ورزشی
2 دقیقه پیش | پیرترین و جوان ترین بازیکن یورو 2016سایت یوفا در گزارشی به معرفی پیرترین، جوان ترین، کوتاه ترین و بلندترین بازیکنهای یورو ۲۰۱۶ پرداخته است. خبرگزاری ایسنا: سایت یوفا در گزارشی به معرفی پیرترین، جوان ... |
2 دقیقه پیش | عکس: ارزش تیم های حاضر در یورو 2016در جمع 24 تیم حاضر در یورو 2016، آلمان گران ترین و مجارستان ارزان ترین تیم ها هستند. وب سایت مشرق: در جمع 24 تیم حاضر در یورو 2016، آلمان گران ترین و مجارستان ارزان ترین تیم ... |
آموزش شنای قورباغه (+ تصاویر)
شنای قورباغه ، كندترین نوع شنا بین چهار نوع شنای اصلی است
آموزش شنای قورباغه (+ تصاویر)
شنای قورباغه یكی ازچهارنوع شنای اصلی است كه مسابقات آن رسما برگزار می شود و در عین حال این شنا علاقه مندان بسیاری دارد، زیرا احتیاج كمتری به صرف انرژی نسبت به شنای كرال سینه دارد. یادگیریش آسان است. این شنا برای مسافت های طولانی مناسب است، علاوه بر این ، شنای قورباغه هم جهت شنا كردن در دریا و هم در موقع نجات غریق مفید است. كندترین نوع شنا بین چهار نوع شنای اصلی است.
در این قسمت سعی می شود تكنیك صحیح و فنی شنای قورباغه عنوان شود. همان تكنیكی كه امروز قهرمانان برجسته و خوب جهان به اجراء در می آورند. این شنا در واقع به این شكل انجام می شود كه بدن درحالتی افقی برروی آب قرار گرفته دستها هر دو آب را از جلو گرفته و توسط كف و ساعد به طرف عقب و زیر شكم می كشند و از همان زیر آب ، به جلو آمده كشیده می شوند. و مجددا عمل كشش آب توسط دستها انجام می گردد. پاها نیز توسط فشار و ضربه ای كه به آب وارد می آورند آب را به عقب می رانند. بدین روش كه هر ضربه توسط كف پا زده می شود و برای اینكار مفصل ضربه و فشار لازم به آب وارد می شود. این نوع شنا را بعضی از مربیان " قورباغه تجارتی" نام گذاشته اند.
• حركت پا در شنای قورباغه
حرکت پا در شنای قورباغه
توصیف حركت پا
بدن به حالت شناور روی آب قرار می گیرد. ساق پا ابتدا به جهت باسن خم می شود. در ناحیه تهیگاهی خمیدگی ملایمی نیز ایجاد می شود.
زانوها به اندازه 15 سانتی متر در هنگام خم شدن زانو ها از یكدیگر فاصله می گیرند، اندك زمانی قبل از آنكه پاشنه ی پاها به باسن برسند ، پنجه پاها به طرف نازك نی و زانو كشیده می شوند و پاشنه ی پاها به داخل نزدیك می شوند. اكنون ساق پا همزمان از طرفین حركت كرده و دایره ای را در جهت عقب ترسیم می كند و كف پاها نیز با فشار خود آب را به عقب می رانند.
حرکت پا در شنای قورباغه
به محض اینكه مرحله فشار تمام شد ، پاها به طور كشیده و مستقیم در مجاورت یكدیگر در داخل آب قرارمی گیرد.
ضربه های پای شنای قورباغه باید توسط تخته شنا به منظور به دست آوردن تكنیك و مكانیك صحیح حركت آن انجام شود. به وسیله ی تخته شنا، شناگر و مربی بهتر متوجه می شوند كه ضربه های وارده و یا حركت های انجام شده توسط پاها به چه میزان تاثیر داشته و چقدر باعث جلو رفتن شناگر می شود و در عین حال حالت و شرایط پاها كاملا مشخص می شود. اما باید توجه داشت كه در هنگام استفاده از تخته شنا و پا زدن با آن ، دست ها كشیده شود و تخته را به جلو متمایل سازد و درعین حال شانه ها را كاملا به پائین وداخل آب فرو ببرد.
