ورزشی


2 دقیقه پیش

پیرترین و جوان ترین بازیکن یورو 2016

سایت یوفا در گزارشی به معرفی پیرترین، جوان ترین، کوتاه ترین و بلندترین بازیکن‌های یورو ۲۰۱۶ پرداخته است. خبرگزاری ایسنا: سایت یوفا در گزارشی به معرفی پیرترین، جوان ...
2 دقیقه پیش

عکس: ارزش تیم های حاضر در یورو 2016

در جمع 24 تیم حاضر در یورو 2016، آلمان گران ترین و مجارستان ارزان ترین تیم ها هستند. وب سایت مشرق: در جمع 24 تیم حاضر در یورو 2016، آلمان گران ترین و مجارستان ارزان ترین تیم ...

تاريخچه فن بوکس



مسابقه ورزش بوکس بطور رسمي در ششصد و هفتاد و هفت سال قبل از مسيح در بيست و سومين بازي المپيک در هاين که اولين نبرد اين ورزش است شروع شده و «ابراستوس» اهل سميرنا در اين مسابقه فاتح و قهرمان شناخته شد. اين‌که قديميترين نبرد بوکس به چه نوع صورت گرفت و چگونه با يکديگر مي‌‌جنگيدند معلوم نيست. چنانکه در تواريخ روم ذکر شده است که طرفين مشت‌هاي خود را به چرم‌هاي خامي محکم بسته و سعي مي‌کردند که با ضربات محکمي از اين مشت‌هاي سخت و سنگين حريف را از پاي در آورند. البته اين مسابقات بدون رعايت وزن بدن انجام مي‌‌شد.

ملائکوماس که پدرش نيز در چهل و پنج سال بعد از مسيح فاتح بوکس و قهرمان المپيک گرديده بود عموم رقيبهاي خود را تنها با فن (نه با زور و قدرت) مغلوب مي‌‌ساخت. مسابقه‌هايي که بدين صورت وقوع مي‌‌يافت بدون انقطاع بود و دائماّ در ميدان‌هاي مسابقه يک ورزشکار با قهرمانان آماده بنبرد بوده و هرکس که از بين تماشاچيان داوطلب مسابقه بود دست خود را بلند مي‌‌کرد. ملائکوماس قهرمان رومي که در اکثر نبردها ورزشي بدين نوع فاتح مي‌‌گرديد بالاخره در يک مسابقه که حريف او کشته شد اشتهاري بسزا يافت.

در اين مسابقه‌ها قهرمانان دوره امپراتوري روم دستهاي خود را باآلتي شبيه به دستکش که روي آن ميخهاي محکم فولادي کوفته شده بود مجهز مي‌کردند و نيز يک نوع دستکش مخصوص ديگر که از چرمهاي سخت و محکم در دست مي‌‌گرفتند و مسابقه را شروع مي‌‌کردند. با استفاده اين دستکشها در هر مسابقه يکي از دو طرف حتما سخت مجروح يا مقتول مي‌‌شد سبب شد که مسابقه‌هاي بوکس بدين شکل ترک شود. در واقع بازي بوکس با از بين رفتن مسابقه‌هاي المپيک توأم گرديده و در سال 400 بعد از ميلاد قهرمانان ورزشهاي مختلف بوکس را به کلي فراموش کردند. در همان عصر يا چند قرن بعد ورزش کشتی گیری که مخاطرات ان کمتر از اینگونه بوکس‌ها نبود متداول شد و از ورزشهای عمومی گردید.

مقارن با آغاز قرن هیجدهم مجدداَ بازی بوکس و کشتی گیری که هر دو از بین رفته بودند شروع شد بطوریکه حکایت می‌‌شود یک نفر کشیش ایتالیایی که نامش «سن برنادن» بود به جوانان عصر خود فن بوکس را می‌‌آموخت و منظورش از این عمل این بود که دوئل (مبارزه با شمشیر) را که پیوسته به مرگ یکی از دو حریف پایان می‌‌یافت منسوخ نماید و به جای آن نبرد با مشت که خطر آن کمتر است متداول کند. سن برنادن رواج این فن را یک نوع احسان و نیکوکاری می‌‌دانست از این رو او را پدر بوکس نامیده اند.

