‌افزایش سرعت و کارایی رایانه با ارتقای حافظه

 

حافظه RAM ازقطعات سخت‌افزاری رایانه‌است که هنگام خرید رایانه‌، چه دسکتاپ و چه لپ‌تاپ،حساسیت زیادی روی حجم آن وجود دارد. بیشتر مواقع کاربران برای صرفه‌جویی، رایانه‌‌ای با حافظه رم کم می‌خرند و پس از مدت کوتاهی متوجه می‌شوند سیستم‌شان برای کارکرد بهتر به مقدار بیشتری رم نیاز دارد.

حافظه موقت یا همان RAM گلوگاه حیاتی سیستم‌های پردازشی است؛ بنابراین هر چه حافظه بیشتر و پرسرعت‌تر باشد، رایانه پایدارتر و بهتر عمل می‌کند. اگر با ما همراه شوید، قدم به قدم قاب سیستم رایانه را باز خواهیم کرد و رم آن را ارتقا خواهیم داد.

‌‌تشخیص نوع حافظه رم
حافظه رم سیستم شما داخل شیار پایانه‌های اتصال مخصوص حافظه، روی مادربورد دستگاه (DIMM slots) نصب می‌شود. بیشتر مادربوردها بین دو تا شش پایانه برای اتصال ماژول‌های رم دارند. به تعداد پین‌ها و طرز قرارگرفتن ماژول‌های حافظه رم روی پایانه‌های اتصال حافظه مادربورد دقت کنید؛ زیرا ماژول‌های رم اضافی که برای ارتقا تهیه کرده‌اید باید به همان شیوه روی درگاه‌های اتصال رم مادربورد نصب شود.

شیار میانی پایانه به طور دقیق جهت و گرایش ماژول‌های رم را برای شما مشخص می‌کند. اگر تلاش کنید با زور رم‌ها را به صورت برعکس وارد پایانه اتصال کنید، رایانه خود را به پایان عمرش نزدیک کرده‌اید. هر مادربورد در رابطه با حافظه رم نیازهای خاص خود را دارد. گاهی ممکن است انواع متفاوتی از رم را روی مادر بورد خود نصب کنید. این کار نه تنها کارایی رایانه شما را افزایش نمی‌دهد، بلکه ممکن است عمر ماژول‌های رم شما را کم کند. همیشه از ماژول‌های حافظه توصیه شده از طرف کارخانه سازنده مادربورد در رایانه خود استفاده کنید.

مواردی همچون ‌زمانبندی، ‌سرعت‌‌،‌‌ تبادل داده، ‌ولتاژ برق مصرفی، ‌تعداد پین‌ها، ‌حداکثر مقدار حافظه قابل پشتیبانی، ‌حداکثر مقدار حافظه قابل پشتیبانی بر اساس هر ماژول رم و این‌که ‌آیا مادربورد شما به ماژول حافظه به صورت جفتی نیاز دارد یا نه، موضوعاتی است که موقع ارتقای حافظه رم باید به آنها توجه کنید.

با آن که مشخصات رم سیستم شما از اهمیت خاصی برخوردار است، تعداد پین‌های رم اولین نکته‌ای است که در مورد ماژول‌های حافظه باید مورد توجه قرار دهید. تعداد پین‌های رم از استانداردهای گوناگونی پیروی می‌کنند. با توجه به عواملی چون سرعت و نرخ داده، یک ماژول رم ممکن است تعداد پین‌های کمتر یا بیشتری داشته یا این که یک یا چند شکاف در موقعیت‌های مختلف داشته باشد.

‌نصب رم در سیستم
روش نصب همه ماژول‌های حافظه تقریبا مشابه است. پایانه‌های DIMM دو ضامن قفل شونده در دو سوی شکاف اتصال رم دارد که کار قفل و آزاد‌کردن ماژول رم روی شکاف مادربورد را انجام می‌دهد. برای نصب رم به هیچ ابزاری نیاز ندارید، حتی استفاده از دستکش برای پرهیز از الکتریسیته ساکن نیز لازم نیست.

ابتدا دستگاه را خاموش کرده و از برق بکشید. برای جلوگیری از مشکل الکتریسیته ساکن در بورد و سایر قطعات، کیس را روی زمین، فرش و موکت نگذارید و در عوض دستگاه را روی یک میز نارسانا مثل یک میز چوبی یا پلاستیکی قرار دهید. در کیس را باز کرده و همان‌طور که پیشتر گفتیم از روش نصب ماژول‌های قبلی روی مادربورد سیستم خود پیروی کنید و به یاد داشته باشید حافظه رم نسبت به شوک الکتریسیته ساکن بسیار حساس است.

