تفریح، هیجان و جوانی و...

 

● چهل متر ارتفاع، شبانه، بی صبرانه منتظر شماست!

 

به گزارش برنا، مستقیم به سمت ایستگاه یک تله کابین توچال حرکت کنید. آنجا یک گردن که بچرخانید دکل بزرگی را خواهید دید که چهل متر ارتفاع دارد! از ساعت شش عصر به بعد هم کم کم یک تشک بزرگ قرمز و آبی زیر دکل باد می شود و آماده تا آن ها که هوس انجام کاری متفاوت را دارند، از بالای دکل روی آن بپرند. البته برای رسیدن به این محل یا همان بالای دکل، باید تعداد بسیار زیادی پله را طی کنید و اگر هنوز خیلی شش دانگ دلت برای پریدن قرص نیست، در کل ماجرا را فراموش کن؛ چون ممکن است مانند بعضی از درخواست کنندگان، زانوهایت به لرزه بیفتد که بالارفتن از پله برایت سخت شود. انگار کسی مجبورت کرده باشد از چهل متر ارتفاع سقوط آزاد داشته باشی. محوطه شامل یک دکل به ارتفاع چهل متر است. یک زمین اسکیت و کافی شاپ هم دارد که قبل از شروع برنامه و پرش های هیجان انگیز، موسیقی سنتی می گذارد تا حاضران کمی حال و هوایشان عوض شود.

 

● این ها دوست دارند پرنده باشند، شما چطور؟

 

خب! حالا شما در قلب ورزش پرهیجان بانجی جامپینگ"Bungee jumping" هستید که شهریورماه ۸۶ هومن هویت دوست به شکل خصوصی آن را افتتاح کرد. هویت دوست در باشگاه انقلاب هم قصد دارد بانجی جامپینگ دیگری به راه بیندازد.

 

عده ای گفتند این باشگاه را خدا بیامرز، پیمان ابدی، بدلکار معروف کبرا۱۱، به راه انداخت که طی صحبت های ما با مربی های آنجا تکذیب و بیان شد که وی تنها در روز افتتاحیه حضور داشته و همین حضور برای برخی این شبهه را ایجاد کرد که ابدی باشگاه را به راه انداخته است. درهرحال این ورزش در سراسر دنیا به رشته ای خطرناک، اما پرهیجان شهرت دارد. بانجی جامپینگ ورزش یا تفریحی از سری فعالیت های extreme است که در آن شخص ورزشکار یا درحقیقت حادثه جو، خود را توسط محافظ و طنابی فنردار از ارتفاعی بسیار بلند به پایین پرتاب می کند!

 

طنابی که شخص به وسیله آن به پایین می پرد، حالت فنری یا کشی دارد و توسط محافظی به تن و بدن و قوزک پا بسته می شود. وقتی شخص می پرد، خاصیت فنری ریسمان باعث می شود انرژی پرشی شخص به هنگام سقوط آزاد آرام آرام دفع شود تا جایی که شخص به طور کامل بایستد. اما پس از سقوط و رسیدن به انتهای مسیر، همین انرژی چون قابلیت فنری دارد و باعث برگشت مسیر می شود، شخص را تا حدی به بالا می کشد.

 

● بالای دکل مکانی برای آدم شناسی

 

وقتی که عزمتان برای پریدن جزم شد، یک نوبت رزرو می کنید و بعد توی نوبت می ایستید. صدایتان که کردند، با چند نفر دیگر از دکل بالا می روید تا فشارخون شما را بگیرند و وزنتان کنند. وزن می شوید تا اگر زیر ۸۰کیلو هستید، با یک کش و اگر بالای ۸۰کیلو هستید، با کش دیگری سقوط داشته باشید. سؤالاتی همچون تا به حال عمل جراحی داشتید یا نه، کی و چه موقع، ناراحتی قلبی دارید و... از شما پرسیده می شود تا سلامت پرنده موقع سقوط حفظ شود. اگر چشمتان را عمل لیزیک کرده باشید هم باید ۸ماهی از زمان عمل گذشته باشد؛ چون زمان پرش فشار زیادی به چشم ها وارد می شود و چشم فرد بعد سقوط به طورکامل قرمز است.

