متفرقه


2 دقیقه پیش

با زخم های زندگی چه کنیم؟

در این سلسله مطالب مباحثی درباره زندگی معنای زندگی روابط و احساسات و ... توسط دکتر شیری ارائه خواهد شد. صبح بخیر: ممکن است شما هم مانند بسیاری از افراد جامعه برای حل مشکلات ...
2 دقیقه پیش

نظر آیت‌الله محقق داماد درمورد سید حسن

آیت الله سید مصطفی محقق داماد، برادر حضرت آیت الله سید علی محقق داماد در پاسخ به سئوالی در خصوص اجتهاد آیت الله سید حسن خمینی، گفت: نظر بنده در مورد ایشان همان نظر اخوی ...

آفریدگار بی‏همتا خداشناسی



ترجمه فارسی نهج البلاغه
آفریدگار بی‏همتا
خداشناسی
سپاس خداوندی را سزاست که از شباهت داشتن به پدیده‏ها برتر است، و از تعریف وصف کنندگان والاتر، و با تدبیر شگفتی‏آورش بر همه بینندگان آشکار، و با بزرگی عزتش بر همه فکرهای اندیشمندان پنهان است. داناست نه آن که آگاهی او از جایی گرفته‏شده یا در حال فزونی باشد، و یا از کسی فراگیرد، اداره‏کننده سراسر نظام آفرینش است بی آنکه نیازی به فکر کردن یا اندیشه درونی باشد، خدایی که تاریکیها او را پنهان نسازد، و از نورها روشنی نگیرد، شب او را نپوشاند، و روز بر او نمی‏گذرد، نه بینایی او با دیدگان است، و نه علم او با اطلاعات و اخبار (قسمتی از این سخنرانی پیرامون پیامبر (ص) است)
ویژگیهای پیامبر (ص)
خدا پیامبر (ص) را با روشنایی اسلام فرستاد، و در گزینش، او را بر همه مقدم داشت، با بعثت او شکافها را پر، و سلطه‏گران پیروز را درهم شکست، و سختی‏ها را آسان، و ناهمواریها را هموار تا آنکه گمراهی را از چپ و راست تار و مار کرد.
متن عربی نهج البلاغه
( وَ مِنْ خُطْبَةٍ لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ: ) الْحَمْدُلِلَّهِ الْعَلِىِّ عَنْ ‏شَبَهِ‏ الْمَخْلُوقِینَ، الْغالِبِ لِمَقالِ الْواصِفِینَ، الظَّاهِرِ بِعَجائِبِ تَدْبِیرِه لِلنَّاظِرِینَ، ‏الْباطِنِ‏ بِجَلالِ عِزَّتِهِ عَنْ فِکْرِ الْمُتَوَهِّمِینَ، الْعالِمِ بِلَا اکْتِسابٍ وَ لَا ازْدِیادٍ وَ لا عِلْمٍ مُسْتَفادٍ، الْمُقَدِّرِ لِجَمِیعِ الْأُمُورِ بِلا رَوِیَّةٍ وَ لا ضَمِیرٍ، الَّذِى لا تَغْشاهُ الظُّلَمُ، وَ لَا یَسْتَضِئُ بِالْأَنْوارِ، وَ لا ‏یَرْهَقُهُ‏ لَیْلٌ وَ لا یَجْرِى عَلَیْهِ نَهارٌ، لَیْسَ إِدْراکُهُ بِالْإِبْصارِ، وَ لا عِلْمُهُ ‏بِالْإِخْبارِ.
مِنْها فِى ذِکْرِ النَّبِىِّ، صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ: أَرْسَلَهُ بِالضِّیاءِ وَ قَدَّمَهُ فِى الْإِصْطِفاءِ، ‏فَرَتَقَ‏ بِهِ ‏الْمَفاتِقَ‏، وَ ‏ساوَرَ ‏بِهِ‏ ‏الْمُغالِبَ‏، وَ ذَلَّلَ بِهِ الصُّعُوبَةَ، وَ سَهَّلَ بِهِ ‏الْحُزُونَةَ، حَتّى سَرَّحَ الضَّلالَ عَنْ یَمِینٍ وَ شِمالٍ.


