تعلیق، آخرین راه چاره

موج جدید حمله و تحریم
فدراسیون و اعضای سازمان لیگ در روزهای نزدیک شدن به فصل جدید لیگ‌برتر با جدیت بیشتری خواهان گرفتن حق پخش از سیما شده‌اند. تیم‌های لیگ‌برتری هزینه بالایی دارند و با پرداخت حق‌پخش توسط صداوسیما، حداقل بخشی از مشکلات مالی آنها برطرف می‌شود؛ بنابراین اعضای مجمع بر آن شدند دیگر نه از راه تهدید بلکه از راه تصمیم، مسابقات لیگ پانزدهم را برگزار نکنند.

گویا فصل گذشته هم قرار بر لغو لیگ بود اما فشار  شخصیت‌های حقیقی و حقوقی مانع عملی شدن تهدید شد و حالا با جدایی ضرغامی از صندلی ریاست سازمان صدا و سیما، مختصر وعده‌های قبلی سازمان صداوسیما هم به‌دست فراموشی سپرده شده است. حتی بحث راه‌اندازی شبکه خصوصی برای پخش بازی‌های لیگ هم مطرح شد اما فشارهای وارد شده از سوی افراد ناشناس بانفوذ، اجازه عملی شدن چنین ایده‌ای را نداد.

به نظر«بهارلو» یکی از اعضای هیأت رئیسه فدراسیون فوتبال،آخرین سنگر تحریم است:  «تمامی اعضای هیأت‌مدیره سازمان به پرداخت حق پخش اعتقاد دارند و اگر دوباره این اتفاق رخ ندهد، لیگ پانزدهم را برگزار نخواهیم کرد.»

جلسه هیأت رئیسه
دیروز درباره موضوع حق پخش جلسه‌ای برگزار شد که ظاهرا چندان کاربردی نبود. به گفته شهرام دبیری عضو هیأت رئیسه فدراسیون در این نشست، موضوع حق پخش بررسی شد و پیگیری مصوبه سازمان لیگ در دستور کار قرارگرفت. گویا علی کفاشیان، رئیس فدراسیون فوتبال ایران درخواست راه‌اندازی یک شبکه تلویزیونی مخصوص فوتبال را دارد تا از این طریق اعاده‌حیثیت کند. دبیری تأکید کرد: قصد فدراسیون، توجیه افکارعمومی درباره مسئولیت تلویزیون در قبال پخش فوتبال و استفاده حداکثری از ظرفیت‌های بالای این رشته ورزشی است اما قرارنیست فدراسیون، لیگ را تعطیل کند یا اجازه ورود دوربین‌ها به ورزشگاه‌ها را ندهد.

به امید جلسه چهارشنبه
در این شرایط پس از ارسال نامه‌ای به سازمان صداوسیما و جلب موافقت آن‌ها، قرار شد در جلسه چهارشنبه با رئیس و اعضای بلندپایه سازمان صدا و سیما، موضوع حق پخش به شکل ویژه‌تری مورد بررسی قرار بگیرد.

این توافق یعنی چراغ سبز سازمان برای حل مشکل اما در صورت به هم خوردن ماجرا، ساعات بازی‌های لیگ بدون هماهنگی با صداوسیما اعلام می‌شود؛ البته این اتفاق در صورت عدم اعتصاب سازمان لیگ رخ می‌دهد! هفته‌ آینده نیز هیأت رئیسه فدراسیون فو‌تبا‌ل، مدیران باشگاه‌ها را دعوت می‌کند تا درباره بحث حق پخش تلویزیونی صحبت کنند. لیگ ما در زمره رقابت‌های سطح اول آسیاست و باشگاه‌های نه چندان متمول ما به پول حق پخش نیاز مبرمی دارند. حالا همه منتظرند تا ببینند امسال تکلیف حق‌پخش بازی‌های لیگ‌برتر چه می‌شود؛ آیا صداوسیما کوتاه می‌آید؟

اخبار ورزشی - شهروند

آیا تنبیه بدنی آخرین چاره است؟

بعضی از والدین آخرین راه چاره را در تربیت فرزندان ، تنبیه بدنی می دانند؛ اما همواره به جای تنبیه و اعمال خشونت راه بهتری هم می توان پیدا كرد. چون تنبیه بدنی عوارض متعددی در رفتار و روحیه فرزند شما به جای خواهد گذاشت. حتی اگر بسیار به ندرت كودك خود را تنبیه می كنید، حتماً این مطلب را مطالعه كنید.

بسیاری از والدین عمداً دست به تنبیه بدنی نمی زنند. معمولاً هنگامی این رفتار از بزرگترها سر می زند كه كنترل خود را از دست بدهند یا احساس ناامیدی كنند.

ممكن است بابا به خاطر این كه سه بار از كودك خواسته تلویزیون را خاموش كند و او توجهی نكرده عصبانی شود و كتكش بزند. یا وقتی پسر كوچولوی چهار ساله به وسط خیابان می دود شاید مامان او را بزند تا حواسش بیشتر جمع باشد.

همه پدر و مادرها می دانند كه گوش نكردن كودك به حرف آنها چقدر ناراحت كننده است؛ نگرانی و دلهره از به خطر افتادن سلامت بچه هم به همین صورت. مادری كه گفتیم، از این كه پسرش دوباره به وسط خیابان بدود و مثل این دفعه شانس نیاورد! خیلی نگران است.

