ورزشی


2 دقیقه پیش

پیرترین و جوان ترین بازیکن یورو 2016

سایت یوفا در گزارشی به معرفی پیرترین، جوان ترین، کوتاه ترین و بلندترین بازیکن‌های یورو ۲۰۱۶ پرداخته است. خبرگزاری ایسنا: سایت یوفا در گزارشی به معرفی پیرترین، جوان ...
2 دقیقه پیش

عکس: ارزش تیم های حاضر در یورو 2016

در جمع 24 تیم حاضر در یورو 2016، آلمان گران ترین و مجارستان ارزان ترین تیم ها هستند. وب سایت مشرق: در جمع 24 تیم حاضر در یورو 2016، آلمان گران ترین و مجارستان ارزان ترین تیم ...

یادداشت روز:مدیران دائم الحضور در فوتبال فارس!



یادداشت روز:مدیران دائم الحضور در فوتبال فارس!

در تمام این سال های ناکامی کدام مدیر استعفا داد و دل از میز و صندلی اش برید؟

 

اخبار,اخبار جدید,اخبار جالب

همین تصویر خودش بیانگر همه حقایقی است که در مطلب آمده

سایت گل-حکایت چسبیدن به میز و صندلی در فوتبال ما یک داستان تکراری است. مدیرانی که وقتی می آیند تا زمانی که از کار برکنار نشده اند می مانند. حالا در این مدت تیم سقوط کند یا صعود نماید هم  در  آمدو شد این دوستان تفاوتی ندارد. هرگاه هم با آنها گفت و گو می کنی از زیادی مشکلات می گویند و البته تاکید می کنند که تنها برای خدمت به مردم در عرصه باقی مانده اند! هیچکس نیست از آنها بپرسد که چرا عرصه خدمت را برای دیگران فراهم نمی کنید تا سایر افراد هم بهره ای از این ثواب ببرند؟

 

الان خبر می رسد آیت اللهی قرار است باز هم برای ریاست هیئت فوتبال فارس کاندیدا شود. این کاندیدا شدن چه معنایی می دهد؟ یعنی در فوتبال ما قحط الرجال است؟ یعنی فارس با این عظمت را می توان با کنترل از راه دور اداره کرد؟ حضور مداوم او با سقوط دو تیم به دسته دوم همراه شد حالا حضور پاره وقت وی چه بلایی بر سر این فوتبال می آورد الله اعلم.

 

مدیر دیگر این عرصه آبهشت است. کسی که با حضور دوباره اش در برق باعث شد تیم راهی دسته دوم شود اما هنوز دو خط عذرخواهی از هواداران ننوشته و استعفا هم که اصلا و ابدا" در فکرش خطور هم نمی کند گو اینکه  برق باید به لیگ استان برسد تا او از صندلی اش جدا شود. در تمام این سال های ناکامی کدام مدیر استعفا داد و دل از میز و صندلی اش برید؟

 

جعفری مدیرعامل باسابقه فجرسپاسی نمونه قابل مشاهده تری است. او که مکرر از عدم همکاری مسئولان استان فریادش به هوا بلند است در تمام سالهای مدیریتش چقدر درآمدزایی داشته است؟ مگر نه این است که می توان با اسپانسر پیراهن و ترانسفر بازیکن  بخشی از هزینه ها را تامین کرد؟ فجر که سازنده ترین باشگاه فوتبال ما بوده از ترانسفر بازیکن چقدر سود برده است؟ او بازیکنی که قرارداد سه ساله دارد را تا آخرین روز قراردادش نگه داشته و بعد بدون دریافت صناری، آن بازیکن جدا می شود و به تیم های متمول می رود.