در لندن هم یکی از استادان شمشیر بازی به نام جمس فیک مدرسه ورزش بزرگی دائر کرد که گذشته از تعلیم شمشیر بازی و نیزه‌پرانی و غیره فنون بوکس را نیز به شاگردان خود می‌‌آموخت.

جمس فیک برای مشت‌زنی قواعد و قوانین مخصوصی وضع نکرد بلکه مثل امروز محوطه‌ای که اطراف آن با طناب محصور است ایجاد کرد و به شاگردان خود چنین اجازه داد که در حین بوکس حق دارند یکدیگر را گرفته و به شکل کشتی به زمین زنند در این کشتی‌گیری هر کس که بر زمین نمی‌خورد فاتح محسوب می‌‌شد. برای این چنین مسابقه‌ها چنانکه ذکر شد قواعد خاصی وضع نشده بود از این لحاظ بسیار خطرناک می‌‌شد و داوطلبان بوکس پس از محاربه مشت و گلاویز شدن با یکدیگر گاهی هر دو به زمین می‌‌خوردند و در نتیجه تعیین و معرفی فاتح بسیار مشکل می‌‌شد.

ورزش بوکس

پس از ایجاد بوکس به این صورت یکی از استادان ورزشکار انگلیسی موسوم به چک بروکتون در سال 1749 در مسابقه‌ای که داور قوانین و دستورات مخصوص وضع کرد وسعت میزان مسابقه و عده اشخاصی که حق ورود به محوطه میدان بازی را داشتند معلوم کرد. ولی هنوز این بازی به طور رسمی معول نشده بود و در هر جا که مشت زن‌ها مسابقه می‌‌دادند پلیس آنها را متفرق می‌‌ساخت.

در قرن هیجدهم با اینکه انواع ورزشها در انگلستان بحد اعلاء ترقی خود رسید و قهرمانان بسیاری دیده می‌‌شد به این دلیل هیچ اهمیتی به این ورزش نمیدادند و آن را ورزشی خطرناک میدانستند زیرا تصور می‌‌شد که یکی از داوطلبان حتما بایستی کشته یا سخت مجروح گردد.

جون جاکسون که از استادان بوکس قرن هیجدهم بود تدریجا بوکس را رسمی کرد و چون خود استاد بی نظیری بود در هر مسابقه مبالغ هنگفتی عاید او گردید زیرا از همان موقع جوائز سنگینی برای قهرمانان این فن معین شده بود. این شخص اولین مشت زن و قهرمان عصر خود بود و توانسته بود این ورزش را در دنیا رواج دهد.

در سال 1835 جمس پورله ورزشکار انگلیسی این ورزش را به آمریکا برد. ولی پیشرفت آن به قدری سریع بود و به اندازه‌ای آمریکائی‌ها به این ورزش راغب بودند که در سال 1860 یعنی 25 سال پس از ورود این ورزش در آمریکا جون سن هیس آمریکایی توانست در سرزمین انگلستان که این بازی وضع شده و قرنها قهرمانان دنیا از آن مملکت بوده‌اند فاتح گردد و در تمام دنیا بی رقیب باشد.

با آنکه جک بروگتون مدت هه بود که دست کش مخصوص بوکس را اختراع کرده بود ولی بیش از یکی دو مورد آن را به کار نبرده بودند و در اکثر مسابقه‌ها با مشت گره شده و بدون دست کش با یکدیگر می‌‌جنگیدند از همین جهت مدت مسابقه و دوره آن خیلی طول می‌‌کشید طویل‌ترین دوره‌ای بوکس که در سال 1824 در 23 ژوئیه بین قهرمانان آمریکائی میکه مادن و بیل هایس انگلیسی در انبرگ انگلستان انجام شد. این مبارزه جمعاَ شش ساعت و سه دقیقه بطول انجامید.