اكثر والدین حداقل یك بار فرزندشان را تنبیه بدنی كرده اند یا احساس كرده اند او یك كتك مفصل لازم دارد. اما به راستی چرا این تعداد از پدر و مادرها از تنبیه بدنی استفاده می كنند؟ شاید بگویید: چون مؤثر است. ولی واقعیت این است كه اگر تنبیه بدنی مؤثر باشد فقط و فقط در كوتاه مدت تأثیرگذار است.

مادر سمیرا كوچولو گهگاه او را تنبیه بدنی می كند، ولی آن سوی ماجرا اینست که ، مربی او در مهدكودك مرتب باید مراقبش باشد تا بچه های دیگر را آزار ندهد!

در سال 2002 یك تحقیق وسیع در مورد آثار و عوارض تنبیه به عمل آمد. خانم «الیزابت تامسون» از مركز ملی كودكان فقیر در دانشگاه كلمبیا، اطلاعات گردآوری شده طی 62 سال را مورد بررسی قرار داد و دریافت كه: هر قدر كودك بیشتر تنبیه شود احتمال بروز رفتار پرخاشگرانه در او بیشتر می شود.

ضمناً چنین كودكی بیشتر رفتارهای نادرستی مثل دروغگویی ، حقه بازی و آزار و اذیت دیگران را از خود نشان خواهد داد. كودكانی كه با تنبیه بزرگ شده اند كمتر درست و نادرست را از هم تشخیص می دهند، و در غیاب والدین خود بیشتر از سایر بچه ها رفتارهای نادرست و بی ادبانه انجام می دهند.

یكی از مادران كه معمولاً فرزندش را تنبیه بدنی می كند می گوید: «بچه من موقعی رفتارش درست است كه او را تنبیه می كنم. اما راستش، نمی دانم رفتار درست او به خاطر ترس است یا این كه واقعاً خوب و بد را از هم تشخیص داده است.»

پس چه باید كرد؟

آیا جایگزین مناسبی به جای تنبیه بدنی وجود دارد؟ رفتارهایی كه در ذیل آورده شده با این اعتقاد فهرست شده كه یك كودك سزاوار احترام است، حتی وقتی رفتارش آنگونه كه باید نیست.

سعی كنید در رفتارتان ملایم و مهربان باشید. وقتی تن (TONE) صدایتان عادی و طبیعی باشد كودك بهتر حرفتان را می شنود.

كمی تأمل كنید. یك مكث كوتاه در عكس العمل و اندكی صبر هنگام هیجان، می تواند گره گشا باشد. چه اشكالی دارد كه بگوییم: «الآن برای مواجهه و حل این مسئله خیلی ناراحت هستم و موقعیت مناسب نیست. بعداً در موردش صحبت می كنیم.»

به او بیاموزید. به جای مجازات او به خاطر كار نادرستش، كار درست را به او یاد بدهید. مثلاً بگویید: «وقتی اسباب بازی هایت را در اتاق پذیرایی رها می كنی من این كارت را نمی پسندم. دوست دارم دفعه بعد آنها را در كمد بگذاری.»

مثبت باشید. به جای آنكه بگویید :«چند مرتبه باید به تو بگویم كه دندانهایت را مسواك بزنی؟!» می توانید بگویید : «دندان های قشنگت را مسواك بزن كه همین طور قشنگ بماند. بعد منو خبر كن كه بعد از تو مسواك بزنم.»

«توضیح» به جای «تهدید». می توانید با یك توضیح مختصر، علت زشتی رفتار او را روشن كنید تا در ذهنش دلیلی برای تغییر رفتار داشته باشد.

از عصبانیت دوری كنید. به جای تمركز روی اشتباه یا رفتار نادرست كودك، كه شما را برای هیجان و عكس العمل احساسی آماده می كند، از هر یك از موارد خطای فرزندتان به عنوان موقعیت خوبی جهت راهنمایی او و فراگیری استفاده كنید.

انگیزه بدهید. به او با جملات خاصی انگیزه بدهید و صحبت های تشویق كننده داشته باشید.

انعطاف پذیر باشید. وقتی كودك می پرسد: «می تونم این برنامه تلویزیون رو تا آخر ببینم، بعد بریم بیرون؟» منطقی باشید. اگر فرصت دارید، به درخواستش جواب مثبت بدهید. بدین ترتیب كودك رفته رفته با هنر گفتگو و مذاكره آشنا می شود.

از لجبازی و زورآزمایی بپرهیزید. هیچ كاری مخربتر و بی فایده تر از زور آزمایی با فرزند نیست. او را به همكاری كردن تشویق كنید. مثلاً می توان گفت : «من مشكلی دارم. من دوست دارم تو پیراهن تمیزی بپوشی ولی می بینم كه تو بازهم همون قبلی رو می پوشی. به نظرت چطور می شه این مسئله رو رفع كرد؟». وقتی مشكل را با كودك در میان بگذارید احتمالاً بیشتر علاقه مند می شود كه در حل آن كمك كند و با شما همكاری كند.

زیرك باشید. اگر عملكرد فعلی شما اثر ندارد با زیركی راه دیگری پیدا كنید. تغییر خط مشی شما آسان تر است تا این كه همیشه بخواهید اول او تغییر كند. از خودتان بپرسید: «چه كار دیگری می توانم بكنم تا او را به عكس العمل بهتری ترغیب كند؟»

نكته: در رابطه با مجازات كودك این سه قاعده را به یاد داشته باشید:

- هنگام عصبانیت از مجازات بپرهیزید.

- برای تلافی كردن یا انتقام گرفتن، مجازات نكنید.

- همیشه مجازات شدیدتر، مجازات بهتر نیست.