ویدیو مرتبط :
آفریدگار کیست؟

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

آفریدگار توانا قرآن گویا



ترجمه فارسی نهج البلاغه
آفریدگار توانا
خداشناسی
ستایش خداوندی را سزاست که شناخته شد بی آنکه دیده شود، و آفرید بی آنکه دچار رنج و زحمتی گردد، با قدرت خود پدیده‏ها را آفرید، و با عزت خود گردنکشان را بنده خویش ساخت، و با بخشش خود بر همه بزرگان برتری یافت، او خدایی است که دنیارا مسکن مخلوقات برگزید، و پیامبران خود را به هدایت جن و انس فرستاد، تا دنیا را آنگونه که هست بشناسانند، و از زیانهای دنیا برحذر دارند، و با مطرح کردن مثلها، عیوب دنیاپرستی را نشان دهند، و آنچه را که مایه عبرت است تذکر دهند، از تندرستیها و بیماریها، از حلال و حرام، و آنچه را که خداوند برای بندگان اطاعت‏کننده و نافرمان، از بهشت و جهنم آماده کرده، که وسیله کرامت یا سقوط و پستی است بازگو نمایند. خدا را ستایش می‏کنم چنانکه خود از بندگان خواسته است، و برای هر چیزی اندازه‏ای قرار داده و برای هر اندازه‏ای مدتی معین کرده، و هر مدتی را حسابی مقرر داشته است.
ویژگیهای قرآن
قرآن فرماندهی بازدارنده، و ساکتی گویا، و حجت خدا بر مخلوقات است، خداوند پیمان عمل کردن به قرآن را از بندگان گرفته، و آنان را در گرو دستوراتش قرار داده است، نورانیت قرآن را تمام، و دین خود را به وسیله آن کامل فرمود، و پیامبرش را هنگامی از جهان برد که از تبلیغ احکام قرآن فراغت کامل فرمود، و پیامبرش را هنگامی از جهان برد که از تبلیغ احکام قرآن فراغت یافته بود، پس خدا را آنگونه بزرگ بشمارید که خود بیان داشته است. خداوند چیزی از دینش را پنهان نکرده، و آنچه مورد رضایت یا خشم او بود وانگذاشته، جز آنکه نشانه‏ای آشکار، و آیتی استوار برای آن قرار داده است، که به سوی آن دعوت یا پرهیز داده شوند، پس خشنودی و خشم خدا در گذشته و حال یکسان است. بدانید همانا خداوند از شما خشنود نمی‏شود بکاری که بر گذشتگان خشم گرفته، و خشم نمی‏گیرد بکاری که بر گذشتگان خشنود بود، شما در راهی آشکار قدم برمی‏دارید، و سخن گذشتگان را تکرار می‏کنید، خداوند نیازمندیهای دنیای شما را کفایت کرده و به شکرگزاری وادارتان ساخت، و یاد خویش را بر زبانهای شما لازم شمرد.
سفارش به پرهیزگاری