ورزش بوکس با وضعیت کنونی از سال 1890 یعنی پس از آنکه مارکیز کوئینزبری قواعد جدیدتری وضع کرد و استعمال دست کش بوکس را رسمی کرد شروع شد. او مدت هر دوره بوکس را سه دقیقه و فواصل بین دورها را یک دقیقه معین کرد و چون این دستور می‌توانست نتیجه نیکویی برای ورزیدن و رفع خستگی بشود از طرف عموم ورزشکاران دنیا قبول شد و طریقه‌ای که کینز معین کرده بود متداول و مرسوم گردید.

برای اولین دفعه مسابقه با وضع جدید در سال 1892 در هفتم سپتامبر در ارولئون بین جون سولیوان آخرین قهرمان مشت‌زن بدون دست کش که قهرمان تمام آمریکا بود و جوانی بیست و شش ساله موسوم به جمس می‌‌کوربت که او نیز آمریکائی و ار رقیب خود دو سال کوچک‌تر بود انجام و پس از 21 دوره (راند) مبارزه قهرمان قدیم دنیا که بدون دستکش عنوان و مقام عجیبی پیدا کرده بود مغلوب قهرمانی شد که با دستکش بوکس را آموخته بود.

بوکس


تاریخچه فن بوکس در ایران

دقیقا معلوم نیست که چه کسی این ورزش را به ایران آورده است ولی به گفته برخی از استادان جوانی پرشور و متهور موسوم به هوارد باسکرویل از آمریکا بسمت مدیریت کالج آمریکائی در رضاییه مامور شد. این جوان با خود مقداری اثاث ورزش و چند دستکش بوکس به ایران آورد. او بعدها با مشروطه‌خواهان ایران همراه شد و در جریان جنگی کشته شد.

سالهایی که صنعت سینمی ایران ترقی کرد جوانان روی پرده سینما این ورزش را دیده و با خود تمرین می‌‌کردند چند نفری هم که در آن سالها به خارج برای تحصیل رفته بودند به این ورزش آشنا شدند. در سالهای 1314 یک نفر چکسلواکی موسوم به فایت که مامور ایران در کمپانی اشکودا در تهران شده بود وارد ایران شد. فایت یکی از قهرمانان معروف سنگین وزن اروپا بود و چندین سال قهرمان اروپا بود و یک بار هم ماکس شملینگ آلمانی را مغلوب کرده بود. چند نفر از علاقه‌مندان در آن دوران نزد ایشان مشغول به تمرین شدند که آقایان ناطقی (محصل مدرسه نظام) و استوار زنگنه پور از جمله این افراد بودند.

در همین سالها در بعضی از شهرهای ایران جوانان به این ورزش آشنا شدند برای مثال درمشهد منوچهر مهران و حسین بنایی و چند نفر دیگر نزد یک نفر آلمانی مهندس برق به تمرین این فن مشغول بودند.

از سال 1318 که به دستور رضا شاه مسابقات قهرمانی کشور شروع شد تا سال 1324 این ورزش جزء برنامه نبود. علت اصلی نبودن وسائل و مربی و نبودن مقررات لازم بود. بالاخره در سال 1323 این ورزش مورد توجه اداره تربیت بدنی واقع شد و برای اولین دفعه بطور رسمی جزء برنامه مدارس و دانشکده‌ها شد این مسابقه با وسائل آمریکایی‌ها و قضاوت آمریکایی‌ها و «محمد پور» و «عبدالله نادری» انجام شد در خاتمه مسابقه گلدان نقره‌ای جهت یاد بود و قدر دانی از زحمات مربی ورزش آمریکایی توسط رئیس اداره تربیت بدنی (ابوالفضل صدری) به ایشان داده شد.