حرکت پا در شنای قورباغه
باید توجه داشته باشید كه پاشنه های پا از سطح آب خارج نگردد واگر چنین موردی را در موقع آوردن پا به جلو مشاهده كردید، باید زانوها را كمی بیشتر به زیر لگن خاصره و باسن برده و به شكم نزدیك سازید. این عمل باعث می شود كه پاشنه پاها به پائین برود، یعنی جائی كه باید باشد. و وقتی پاشنه های پا در زیر سطح آب باشد نشان می دهد كه نیروی وارده توسط كف پا كاملا اثر می نماید. در شنای قورباغه حركت های پا بسیار مهم است. زیرا 50 در صد پیشروی بدن در آب مرهون ضربه های پا به خصوص از ناحیه كف پا می باشد.
حرکت پا در شنای قورباغه
درعین حال باید در نظر داشت كه در بین شناگران قورباغه رو، بعضی ها حركت دستشان قوی است و باعث پیش روی بیشترشان می شود و بعضی دیگر حركت پاهایشان. ضربه پاها باید حتی المقدور با كف پا باشد و بدین علت است كه لازم است. مچ پاها به طور كامل دارای انعطاف پذیری باشند. برای اینكه مشخص شود كه مفصل مچ پای شناگر به اندازه كافی دارای جنبش پذیری است یا نه ، آزمایش ساده ای وجود دارد.
بدین طریق كه شناگر مستقیم می ایستد ، در حالیكه پاهایش نزدیك به هم است و دست هایش را پشت سرنگه داشته سعی می كند در همان حالت بنشیند ( عكس زیر ) و باسن او به پاهایش بچسبد . اگر نتواند چنین كند و پاشنه ها از زمین جدا شود یا به عقب بیفتد، نشانه ی این است كه مفصل مچ به انداره كافی جنبش پذیر نیست. البته در بعضی ها به علت سفت بودن تا ندون آشیل و یا كشیده نبودن عضلات ساق قادر نیستند این آزمایش را به خوبی انجام دهند. جهت جنبش پذیری مفاصل ، شناگر باید در خشكی خوب تمرین كند.
• تمرینات آموزشی شنای قورباغه
1- كارآموز شناگر همانند شكل زیر روی لبه استخربه قراری كه هر دو دست به عقب تكیه داده شده می نشیند. در این حالت ساق هر دو پا آویزان در داخل آب قرار می گیرند. زانو ها به اندازه عرض شانه ها از یكدیگر فاصله دارند و درحالی كه پنجه هردو پا به طرف ساق پاها و خارج متمایل می باشند ، كارآموز شنا گر با هردو پای خود دایره ای را درآب ترسیم می نماید. در هنگام اجرای این حركت، آب توسط كف پای كارآموز فشرده می شود. در انتهای حركت ، پنجه ی پاها ، مجددا كشیده شده و هر دو پا مستقیم در مجاورت یكدیگر قرارمی گیرند تا حركت بعدی را شروع نمایند.
تمرینات آموزشی شنای قورباغه
2- همانند شكل زیر با گرفتن موج گیر روی سطح صورت را بین دو دست بر روی سطح آب قرار می دهیم . در این حالت مبادرت به انجام پای قورباغه می نماییم. زانوها نباید به هنگام زدن ضربه ازیكدیگر فاصله داشته باشند. كارآموز باید حالت جمع ، باز بسته را فراموش نكند. حتما مربی بایستی این حركت را قبل از اینكه كارآموز انجام دهد، خود به او نشان دهد.
تمرینات آموزشی شنای قورباغه
3- تمرین تركیبی : برای اینكه حركت پا بهتر و موثرتر آموزش داده شود، كار آموز روی آب به شكم دراز می كشد. برای تعادل بهتر با یك دست موج گیر و با دست دیگر كمی پایین تر ازموج گیر را كار آموز می گیرد. نفر دوم با گرفتن كف پای نفری كه دراز كشیده، عمل مقاومت آب را درمقابل فشار كف و ساق پا به عقب انجام می دهد.
تمرینات آموزشی شنای قورباغه
4- همانند شكل زیر با گرفتن تخته شنا توسط دو دست، مسافت های كوتاه بدون تنفس همراه با پای قورباغه طی شود.
تمرینات آموزشی شنای قورباغه
5- انجام تمرین شماره 4 بدون استفاده از تخته شنا. دست ها كاملا كشیده و صورت در بین دست ها قرار می گیرد.