خدا شما را به پرهیزگاری سفارش کرد، و آن را نهایت خشنودی خود، و خواستش از بندگان قرار داده است، پس بترسید از خدایی که در پیشگاه او حاضرید، و اختیار شما در دست اوست، و همه حالات و حرکات شما را زیر نظر دارد. اگر چیزی را پنهان کنید می‏داند، و اگر آشکار کردید ثبت می‏کند، برای ثبت اعمال، فرشتگان بزرگواری را گمارده که نه حقی را فراموش، و نه باطلی را ثبت می‏کنند. (آگاه باشید! آن کس که تقوا پیشه کند و از خدا بترسد، از فتنه‏ها نجات می‏یابد) و بانور هدایت از تاریکیها می‏گریزد، و به بهشت و آنچه که دوست دارد جاودانه دسترسی پیدا می‏کند، خدا او را در منزل کرامت خویش مسکن می‏دهد، خانه‏ای که مخصوص خداست، سقف آن عرش پروردگاری، و روشنایی آن از جمال الهی، و زائرانش فرشتگان، و دوستان و هم‏نشینانش پیامبران الهی، می‏باشند. پس به سوی قیامت بشتابید، و پیش از آنکه مرگ آنها را در کام خود می‏کشد، و در توبه بسته می‏شود، شما امروز بجای کسانی زندگی می‏کنید که قبل از شما بودند و ناگهان رفتند و پس از مرگ تقاضای بازگشت به دنیا کردند.
ضرورت یاد قیامت و عذاب الهی
مردم! شما چونان مسافران در راهید، که در این دنیا فرمان کوچ داده شدید، که دنیا خانه اصلی شما نیست و به جمع‏آوری زاد و توشه فرمان داده شدید. آگاه باشید! این پوست نازک تن، طاقت آتش دوزخ را ندارد پس به خود رحم کنید، شما مصیبتهای دنیارا آزمودید، آیا ناراحتی یکی از افراد خود را بر اثر خاری که در بدنش فرو رفته، یا در زمین خوردن پایش مجروح شده، یا ریگهای داغ بیابان او را رنج داده، دیده‏اید که تحمل آن مشکل است؟ پس چگونه می‏شود تحمل کرد که در میان دو طبقه آتش، در کنار سنگهای گداخته، همنشین شیطان باشید؟ آیا می‏دانید وقتی مالک دوزخ بر آتش غضب کند، شعله‏ها بر روی هم می‏غلطند و یکدیگر را می‏کوبند؟ و آنگاه که بر آتش بانگ زند میان درهای جهنم به هر طرف زبانه می‏کشد؟
ای پیر سالخورده! که پیری وجودت را گرفته است، چگونه خواهی بود آنگاه که طوقهای آتش به گردنها انداخته شود، و غل و زنجیرهای آتشین به دست و گردن افتد؟ چنانکه گوشت دستها را بخورد؟
روش استفاده از دنیا
پس خدا را! خدا را! ای جمعیت انسانها پروا کنید! حال که تندرستید نه بیمار، و در حال گشایش هستید نه تنگ‏دست، در آزادی خویش پیش از آن که درهای امید بسته شود بکوشید، در دل شبها با شب زنده‏داری، و پرهیز از شکمبارگی به اطاعت برخیزید، با اموال خود انفاق کنید، از جسم خود بگیرید و بر جان خود بیفزایید، و در بخشش بخل نورزید که خدای سبحان فرمود: (اگر خدا را یاری کنید، شما را پیروز می‏گرداند و قدمهای شما را استوار می‏دارد) و فرمود: (کیست که به خدا قرض نیکو دهد؟ تا خداوند چند برابر عطا فرماید، و برای او پاداش بی‏عیب و نقصی قرار دهد) درخواست یاری از شما به جهت ناتوانی نیست، و قرض گرفتن از شما برای کمبود نمی‏باشد، در حالی از شما یاری خواسته که: (لشکرهای آسمان و زمین در اختیار اوست و خدا نیرومند و حکیم است) و در حالی طلب وام از شما دارد که گنجهای آسمان و زمین به او تعلق دارد و خدا بی‏نیاز و حمید است، بلکه خواسته است شما را بیازماید که کدام یک از شما نیکوکارترید، پس به اعمال نیکو مبادرت کنید، تا با همسایگان خدا در سرای او باشید که هم‏نشینان آنها پیامبران، و زیارت کنندگانشان فرشتگانند، و چنان گرامی داشته می‏شوند که صدای آهسته آتش را نشنوند، و به بدنهایشان هیچگونه رنج و ناراحتی نرسد، (این بخشش خداست به هر کس بخواهد می‏دهد و خدا صاحب بخشش بزرگ است)، من آنچه را می‏شنوید می‏گویم، و خداوند را به یاری خود و شما می‏خوانم که او کفایت‏کننده و بهترین وکیل است.
متن عربی نهج البلاغه
وَ مِنْ خُطْبَةٍ لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ: الْحَمْدُ لِلَّهِ الْمَعْرُوفِ مِنْ غَیْرِ رُؤْیَةٍ، الْخالِقِ مِنْ غَیْرِ ‏مَنصَبَةٍ، خَلَقَ الْخَلائِقَ بِقُدْرَتِهِ، وَ اسْتَعْبَدَ الْأَرْبابَ بِعِزَّتِهِ، وَ سادَ الْعُظَماءَ بِجُودِهِ وَ هُوَ الَّذِى أَسْکَنَ الدُّنْیا خَلْقَهُ، وَ بَعَثَ إِلَى الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ رُسُلَهُ، لِیَکْشِفُوا لَهُمْ عَنْ غِطائِها، وَ لِیُحَذِّرُوهُم مِنْ ضَرَّائِها، وَ لِیَضْرِبُوا لَهُمْ ‏أَمْثالَها وَ لِیُبَصِّرُوهُمْ عُیُوبَها وَ ‏لِیَهْجُمُوا ‏عَلَیْهِمْ‏ ‏بِمُعْتَبَرٍ مِنْ ‏تَصَرُّفِ‏ ‏مَصاحِّها وَ أَسْقامِها، وَ ‏حَلالِها ‏وَ ‏حَرامِها، وَ ما أَعَدَّ اللَّهُ سُبْحانَهُ لِلْمُطِیعِینَ مِنْهُمْ وَ الْعُصاةِ مِنْ جَنَّةٍ وَ نارٍ وَ کَرامَةٍ وَ هَوانٍ. أَحْمَدُهُ إِلى نَفْسِهِ کَمَا ‏اسْتَحْمَدَ إِلى خَلْقِهِ، ‏جَعَلَ‏ لِکُلِّ شَىْ‏ءٍ قَدْراً، وَ لِکُلِّ قَدْرٍ أَجَلًا، وَ لِکُلِّ أَجَلٍ کِتاباً.
مِنْها فِى ذِکْرِ الْقُرانِ: فَالْقُرانُ امِرٌ زاجِرٌ، وَ صامِتٌ ناطِقٌ، حُجَّةُ اللَّهِ عَلى خَلْقِهِ، أَخَذَ ‏عَلَیْهِمْ‏ ‏مِیثاقَهُمْ‏، وَ ‏ارْتَهَنَ‏ ‏‏عَلْیهِمْ‏‏ ‏‏أَنْفُسَهُمْ‏‏، أَتَمَّ نُورَهُ، وَ ‏أَکْمَلَ‏ بِهِ دِینَهُ، وَ قَبَضَ نَبِیَّهُ، صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ، وَ قَدْ فَرَغَ إِلَى