این عمل موجب نهایت نزدیکی روابط ورزشی ما شد چنانچه جوانان ایرانی در اکثر مسابقات با آمریکایی‌ها شرکت نمودند و غالبا هم پیروز می‌‌شدند. یک روز سروان پل دولین به آقای نادری گفتند بد نیست که با دستکش ما و دکتر و مربی ما و به طور کلی با دست خودمان ما را کتک می‌‌زنند. در سال 1324 از طرف اداره تربیت بدنی آقای نادری مامور شدند جهت مسابقات قهرمانی تهران رینگ بوکس تهیه نمایین که قیمت ان هم 150000 ریال بوده است. و طبق نقشه ایکه از آخرین مدل تهیه شده بود ساخته شد. که این رینگ مزبور از طرف را آهن به سازمان تربیت بدنی ایران هدیه شد. در سال 1324 برای اولین بار با کمک اولیای ارتش آمریکایی مقیم ایران و با واگذاری مقدار کافی وسائل و قضاوت و لوازم مورد احتیاج مسابقه دستجات آزاد انجام شد .

بوکس در ایران پس از فعالیتی 34 ساله با پیروزی انقلاب دچار وقفه شد این رشته پس از ده سال بار دیگر راه اندازی شد و بدلیل ابهامات ایجاد شده و عدم تفاوتی که در جامعه بین بوکس حرفه‌ای و آماتور وجود داشت این رشته جایگاه گذشته خود را بدست نیاورد و در این میان مسائل شرعی و برخی اظهارات در این زمینه بر ابهامات افزود و ذهنیت‌های منفی نسبت به بوکس ایجاد کرد.

ورزش بوکس

وزن دستکش

وزن دستکش تا متوسط وزن 8 اونس ؛ متوسط 10 اونس و برای سنگین وزن 12 اونس کمتر نباشد.

محل بوکس

محل بوکس از داخل طناب‌ها 6.10 × 6.10 متر مساوی با 20 ×20 فوت و از خارج 8 × 8 متر مساوی با 26 × 26 فوت می‌‌باشد. گوشه‌ها بایستی بخوبی (در قدیم با پارچه و پنبه)توسط تشکهای مخصوص پوشیده شود. محوطه از چهار طرف توسط 4 طناب پوشیده شده که قطر طنابها یک اینچ و روی آن توسط پارچه نرمی یا لاستیک پوشانده می‌‌شود. فواصل طناب‌ها از کف محوطه به ترتیب 30 , 60 , 90 , 120 سانتی متر می‌‌باشد. کف محوطه بوکس بایستی با تشک به ضخامت 5 سانتی متر و روی تشک را نیز با برزنت محکم پوشیده شده و توسط طناب به کف محوطه بسته می‌‌شود.

مدت مسابقه

مسابقه در 5 دوره(راند) 2 دقیقه یا 3 دوره(راند) 3 دقیقه انجام می‌‌شود .

اوزان مسابقه

اوزان در مسابقات آماتور هشت کلاس با اوزان زیرین مورد نظر است مگس وزن 51 کیلوگرم خروس وزن 54 پر وزن 58 سبک وزن 62 نیم وزن 67 میان وزن 73 نیم سنگین 80 سنگین وزن 80+

وسایل مورد نیاز: از قبیل بطری آب و حوله و اسفنج و نظایر آنها لازم است که از طرف باشگاه مربوطه تأمین می‌‌شود.

نکاتی در مورد امتیازات مسابقه

1- تعداد ضربات - ضرباتی که مطابق قانون و بدون دفاع به هدف اصابت نماید 2- دفاع بطوری که حملات حریف خنثی شود. 3- حمله و روش صحیح بوکس لازم است کاملاً مورد نظر باشد. 4- ضربات خطا و غیر فنی حساب نمی‌شود 5- در موقعی که داور وسط خطا را دیده و تذکر می‌‌دهد لازماست امتیاز کسر شود توسط داورها ضربات صحیح بایستی با مشت بسته و با سطح جلو چهار انگشت دست زده شود. محل صحیح ضربات جلوی صورت و طرفین آن , جلوی بدن بالاتر از کمربند و طرفین ضربه زده شود , روی ساعد و بازو و دستکش امتیاز نخواهد داشت. نسبت به اتفاقات آنی تصمیم داور وسط قطعی است و در غیر این صورت کمیته مسابقات تصمیم لازم را می‌‌گیرد.


