اصطلاحات رایج در رشته اتومبیل رانی

اصطلاحات مرسوم در رشته اتومبیل رانی
از آنجاییكه بعضی از اصطلاحات به كاررفته در نوشتارها برای همگان شناخته شده نیست و همچنین خیلی از افراد تصور درستی از بعضی اصطلاحات ندارند تصمیم گرفتیم تا در این قسمت به تعریف اسامی و اصطلاحاتی كه در مقوله اتومبیل به كار می رود بپردازیم.

امیدواریم سطح اطلاعات کاربران بالا رفته و همچنین بحثها و مقالات و گزارشات برای همگان مفهوم بوده و مفید واقع شود.

(Under Steer) آندر استیر:
که به معنای كم پیچی می باشد به حالتی گفته می شود که در پیچ اتومبیل از فرمان تبعیت نکرده و علیرغم زاویه چرخها سر اتومبیل با سر خوردن اندکی شروع به انحراف به بیرون از پیچ می کند. این حالت بیشتر در اتومبیلهای دیفرانسیل جلو روی می دهد و با رها نمودن گاز اصلاح می شود.

(Start) استارت:
خط آغاز هر مسابقه ریس یا رالی و غیره را گویند که كلیه شركت كنندگان در پشت آن قرارگرفته و با سبز شدن چراغ و یا علامت پرچمدار شروع به حرکت می کنند.

(Stress bar) استرس بار:
به نوعی اتصالات بسیار مستحكم گفته می شود كه بین دو سر کمک فنرهای اتومبیل نصب شده و باعث می گردد در مانور های سریع فشار وارد بر اتاق کاهش یابد و مانع از تغییر شكل اتاق و افزایش فاصله فنرها و برهم خوردن كمبر چرخها می گردد.

(Slalom) اسلالوم:
نوعی مسابقه مارپیچ است كه به صورت تك نفره و در یك مسیر كه با مانعی همچون كله قندی طراحی شده انجام می شود و ملاك موفقیت در آن مانور خوب بین موانع و سرعت مناسب در عبور از آنهاست. به طوریكه مسیر در بهترین زمان و کمترین خطای ممكن طی شود.

(Slick) اسلیك:
نوعی لاستیک بدون عاج است که از جنس نرم به خصوصی است و روی آسفالت خشک چسبندگی خوبی دارد. این نوع لاستیک با گرم شدن چسبندگی فوق العاده ای پیدا می کند. همچنین به دلیل نداشتن عاج بر روی مسیر خیس و لغزنده اصلاً کارایی ندارد.

(Over Steer) اور استیر:
که به معنای زیاد پیچی می باشد به حالتی گفته می شود که در پیچ با آن که فرمان اتومبیل مقدار کمی پیچیده است اما قسمت عقب اتومبیل (بر اثر سر خوردن) شروع به انحراف به خارج از پیچ می کند و اتومبیل بیش از حد لازم به سمت پیچ می پیچد و به بیرون از پیچ منحرف می شود.

این حالت بیشتر در اتومبیلهای دیفرانسیل عقب روی می دهد و با رها نمودن گاز اصلاح می شود چنانچه اصلاح نشود منجر به اسپین می شود.

(Spin) اسپین:
چنانچه حالت اور استیر اصلاح نشود اتومبیل بسته به سرعتی كه دارد به دور خود چرخیده و از مسیر خارج می شود كه به این حالت اسپین زدن گفته می شود.

(در مورد لاستیك)
(Profile) پروفایل:
به دیواره لاستیک گفته می شود. یعنی حد فاصل دایره داخلی و محیط خارجی لاستیك. هرچه این دیواره كوتاه تر باشد اتومبیل از هندلینگ یا فرمان پذیری بهتری برخوردار خواهد بود و البته اطلاعات دقیقتری از برجستگی های راه به راننده منتقل خواهد شد. و همچنین ناهمواریها صدمات بیشتری را به سیستم تعلیق اتومبیل وارد خواهند كرد. این دیواره در روی لاستیك به صورت درصدی از پهنای لاستیك بیان شده است.