الْخَلْقِ مِنْ أَحْکامِ الْهُدى بِهِ، فَعَظَّمُوا مِنْهُ سُبْحانَهُ ما عَظَّمَ مِنْ نَفْسِهِ، فَإِنَّهُ لَمْ یُخْفِ عَنْکُمْ شَیْئاً مِنْ دِیْنِهِ، وَ لَمْ یَتْرُکْ شَیْئاً رَضِیَهُ أَوْ کَرِهَهُ إِلّا وَ جَعَلَ لَهُ عَلَماً بادِیاً، وَ ایَةً مُحْکَمَةً تَزْجُرُ عَنْهُ أَوْ تَدْعُو إِلَیْهِ، فَرِضاهُ فِیما بَقِىَ واحِدٌ، وَ سَخَطُهُ فِیما بَقِىَ واِحدٌ.
وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ لَنْ یَرْضى عَنْکُمْ بِشَىْ‏ءٍ سَخِطَهُ عَلى مَنْ کانَ قَبْلَکُمْ، وَ لَنْ یَسْخَطَ عَلَیْکُمْ بِشَىْ‏ءٍ رَضِیَهُ مِمَّنْ کانَ قَبْلَکُمْ، وَ إِنَّما تَسِیرُونَ فِى أَثَرٍ بَیِّنٍ، وَ تَتَکَلَّمُونَ بِرَجْعِ قَوْلٍ قَدْ قالَهُ الرِّجالُ مِنْ قَبْلِکُمْ، قَدْ کَفاکُم مَؤُونَةَ دُنْیاکُمْ، وَ حَثَّکُمْ عَلَى الشُّکْرِ، وَ افْتَرَضَ مِنْ أَلْسِنَتِکُمُ الذِّکْرَ. وَ أَوْصاکُمْ بِالتَّقْوى، وَ جَعَلَها مُنْتَهى رِضاهُ وَ حاجَتَهُ مِنْ خَلْقِهِ. فَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِى أَنْتُمْ ‏بِعَیْنِهِ‏، وَ نَواصِیکُمْ بِیَدِهِ، وَ تَقَلُّبُکُمْ فِى قَبْضَتِهِ، إِنْ أَسْرَرْتُمْ عَلِمَهُ، وَ إِنْ أَعْلَنْتُمْ کَتَبَهُ، قَدْ وَکَّلَ ‏بِذلِکَ‏ حَفَظَةً کِراماً، لا یُسْقِطُونَ حَقّاً، وَ لا یُثْبِتُونَ باطِلًا. وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ ‏مَنْ‏ ‏یَتَّقِ‏ ‏اللَّهَ‏ ‏یَجْعَلْ‏ ‏لَهُ‏ ‏مَخْرَجاً مِنَ الْفِتَنِ، وَ نُوراً مِنَ الظُّلَمِ، وَ یُخَلِّدْهُ فِیمَا اشْتَهَتْ نَفْسُهُ، وَ یُنزِلْهُ ‏مَنْزِلَ‏ الْکَرامَةِ عِنْدَهُ فِى دارٍ اصْطَنَعَها لِنَفْسِهِ: ظِلُّها عَرْشُهُ، وَ نُورُها بَهْجَتُهُ، وَ زُوَّارُها مَلائِکَتُهُ، وَ رُفَقاؤُها رُسُلُهُ، فَبادِرُوا الْمَعادَ، وَ سابِقُوا الاجالَ. فَإِنَّ النّاسَ یُوشِکُ أَنْ یَنقَطِعَ بِهِمُ الْأَمَلُ، وَ ‏یَرْهَقَهُمُ‏ ‏الْأَجَلُ‏، وَ یُسَدَّ عَنْهُمْ بابُ التَّوْبَةِ، فَقَدْ أَصْبَحْتُمْ فِى مِثْلِ ما سَأَلَ إِلَیْهِ ‏الرَّجْعَةَ مَنْ کانَ قَبْلَکُمْ، وَ أَنْتُمْ بَنُو سَبِیلٍ عَلى سَفَرٍ مِنْ دارٍ لَیْسَتْ بِدارِکُمْ، وَ قَدْ أُوذِنْتُمْ مِنْها بِالْاِرْتِحالِ وَ أُمِرْتُمْ فِیها بِالزّادِ. وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ لَیْسَ لِهذَا الْجِلْدِ الرَّقِیقِ صَبْرٌ عَلَى النَّارِ، فَارْحَمُوا نُفُوسَکُمْ فَإِنَّکُمْ قَدْ جَرَّبْتُموها فِى مَصائِبِ الدُّنْیا. أَفَرَأَیْتُمْ جَزَعَ أَحَدِکُم مِنَ الشَّوْکَةِ تُصِیبُهُ، وَ الْعَثْرَةِ تُدْمِیهِ، وَ الرَّمْضاءِ تُحْرِقُهُ؟ فَکَیْفَ إِذا کانَ بَیْنَ طابَقَیْنِ مِنْ نارٍ ضَجِیعَ حَجَرٍ وَ قَرِینَ شَیْطانٍ أَعَلِمْتُمْ أَنَّ ‏مالِکاً إِذا غَضِبَ عَلَى النَّارِ حَطَمَ بَعْضُها بَعْضاً لِغَضَبِهِ، وَ إِذا زَجَرَها تَوَثَّبَتْ بَیْنَ أَبْوابِها جَزَعاً مِنْ زَجْرَتِهِ؟!
أَیُّهَا ‏الْیَفَنُ‏ الْکَبِیرُ الَّذِى قَدْ ‏لَهَزَهُ‏ ‏الْقَتِیرُ! کَیْفَ أَنتَ إِذَا الْتَحَمَتْ أَطْواقُ النّارِ بِعِظامِ الْأَعْناق، وَ ‏نَشِبَتِ‏ ‏الْجَوامِعُ‏ حَتّى أَکَلَتْ لُحُومَ السَّواعِدِ فَاللَّهَ اللَّهَ، مَعْشَرَ الْعِبادِ، وَ أَنْتُمْ سالِمُونَ فِى الصِّحَّةِ قَبْلَ السُّقْمِ، وَ فِى الْفُسْحَةِ قَبْلَ الضِّیْق، فَاسْعَوْا فِى فَکاکِ رِقابِکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ ‏تُغْلَقَ‏ ‏رَهائِنُها، أَسْهِرُوا عُیُونَکُمْ، وَ أَضْمِرُوا بُطُونَکُمْ، وَ اسْتَعْمِلُوا أَقْدامَکُمْ، وَ أَنْفِقُوا أَمْوالَکُمْ، وَ خُذُوا مِنْ أَجْسادِکُمْ ‏تَجُودُوا بِها عَلى أَنْفُسِکُمْ وَ لا تَبْخَلُوا بِها عَنْها، فَقَدْ قالَ اللَّهُ سُبْحانَهُ: ‏إِنْ‏ ‏تَنْصُرُوا ‏اللَّهَ‏ ‏یَنْصُرْکُمْ‏ ‏وَ، ‏یُثَبِّتْ‏ ‏أَقْدامَکُمْ‏ وَ قالَ تَعالى: ‏مَنْ‏ ‏ذَا ‏الَّذِى‏ ‏یُقْرِضُ‏ ‏اللَّه‏ ‏قَرْضاً ‏حَسَناً ‏فَیُضاعِفَهُ‏ ‏لَهُ‏ ‏و ‏لَهُ‏ ‏أَجْرٌ ‏کَرِیمٌ‏ فَلَمْ یَسْتَنْصِرْکُم مِنْ ذُلٍّ، وَ لَمْ یَسْتَقْرِضْکُم مِنْ قُلٍّ، اسْتَنصَرَکُمْ وَ لَهُ ‏جُنُودُ ‏السَّمواتِ‏ ‏وَ ‏الْاَرْضِ‏ ‏وَ ‏هُوَ ‏الْعَزِیزُ ‏الْحَکِیمُ‏، وَ اسْتَقْرَضَکُمْ وَ ‏لَه‏ ‏خَزائِنُ‏ ‏السَّمَواتِ‏ َ‏و ‏الْأَرْضِ‏ ‏وَهُوَ ‏الْغَنِىّ‏ ‏الْحَمِیدُ، ‏وَ ‏إِنَّما ‏أَرادَ أَنْ ‏‏یَبْلُوَکُمْ‏‏ ‏أَیُّکُمْ‏ ‏أَحْسَنُ‏ ‏عَمَلًا. فَبادِرُوا بِأَعْمالِکُمْ تَکُونُوا مَعَ جِیرانِ اللَّهِ فِى دارِهِ، رافَقَ بِهِمْ رُسُلَهُ، وَ أَزارَهُمْ مَلائِکَتَهُ، وَ أکْرَمَ أَسْماعَهُمْ ‏أَنْ‏ ‏تَسْمَعَ‏ ‏حَسِیسَ‏ نارٍ أَبَداً، وَ صانَ أَجْسادَهُمْ أَنْ تَلْقى ‏لُغُوباً وَ ‏نَصَباً ‏ذلِکَ‏ ‏فَضْلُ‏ ‏اللّهِ‏ ‏یُؤْتِیهِ‏ ‏مَن‏ ‏یَشاءُ ،وَ ‏اللَّهُ‏ ‏ذُو ‏الْفَضْلِ‏ ‏الْعَظِیمِ‏. أَقُولُ ما تَسْمَعُونَ، وَ اللَّهُ الْمُسْتَعانُ عَلى نَفْسِى وَ أَنفُسِکُمْ، وَ هُوَ ‏حَسْبُنا وَ نِعْمَ الْوَکیلُ.