6- كارآموز شناگر در حالی كه بر روی شكم در سطح آب دراز كشیده است مبادرت به انجام پای قورباغه می نماید. ضمنا در همین حالت نفر دوم دست های نفر اول را گرفته و آهسته به عقب گام بر می دارد.
تمرینات آموزشی شنای قورباغه
اشتباهات رایج و روش صحیح آن
اشتباه : زانوها بیش از حد معمول از یكدیگر جدا و باز شوند.
اصلاح : زانوها نباید بیش از عرض شانه از یكدیگر جدا شوند.
اشتباه : كشیدگی پنجه پاها در هنگام وارد كردن فشار توسط كف پا به آب .
اصلاح: كف پا به طرف خارج چرخانیده شود و پنجه پاها به طرف انگشت كوچك پا رانده شود.
اشتباه : كشیدن زانو به زیر شكم
اصلاح : كف پاها درابتدای مرحله فشار باید به سطح آب متمایل باشد.
• حركت یا كشش دستها درشنای قورباغه
توصیف حركت دست
دست ها با فاصله ای درحدود 20-15 سانتی متر در زیر آب با آرنج های كشیده ، آب را به طرفین و انتهای بدن می كشند. ضمنا كف دست ها به طور مورب به طرف خارج از بدن قرار خواهند داشت.
حرکت دستها در شنای قورباغه
حرکت دستها در شنای قورباغه
هنگامی كه دست ها از طرفین درحدود 40-30 سانتی متر از یكدیگر جدا شدند، مفصل آرنج شروع به خم شدن مینماید. با خم شدن مفصل آرنج ها بازوها و دست ها می توانند حول محور طولی خود به حركت درآیند.
حرکت دستها در شنای قورباغه
حرکت دستها در شنای قورباغه
توجه داشته باشید كه جهت آرنج ها به طرف بالا بوده و در تمام مرحله ی حركت بالاتر از سایر قسمت های زیر مفصل آرنج خواهد بود. هنگام كشش ، آرنج ها نباید به هیچ وجه از ارتفاع شانه بالاتر باشند، ولی باید نسبت به ساعد و كف دست ها در سطح بالاتری قرار داشته باشند تا به این طریق شناگر بتواند عمل كشش وفشار را بهتر انجام دهد.
درطول دامنه كشش هنگامی كه مچ و كف دست ها كمی مانده در امتداد و زیر شانه قرار بگیرند ، مرحله ای است كه به اندازه كافی از یكدیگر فاصله گرفته و در این زمان فشار آغاز می گردد. مرحله فشار هنگامی شروع می شود كه كف دست ها به طرف داخل حركت می كنند و آرنج ها نیز به طرف بالاتنه آورده می شود.
پس از اتمام مرحله فشار مچ و دست ها از زیر خط میان بدن باید به جلو هدایت شوند. كف دست ها نیز باید نزدیك به یكدیگر قرار داشته باشند.
حرکت دستها در شنای قورباغه
پس از اینكه دست ها كاملاً به جلو هدایت شدند، برای مدتی بسیار كوتاه درهمان حالت، بی حركت خواهند ماند. این بی حركتی برای سرخوردن و كشش بدن به جلو صورت می گیرد و بعد از آن كشش و حركت مجدد دست ها آغاز می شود.
• هماهنگی حرکات دست و پا در شنای قورباغه
اکنون به شرح هماهنگی حرکت دست و پای قورباغه بدون عمل تنفس میپردازیم . پس از سرخوردن در آب حرکت دستها شروع میشود. دستها قبل از شروع حرکت به طور کامل کشیده هستند. سر بین دو دست قرار خواهد داشت. در مرحلهای که کشش دستها به اتمام رسیده و مرحله فشار شروع میشود، حرکت پا آغاز میشود. در زمانی که هدایت دستها به طرف جلو رو به اتمام است، فشار پا به آب آغاز میگردد. لحظهای قبل از شروع مجدد حرکت دستها و پاها مرحلهای است که بدن به طرف جلو پیش روی میکند و در این زمان کوتاه است که هم حرکت دست و هم حرکت پا متوقف خواهند بود. توجه داشته باشید که آموزش این بی حرکتیِ کوتاه از نکات اساسی در آموزش شنای قورباغه میباشد.