 

چنین تیمی چرا نباید استعدادیاب هایی در سطح لیگ دسته اول داشته باشد تا مانند صبای قم تیمی با حداقل هزینه ببندد و به آسیا هم برسد؟ اکنون بحث حضور حقیقی در پرسپولیس مطرح است و رویانیان برای رضایت نامه او پول خوبی می دهد.ماندن حقیقی در فجر چه سودی دارد؟ یک سال بازی کردن و جدایی درپایان فصل بی آن که یک ریال به کیسه تیم افزوده شده باشد اما با پول رضایت نامه و همچنین قراردادی که فجر باید با او ببندد می شود 10 بازیکن خوب دسته اولی خرید. شعار به آسیا رفتن برای فصل بعد با حفظ امثال حقیقی ضمانت نمی شود و همانگونه که نوشتیم صبا بدون داشتن چنین مهره هایی راهی بازی های قاره شد.این مدیر بعد از بازی تیمش با نفت تهران اعلام کرده بود با توجه به مشکات مالی فجر این فصل از این تیم می رود. او در دوران حضور غلامحسین پیروانی هم بارها چنین حرف هایی زد اما ماند زیرا در فوتبال ما ، رفتن یک امر بعید است. می مانند تا روزی که به رفتن مجبور شوند.

 

شاید همگان دعوای فتح الله زاده و مایلی کهن را روی آنتن زنده ورزش ومردم به یاد داشته باشند که فتح الله زاده می گفت به خاطر بدهی های تیم استقلال شب ها روی کاناپه می خوابد و خوابش نمی برد یا از جیبش برای استقلال هزینه کرده است و مایلی کهن هم جواب داد« مدام می گویی من از جیبم پول دادم. چرا می دهی؟ چرا از در بیرونت می کنند از پنجره می آیی؟ » حالا ماجرای با دست پس زدن و با پا پیش کشیدن مدیران فوتبال ما هم اینگونه است./گل


ویدیو مرتبط :
‫حواشی نشست مدیران صدا و سیما با مدیران فدراسیون فوتبال‬‎

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

یادداشت روز / یارانه فوتبال را بدهید و خلاص!



اخبار ورزشی,خبرهای ورزشی,رایگان شدن ورزشگاهها

این روزها روزنامه نگاران ورزشی و کارشناسان فوتبال، در ماجرای رایگان شدن ورزشگاهها دچار بهت و حیرت شده اند.

به گزارش نود، موضع گیری نخبگان فوتبال درباره ماجرای رایگان شدن بلیت بازی‌های لیگ برتر هنوز سمت و سوی مشخصی ندارد.

آنها می بینند که این روزها برای طرفداران فوتبال رایگان شدن بلیت ها لذت‌بخش است و آنها می‌روند و ورزشگاه را پر می‌کنند. سوال این است که اگر بازیهای استقلال و پرسپولیس مقابل گسترش فولاد و سایپا رایگان نمی شد چند هزار نفر به ورزشگاه می رفتند؟

در نگاه اول شاید همه خوشحال باشند که پس از مدت‌ها ورزشگاه‌ها پر می‌شود، اما آیا در تمام جهان کارکرد فوتبال این است؟ آیا در فوتبال روز جهان حضور تماشاگران را رایگان می‌کنند؟ اگر مدیران فوتبال ما ادعا می‌کنند فوتبال ایران حرفه‌ای شده، ‌آیا رایگان کردن ورزشگاه‌ها کاری حرفه‌ای است؟

فوتبال ایران همیشه از بلیت فروشی درآمد داشته است و این یک سابقه تاریخی مهم است اما فوتبال ایران از قانون کپی‌رایت هنوز نصیبی ندارد و شما می‌توانید در جای‌جای کشور پیراهن‌های استقلال، پرسپولیس، سپاهان و تراکتورسازی و دیگر تیم های پرطرفدار را بدون اینکه به باشگاه پولی پرداخت کنید، ‌از مغازه‌های ورزشی بخرید.

‌حالا چند هفته‌ای است که فوتبال ایران دیگر از فروش بلیت هم نصیبی نمی‌برد. پس چطور باید این فوتبال درآمدزا شود؟ چطور ادعا می‌شود که این فوتبال باید خصوصی شود و دولت دستش را از سر فوتبال بردارد؟می‌گویند اسپانسرها پول بلیت‌ها را می‌دهند و البته مردم هم وارد ورزشگاه‌ها می‌شوند و این یک بازی برد- برد برای طرفین است؛ اما باز هم تاکید می کنیم که یادمان نرفته که هم قبل از انقلاب و هم در دهه‌های ۶۰، ۷۰ و ۸۰ تماشاگران برای دیدن فوتبال ورزشگاه‌ها را پر می‌کردند و بلیت عادی که هیچ، بلیت بازارسیاه را هم برای بازیهای حساس می‌خریدند. ‌موضع فدراسیون و سازمان لیگ هم در این میان مشخص نیست. آنها سهمشان از خرید اسپانسر برمی دارند و باید هم عین خیالشان نباشد.

