ورزشی
2 دقیقه پیش | پیرترین و جوان ترین بازیکن یورو 2016سایت یوفا در گزارشی به معرفی پیرترین، جوان ترین، کوتاه ترین و بلندترین بازیکنهای یورو ۲۰۱۶ پرداخته است. خبرگزاری ایسنا: سایت یوفا در گزارشی به معرفی پیرترین، جوان ... |
2 دقیقه پیش | عکس: ارزش تیم های حاضر در یورو 2016در جمع 24 تیم حاضر در یورو 2016، آلمان گران ترین و مجارستان ارزان ترین تیم ها هستند. وب سایت مشرق: در جمع 24 تیم حاضر در یورو 2016، آلمان گران ترین و مجارستان ارزان ترین تیم ... |
پیشکسوتان شناسنامه وزنهبرداری هستند
رئیس کمیته پیشکسوتان فدراسیون وزنهبرداری معتقد است پیشکسوتان شناسنامه وزنه برداری و ورزش هستند اما سالها بود که در این رشته به آنها بها داده نمیشد.
سرپرست تیم وزنه برداری پیشکسوتان در خصوص اینکه پیشکسوتان میتوانند جوانترها را بیشتر ترغیب کنند تا به سمت رشته وزنه برداری بیایند تاکید کرد: پیشکسوتان میتوانند تجربیات خود را در اختیار نسل جوان بگذارند و در شهرهای خودشان به پرورش استعدادها بپردازند وبا آغاز دوباره وزنه زدن این مو سفیدها، جوان ترها نیز با دیدن این عملکرد هر چه بیشتر ترغیب شده و به وزنه برداری روی می آوردند.
شیخ الاسلامی ادامه داد: اصلی ترین کار کمیته پیشکسوتان فدراسیون وزنه برداری رسیدگی به اوضاع نا بسامان وزنه برداران سالخورده است که در دوره گذشته فدراسیون وزنه برداری هیچ اهمیتی به این نسل داده نمی شد و پیشکسوت به گوشهگیری پناه می برد ولی حالا و در دوره جدید با اعتقاد به تشکیل کمیته پیشکسوتان و دیده شدن دوباره این رده سنی در برنامه روتین فدراسیون انگیزه به اهالی وزنه برداری به خصوص پیشکسوتان بازگشته است.
شیخ الاسلامی در خصوص عدم اعزام تیم وزنه برداری پیشکسوتان به بازی های المپیک پیشکسوتان 2013 گفت: 2 سال قبل تیم پیشکسوتان وزنه برداری را برای بازی های المپیک پیشکسوتان آماده کردیم، تمام مراحل ابتدایی حضور این تیم را برای اعزام به بازی های المپیک پیشکسوتان در سال 2013 ایتالیا را انجام داده بودیم ولی رضازاده رییس سابق فدراسیون به محض زمان سفر این تیم به ایتالیا مانع اعزام شد تا نفرات حاضر در تیم وزنه برداری پیشکسوتان که قرار بود با هزینه شخصی خود به مسابقات اعزام شوند 150 میلیون تومان متضرر شوند!
وی در خصوص تمرینات و اردوی آماده سازی تیم وزنه برداری پیشکسوتان برای حضور در مسابقات جهانی فنلاند، یادآور شد: تیم وزنهبرداری پیشکسوتان از 18 وزنه بردار تشکیل شده که عباس شاکری از البرز کم سن وسال ترین و اسماعیل قدمگاهی از اراک با 83 سال سن، مسن ترین ملی پوش است. برای تمرینات تیم نیز دو مرحله اردو را قبل از سفر به رقابت های جهانی فنلاند در چالوس و ایلام تدارک دیدیم اولین مرحله از ابتدای مرداد به مدت 10 روز و دومین مرحله نیز 10 روز مانده به اعزام انجام می شود.
ویدیو مرتبط :
نظر پیشکسوتان درباره ی عملکرد وزنه بردارای
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
تاریخچه وزنه برداری
بشر برای حفاظت خود در غارها، ناگزیر به جابجایی سنگهای بزرگ برای قرار دادن در مقابل ورودی آنها بوده است. مصریها برای ساختن مجسمههای عظیم فراعنه و اهرام ثلاثه، مردان قوی آن روز جهان را در کنار نیل گرد آوردند و آنها را به ساختن مجسمههای سنگی وا داشتند.
کاوشهای باستانشناسی نشان میدهد وزنهبرداری و وزنه پرانی به همراه دو و میدانی و ژیمناستیک در یونان باستان تمرین میشده است. همچنین وزنهبرداری و وزنهپرانی جزئی از بازیهای تیلیتیان ایرلندیها در 4000 سال قبل بوده است. "میلو" از اهالی "کورتونا" سالهای سال قهرمان المپیک باستان بود و مدت 28 سال مقام خود را حفظ کرد.
او اولین وزنهبردار علمی در دنیاست که پیشرفت و ترقی و قدرت خود را بطور مرتب و کمکم بدست آورد. بدین ترتیب که گوسالهای را هر روز از زمین بلند میکرد و روی دو دست قرار میداد و تا هنگامی که گاو تنومندی شد آن را بر سر دست میبرد. تاریخ این کار را 684 سال قبل از میلاد نوشتهاند و در حقیقت وزنهبرداری جدید از اساس کار میلو پیروی میکند.
اولین آثار بوجود آمدن این ورزش زمانیست که در یونان باستان ورزشکاران به وزنهپرانی (پرتاب دیسک و وزنه) عادت داشتهاند و لغت یونانی "هالترس" (پرتاب صفحه یا دیسک هالتر) ریشه وزنهبرداری امروزی است. وزنهبرداری جدید در اروپا توسط اروپاییان پایهگذاری شد و به نظر میرسد که در وهله نخست جوانان روستایی بدین کار دست زدند تا قدرت و برتری خود را نسبت به همسالان خود نشان دهند و با قدرت خود توجه دوشیزگان را جلب نمایند.