هماهنگی دست و پاها در شنای قورباغه
• تمریناتی برای بهبود هماهنگی حرکات دست و پا در شنای قورباغه
با فشار پا به دیوار استخر در آب سر میخوریم. در حال سر خوردن بدن و دستها باید کاملاً کشیده باشند. قبل از اتمام سرخوردن یک دست قورباغه زده میشود و متعاقب آن دو حرکت پای قورباغه و پس از اتمام دو حرکت پا مجدداً حرکت دست انجام میگیرد. لازم به اشارهاست که در هنگام اجرای این تمرین صورت در داخل آب قرار خواهد داشت.
اجرای تمرین قبلی با این تفاوت که به جای دو پای قورباغه یک پای قورباغه زده میشود. بدین معنی که پس از یک دست قورباغه تنها یک پای قورباغه زده میشود.
هماهنگی دست و پاها در شنای قورباغه
• حرکت دستها به همراه تنفس
با شروع مرحله کشش ، سر به تدریج از آب بالا میآید، به طوری که در آغاز مرحله فشار، سر آنقدر از آب خارج شده که دهان برای عمل دم آزاد است و انگشتها به طرف پایین قرار دارد.
بد نیست اشاره شود که بالاتنه در مرحله فشار نباید به طرف بالا یا پایین حرکت نماید، زیرا با این عمل از حرکت مستقیم بدن به جلو جلوگیری شده و ضمناً به نیروی مقاومت آب و مصرف انرژی افزوده میشود. البته به محض اینکه دهان آزاد شد عمل دم از طریق آن صورت میگیرد. عمل بازدم در هنگام هدایت دستها به جلو و روبروی صورت و نیز در هنگام کشش توسط بینی انجام میگیرد.
بد نیست اشاره شود که صورت در هنگام هدایت دستها به جلو در داخل آب قرار دارد و بدن به طورکامل کشیدهاست.
حرکت دست و پاها به همراه تنفس در شنای قورباغه
• اشتباهات رایج و روش صحیح آن
اشتباه: سر، دیر از آب بیرون آید و عمل دم به تأخیر افتد.
صحیح: با شروع کشش دستها، سر به تدریج از آب بیرون میآید به طوری که دهان با شروع مرحله فشار آزاد شده تا عمل دم به آسانی انجام گیرد.
اشتباه: در هنگام دم بدن از آب تا سینه خارج شود.
صحیح: درمرحله دم سر فقط تا حد گردن از آب بیرون میآید و کف دستها آب، را تنها به طرف انتهای بدن به حرکت درمی آورند.
منبع : shenaonline.ir
ویدیو مرتبط :
آموزش شنای قورباغه
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
آموزش شنای کرال پشت (+تصاویر متحرک)
آموزش شنای کرال پشت (+تصاویر متحرک)
کرال پشت نوعی شنا است که در آن بدن به شکل افقی به پشت به موازات سطح آب قرار میگیرد و سر تا گوشها داخل آب است و پاها به حالت ضربدر به آب ضربه میزنند.
کرال پشت را به سادگی میتوان یاد گرفت. چون صورت همیشه خارج از آب قرار دارد و دم و بازدم به آسانی انجام پذیراست.
تاریخچه شنای کرال پشت
ابتداییترین نوع شنای کرال پشت درسال ۱۷۹۴ توسط شخصی به نام برناردی چنین تعریف شد: بدن به شکل افقی به پشت به موازات سطح آب قرار میگیرد و سر تا گوشها داخل آب است و پاها به حالت ضربدر به آب ضربه میزنند.
-- فنون و مهارتها
مراحل استارت
در زمان استارت کرال پشت شناگر، پشت به مسیر شنا در داخل آب میایستد. در این هنگام قسمتی از بالا تنهٔ او از آب خارج خواهد بود سپس شناگر با دو دست میلهای را که در زیر سکوی استارت به این منظور بسته شدهاست میگیرد (برای تمرین استارت کرال پشت میتوان از موج گیر استفاده کرد) در این هنگام شناگر هر دو پای خود را به طرف بالاتنه کشیده و کف هر دو پا را در حدود ۳۰ سانتی متر زیر سطح آب به دیوار استخر تکیه میدهد.
در این حالت حتی میتواند پاها تقریباً در کنار یکدیگر طوری قرار گرفته شود که هر یک از آنها از دیگری بالاتر است و شناگر بایستی مراقب باشد که در موقع استارت پاها لیز نخورد، زیرا بیشترین نیروی پرتاب بدن به فاصلهٔ دورتر توسط فشار وارده توسط پاها به دیوارهٔ استخر صورت میگیرد.