(در مورد سر سیلندر)
(Polish) (پولیش) (پالیش):
عبارت است از تراشكاری بسیار ظریف سر سیلندر كه موجب كاهش حجم اتاقك انفجار و در نتیجه بالا رفتن نسبت تراكم و بالتبع افزایش قدرت و گشتاور خواهد شد. ناگفته نماند كه این كار بسیار حساس می باشد. بدین معنی كه دامنه این تراش به ۱ میلیمتر نمی رسد. چرا كه موجب بالا رفتن بیش از حد دمای موتور و آسیب رسیدن به سر سیلندر و اجزای آن خواهد شد.

(Toe) تو:
به زاویه افقی چرخها با راستای طولی اتومبیل گفته می شود.چنانچه چرخها به سمت داخل متمایل باشند تو این (Toe in) و چنانچه این تمایل به سمت بیرون باشد تو آوت (Toe out)نامیده می شود.

 

(Tuning) تیونینگ:
به مجموعه اقداماتی گفته می شود كه جهت بهینه سازی قسمتهای مختلف اتومبیل صورت می گیرد كه :شامل موارد زیر می باشد.

(Body Tuning) بهینه سازی بدنه:
این مورد شامل تغییرات در گلگیرها، ركابها، درب صندوق، درپوش موتور، سپرها، سقف و یا افزدون كیت آیرودینامیك شامل اسپویلر، زیر ركاب، فلاپ و غیره به بدنه می باشد كه موجب پایداری بیشتر اتومبیل در برابر جریان شدید هوا و هندلینگ بهتر می شود. ضمن اینكه خودرو ظاهر جذابتری پیدا می كند.
۱) بهینه سازی سیستم تعلیق
۲) بهینه سازی سیستم فرمان
۳) بهینه سازی زیر بندی اتومبیل
۴ تقویت موتور و گیربكس

مجموعه اقداماتی روی پیشرانه اتومبیل كه از افزودن و یا تعویض بعضی قطعات گرفته تا تعویض كامل موتور و گیربكس را در بر می گیرد.

 

 

حجم موتور:
به مجموع حجم محفظه هایی از سیلندر گفته می شود كه پیستونها در آن در حركتند و سوخت موجود در آن را متراكم می كنند که برابراست باV=۴*(r*r*۳.۱۴)*h
r=شعاع پیستون
h=كورس پیستون
و واحد آن سی سی یا سانتیمتر مكعب می باشد. افزایش این حجم موجب افزایش قدرت موتور و همچنین افزایش مصرف سوخت خواهد بود.

به عنوان مثال حجم موتور اسمی پیكان ۱۶۰۰ سی سی و یا پژو ۴۰۵ با حجمهای ۱۶۰۰، ۱۸۰۰ و ۲۰۰۰ سی سی (ساخت داخل) می باشد كه نباید آن را با قدرت موتور اشتباه گرفت.

(Drag) دراگ:
مسابقه ای است كه در یك مسیر مستقیم به طول ۴۰۰ متر، ۱۰۰۰ متر و یا بیشتر برگزار می شود و هدف از آن فقط تست قدرت خودروها و مهارت راننده در شتابگیری صحیح می باشد.

(Drift) دریفت:
عبور از یک پیچ با حداکثر سرعت ممکن را گویند. به صورتی که دو و یا چهار چرخ اتومبیل به لغزش درآمده و اتومبیل به طور زاویه دار با جاده پیچ را طی می کند.این عمل در مورد اتومبیلهای دیفرانسیل جلو و عقب متفاوت بوده که در بخش آموزش به توضیح کامل در مورد آن پرداخته خواهد شد.

(Race) ریس:
مسابقه ای كه در مسیر بسته ای به نام پیست برگزار شده و اساس آن سرعت بیشتر و در نتیجه زمان كمتر است.

(خط مسابقه) (Race line) ریس لاین:
خطی فرضی است که رانندگان برای عبور از پیچ با سرعت بیشتر در زمان کمتر در نظر می گیرند و اهمیت آن به حدی است که گاهی ممكن است راننده ای آگاه به ریس لاین بتواند راننده ای با اتومبیل قویتر که ریس لاین را رعایت نمی کند پشت سر بگذارد.

