حبیب کاشانی از تیم امید کناره‌گیری کرد+متن‌نامه

اخبار ورزشی - حبیب کاشانی از تیم امید کناره‌گیری کرد+متن‌نامه

متن کامل نامه حبیب کاشانی به شرح زیر است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
هر چند دلایل ناکامی‌های تیم امید و حسرت 40 ساله صعود به بازی‌های المپیک، حکایت مثنوی هفتاد من کاغذ است و باید ریشه‌های آن را در ساختار فوتبال کشور و نیز مدیریت و نگاه کلان برای موضوع «ورزش» در کشور دانست، اما با علم به همه این واقعیت‌ها، دعوت به همکاری از سوی فدراسیون فوتبال برای حضور در تیم المپیک را به فال نیک گرفتم و مثل همیشه آن را فرصتی برای خدمت به مردم و فوتبال کشورمان دانستم.

فرصتی برای نوکری به مردم. همان‌ها که یکی از بزرگ‌ترین افتخارات و دلخوشی‌هایشان، هرکجای این کره خاکی که باشند و به هر مرام و مسلکی، عِرق به پرچم ایران و پیراهن و هویت ملی و نام ایران اسلامی است و هرکجا که نام کشورشان باشد، با پای دل به سویش می‌روند. در پیشگاه حضرت حق، قلبم گواهی می‌دهد که خدمت و نوکری برای این مردم، برای ایران، لقلقه زبانم نیست و حکایتِ از تو به یک اشاره، از من به سر دویدن است. فرقی هم نمی‌کند. میدان، میدان جنگ باشد و حرف، حرف گلوله و خون و خمپاره، یا صحبت از معلمی باشد و گچ و تخته و نیمکت‌های مدرسه. در همه این موقعیت‌ها و بعدها در پرسپولیس و شورای شهر تهران، همه انگیزه و افتخارم همین بوده و هست.

این بار و با دعوت به تیم امید هم امیدِ به کار کردن برای مردم کشورم و تلاش برای نقش بستن لبخند بر لبانشان من را به میدان کشاند.

از همان ابتدا هم تمام سعی‌ام قدم گذاشتن در بهترین مسیر بود. بهترین مشورت‌ها، بهترین انتخاب‌ها، بهترین پشتیبانی و امکانات با همه بضاعت موجود. برای تیمی که آسیب روحی شدیدی پس از ناکامی بزرگ اینچئون خورده بود. در این راه محمد خاکپور، یک خاک خورده فوتبال را به‌عنوان مدیر فنی و سرپرست، همراه تیم کردم و اردوی قطر را با شرایطی که در تیم‌های پایه و به‌ویژه تیم المپیک، کمتر تجربه‌شده بود برگزار کردیم. با تأمین کامل امکانات و حضور تمام و کمال بازیکنان که برای حضور تک‌تک‌شان دوندگی‌ها و پیگیری‌ها شد. در قطر شرایط خوبی را فراهم کردیم و در دو بازی با تیم میزبان، امیدها زنده شد. آغاز راه، امیدوارکننده بود و همین امیدواری، پیروزی پرگل برابر میزبان و یک تساوی (با بازی فوق‌العاده) را رقم زد.

معتقدم مجموعه‌ای از بهترین انتخاب‌ها در کنار هم است که به نتیجه می‌رسد. لذا در کنار تدارک امکاناتی مناسب برای تیم و اردوها و بازی‌های تدارکاتی، باید گزینه‌ای شایسته برای هدایت تیم هم بر نیمکت بنشیند. این بود که مجموعه‌ای از بهترین و کار بلدترین مربیان داخلی و خارجی در معرض انتخاب قرار گرفتند و جمیع بررسی‌ها، من را به انتخاب آقای کرانچار رساند. یک مربی بزرگ، با کارنامه‌ای روشن و مشخص در داخل و خارج از کشور. با این حال تا همین امروز هم فرصتی بزرگ از دست رفته و زمان، بدون توجه به فرایند پیچیده تصمیم سازی در فوتبال کشورمان، بی‌رحمانه می‌گذرد و به معنای حقیقی کلمه، می‌سوزد.

تردید ندارم موفقیت تیم امید در گرو تعامل بی کم‌وکاست، همکاری و از همه مهم‌تر، همدلی سه ضلع مثلثی است که می‌بایست ارکان موفقیت تیم امید کشورمان باشد. فدراسیون فوتبال، کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش. هرچند دخالت‌های خارج از قاعده را مانع تصمیم سازی مدبرانه در این مسیر می‌‎دانم و تشکیل کمیته نظارت بر مربیان خارجی را مخل استقلال فدراسیون فوتبال، اما به تصمیم گرفته‌شده احترام می‌گذارم.