 

روی دکل که می رسید، توصیه ها و آموزش های کوتاهی به شما داده می شود. اینکه قبل از پرش پایین را نگاه نکنید؛ چون پاهایتان شُل می شود. در همین راستا نگاه شما را هدایت می کنند به سمت چراغ سبزی که آن بالا روشن است. دست به سینه بپرید و بعد دستتان را باز کنید؛ چون غریزه دفاع از خود باعث می شود که به ناگاه دست خود را به میله های لبه سکوی پرش بگیرید. زمان سقوط هم حتماً فریاد بزنید و خودتان را تخلیه کنید. خیال کنید می خواهید شیرجه بزنید توی استخر و... البته خیلی هم غرق این توصیه ها نشوید؛ چون یکی از مربی ها می گفت پرنده ای چنان غرق توصیه های ما شده بود و گمان می کرد الان قرار است توی آب شیرجه بزند که زمان پرش بینی خود را گرفته بود! از زمان پرش تا رسیدن روی تشک، ۴۵ثانیه تا یک دقیقه زمان می برد که بستگی به نوع پرش خودتان دارد. اگر بازی بازی کنید و هی تاب بخورید، یک دقیقه بین زمین و آسمان معلق می مانید.

 

قبل از اینکه نوبتتان برسد هم می توانید آدم هایی را که آن بالا هستند، سیر و سیاحت کنید و شاد شوید. کل معادلات ذهنی تان به هم می ریزید؛ چون گاه آدم ها بر خلاف ظاهرشان، آن بالا ظاهر می شوند و می پرند. به طور نمونه، آن هایی که خیلی ادعا دارند و یلی به نظر می رسند، آن بالا گاه حسابی می ترسند و تا پای انصراف هم می روند. اما آدم معمولی هایی که گاهی از نظر جسمی ضعیف به نظر می رسند و شما در نگاه اول می گویید عمراً اگر بپرد، به سادگی و بدون ترس و هُل داده شدن توسط مربی می پرد. قیمت هر پرش هم ۳۵هزار تومان است و اگر طی سال ۴بار بپرید، پرش پنجم برایتان مجانی تمام می شود.

 

...و اما کمربندها را ببندید!

 

● نکته های آخر و محض نصیحت...

 

اول اینکه با معده پر نپرید؛ چون ممکن است اتفاق ناخوشایندی بیفتد که خاطره پرنده شدنتان را مکدر کند.

 

دوم اینکه جیبتان را خالی کنید تا به قول حاضران، از بالا به تماشاگران شاباش ندهید.

 

سوم هم توصیه می شود قبل از پریدن، کمربندتان را سفت ببنید! ما که ندیدم، اما آن ها که دیدند، می گویند بعضی ها مجبور شدند تمام طول پرش دستشان را به کمربندشان بگیرند!

منبع:ebtekarnews.com

ویدیو مرتبط :
اوج هیجان و تفریح

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

هیجان و تفریح به سبک نیما شاهرخ شاهی

 جوانی با هیجان گره خورده است. به همین خاطر در همه جای دنیا از جمله کشورمان برنامه ریزان و مسئولان به دنبال ایجاد امکاناتی برای نسل جوان هستند تا بتوانند به نحوی شایسته اوقات فراغت خود را بگذرانند و به تفریح بپردازند. سراغ یکی از جوان های پرشور سینما رفتیم؛ نیما شاهرخ شاهی که بیشتر وقت خود را علاوه بر کارش، به تفریح می پردازد.

 

 
تو از زمره جوان های فعالی سینما هستی. تفریح هایت را با دوستهای سینمایی است می گذرانی؟
برخلاف تصور، دوستان سینمایی زیادی ندارم و ترجیح می دهم کمتر رفت و آمد داشته باشم.

با غیرسینمایی ها چطور؟
چرا دوستانی دارم که بیست سی سالی است با آنها دوست هستم و بیشتر تفریحاتم را با آن ها می گذرانم. خیلی مواقع هم در خانه استراحتی می کنم و به کارهای انفرادی مثل دیدن تلویزیون و... می پردازم...

یکی از تفریحات جوان ها در ایران و خیلی از نقاط دنیا، سینما رفتن است. سینما کجا می روی؟
پاتوق خاصی ندارم و برای دیدن هر فیلم که در هر سینمایی اکران شود، می رود و خیلی محدود به جای خاصی نمی شوم. در این چند سال هم سالن ها و پردیس های خوبی ساخته شده مثل پردیس کوروش و چارسو و... قبل از رفتن نگاه می کنم، کدام سینما به خانه نزدیکتر است و مسیر آن ترافیک کمتری دارد.

مثل خیلی از جوانها اهل ورزش هستی؟
به اسکلی علاقه زیادی دارم و به شدت اهل فوتبال هستم.

خودت هم فوتبال بازی می کنی؟
هفته ای یکبار. از این گذشته اطلاعات خوبی از فوتبال سراسر دنیا با جزییاتش دارم.

به جز استادیوم های خودمان، به کدامیک از استادیوم های دنیا رفته ای؟
در کشور سوئد، به استادیوم آرناژ رفته ام. بهترین خاطره ام در این زمینه مربوط به دو سال پیش می شود؛ یعنی وقتی که به ورزشگاه نیوکمپ بارسلون رفتم. در مسابقات سوپر جام بین بارسلون و اتلتیکو بیلبائو شور و حال عجیبی برپا بود.