به محض شنیدن فرمان استارت شناگر سر را به طرف بالا و عقب پرتاب مینماید. توجه داشته باشید که بدن در هنگام استارت دارای قوس کمی خواهد بود. در ضمن سر در مرحله اوج بدن در خارج از آب به عقب کشیده شده ودر زمانی که به داخل آب هدایت میشود به طرف سینه کشیده میشود تا از به عمق کشیدن بیشتر از حد بدن در آب جلوگیری نماید. در این حالت دستها فشاری مخالف به دستگیره آورده و به پایین و داخل نیرو وارد میسازند در این حالت عمل دم انجام میگیرد. این کار بایستی با انقباض عضلات شکم انجام شود. در مرحله بعد پاهای شناگر از دیواره جدا شده و در حالی که آخرین فشار وارده توسط بازشدن مفصل مچ پا به دیواره میآید دستها به طرف سر در حرکت است.
درهمان حال که دستها به طرف بالای سر میرود بدن شناگر در حال سقوط در آب میباشد شناگر در این حالت در فکر سرخوردن پس از غوطه ور شدن در آب است. چنانچه شناگر پس از استارت بیش از اندازهٔ مطلوب در آب فرو رود ابتدا با زدن چند پای کرال پشت سعی میکند بدن را به سطح آب بکشد تا شرایط مناسب بدن نسبت به آب ایجاد شود و سپس شروع به زدن دست و پای کرال پشت مینماید.
نکتهها
- شناگر شل و آزاد قرار میگیرد و روی طرح مسابقه متمرکز میشود.
- اینکه دستها (از مچ به پایین) چگونه دستگیرههای سکوی استارت را بگیرند، از یک شناگر تا شناگر دیگر فرق میکند. اکثر شناگران دستگیرهها را به اندازه پهنای شانهها میگیرند.
-همچنین طرز قرار گرفتن پاها بر روی دیوار از یک شناگر تا شناگر دیگر فرق میکند. با وجود این، اکثر شناگران یک پا را چند سانتیمتری بالاتر از پای دیگر قرار میدهند.
- در آستانه اعلام استارت (صدای طپانچه یا بوق)، شناگر چند سانتیمتری خود رابالاتر میآورد.
- با شلیک طپانچه، با یک حرکت قوی دستها را رها میکند.
- دستها (کل دست) از طرفین به روی آب پرتاب میشوند.
- شناگر با پاها (کل پا) و با قدرت زیاد به دیوار فشار وارد میکند، به طرف بالا و بر روی آب بهحرکت در میآید و سر را نیز در بین دستها به عقب پرتاب میکند.
- دستها (کل دست) همچنانکه از طرفین و به موازات سطح آب به حرکت درآمدهاند، در ناحیه آرنج اندکی خمیده میشوند.
- شناگر در هوا بدن را به طور کامل میکشد، سر متمایل به عقب است بهطوری که چشمها انتهای دیگر استخر را میتوانند ببینند.
- در نقطه اوج مسیر پرواز، بدن قوس مطلوبی برمیدارد. در حالی که سر بین دستها (کل دست) قرار دارند، دستها (از مچ به پایین) و پیشانی وارد آب میشوند.
- به محض ورود بدن به آب، پاها (از مچ به پایین) شروع به ضربه زدن میکنند. همزمان، دستها (کل دست) و سر شناگر را هدایت میکنند تا در یک وضعیت کشیده درزیر آب سر بخورد.
- اگر شناگر قبل از انتقال از حالت استارت به شنای کامل چند ضربه پای دلفینی بزند، او قوس بیشتری در هوا برمیدارد. این امر شیرجهزدن عمیقتری را میسر میسازد ودستها کاملاً نزدیک به یکدیگر و به صورت کشیده در میآیند.
- قبل ازکُند شدن سرعت حرکت، شناگر حرکت پا را تقریباً با هشت ضربه شروع میکند.
- جهت حرکت انگشتان پا به طرف بالاست.
- نخستین مرحله پیشران زمانی انجام میشود که شناگر نزدیک به سطح آب میرسد و تا رسیدن به برگشت طبیعی ادامه مییابد.
وضعیت بدن در شنای کرال پشت
وضعیت بدن شناگر در این شنا همانند قرار گرفتن یک قایق سرعتی روی سطح آب است.
