مرتبط :
سخنرانی خطیب توانا حجت الاسلام والمسلمین منظوری باموضوع قرآن و عترت
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
علت علمی بودن قرآن
از ميان اسامى كتاب نازل شده بر پيامبر اكرم(ص) قرآن مشهورترين و شايعترين نام در ميان مسلمانان است. بسيارى را عقيده بر اين است كه اين نام از ميان ساير نامها براى اين كتاب جنبه علميت پيدا كرده و به صورت اسم خاص درآمده است. (1)
اما آيا علم بودن قرآن، از همان ابتدا از متن آيات برخاسته است، يا اينكه اين نام بهتدريج و در طول زمان، در عرف مسلمانان، صورت علميت به خود گرفته است؟ دلايلى وجود دارد كه قرآن از همان آغاز «علم» استعمال گرديده است:
1. در چند مورد، وقتى سخن از ذكر كتب آسمانى به ميان آمده است، قرآن در رديف تورات و انجيل ذكر گرديده است:
وعدا عليه حقا فى التوراة والانجيل والقرآن. (2)
2. خداوند در سورههاى «ق»، «يس» و «ص» به ترتيب، هنگام سوگند به كتاب مقدس خويش از ميان همه عناوين به «قرآن مجيد»، «قرآن حكيم» و «قرآن ذىالذكر» سوگند خورده است. البته در دو مورد ديگر، يعنى سورههاى زخرف و دخان، سوگند به «كتاب مبين» نيز آمده است.
3. از ميان اسامى چهار گانه - كه در فصل دوم گذشت - امتياز نام قرآن بر ساير نامها در اين است كه اسم خاص بوده، در حالى كه نامهاى ديگر در مورد كتب آسمانى ديگر نيز به كار رفتهاند.
واذ آتينا موسى الكتاب والفرقان لعلكم تهتدون. (3)
ولقد آتينا موسى وهارون الفرقان وضياء وذكرا للمتقين. (4)
4. نام قرآن در سوره مزمل، كه سومين سوره در ترتيب نزول سورههاست، براى نخستين بار، دو بار ذكر گرديده و در هر بار به تلاوت قرآن امر شده است. بنابراين، عنوان قرآن از همان آغاز نزول، به عنوان نام برتر و اسم خاص از سوى خدا انتخاب شده است.
5. گرچه نام كتاب، بيشتر از قرآن استعمال شده است، اما به لحاظ آن كه كتاب در معناى خود، مفهومى عام دارد و به همين جهت در مورد تورات و انجيل نيز به كار رفته است، نام قرآن در مقايسه با عناوين و اسامى ديگر، كاربرد بيشترى در قرآن دارد.
6. كاربرد اين عنوان در بيان پيامبر اسلام(ص) و اميرمؤمنان(ع) و ساير امامان، باتوجه به روايات فراوانى كه در اختيار ماست، مبين آن است كه «قرآن» عنوانى منتخب و برگرفته از متن آيات است.
از آن چه گفتيم، روشن شد قرآن به حسب استعمال خودش به صورت علم و اسم خاص آمده و از همين رو در عرف مسلمانان نيز بدين شكل درآمده است.
