حال مجتبی محرمی خوب است

خبرگزاری ایسنا: یکی از نزدیکان مجتبی محرمی درباره آخرین وضعیت او اظهار کرد: حال مجتبی خوب است و در حال حاضر با تشخیص پزشک و برای اطمینان بیشتر در ICU بیمارستان بستری است.

وی افزود: او شب گذشته به دلیل فشار شدید بالا به بیمارستان منتقل و بستری شد.

او در پاسخ به این سوال که آیا قرار است عمل جراحی روی قلب محرمی صورت بگیرد یا خیر؟ گفت: تا این لحظه پزشک او تشخیص چنین کاری را نداده است. آقای محرمی به هوش است و حال خوبی دارد. البته قرار بود آنژیو انجام دهند که فعلا این کار هم انجام نمی‌شود.

  روزنامه تماشا: بیمارستان میمنت، بخش 2، اتاق 213. روی یکی از دو تخت این اتاق یکی از محبوب ترین ستاره های فوتبال ایران در دهه 1360 خوابیده است. دو روز پیش در سکوت خبری بستری شد تا دوره درمانش را بگذارند.

مجتبی محرمی با مشکلات قدیمی درگیر است و این بار خودش آمده تا درمان شود. از در ورودی بیمارستان که عبور کردیم و سراغ مجتبی محرمی را گرفتیم، نگهبان لبخند آشنایی زد و گفت: «دیشب حالش خیلی بد شده بوداما خدا رو شکر بهتر شده.»

تمام پرسنل بیمارستان میمنت نگران او هستند و بیرون از بیمارستان حتی کسی نمی داند او بستری شده. سرپرستار بخش 2 که ما را به سمت اتاق محرمی هدایت می کرد، پرسید: «اگه قراره از طرف فدراسیون فوتبال کسی برای ملاقات بیاد، به ما خبر بدین!» اما خبری نیست. نه مدیری از فدراسیون فوتبال به ملاقات او می آید، نه کسی از رفقای قدیمی که حالا هر یک از آنها سرمربی تیمی در لیگ برتر شده اند و او تنها مانده است.

ملاقات کنندگان بیمار تخت بغلی به سختی محرمی را می شناسند. به اتاق که می آیند گنگ و مبهم نگاهش می کنند. بعد آرام و درگوشی از هم می پرسند تا یادشان بیاید او را کجا دیده اند؟ چهره محرمی به قدری تکیده شده که دیگر سخت بتوان او را شناخت. به قدری شکسته و بیمار شده که حتی سعید زارعیان دلش نمی آید دوربین عکاسی را از کیف دربیاورد.

جا خورده ایم. لباس بیمارستان بر تن شماره هشت یاغی زار می زند. آخرین باری که به دفتر تماشا آمده بود، حال خوبی نداشت اما حالا وضعش با آن روز هم قابل مقایسه نیست. به سختی حرف می زند و تنها با اشاره به همه می فهماند که چه می خواهد. سخت از روی سخت بلند می شود. آن یک باری هم که از روی تخت بلندشدو به دستشویی رفت، با صورت خونی برگشت. در دستشویی سرش گیج رفته بود و به زمین خورده بود.

سعید زارعیان آرام صورت خونین محرمی را پاک کرد. دیگر حتی ملاقات کنندگان تخت بغلی هم قید عیادت از بیمارشان را زده اند. آنها هم نگران محرمی شده اند. سرپرستار دوباره به اتاق می آیدو خواهش می کند که محرمی ناهارش را بخورد. با اینکه ناهار عدس پلو است اما کنارش برای محرمی جوجه کباب گذاشته اند. فهمیده اند جوجه کباب دوست داردو اینطور می خواهند راضی اش کنند غذا بخورد.

اما مجتبی حتی اشتهایش را هم از دست داده است. صبحانه اش را هم نخورده و حالا چند تکه جوجه را به دهانش می گذارد. یکی دو تکه جوجه کباب که می خورد خسته می شود. با نگاهش تشکر می کند که به عیادتش رفته ایم و دوباره می خوابد. با سعید زارعیان برمی گردیم. بدون هیچ عکس و تصویری. بگذار مردم او را با آن چهره بشاش و شوخ به یاد بیاورند.