ویدیو مرتبط :
فن بوکس

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

تاريخچه ورزش قایق رانی در ایران



باشگاه قايقراني آنان در مسجد سليمان بوجود آمد . در 50 سال قبل نيز اولين باشگاه بادباني تحت عنوان ً يات كلاب ً در آبادان راه اندازي شد و همينطور در شركت نفت جنوب ايران نيز سابقه ديرينه تري وجود دارد كه جنبه تفريحي براي كاركنان انگليسي شركت ملي نفت سابق را داشته است.

قایق رانی

در اوايل دهه 40 هجري شمسي چند قايق از نوع K-1 و K-2 (كاياك يكنفره و كاياك دونفره) از انگلستان به ايران وارد شد و در درياچه سدامير كبير ( سد كرج ) كه بر روي رودخانه كرج و در فاصله 75 كيلومتري شمال غرب تهران احداث شده بود به آب انداخته شد و بدين ترتيب اولين پايگاه قايقراني زير نظر سازمان تربيت بدني و تفريحات سالم ايران بوجود آمد . جنس قايقهاي اوليه ايران از چوب با پوشش برزنتي و وزن آنها بالاي 20 كيلو براي يكنفره و 24 كيلو براي 2 نفره بود. قايقهاي كاياك يكنفره كه امروزه در سال 2003 مورد استفاده قرار مي گيرند تا وزن حدود 9 كيلوگرم كاهش وزن يافته است.

از سال 1342 اولين فعاليت رسمي قايقراني ايران شروع شد و مديريت آن را يك افسر ارشد نيروي دريايي عهده دار شد . از سال 1344 سرهنگ امامي افسر نيروي زميني و به مدت 3 سال رياست آنرا عهده دار شد . و از سال 1345 تحت عنوان ً فدراسيون قايقراني و اسكي روي آب ً عنوان رسمي يافت . از سال 1347 مهندس حسن امامي برادر سرهنگ ياد شده رياست فدراسيون را عهده دار شد و نامبرده تا سال 1356 در اين سمت باقي ماند .

حسن امامي مسابقات داخلي قايقراني در مسافتهاي متعدد سالانه تشكيل مي داد. وي شخصاً به اسكي روي آب علاقمند بود و امور قايقراني به عهده دبيرفعال او رضا افضلي بود. پايگاه اسكي روي آب در تابستان درياچه سد كرج و در زمستان و پائيز بر روي درياچه سد دز (خوزستان) فعال بود. فعاليت قايقراني نيز در سد اميركبير ( سد كرج ) و بعد ها در تالاب انزلي امكان پذير شد و نيروي هاي نظامي دريايي ، هوايي و زميني نيز پايگاههاي قايقراني خود را به ترتيب بركناره درياچه سد امير كبير بنا نهادند و مسابقات سالانه اي ترتيب مي دادند.

در سال 1358 فدراسيون قايقراني بفدراسيون ورزشهاي آبي شنا و شيرجه و واترپولو ادغام شد.در سال 1362 علي قلمسياه و در زمان رياست مهندس داودي شمسي در سازمان تربيت بدني به رياست فدراسيون قايقراني و اسكي روي آب برگزيده شد و از سال 1384 رياست فدراسيون قايقراني به مهندس احمد دنيا مالي سپرده شد.