کار نمایش جوانان در بلند کردن وزنه کمکم آنقدر بالا گرفت که مسابقههایی ترتیب داده میشد و در آن زنان و مردان بیشماری برای تماشا گرد هم میآمدند و این مسابقات، محک قدرت و نیرومندی جوانان بود.
"وینهیرون" میتوانست یک وزنه 305 کیلوئی را روی دوشش بلند کند. یک روز همین وزنه مغزش را متلاشی کرد. "گوتا" فرد دیگری با 77/1 متر قد و 88 کیلوگرم زون بود که قادر به بلند کردن یک اسب بر سر دست خود بود.
لویی یکافه" ملقب به آپولون در سال 1862 در شهر مارس بارگ متولد شد و در جوانی دارای قد 90/1 متر و دور سینهاش در حال تنفس 137 سانتیمتر بوده است. او برای کارهای قهرمانی از چرخهای واگن و یک میله آهنی استفاده میکرد. "لوییسیر" کانادایی که سرآمد تمام هرکولهای عصر خود بود به سال 1863 متولد شد.
قدش 176 سانتیمتر و وزنش 135 کیلوگرم بود، دور سینهاش 47/1 متر و دور بازویش 55 سانتیمتر بود. او قادر بود وزنه 249 کیلوگرمی را با یک انگشت دست از زمین بلند کند و درشکه چهار اسبه را از حرکت باز دارد.
هنگامیکه به سبب علاقه جوانان اروپای مرکزی وسایل این رشته ورزشی تکامل پیدا کرد، مقررات ناقصی هم برای آن وضع شد و جوانان سایر نقاط اروپا از جمله کشورهای اسکاندیناوی نیز به تمرین وزنهبرداری پرداختند و به تدریج این ورزش حتی در مصر و ژاپن هم متداول شد. این ورزش تا زمانی که در بازیهای المپیک جایی نداشت شهرت و معروفیتی کسب نکرده بود و در آمریکا و سایر نقاط جهان جوانان توجه چندانی به آن نمیکردند.
در سال 1896 که اولین دوره بازیهای المپیک نوین در شهر آتن برگزار شد، وزنهبرداری و زورآزمایی با وزنه در شمار برنامههای دو و میدانی قرار گرفت. در این دوره فقط دو حرکت در وزنهبرداری (یکی با دمبل بزرگ و دیگری با هالتر) انجام شد. داوری این مسابقات بر عهده یک شاهزاده یوانانی بود که 02/2 متر قد داشت و خود از پهلوانان مشهور به شمار میرفت.
فکر تشکیل فدراسیون بینالمللی وزنهبرداری در سال 1913 که ژول روسه جای دبوفه یا دبوف رئیس فدراسیون وزنهبرداری فرانسه را گرفت بوجود آمد. روسه در سال 1914 فدراسیون وزنهبرداری فرانسه را پایهگذاری کرد. در همین سال کمیته بینالمللی المپیک کنگره خود را در دانشگاه سوربن فرانسه تشکیل داد تا مقررات و برنامههای مربوط به المپیک 1916 برلین را بررسی نماید.
در ساعات آخر اولین روز تشکیل کنگره مزبور، ژول روسه دریافت که مسابقات وزنهبرداری را از برنامه بازیهای برلین حذف نمودهاند. روسه با ناراحتی فراوان فرانتز راشل دبیر کمیته ملی المپیک فرانسه را ملاقات و توانست با منطق و صراحتی که خاص خودش بود وی را وادار نماید انجام مسابقات وزنهبرداری را در بازیهای المپیک پیشنهاد کند. صبح روز بعد روسه با کمک فرانتز در کار خود توفیق حاصل نمود.
با پیش آمدن جنگ جهانی اول بازیهای سال 1916 انجام نیافت ولی در بازیهای المپیک 1920 آنتورپ چهارده کشور در رشته وزنهبرداری شرکت نمودند. در کنگره بینالمللی المپیک که در سال 1921 در شهر لوزان تشکیل شد با گنجانیدن این روش در برنامه بازیهای سال 1924 مخالفت شد و آقای روسه مجبور شد فعالیتهای زیادی را برای باقی ماندن وزنهبرداری در بازیهای المپیک انجام دهد. در سال 1925 که کنگره بینالمللی المپیک در براگ تشکیل گردید موافقت شد که وزنهبرداری به طور دایم در برنامه بازیهای المپیک گنجانیده شود.
در بازیهای المپیک لسآنجلس (1932)، مسابقات وزنهبرداری در پنج حرکت انجام میشد که وزنه برداشتن با یک دست هم جزو آن بود. اما در بازیهای المپیک برلین (1936) وزنهبرداری محدود به سه حرکت دو دستی (پرس، یک ضرب و دو ضرب) شد.
پرس- کشیدن هالتر به روی سینه و بالا بردن آن با فشار.
یک ضرب- بردن هالتر با یک حرکت از روی زمین به بالای سر.
دو ضرب- بالا بردن هالتر با دو حرکت، یکی کشیدن آن به روی سینه و سپس با حرکت بعدی به بالای سر
در سال 1920 همزمان با بازیهای المپیک، فدراسیون جهانی وزنهبرداری تشکیل گردید و ژول روسه رئیس فدراسیون وزنهبرداری فرانسه به پاس خدماتش به این ورزش به ریاست فدراسیون جهانی برگزیده شد. وی تا سال 1952 در این سمت باقی ماند و پس از وی دیتریش ورتمن از آمریکا به این سمت برگزیده شد.