وضعیت سر
سر شناگر باید همانند زمانی که روی بالش قرار گرفته، ثابت (بدون حرکت) و متمایل به بالانگه داشته شود. -مسیر دید شناگر در هنگام شنا باید همانند زمانی باشد که او در رختخواب دراز کشیده و میخواهد به اطراف نگاه کند. صورتشناگر باید عاری ازآب باشد و این بدان معنیاست که آبی روی صورت شناگر نباشد. لالههای گوش شناگر باید سطح آب را لمس نمایند.
حرکت پا در شنای کرال پشت
حرکت پا در شنای کرال پشت، شبیه حرکت پا در شنای کرال سینه است. لازمه اجرای صحیح شنای کرال پشت همانا حرکت قوی، پیوسته و مداوم پا است. پاها در ابتدا و هنگام حرکت به سمت پایین، صاف و محکم نگه داشته شده و سپس با خمیدگی مختصر زانوها که اجازه میدهد تا پا در مسیر قوسی شکل بزرگتری به حرکت درآید، به پایان میرسند. هنگام انجام پای کرال پشت، بدن باید به حالت کشیده در آب قرار گیرد تاحرکت پای کرال پشت موثر انجام گیرد. و در ضمن باسن نباید بیش از اندازه در آب فرو رود، بلکه باید در سطح آب قرار گیرد، حرکت پا در کرال پشت بیشتر همان نگهداری افقی بدن بر روی آب را به عهده دارد.
حرکات پا در کرال پشت نیز از سه مفصل مچ پا، زانو، و ران زده میشود و از نقطه نظرحرکتی و مکانیکی مشابه حرکت پا در کرال سینه میباشد.
تمرین پای کرال پشت خارج از آب
مانند انواع دیگر شنا بهتر است قبل از شروع کرال پشت، ابتدا به تمرین بدنی خارج از آب بپردازید و آمادگی لازم را برای اجرای کرال پشت در خود به وجود آورید. برای این کار کنار استخر به پشت دراز بکشید، به طوری که باسن شما در لبهٔ آن قرار گیرد. ساعدها را روی میز قرار داده وسرتان را کمی بالا بگیرید. ساقها و رانها را کشیده نگه داشته، و زانوها را کمی خم کنید وبه طور مرتب ساقها را در خلاف جهت هم، به بالا و پایین حرکت دهید. به طوری که حداکثر فاصلهای که پاهای شما با هم ایجاد میکنند، بین ۳۰ تا۴۰ سانتی متر باشد، و این حرکت را تا آنجا که خسته نشدهاید انجام دهید.
از نکات مهمی که در هنگام پا زدن باید بدان توجه داشت، این است که حرکت پا باید طوری به آب ضربه بزند که در موقع بالا آمدن، سطح آب را لمس نماید، ولی از آب خارج نگردد. یعنی حالتی مانند جوشش آب بوجود بیاورد. اگر پاها در خارج ازآب دیده شود نشانگر این است که پاها بیش از حد بالا آمده است. سر هم نبایستی زیاد پایین باشد. اگر آب و حبابهای ناشی از پا زدن جوششی نداشته باشد، بیانگر این است که پاها در سطح پائینی از حد لازم در حال حرکت است. فاصله بین دو پنجه پا زدن حداکثر نباید از ۴۵ سانتی متر تجاوز نماید، نکته مهم اینکه سر زانوها نباید از آب خارج گردد.
اشتباههای رایج و روش صحیح آن
اشتباه: فرورفتن بیش از اندازهٔ باسن در داخل آب.
صحیح: بازکردن مفصل لگن خاصره، ولی توجه داشته باشید که شکم باید در سطح آب قرار گیرد و مضافاً اینکه سر تا حدود گوش در آب فرو رود.
اشتباه: حرکت پیستونی پا و فشار آوردن به آب توسط کف پا.
صحیح: مفصل لگن خاصره را باز کنید وحرکت را از این مفصل شروع نمایید و هر دو پا کمی به طرف محور طولی بدن متمایل شود (چرخش به داخل کف پا).
اشتباه: بعضی کارآموزها نیز بیش از حد مفصل زانو را در موقع پا زدن خم مینمایند که این کار پیشروی آنها را با اشکال روبرو میسازد.