البته در چارچوب همین سازوکار عجیب هم پذیرفته نشدن یک سرمربی موفق و باسابقه، به دلایل «غیر فنی»، بدعت نادرستی است.

پیش از این هم اعلام کرده بودم مسئله انتخاب یک شخص خاص برای مربیگری تیم المپیک نیست. انتخاب آقای کرانچار، تصمیم کمیته فنی و هیئت‌رئیسه فدراسیون بود که البته این انتخاب هم می‌توانست محل بحث کارشناسان امر باشد؛ اما اجالتا این استقلال فدراسیون فوتبال و مسیر پرپیچ‌وخم تصمیم سازی است که گمان می‌کنم در مثلث یادشده، گم‌شده و به بیراهه می‌رود!

حالا بازهم انتخابم همان انتخاب همیشگی است. خدمت به مردم؛ که گویا این بار با کنار کشیدنم از تیم امید، رقم می‌خورد. به این امید که با این تصمیم، تعامل، همکاری و همدلی به این مثلث راه یابد و راهی شود برای راه‌یابی تیم امید به المپیک.

کنار می‌روم و بازهم در کنار مردمی که یکی از بزرگ‌ترین افتخارات و دلخوشی‌هایشان، هرکجای این کره خاکی که باشند و به هر مرام و مسلکی، عِرق به پرچم ایران و پیراهن و هویت ملی و نام ایران اسلامی است، برای اهتزاز پرچم کشورم لحظه‌ها را می‌شمارم و باافتخار، از هیچ کوششی دریغ نمی‌کنم و خود را همیشه در کنار تیم می‌دانم.

کما اینکه به لطف خدا همه برنامه‌ریزی‌ها جهت راه‌یابی تیم پرامیدمان به المپیک، انجام‌شده و با اعلام هم‌گروه‌های ایران در مرحله اول و میزبانی کشورمان، امید برای شکسته شدن طلسم صعود، دوچندان شده است.

در پایان برخود لازم می‌دانم از همه بزرگوارانی که طی این مدت این حقیر را در راهِ اداره تیم المپیک یاری نمودند به‌ویژه ریاست محترم فدراسیون فوتبال، شهردار محترم تهران، فرماندهی ناجا، فرماندهی سپاه پاسداران و جناب آقای حسین هدایتی و سایر حامیانی که کمک‌های مادی و معنوی خود را از این تیم دریغ نکردند، تقدیر و تشکر نمایم.
اخبار ورزشی - ایسنا

ماجرای عجیب حبیب کاشانی و پول های تیم امید

مسایل مالی و بودجه ای تیم ملی زیر23ساله ها که در ایران به تیم المپیک یا امید شهرت دارد، در آستانه دور نهایی انتخابی المپیک ریو سوژه رسانه ها شده است.

در حالی که کمیته ملی المپیک ایران به عنوان متولی تیم های المپیکی ایران مسوولیت اداره و پشتیبانی تیم ملی امید را در کنار فدراسیون فوتبال برعهده دارد، این روزها مسایل مربوط به تامین هزینه های این تیم به موضوعی جذاب برای رسانه ها تبدیل شده است.

از مدتها پیش و درست همان زمانی که حبیب کاشانی به عنوان مدیر تام الاختیار تیم ملی امید را با حکم کفاشیان تحویل گرفت، گفته شد که هزینه های تیم ملی امید دیگر توسط فدراسیون فوتبال تامین نمی شود و مدیران جدید تیم ملی امید، از منبعی نامشخص هزینه ها را تامین می کنند. هفته نامه تماشاگران در گزارشی ویژه درباره گردانندگان تیم ملی امید نکات جالبی را مطرح کرده است.

از روزی که حبیب کاشانی و دوستان ایشان تیم امید فوتبال را تحویل گرفته‌اند، این تیم شش بار بیرون از ایران اردو برپا کرده است. از ترکیه (۲ بار)، تا عمان و امارات(۲ بار) و اردوی بلند مدت درهلند با حضور شخص کاشانی و البته دعوت ویژه از کفاشیان! این تیم یک بارهم برای بازی های غرب آسیا به قطر سفر کرده است و جدا از این‌ها در کیش و تهران هم دو اردوی داخلی تدارک دیده است. آن طور که می‌گویند هزینه همه این اردوها، بلیت‌های هواپیما، هتل، خورد و خوراک بازیکنان و پول توجیبی و پاداش شان، خارج از سیستم فدراسیون فوتبال پرداخت می‌شود. در واقع از روزی که حبیب کاشانی، مدیریت تیم را به عهده گرفته، فدراسیون فوتبال تقریبا هیچ هزینه‌ای برای شاگردان خاکپور نکرده است.