اصلا فکر کرده‌اند که رایگان کردن چه آسیبی می‌تواند به فوتبال ایران بزند؟ آیا فکر نمی‌کنند که با این کارها، کشاندن مردم به ورزشگاه‌ها در بازی‌های حساس ملی کار سختی خواهد شد؟ آیا فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا زیر بار رایگان شدن حضور مردم در ورزشگاه‌ها خواهند رفت؟اینطور که به نظر می رسد فوتبال ایران باید سوبسیدی شود و به آن یارانه تعلق گیرد. آن زمان که همه می گفتند قیمت بلیت ها بالاست کسی چاره اندیشی نکرد و حتی بلیت فروشی را الکترونیکی کردند. راهی که به جایی نرسید و آنقدر بد شناسانده شد که الکترونیکی کردن هم شکست خورد.

فوتبال ایران دوباره سراغ راه حل همیشگی اش رفت. اینکه این‌بار هم همه به فکر یک مسکن باشد. به فکر ساکت کردن درد فوتبال ایران و این نشان می دهد که کسی به فکر ریشه‌کن کردن درد فوتبال نیست. کسی به این فکر نیست که چرا مردم به ورزشگاه نمی‌رفتند و حالا چرا می‌روند؟ کسی آنالیز کرده که واقعا مشکل مردم، خرید بلیت‌های ۱۰ هزار تومانی و ۱۵ هزار تومانی است؟ یا راههای دسترسی به ورزشگاه است؟ یا نبود ستاره هاست؟ کسی نمی داند دلیل قهر مردم با ورزشگاهها چه بوده؟ دلیل این آشتی زود هنگام چه بوده؟ استقلالی که شرایطش بحرانی بود و چند هفته‌ای بود با این رویه مخالف بود،در نهایت همین کار را کرد و البته بهره‌اش را برد و به صدر جدول برگشت و ثابت کرد که این تیم هم به دنبال مسکن است. آنها اگر در بازی استقلال تهران و اهواز چنین کاری می کردند شاید می توانستند سه امتیاز را به حسابشان واریز کنند.

مشکل اینجاست کسی نمی داند نگاه بالادستی چیست. اگر می خواهند فوتبال دولتی بماند، همه بازیها را رایگان کنند اما حرفی از خصوصی سازی نزنند. حرفی از درآمدزایی نزنند. همه بازیها را رایگان کنند تا مردم برای ایجاد سرگرمی به ورزشگاهها بروند. همانطور که شهرداری ها پارک ها و جاده های سلامتی می سازنند و به مردم سرویس می دهند، بهتر است دولت در بخش ورزش و فوتبال بازیها را رایگان اعلام کند. آن وقت تکلیف مشخص می شود. تکلیف تیم داری خصوصی و دولتی هم مشخص می شود. هر چند همین حالا اکثر تیم های حاضر در لیگ برتر دولتی هستند. به این لیست دقت کنید.

استقلال و پرسپولیس که مستقیم متعلق به وزارت ورزش هستند.استقلال خوزستان زیرمجموعه استانداری خوزستان است. ذوب آهن، سپاهان، سایپا، فولاد خوزستان و گسترش فولاد که به نوعی زیرمجموعه وزارت صنایع و معادن و کارخانه هایی با ماهیت دلتی هستند. نفت تهران که زیرمجموعه وزارت نفت است و البته اوضاع مالی مناسبی هم ندارد.تراکتورسازی هم به نوعی زیرمجموعه کارخانه تراکتورسازی و البته یک نهاد نظامی است ومی تواند بازیکن سرباز بگیرد و البته شرایط مالی مناسبی دارد. صبای قم هم زیر مجموعه استانداری قم و ملوان انزلی هم به نوعی زیرمجموعه نیروی دریایی و سازمان مناطق آزاد است. پدیده مشهد را در اختیار دادستانی است و تنها سه تیم خصوصی سیاه جامگان، راه آهن یزدان و استقلال اهواز در لیگ برتر حضور دارند که هر سه در قعر جدول هستند و به نوعی نشان داده اند که فوتبال خصوصی در ایران شکست خورده است. این سه تیم شانس بالایی برای سقوط دارند.