صحیح: در حرکت پای کرال پشت مانند کرال سینه، پا کاملاً کشیده و پنجه به سمت داخل متمایل میگردد (به خصوص در موقعی که پا از پائین به طرف سطح آب ضربه وارد میکند).
مفصل زانو باید شکسته شود و در پایینترین نقطهای که پا از سطح آب قرار دارد این زاویه، شکستگی زانو به ۹۵ درجه برسد.
حرکت دست در شنای کرال پشت
در شنای کرال پشت، دستها به طور متناوت در داخل و خارج آب حرکت مینمایند. هنگامی که یک دست از آب خارج میشود پنجهٔ دست دیگر به داخل آب فرو میرود. حرکت دست به طور کلی حرکت درکرال پشت به دو مرحله تقسیم میشود که عبارتند از حرکت در داخل آب وحرکت در خارج از آب.
مرحلهای که دست در زیر آب حرکت مینماید خود به دو مرحلهٔ کوچکتر تقسیم میشود این دو مرحله عبارتنداز: مرحلهٔ کشش و مرحلهٔ فشار.
مرحلهای که دست درخارج از آب حرکت مینماید، هنگامی شروع میشود که دست مستقیم از آب خارج شده و از بالای بدن مسیری را طی کرده تا به بالای سربه نقطهٔ فرود در آب میرسد. ورود دست در آب به قراری است که کف دست متمایل به طرف خارج بوده و انگشت کوچک ابتدا با آب تماس حاصل مینماید. سپس حدود ۲۰-۱۵ سانتی متر دست به داخل آب فرو رفته و بعد از آن کشش شروع میشود. درهنگام کشش آرنج به تدریج خم شده ودر مرحلهای که در راستای شانه قرار میگیرد دارای بیشترین زاویه میشود. پس ازاین که زاویهٔ آرنج به بیشترین درجهٔ خود رسید، دراین زمان است که فشار آغاز میگردد. کشش شبیه حرفS انگلیسی است.
تمرینهای آموزشی
-حرکت متناوب دست کرال پشت در خشکی.
کارآموز شنا گر در قسمت کم عمق استخر آهسته به عقب گام بر میدارد وضمناً در همین حال اقدام به انجام دست کرال پشت مینماید. خروج دست از آب درقسمت جلوی بدن و عمل ورود دست در آب درقسمت پشت بدن صورت گیرد.
با خم کردن زانو در حالی که در آب فرو رفتهایم به طرف عقب گام بر میداریم و همزمان با این عمل دست کرال پشت را بطور متناوب انجام میدهیم.
تذکر: شانهها تکیه گاه مهمی هستند و از آنجایی که ظریف وحساس هستند قبل از تمرین حرکت دست کرال پشت سعی کنید که کمربند شانهای را خوب گرم وآماده کنید.
با فشار پا به دیوار استخر پس ازسرخوردن اقدام به انجام کرال پشت میکنیم. دست در خارج از آب باید راست و کشیده باشد و در زیر آب آرنج برای گرفتن بازدهی بیشتر خم میشود. درضمن چرخش ملایم حول محور طولی بدن پس از هر حرکت دست لازم است.
اشتباههای رایج و روش صحیح آن
اشتباه: قرار گرفتن شانهها در زیر سطح آب.
صحیح: فقط شانهٔ همان دستی که در مرحلهٔ حرکت در داخل آب است در اثر چرخش حول محور طولی بدن باید قدری به داخل آب فرو رود.
اشتباه: بالا گرفتن سر از آب و فروبردن باسن در داخل آب.
صحیح: قسمت حلفی (پشت) گردن باید روی آب قرار گیرد و باسن در سطح آب باشد.
اشتباه: دست مستقیم در داخل آب حرکت کند و آرنج خم نشود.
صحیح: خم نمودن آرنج در مرحلهٔ کشش و فشار در زیر آب و چرخش ملایم حول محور طولی بدن.
بعضی از شناگران دستشان را از ناحیهٔ مچ خم مینمایند و دست را از آب بیرون میکشند و بعضی دیگر با چرخش بازو کف دست را متمایل به ران نموده وتقریبا مماس با ران دست را از آب بیرون میآورند. به نظر بعضیها برای این که شناگر بتواند دستش را به طرز صحیح از آب بیرون بیاورد اولین قسمت از دست که از آب خارج میشود شصت دست است ولی بعضی دیگر از شناگران اصولاً با مچ خمیده دست را از آب خارج مینمایند.