(Center) سنتر:
لوله رابط هدرز و منبع اگزوز می باشد.

فلاپ:
به مجموعه ۴ تکه ای که گفته می شود که در قسمت پایین اتاق و سپرها نصب شده و موجب پایداری بیشتر اتومبیل در مقابل جریان شدید هوا می شود. که شامل دو عدد زیرسپری و دو عدد زیررکاب است.در بعضی مدلها زیر سپر با سپر یکی شده که آنرا سپرفلاپ نیز گویند.
نوعی از فلاپ نیز فقط جنبه تزئینی داشته که در قسمت پایین درهای خودرو نصب می گردد. بعضی مدلهای قدیمی مرسدس بنز دارای این نوع فلاپ می باشند.
گاهی نیز چهار قطعه بچه گلگیر به این مجموعه اضافه شده و با رنگی متمایز برروی اتومبیل نصب می گردد که نمای خاصی به اتومبیل می دهد.

(Camber) كمبر:
عبارت از زوایه دار بودن راستای عمودی چرخها با راستای قائم می باشد. که چنانچه این زاویه به سمت بیرون اتومبیل باشد به آن کمبر مثبت و چنانچه به سمت داخل باشد کمبر منفی گفته می شود. کمبر مثبت را می بایست به سرعت اصلاح نمود چون همانطور که در تصویر می بینید خیلی راحت موجب واژگون شدن اتومبیل می شود.

(Cam Shaft) كم شافت:
اصطلاح خارجی میل سوپاپ می باشد. نصب كم شافت ریس بخشی از پروسه تقویت موتور بوده كه به لحاظ استحكام بیشتر و همچنین بادامکهای بزرگتر موجب بهبود ورودی و خروجی موتور و در نتیجه کارایی بیشتر موتور می شود.

كورس پیستون:
عبارت از فاصله نقطه مرگ بالا و نقطه مرگ پایین پیستون می باشد. که با چرخش شاتون حول میل لنگ پیستون این فاصله را به صورت رفت و برگشتی طی می کند.

(Torque) گشتاور یا نیروی تورک:
نیروی وارد بر میل لنگ است که ایجاد شتاب می كند و هرچه این نیرو بیشتر باشد اتومبیل شتاب بهتری خواهد داشت.

(Lap) لپ:
به مسیری که از استارت شروع شده و به آن پایان می یابد یک دور یا لپ گفته می شود.

(Warm up) وارم آپ :
پس از ورود اتومبیلهای مسابقه به پیست و قرارگرفتن در مکانی که طبق مرحله تایمگیری مشخص شده برای گرم نمودن موتور و همچنین لاستیکها، ترمزها و به طور کلی اماده نمودن اتومبیل جهت مسابقه كلیه شركت کنندگان یک دور در پشت سر اتومبیل مارشال یا راهنما پیست را طی می کنند که این دور را اصطلاحا دور مارشال و یا وارم آپ می نامند.

(Weber) وبر:
نوعی كاربراتور دو دهانه ایتالیایی می باشد كه تاثیر زیادی در قدرت اتومبیل و صد البته مصرف سوخت دارد. اما از سوخت حداكثر استفاده را می كند.
استفاده از این نوع كاربراتور برای تقویت و آماده سازی اتومبیلها برای مسابقات بسیار رایج است.

(headers) هدرز:
مانیفولد بهینه دود می باشد كه گازهای خروجی از سیلندرها را به ترتیب و به سهولت خارج می كند و باعث كاهش مصرف سوخت، افزایش قدرت و افزایش طول عمر موتور می گردد.

منبع:aftabir.com

ویدیو مرتبط :
مسابقات اتومبیل رانی با اتومبیل های کاملا الکترونیکی

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

کارتینگ یکی از رشته های مهیج اتومبیل رانی

کارتینگ یکی از رشته های مهیج اتومبیل رانی

کارتینگ ؛ سرعت و هیجان ، بدون خطر
حتما تا حالا لذت سرعت را تجربه کرده اید؛ این که پایتان را روی گاز بگذارید و با سرعت در مسیری پرپیچ و خم برانید، لحظات هیجان انگیزی را رقم می زند. کارتینگ یکی از آن ورزش ها و تفریح های مهیجی است که می توانید در ایام تعطیل برای یک بار هم که شده آن را امتحان کنید.
کارتینگ یکی از رشته های مهیج اتومبیل رانی است و رانندگان بزرگی مثل شوماخر از کارتینگ، اتومبیلرانی را شروع کرده اند.