خیلی پرهیجان بود؟
آره ولی با آن همه هیجان، هرکسی سر جای خود روی صندلی اش می نشست. همه قانون مند رفتار می کردند. تشویق ها منظم و جالب بود. خانم ها هم حضور داشتند، اما هیچ خبری از بی ادبی و یا بی احترامی نبود. کاش ما هم این فرهنگ را داشتیم.

 

 
خیلی از جوانها سراغ ورزش های هیجانی مثل موتورسواری و اسب سواری می روند، سراغ این ورزشها رفته ای؟
در فیلم «ناسپاس» اسب، طوری من را به زمین زد که شانس آوردم زنده ماندم. به هر صورت، سراغ این دو ورزش نمی روم، چون نه کسی مسوولیتی در قبال حوادث احتمالی می پذیرد و نه ایمنی شان تضمین شده است.

صخره نوردی چطور، پرهیجان نیست؟
صخره نوردی ام بد نیست، بدن سازی، اسکواش، شطرنج و پینگ پنگ را هم از کودکی تا امروز ادامه داده ام. در تکواندو کمربند سبز دارم. همه این ورزشها را دوست دارم. چون زیاد برای فیلمبرداری به کیش می رفتیم، یکی از تفریحات پرهیجانی که در آنجا در اوقات فراغت به آن مشغول می شدم، بولینگ بود. یکی از رویدادهای پرهیجانی که دنبال می کنم ،المپیک است. از روز اول تا آخرش را دنبال می کنم.

امسال هم از نزدیک مسابقات ورزشی را دیده ای؟
امسال برای تماشای مسابقات فنیال هاکی روی یخ سوئد رفتم که خیلی برایم جذاب بود.

این طور که معلوم است، خیلی اهل تفریح کردن هستی؟
ببین! هر جوانی اگر جوانی و شیطنت نکند، جوان نیست. تفریحات زندگی من دنبال کردن رویدادهای مختلف از سراسر دنیا است. به همین خاطر گاه تنها در خانه می مانم و این چیزها را دنبال می کنم. به آرامش خانه علاقه دارم...

در خانه که هستی سراغ موسیقی و نواختن ساز خاصی هم می روی؟
موسیقی را خیلی دوست دارم. با سبک های مختلف آن آشنایی دارم، اما در زمینه موسیقی شخصا اقدامی نکرده ام. سال 82 با فیلم «مکس» سامان مقدم خوانندگی را تجربه  کردم که جزو اولین موسیقی های رپ فارسی بود و دیگر تکرار هم نشد.

در تهران کنسرت های زیادی برگزار می شود. برای شنیدن موسیقی بیرون از خانه وقت می گذاری؟
آره! دوستان خواننده ای مثل سیروان خسروی و فرزاد فرزین دارم و آهنگ های شان را دوست دارم.

 

 
هیچ وقت اهل رفتن به شهربازی و لوناپارک هم بوده ای؟
این قبیل جاها خیلی پرهیجان است به شرطی که ایمنی شان تضمین شده باشد. ایمنی دستگاه های بازی در کشورهای خارجی بیشتر است.

بخشی از توجهات جوان ها معمولا به ظاهرشان است. مد را دوست داری؟
مد باید به آدم بیاید. اگر نیاید نباید به زور به سمتش رفت. خوش پوشی و خوش تیپی با تابع مد بودن فرق دارد. ترکیب دو رنگ، تناسب دو لباس و یا مثلا آمدن و نیامدن کفش به شلوار چیزهایی هستند که جوانها دوست دارند. در هر حال قاعده ای در این زمینه نداریم، خیلی سلیقه ای است.

هیجان در آسمان را دوست داری، مثل سواری با هواپیمای انفرادی، کایت، بانجی جامپینگ و...؟
از این نظر خیلی آدم جسور و پرجراتی نیستم. یکبار در اسپانیا سراغ سرسره آبی رفتم. آن سرسره در رتبه بندی جهان جزو ششمین سرسره بلند دنیا بود. وقتی از آن به پایین سر خوردم، وسط راه به خودم می گفتم چه اشتباهی کردم!

پس اهل شوخی هم نباید باشی.
به هیچ وجه!

بالاخره گاهی دورهمی بین دوستان پیش می آید...
شوخی حد دارد و من اهلش نیستم. بیشتر اهل بگو بخند با دوستان هستم.

بازی دسته جمعی چطور؟
بازی های قدیمی خیلی جذاب اند. به این بازی ها می پردازم.