جايگاه قايقراني ايران در آسيا:

مسابقات قايقراني قهرماني آسيا بنا به پيشنهاد رئيس فدراسيون قايقراني ايران در كنگره سالانهICF (فدراسيون بين المللي قايقراني )كه در سال 1983 در صوفيه بلغارستان تشكيل يافته بود، مطرح و تصويب شد و در سال 1985 اولين مسابقات در كشور ژاپن ( در شهر كوبه ) و با حضور 7 كشور آسيايي برگزار شد و تيم ايران از مقام ششم بالاتر نرفت . در دومين دوره بازيها در سال 1987 که در كشور چين برگزار شد نتيجه براي تيم ايران مشابه سال قبل بود در سومين دوره مسابقات اندونزي ) تيم ايران به مدال طلاي در رشته كاياك- تورينگ دست يافت

قایق رانی

در سال 1997 در كشور كره جنوبي اين مسابقات برگزار شد که تيم ايران به 2 مدال طلا و 2 مدال نقره و 1 مدال برنز در رشته هاي تورينگ مردان دست يافت همچنين موفق شد به مدال برنز در رشته كاياك سرعت 200 متر دست يابد . در سال 1999 به هنگام برگزاري هشتمين دوره مسابقات قايقراني آسيا (چين) تيم ايران به مدالهاي طلايي رشته كاياك دست پيدا كرد .در اين مسابقات 5 مدال طل و 5 مدال نقره و 1 برنز و با اختلاف يك مدال طلا كمتر از كشور ميزبان ( 6 طلا و 3 نقره ) به مقام دوم دست يافت . قايقراني در ايران تا اين تاريخ در زمينه كاياك يك تا 4 نفره و در رشته هاي كانادايي ( كانو) و آبهاي خروشان و كانوپولو و در استانهاي بوشهر ، هرمزگان ، خوزستان ، اصفهان ، مازندران ، گيلان ، تهران ، كردستان ، اردبيل ، آذر بايجان غربي و گلستان و ... نيز فعاليت داشت.

. تيم ملي آبهاي خروشان با حضور خود در MAY 1998 (كومينگ /چين) بر روي رودخانه زيباي شيفنيگ يك مدال برنز بدست آوردند و در دومين حضور در تورنمنت خارجي در سال 1999 يك مدال طلا و يك مدال بزنز دست يافت .و نهايتادر مسابقاتي ( آسيا2002 ) كه بر روي رودخانه كرج برگزار گرديد تيم ملي كشور موفق به كسب 2 مدال طلا و 3 مدال نقره و 3 مدال برنز گرديد . .تيم ملي كانوپولو جمهوري اسلامي ايران با سه حضور در مسابقات 1993 ژاپن و 1995 چين و 1999 چين بترتيب به مقامهاي پنجم و چهارم و نهايتاً به مقام سوم دست يافت.در سال 2002 نهمين دوره براي اولين بار در ايران - تهران در ارديبهشت ماه 1381(2001 ) در درياچه آزادي برگزار گرديد تيم ملي كشورمان موفق به كسب مدالهاي طلا در برخي از رشته هاي كاياك شد و در اين مسابقات با 10 مدال طلا ، 11 مدال نقره و 9 برنز به مقام نائب قهرمان دست يافت .تيم ملي كانوپولو كشورمان نيز در اين دوره از مسابقات به مقام نايب قهرماني دست يافت . در سال 2003 در كشور تايوان تيم ملي كانوپولو مردان موفق به كسب مدال برنز و تيمهاي ملي آبهاي آرام در هندوستان در رده بزرگسالان و جوانان در قسمت زنان و مردان موفق به كسب 12 مدال طلا ، 12 مدال نقره و

3 مدال برنز و كسب مقام نايب قهرماني نايل آمدند.حدود نيم قرن از راه اندازي ورزش قايقراني در ايران مي گذرد.در اين مدت افت و خيزهاي فراواني را شاهد بوده ايم.قايقراني ايران با توجه به کمبودهايي که از نظر امکانات و... داشت نه تنها فاصله خود را با کشور هاي آسيايي کم نکرده بود بلکه در اکثر استانهاي کشور نيز جايگاه واقعي خود را بدست نياورده بود