به قول یکی از مدیران سابق فوتبال، فوتبال ایران یک فوتبال کاملا دولتی است که با روکشی نازک می خواهند آن را خصوصی جلوه دهند و سالهای سال با فرستادن اعداد و ارقام ساختگی برای کنفدراسیون فوتبال آسیا، باشگاههای ایرانی می خواستند ثابت کنند که خصوصی هستند.شاید تنها قدمی که برای خصوصی شدن باشگاهها برداشته شد فشار کنفدراسیون فوتبال آسیا برای تاسیس تبدیل کردن باشگاههای دولتی به شرکتهای خصوصی بود که همه البته زیر مجموعه همان نهادهای دولتی ماندند و روکش خصوصی شدن همین جا معنی پیدا کرد.

در هر حال باید منتظر پاسخ کمیته های بازاریابی سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال ماند.آنها با چه توجیهی به رایگان شدن بازیهای تیم های لیگ برتری رضایت دادند؟ اسپانسرهای باشگاههای استقلال و پرسپولیس، این فصل چنین کاری کردند، آیا اسپانسرهای بعدی هم حاضر هستند فصول بعد بازیها را رایگان کنند؟ شاید نگاه این باشد که اگر طبقه دوم رایگان شود، مردم حداقل برای دیدن بازی در طبقه اول بلیت بیشتری می خرند. آیا این توجیه از نظر متد بازاریابی درست است؟

علی کفاشیان سالهاست که چنین نگاهی دارد. او هرگز به خصوصی سازی فکر نکرده و به همین دلیل است که می گوید دولت باید از فوتبال حمایت کند. هزاران مصاحبه می توانید از وی پیدا کنید که گفته دولت باید به فوتبال کمک کند و مطمئنا فدراسیون فوتبال از رایگان شدن بلیت بازیها راضی است اما تکلیف دولت و وزارت ورزش چه می شود؟ تکلیف شعار خصوصی سازی ودرآمدزایی فوتبال چه می شود؟ تکلیف قیمت دیدن فوتبال چه می شود؟

بهتر است یارانه فوتبال هر چه زودتر و به صورت رسمی به هر باشگاه داده شود تا تکلیف روشن شود. هوشنگ نصیرزاده رئیس کمیته حقوقی و تدوین مقررات فدراسیون فوتبال در این باره گفته بود که وظیفه دولت سرگرم کردن مردم است و باید برای این کارهزینه کند. زمانی که یک فوتبال ۸۵ هزارنفر را به ورزشگاه می کشاند و بیننده های تلویزیونی را پای تلویزیون میخکوب می کند، درصد جرم و جنایت و تجاوز و غارت کم می شود.»

اگر این نگاه وجود دارد، بهتر روکش خصوصی بودن و تلاش برای خصوصی شدن برداشته شود و یارانه فوتبال داده شود. آن وقت نه کی روش به خاطر خرابی کمپ و زمین تمرین و امکانات مجبور به التماس از شهردار تهران می شود و نه علی کفاشیان، می تواند با برگ های مختلفش برای انتخابات فدراسیون فوتبال بازی کند. نه باشگاهها اعتصاب می کنند و نه تیم نفت تهران که زیرمجموعه وزارت نفت است برای پول هتلش دست به دامان جیب بازیکنان تیمش می شود.

یارانه فوتبال را بدهید و خلاص! باور کنید حداقل اینطور تکلیف فوتبال مملکت مشخص می شود و می دانیم که نگاه به کشورهای پیشرفته فوتبال و الگو برداری از آنها برای ما رویا خواهد بود.

 

اخبار ورزشی - نود