گفتی از ارتفاع می ترسی. پس وقتی اسکی که می روی، سوار تلسکی هایش نمی شوی؟
تله کابین و تلسکی های مان خوشبختانه سالم اند. پیست هایی که می رویم خیلی خوب هستند. پیست دیزین ما جزو بهترین پیست هاست. سرسره های خارج از ایران معمولا هیجان انگیزتر هستند. پیست امارات خیلی جالب است؛ در دل کویر پیست اسکی ساخته اند.

اهل جنگل گردی و کمپینگ هم هستی؟
مدتی با بچه ها «مازوچال» می رفتیم. کمپینگ را هم تجربه کرده ام، جالب است. غالبا با بچه های هنرمند جنگل گردی و... می کنیم.

بین جوان اول های نسل قدیم سینما کدام ها را دوست داری؟
همه راه، همه شان خوب بودند. در بین امروزی ها امین حیایی و علی صادقی و رضا عطاران را خیلی دوست دارم.

 

 
با هنرپیشه های جوانی که نقش سالخوردگان را بازی می کنند، موافقی؟
توانایی است دیگر. اگر جوانی بتواند نقش فرد سالخورده را خوب در بیاورد ،جالب است. مثلا محسن تنابنده در شاهگوش عالی بود. با این همه کمتر بازیگری را سراغ داریم که بتواند جای نسل قدیم تر مثل خسرو شکیبایی ها، اکبر عبدی ها، عزت الله  انتظامی ها و کشاورزها را بگیرد. با این حال، امیدوارم این اتفاق بیفتد.

اهل ورزش های آبی مثل غواصی و جت اسکی هم هستی؟
در کیش و اندونزی غواصی کرده ام. آدم برای دیدن ماهی های مختلف و نوع دریا و ساحل و شن و این طور چیزها زیر آب می رود. به همین علت در هر جایی اتفاق یکسانی را نمی بیند.

دوست داشتنی ترن سفرت به کدام شهر بوده؟
جزیره ایبیزا در اسپانیا واقعا زیبا است. البته پاریس هم دوست داشتنی است. پاریس و خانه هایش اصالت بی نظیری دارند. پاریسی ها بافت خانه های قدیمی خودشان را حفظ کرده اند. این خیلی دلپذیر است.

بهترین تفریح در تهران برای یک جوان کدام تفریح است؟
ما که به خاطر فشار کاری، از اوقات فراغت و تفریح بیشتر استراحت کردنش را تجربه کرده ایم و البته، بودن در کنار خانواده را هم باید به آن اضافه کرد.

هیجاناتش چطور؟
تهران کارتینگ خوبی دارد. استادیوم رفتن خیلی هیجان انگیز است. متاسفانه تهران مراکز تفریح کمی دارد دل و جگرکی ها و بستنی خوری هایش خیلی باحال است- اگر اسمش را بشود هیجان گذاشت- واقعیتش تهران یکی از زیباترین پایتخت های دنیا است، به شرطی که هوایش سالم باشد و بتوانید از هر نقطه آن کوه های اطرافش را ببینید. اگر ترافیک تهران را درنظر نگیریم و در روزهای خلوت سری به شهر بزنید، متوجه زیبایی آن  می شوید.

 

فکر می کنی تهران به چه چیزهایی برای بهترشدن نیاز دارد؟
احتیاج به هوای پاک دارد و این که ماشین های فرسوده اش کنار بروند. ما در نزدیکی تهران شمشک و کرج را داریم. این ها از خوبی های تهران است. کدام شهر در جهان را می شناسید که بتوان با فاصله ای نیم ساعته از آن، به جایی رفت و اسکی کرد؟ اتوبان های خوبی در تهران داریم؛ اما ترافیک بیچاره کننده است. برای حل این معضل باید پل ها و تونل های بیشتری ساخته شوند.

به عنوان یک بازیگر جوان چه دغدغه هایی داری؟
بازیگری کار و شغل ماست، اما متاسفانه تضمینی برای کارهای آینده مان نداریم. از جمله بیمه درست درمانی نداریم و خلاصه امکاناتی را که هنرمندان سراسر دنیا از آن بهره مندند، نداریم. دغدغه دیگرم سواستفاده از عکس های شخصی ماست. از این جهت، هیچ آرامشی برای بازیگرها وجود ندارد. اینجا و آنجا عکس های شخصی و خانوادگی ما را پیدا می کنند و در سایت های مختلف می گذارند.

فکر می کنی تفاوت بازیگران جوانی مثل تو با بازیگران جوان قدیم در چه چیزهایی است؟
خب! به هنرمندان دهه های گذشته و نسل پیشین بیشتر از ما بها داده می شد. الان به هنرمندها با وجود زحمیت که برای سرگرم کردن مردم می کشند، چندان بها داده نمی شود.

 

اخبار فرهنگی - مجله آهنگ ایده آل