اما در سال 84 قايقراني پس از مدت ها به حرکت در آمد و زمينه اي مناسب براي فراهم کردن و امکان رشد را فراهم آورد.و ساختار خود را طوري طراحي کرد تا بتواند به افق آينده جدي تر نگاه کند پس از تغيير و تحولاتي که در سطح فدراسيون روي داد ساختار خود را با هدف ارتقاي سرعت در تصميم گيري ها و تحقق بخشيدن به توسعه و گسترش ورزش همگاني و همچنين افزايش بهره وري در راستاي به ثمر رساندن برنامه هاي دراز مدت تغيير داد و سناريوي موفقيت قايقراني در جايگاه آسيا را نگاشت.

اولين تحول از نظر کمي در ساختار اوليه فدراسيون بود بطوريکه با راه اندازي دو رشته روئينگ و دراگون بت که قدمت طولاني در جهان داشته همچنين المپيکي نيز مي باشد سعي در افزليش رنکينگ قايقراني ايران در آسيا و جهان را نمود.همچنين پس از چندين سال فدراسيون صاحب مکاني در خور شان قايقراني جمهوري اسلامي ايران گرديد.سپس با به خدمت گرفتن مربيان طراز اول دنيا و خريد تجهيزات از جمله قايق و پارو را در دستور کار خود قرار داد.بطوريکه در حال حاضر تعداد قايق هاي دراگون بت موجود در ايران از تعداد قايقهاي دراگون بت موجود در اروپا بيشتر است .

فدراسيون قايقراني در اين سال با تهيه و توليد قايق هاي داخلي از يکرو به صنعت کشور کمک شاياني نمود و از سوي ديگر هيات هاي استاني که بازوي فدراسيون مي باشند را جهت همگاني نمودن و توسعه ورزش ترغيب نمود.همچنين با به خدمت گرفتن مربيان بنام و اعزام به تمامي استانها در سراسر کشور نسبت به استعداديابي گام هاي موثري برداشت.راه اندازي پيست هاي قايقراني در اکثر استانها فعال کردن هيات هاي قايقراني راه اندازي ليگ کانوپولو از جمله فعاليتهاي است که به جد پيگيري شد.و سند موفقيت قايقراني ايران نگاشته شد.

قایق رانی

براي اولين بار تيم ملي آبهاي آرام در رقابت هاي جهاني(کاپ3 چين) به فينال A رسيد.در چهارمين دوره رقابت هاي آبهاي خروشان (به ميزباني چين ) با کسب مدال برنز سکوي سوم را به تسخير خود در آورد.تيم ملي روئينگ که هنوز پنج ماه از افتتاح و راه اندازي آن نگذشته بود توانست در بخش بانوان مدال نقره را براي ايران به ارمغان آورد.

در سال 2005 مسابقات قهرماني آسي در رشته هاي قايقراني در كشور مالزي برگزار گرديد كه تيمهاي ملي آبهاي آرام موفق به كسب 7 مدال طلا و 7مدال نقره و 10مدال برنز گرديدند و تيم كانوپولو مردان سوم آسيا و يتم ملي بانوان براي اولين بار در آسيا موفق به كسب سكوي برتر و مقام قهرماني گرديد.موفقيت ها و رقابت ها ادامه داشت تا مسابقات آسيايي دوحه قطر که پس از ماه ها تلاش و اهتمام دو تيم آبهاي آرام و روئينگ توانستند راهي اين مسابقات شوند و در پايان اين رقابت ها برای اولین بار در تاريخ فدراسيون مدال نقره در کایاک دو نفره 1000 متر توسط قهرمانان کشورمان رضا رئیسی ( بوشهر ) و عباس صیادی ( گیلان ) حاصل شد. تيم روئينگ در خرداد ماه سال 85در مسابقات غرب آسيا با کسب 5 مدال طلا به مقام قهرماني دست يافت.