برای درآوردن ماژول رم از شکاف مادر‌بورد، با فشار ملایم ضامن‌های دو طرف شکاف DIMM به سمت پایین، آنها را آزاد کنید. توجه داشته باشید فشار زیاد ممکن است به ضامن‌های نگهدارنده رم آسیب وارد کند. حال ماژول رم باید آزاد شده و داخل شکاف پایانه اتصال کمی به سمت بالا بیاید. ماژول رم را با نوک دو انگشت شست و اشاره بگیرید و کمی آن را به چپ و راست حرکت داده و از جایش خارج کنید. تا حد امکان از لمس‌کردن بورد الکترونیک رم خودداری کنید.

پس از آن ماژول حافظه را روی یک سطح ضد الکتریسیته ساکن بگذارید. سطح پوشش‌های مخصوصی که هارددیسک و مادربورد را در آنها بسته‌بندی می‌کنند، برای این کار مناسب است.

برای نصب ماژول حافظه جدید، در حالی که ضامن‌های دو سوی شکاف اتصال رم باز است، رم را محکم بین دو انگشت شست و سبابه گرفته و سر اتصال بورد را داخل شکاف اتصال بگذارید و رو به پایین فشار دهید.

اگر این کار درست صورت بگیرد، رم داخل شکاف قرار گرفته و ضامن‌ها در فرورفتگی دو سوی ماژول قفل می‌شوند. در این مرحله برای اطمینان از درستی کار، رم را تکان دهید، در این حالت باید محکم داخل شکاف پایانه قرار گرفته و تکان نخورد.

شاید نیاز داشته باشید رم‌ها را به صورت ماژول‌های جفتی روی مادربورد سیستم‌تان نصب کنید. برای این کار بهتر است رم‌ها را به شکل کیت‌های دو یا چهار عددی خریداری کنید.

توصیه ما این است که برای مثال اگر چهار شکاف اتصال روی مادربورد خود دارید و هشت گیگابایت رم می‌خواهید تهیه کنید، برای کارایی بهتر دو ماژول چهارگیگابایتی تهیه و آنها را به صورت یکی در میان روی شکاف‌های اتصال نصب کنید.

منبع:jamejamonline.ir

ویدیو مرتبط :
اموزش افزایش سرعت و کارایی سیستم عامل

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

افزایش سرعت اجرای برنامه‌ها با ارتقای حافظه

تعویض رم یکی از روش‌های ارزان و آسان و همچنین موثر برای ارتقای مک بوک پرو است. البته ارتقای رم لزوما موجب باز شدن سریع‌تر برنامه‌های نرم‌افزاری کاربردی و سرعت اجرای آنها نخواهد شد، بلکه افزایش ظرفیت سیستم باعث باز نگهداشتن برنامه‌های متعدد در کنار یکدیگر و رفتن از یک برنامه به برنامه دیگر یا سوئیچ کردن خواهد بود. بنابراین داشتن رم بیشتر به معنای اجرای برنامه‌های بیشتر در سیستم مک به صورت همزمان و بدون کاهش سرعت و کندی سیستم است.

 

این کار روند باز کردن و رفتن از برنامه‌ای به برنامه دیگر را سرعت می‌بخشد که همه اینها باعث می‌شود کل سیستم مک شما بسیار سریع‌تر کار کند. بسیاری از دستگاه‌های مک قدیمی دو یا چهار گیگابایت حافظه نصب شده دارند. البته ممکن است تا وقتی از برنامه‌های ساده‌ای مانند آفیس و پخش موزیک استفاده می‌کنید و برنامه‌های سنگین و گرافیکی مانند فتوشاپ و ادوب پریمیر را روی مک خود اجرا نکرده‌اید، هرگز متوجه تفاوت مقدار حافظه سیستم و نیاز به ارتقای رم آن نشوید. گذشته از برنامه‌هایی که استفاده می‌کنید، پس از ارتقای رم تفاوت سرعت عملکرد سیستم خود را حس خواهید کرد.

 

انتخاب حافظه مورد نیاز
پیش از خریدن رم جدید، باید به این موضوع پی ببرید که مک بوک شما به چه رمی احتیاج دارد. برای انجام این کار در بالای قسمت سمت چپ منوی اپل روی صفحه دسکتاپ مک ابتدا About this Mac و پس از آن More Info را انتخاب و Memory را بیابید که در این قسمت می‌توانید اطلاعات مربوط به حافظه رم فعلی خود را ببینید.