به هر حال دست در طول مدتی که در هوا و خارج از آب قرار دارد به صورت کشیده بوده و سرعتش در حین طی کردن این مسیر باید متناسب با سرعت کشش دست دیگر در زیر آب باشد. بدین ترتیب که همیشه در کرال پشت دو دست باهم حالتی قرینه دارد. پس به علت قرینه بودن، دست خارج از آب نباید مسیرش راخیلی سریع تر از دستی که داخل آب است و عمل کشش را انجام میدهد تمام نماید. و اگر چنین شود میزان مقاومت نیز افزایش پیدا خواهد کرد.
محل ورود دست با آب در راستای خط شانه است، البته نباید دست بیش از حد از خط شانه خارج گردد. درشنای کرال پشت به ازای هر ۶ ضربه پا هر دو دست هر کدام یک بار دورمی زنند.
اجرای همزمان حرکات دست وپا
توجه داشته باشید که با دو حرکت دست چپ و راست یعنی هر دودست هرکدام یکبار یک دور میزنند، پاها حداکثر شش بار حرکت مینمایند. حرکت و یا کشش وفشار دستها عامل بسیار مهم و موثری درپیش روی شناگر میباشند و درمقابل حرکت پاها، اصولاً در حفظ تعادل وثبات شناگر نقش مهمی را ایفا مینمایند. هنگامی که درپایان مرحلهٔ فشار دست در زیر آب به طرف پایین است و آمادهٔ خارج شدن از آب میباشد، حرکت پای همان سمت، به طرف بالا و سطح آب است. این عمل باعث میشود که از بالا و پایین رفتن کمر جلوگیری شود. چرخش ملایم بدن حول محور طولی آن، باعث میشود که حرکت دست در خارج از آب و خم شدن آرنج در زیر آب آسانتر صورت گیرد.
موقعیت بدن درشنای کرال پشت
بدن شناگر در کرال پشت باید به مانند دیگر شناها درحالت افقی و موازی با سطح آب باشد. وبدین منظور بایستی از فروافتادن پاها جلوگیری نمود و همچنین باید در نظر داشت که در موقع ضربههای پا، پنجه بیرون نزند. و یا زانوها از آب خارج نگردند، سرحالتی به مانند خوابیدن معمولی دارد منتهی خوابیدن بدون استفاده از بالش، کسانی که دارای قدرت شناوری خوب بوده ویا ضربههای پای قوی دارند میتوانند سر را کمی به سمت سینه خم نموده و چانه را به سینه نزدیک نمایند. درهمه حال باید متوجه بود که لگن پایین نیفتد و حالتی خمیده به بدن شناگر ندهد.
مطالعات مشاهده ایی از روی فیلمهای تهیه شده از شنای کرال پشت این نکته را کاملاً روشن ساختهاست که بدن شناگر یک گردش حول محور طولی دارد که حدود ۹۰ درجه است که ۴۵ درجهٔ آن به سمت چپ و۴۵ درجهٔ آن به سمت راست میباشد. شناگر نباید از این گردش جلوگیری نموده ویا اینکه خودش سعی نماید بدنش را بچرخاند، بردن دست به بالای سر و فروبردن دست در آب کشش زیر آب خودش این چرخش را به وجود خواهد آورد.
نفس گیری
شناگران بازدم را از راه بینی و دهان انجام میدهند. بازدم از بینی تا حدی باعث میشود تا آبی به داخل سوراخهای بینی وارد نشود. هنگام تنفس از راه دهان، فک خود را شل و آزاد نگه دارید. تنفس در کرال پشت راحت تر از دیگر شنا هاست، به این علت که سر در تمام مدت درخارج از آب قرار دارد.
ولی آنچه که بایستی بدان توجه داشت این است که شناگر نبایستی خیلی تند تند تفس گیری نماید و درعین حال نبایستی عمل هواگیری کشیده و طولانی باشد. و برای اینکه شاگرد بتواند بهترین حالت را بدست آورد بایستی به او گفت: با خارج شدن یک دست از آب عمل دم را انجام بده و با خارج شدن دست دیگرعمل بازدم را.
این شیوه و روش برای کسانی که میخواهند هواگیری را بطور منظم درکرال پشت یاد بگیرند. فرمول بسیار مناسبی است.
منبع : fa.wikipedia.org