در هفتمين مسابقات جهاني کانوپولو که در کشور هلند برگزار گرديد تيم ملي کانوپولو کشورمان توانست مقام دوازدهم جهان را کسب نمايد و سهميه جهاني بگيرد .تيم کانوپولو با حضور در مسابقات جهاني بلژيک نيز توانست در رنکينگ جهاني از مقام 12 به مقام هفتم صعود کند.همچنين تيم ملي آبهاي آرام کشورمان در مسابقان جهاني روماني نيز به شش مدال برنز دست يابد.همچنين تيم آبهاي آرام در مسابقات بين المللي که در شهر زاگرب برگزار گرديد توانست براي اولين بار در رشته کانو کانادايي دو نفره B به مقام هشتم برسد.

در سال 2007 نیز قایقرانان آبهای آرام کشورمان در رقابتهای قهرمانی آسیا در کره جنوبی شرکت کردند که موفق شدند در نهایت 11 مدال طلا، 7 مدال نقره و 7 مدال برنز کسب کنند.تیم ملی روئینگ نیز در این رقابتها 5 مدال طلا، 2 مدال نقره و یک مدال برنز به دست آوردند.تیم ملی کانوپولوی بانوان و تیم ملی جوانان مردان به مقام قهرمانی دوازدهمین دوره مسابقات قهرمانی آسیا رسیدند و تیم ملی بزرگسالان مردان نیز مدال برنز را از آن خود کردند.قایقرانان تیم ملی اسلالوم در مسابقات قهرمانی آسیا که در سال 1385 در چین برگزار شد به 4 مدال برنز دست یافتند.

در سال 2008 پاروزنان آبهای آرام در رقابتهای قهرمانی جهان در چک یک مقام پنجمی کسب کردند. تیم ملی کانوپولوی بانوان نیز در مسابقات قهرمانی جهان در کانادا به مقام نهم رسیدند. ملی پوشان روئینگ در رقابتهای بین المللی بلغارستان موفق به کسب 4 مدال طلا، 7 نقره و 2 برنز شدند، در مسابقات قهرمانی جهان در اتریش یک مقام پنجمی و در مسابقات قهرمانی زیر 23 سال جهان یک مدال نقره کسب کردند و در مسابقات کسب سهمیه المپیک 2008 پکن یک سهمیه در بخش بانوان و یک سهمیه در بخش آقایان از آن خود کردند.

تیم ملی اسلالوم نیز در رقابتهای کسب سهمیه المپیک 2 مدال برنز به دست آوردند. تیم ملی دراگون بت در همین سال و در رقابتهای قهرمانی آسیا در مالزی یک مدال برنز را کسب کردند.

نگاه به آينده:


قايقراني در ايران به سرعت روبه گسترش است. بررسي تصميمات اجرايي فدراسيون در جلسات هقتگي هيات رئيسه مورد نقد و بررسي قرار مي گيرد. اعضاي هيات رئيسه فدراسيون درحال حاضر متشکل از افرادي است که در حوزه هاي علمي و مديريتي ورزشي كشور داراي سابقه کار مي باشند و تركيب آن نسبت به موارد مشابه درخور تعمق و تحسين است.

نگاه هيات رئيسه به آينده ورزش قايقراني در زمينه هاي گسترش و توسعه پايدار ازطريق استعداديابي و نفوذ اين ورزش به باشگاهها و آموزشگاهها و مراكز آموزشي و ايجاد يارانه براي تمرينات طبقات كم درآمد و كارآفريني درحد توليد قايقهاي موردنياز و در بعد قهرماني بكارگيري حداكثر توان علمي-ورزشي و پزشكي-ورزشي كشور براي جداكردن قايقرانان از بافت عادي و پيش راندن آنان به سوي دستاوردهاي قهرماني است. در مسير اقتصادي نيز فدراسيون با عنايت به حضور مديران موفق امور اجتماعي و اقتصادي و ورزشي در بافت هيات رئيسه تلاش براي بدست آوردن پشتيبانيهاي مالي را در دستوركار و برنامه هاي پيش روي دارد.