برای بعضی سوال پیش آمده که حبیب کاشانی، هزینه تیم امید را از کجا تامین می‌کند؟ او می‌گوید معلم آموزش و پرورش است و غیر از حقوق معلمی، دریافتی دیگری ندارد حتی از شورای شهر که سه دوره پیاپی عضوش است.

 
کاشانی در جواب این سوالها همیشه یک جمله کوتاه گفته:« خیرین لطف می‌کنند و هزینه تیم را می‌دهند». اینکه این خیرین چه کسانی هستند و چرا هیچ وقت هیچ اسمی ازآنها نمی‌آید داستان جدایی دارد. این ماجرا هم که این خیرین عزیز چرا باید به تیم امید پول بدهند و مثلا به تیم بزرگسالان یا جوانان و نوجوانان کمک نکنند، حکایت دیگری است. چیزی که مهمتر از همه این موارد است، شیوه کمک کردن خیرین به تیم امید است.

ماده ۷۱ اساسنامه فدراسیون فوتبال می‌گوید:« کلیه درآمدهای ارزی و ریالی فدراسیون باید به حسابهای بانکی و به نام فدراسیون واریز و کلیه هزینه‌ها نیز از محل این حساب‌ها انجام پذیرد.» در یکی از بندهای دیگرهمان ماده توضیح داده شده که خزانه‌دار موظف است کنترل و تراز حساب های مالی فدراسیون را تا اخر دوره مالی هر سال، پیگیری و تنطیم کند.

پس در اساسنامه به وضوح تاکید شده که ورود و خروج هر پولی به فدراسیون باید از کانال خزانه‌داری و حساب های رسمی فدراسیون باشد. اما آیا پولی که خیرین به تیم امید کمک می‌کنند هم وارد خزانه فدراسیون فوتبال می‌شود؟ کاشانی در گفت‌وگویی که بهمن ماه سال گذشته با رسانه‌ها داشت، گفته بود:« برای تیم المپیک یک شماره حساب داریم که هر شکل کمکی که از طرف افراد حقیقی و حقوقی به تیم امید می‌شود به این حساب واریز می‌کنیم تا برنامه‌های تیم امید را برگزار کنیم. شاید باورتان نشود هزینه یک تعداد از همراهان تیم امید را خودمان می‌دهیم تا خواسته کادر فنی اجابت شود.»

حالا سوال این است: این حساب به اسم چه کسی است؟ آیا با حساب فدراسیون فوتبال تفاوت دارد؟ چه کسی بر ورود و خروج پول به این حساب نظارت می‌کند؟ هزینه همراهان تیم امید که آقای کاشانی در همان مصاحبه هم به آن اشاره کرده بود و اتفاقا کم هم نیستند، از کجا تامین می‌شود؟ ازهمین حساب؟ از حساب دیگری در جای دیگری؟ آخر سال بازرسان فدراسیون این درآمدها و هزینه‌ها را چگونه محاسبه می‌کنند؟

عده‌ای می‌گویند حالا که یک نفر پیدا شده و دراین وانفسای اقتصادی، به تنهایی اداره تیم امید را به عهده گرفته، نباید خیلی به جزییات ماجرا بند کرد. می‌گویند چه اهمیتی دارد که پول از کجا امده و چطور آمده. از نظر آنها همین که این پول وارد فوتبال شده غنیمت است و از کجا معلوم اگر حبیب کاشانی زحمت نمی‌کشید، تیم امید می‌توانست در ترکیه و هلند و امارات اردو داشته باشد و شانس صعودش به المپیک را بالا ببرد. می‌توان دغدغه کسانی را که چنین اعتقاداتی دارند، درک کرد. حتی شاید بشود به آنها حق داد که این پول اگر وارد فوتبال نشود، خدا می داند کجا خرج می‌شود، اما هیچ کدام از این استدلال‌ها، اصل داستان را تغییر نمی‌دهد. هر پولی که وارد سیستم مالی فوتبال می‌شود، باید مبدا و مقصدش روشن و شفاف باشد.

اخبار ورزشی - تابناک