اصولا کارتینگ رشته «مادر» اتومبیلرانی است و شما با ماشین هایی لذت رانندگی را تجربه می کنید که ۱۲۵ سی سی است. اگر بخواهید به صورت حرفه ای کارتینگ سواری کنید، می توانید سرعتی حدود ۱۸۰ کیلومتر در ساعت را تجربه کنید، اما برای افرادی که رنتال سواری می کنند، سرعت ماشین های کارتینگ ۷۰ کیلومتر در ساعت است.
رنتال در اصطلاح به ماشین های کارتینگ اجاره ای می گویند. برای عموم مردمی که می خواهند رانندگی را با سرعت بالا تجربه کنند، رنتال سواری بهترین فرصت است.

اولین کارت در آگوست سال ۱۹۵۶ (مرداد ۱۳۳۵) در کالیفرنیای آمریکا به وسیله آرت انگلز ساخته شده است. این کارت یک ماشین کوچک و شاسی آن از لوله ساخته شده بود و یک موتور ماشین چمن زنی به آن متصل بود.

یک سال بعد، زمانی که تولید این ماشین کوچک به ۵۰۰ عدد در ماه رسید، اولین مسابقه رسمی کارتینگ هم در آمریکا برگزار شد. پس از آن با منتشر شدن نسخه هایی از مجلات آمریکایی در سراسر دنیا، شور و اشتیاق زیادی بین علاقه مندان سایر کشورها ایجاد شد.

سرانجام در سال ۱۹۵۹ اولین مسابقه کارتینگ در شهر ناسائوی کشور باهاما در آمریکای مرکزی برگزار شد و جیک یامان از آمریکا اولین قهرمان جهان در کارتینگ لقب گرفت؛ البته شروع رسمی رقابت های کارتینگ قهرمانی جهان از سال ۱۹۶۴ بود که سالا گایدوی ایتالیایی در شهر رم عنوان قهرمانی را به دست آورد.

● کارتینگ در ایران
۴۵ سال پس از این رویداد جهانی، ماشین های کار یا همان کارتینگ برای اولین بار توسط دو ایرانی وارد کشورمان شد. یکی از آنها فریبرز زینعلی بود، کسی که هم اکنون مسئول برگزاری رقابت های کارتینگ در کشورمان است. زینعلی از آن روزهای نخست این گونه می گوید: «چیزی شبیه به ماشین های کارتینگ را تا قبل از آن مردم در شهربازی ها دیده بودند و سخت ترین کار برای ما این بود که بخواهیم به همه بگوییم این وسیله علاوه بر جنبه تفریحی، می تواند جنبه ورزشی هم داشته باشد.

ما بالاخره از سال ۱۳۸۰ با ده ماشین کار و ده داوطلب کارمان را آغاز کردیم. ابتدا آموزش ها به صورت تجربی بود، اما بعد از مدتی با راه اندازی کلاس های کارتینگ، آموزش این رشته ورزشی هم آکادمیک شد. چهار سال طول کشید تا وسایل و امکاناتمان را به سطح اول دنیا نزدیک کردیم. از سال ۱۳۸۴ نیز با کمک فدراسیون اتومبیلرانی، اقدام به راه اندازی مسابقات قهرمانی کشور کردیم.
رقابت های کارتینگ قهرمانی کشور همه ساله در ده مرحله برگزار می شود و نفراتی که بیشترین امتیازها را کسب می کنند، به رقابت های جهانی اعزام می شوند.

زینعلی در ادامه به سابقه حضور ایران در رقابت های جهانی اشاره می کند: «ایران اولین بار در مسابقات جهانی سال ۲۰۰۶ ژاپن شرکت کرد؛ پس از آن دو بار دیگر هم در رقابت های جهانی شرکت کردیم، اما بزرگ ترین افتخار را در سال ۲۰۱۰ و در ایتالیا به دست آوردیم؛ جایی که سعید علوی در کلاس راک برای نخستین بار راهی فینال رقابت های جهانی شد و مکان سی و یکم را از آن خود کرد.»
سن شروع کارتینگ در همه جای دنیا از شش یا هفت سالگی است و ماشین های کارتینگ هم در سایزهای مختلف برای رده های سنی شش سال به بالا وجود دارد؛ البته در ایران کلاس های آموزشی کارتینگ غالبا برای رده های سنی نوجوانان و جوانان برگزار می شود.
سن و وزن دو اصل تعیین کننده در کارتینگ است. هرچه جوان تر باشید از جسارت و تمرکز بالاتری برخوردار خواهید بود. وزن ایده آل یک راننده کارتینگ بین ۸۰ تا ۸۵ کیلوگرم است، با این توضیح که سنگین تر بودن شما از شتاب ماشین خواهد کاست و سبک تر بودن شما مانعی است برای حضورتان در رقابت ها!
حداقل وزن خودرو و راننده ای که لباس و کلاه مخصوص کارتینگ را به تن می کند، باید ۱۶۵ کیلوگرم باشد. در این میان خودرو چیزی حدود ۸۳ کیلوگرم وزن دارد. در نتیجه راننده باید ۸۰ کیلوگرم وزن داشته باشد که با لباس ها به حداقل وزن مجاز برسد.
حداقل پولی هم که باید برای سپری کردن کلاس های آموزشی کارتینگ هزینه کنید ۷۵۰ هزار تومان است. به عنوان مثال در تهران این کلاس ها در سه دوره آماتور، نیمه حرفه ای و حرفه ای برگزار می شود و هزینه ثبت نام در آنها به ترتیب ۱۵۰، ۲۰۰ و ۴۰۰ هزار تومان است. هر دوره شامل پنج جلسه است (هفته ای یک جلسه) که جلسه نخست به بحث های تئوری و فنی اختصاص دارد و پس از آشنایی با ماشین، چهار جلسه عملی هم برای علاقه مندان در نظر گرفته می شود.
البته اگر حرفه ای شدید و خواستید روزی با خودروی خودتان وارد پیست کارتینگ شوید، این را هم باید بدانید که برای خرید خودرو های رنتال یا تمرینی باید ۱۲ میلیون تومان و برای خرید خودرو های مسابقه ای ۱۴ میلیون تومان پول کنار بگذارید.
تنها پیست بین المللی کارتینگ در ایران پیست پرند است؛ البته ما پیست های تفریحی بسیاری در ایران داریم که از آن جمله باید به پیست رامسر، نوشهر، انزلی، رشت، حیران اردبیل، اصفهان، اهواز، یزد، مشهد، زاهدان، مشهد و شیراز اشاره کرد.
● مشکل بزرگ؛ نبود اسپانسر
در کارتینگ هم مثل بسیاری از دیگر رشته های ورزشی، نبود اسپانسر، از کارخانجات خودرو ساز و روغن ساز گرفته تا دیگر بخش های خصوصی، مشکلات موجود را برای مسئولان آن دوچندان کرده است.

کارتینگ ورزشی پرهزینه است. به عنوان مثال با توجه به این که معمولا از فضای پارکینگ ها برای ساخت پیست های کارتینگ در ایران استفاده می شود، لاستیک های یک خودروی کار هر چند روز یک بار مستهلک می شود و صاحب آن را مجاب می کند که هر بار رقمی حدود ۱۵۰ هزار تومان برای خرید لاستیک جدید هزینه کند. این در حالی است که در پیست های بین المللی از آسفالت نرم یا فرودگاهی استفاده می شود. این را بگذارید در کنار دیگر هزینه های تعمیر و نگهداری از یک خودروی کار. در این شرایط نبود اسپانسر و حامی مالی می تواند مانعی بزرگ در راه پیشرفت سریع تر این رشته در ایران باشد.

منبع:با تلخیص از jamejamonline.ir