 

سیستم من
ما در اینجا روش ارتقای رم مک بوک پروی 15 اینچی را توضیح داده‌ایم، البته تنظیمات و پردازش بسیاری از مک بوک‌ها به مدل یادشده شباهت دارد و فقط محل حافظه در مدل‌های مختلف با هم متفاوت است. اگر درپوش پشتی مک‌های جدید را هم باز کنید، می‌بینید حتی مک بوک‌های پروی مدرن امروزی هم با مدل‌های پیشین چندان تفاوتی ندارند.

 

روش کار
1ـ آماده‌سازی مک بوک پرو
ابتدا دستگاه را خاموش کنید از برق بکشید و کابل برق و همه اتصالاتش را از آن جدا کنید. برای برداشتن درپوش پشتی مک بوک پرو ابتدا پیچ‌های آن را باز کنید. به علت تفاوت طول پیچ‌های باز شده، حتما به یاد بسپارید کدام پیچ را از کجا باز کرده‌اید.

 

2ـ تخلیه الکتریسیته
پس از برداشتن درپوش پشتی مک بوک پرو، با لمس سطح فلزی داخل آن، الکتریسیته ساکن موجود در بدن خود را تخلیه کنید. این موضوع از اهمیت خاصی برخوردار است، زیرا الکتریسیته ساکن می‌تواند به قطعات داخلی دستگاه صدمه وارد کند. همچنین برای جلوگیری از ایجاد مجدد الکتریسیته ساکن در بدن سعی کنید، دمپایی لاستیکی بپوشید تا کف پاهایتان با زمین تماس یا برخورد نداشته باشد. البته درستش این است که از مچ‌بندهای کوچک ضد الکتریسیته استفاده کنید.

 

3ـ محل حافظه مک خود را شناسایی کنید
پس از مشخص کردن محل قرار گرفتن رم دستگاه مک خود، به وضع فعلی قطعات توجه کنید و در این حالت عکسی از دستگاه بگیرید و نگهدارید. لطفا توجه داشته باشید شیئی از دست شما روی مدارهای داخلی مک بوک نیفتد.

 

4ـ رم قبلی مک خود را بردارید
با بیرون کشیدن ضامن‌های کوچک مقر (محل قرار گرفتن) نگهدارنده رم، حافظه دستگاه با مقر خود از جایش بیرون می‌آید و با زاویه‌ای نسبت به دستگاه می‌ایستد. ابتدا اطمینان حاصل کنید رم کاملا رها شده است. برای این کار دقت کنید که آیا دو بریدگی نیم دایره‌ای کوچک روی دو طرف مدار حافظه می‌بینید یا نه؟ اگر این‌طور نبود ضامن‌های مقر رم را کمی بیشتر به بیرون بکشید تا حافظه دستگاه شما بیرون آمده، در زاویه‌ای 45 درجه نسبت به مادربورد مک بوک قرار بگیرد.

 

حالا با نگهداشتن همان بریدگی‌های کوچک نیم‌دایره‌ای دو طرف حافظه را به صورت ریلی از داخل مقر رم دستگاه بیرون بکشید. توجه داشته باشید این کار را با دقت انجام دهید و آن را از کناره‌ها بگیرید تا نوک انگشتان دستتان به اتصالات فلزی طلایی‌رنگ مدار رم برخورد نداشته باشد. این دستگاه دو ماژول برای حافظه رم دارد که روی هم قرار گرفته است. حالا که شما ماژول بالایی را جابه‌جا کرده‌اید، دومی را هم مثل اولی درآورید و بردارید. برای جلوگیری از خرابی رم‌های قدیمی دستگاه می‌توانید پس از نصب رم‌های جدیدی که خریده‌اید، قدیمی‌ها را در جعبه خالی آنها نگهداری کنید.

 

5ـ ماژول‌های جدید را نصب کنید
حالا زمان آن رسیده که رم‌های جدید خود را در جای رم‌های قدیمی نصب کنید. اولین ماژول رم را بردارید و آن را در مقر رم اول سیستم (زیرین) وارد کنید. لبه یا همان قسمت اتصال طلایی رنگ رم باید مماس بر شکاف سوکت مقر قرار گیرد. مقداری روی رم فشار بیاورید تا کاملا وارد مقر خود شود و جا بیفتد. ‌طوری که قسمت اتصال طلایی رنگ رم تا جایی که امکان دارد وارد شکاف سوکت شود. ماژول رم دوم را نیز با دو انگشت بگیرید و به آرامی و با دقت در مقر حافظه دوم وارد کنید و با نوک دو انگشت دست خود به پایین فشار دهید. در این حالت اگر ماژول حافظه درست در مقر خود قرار گرفته باشد، باید یک صدای کلیک مانند بدهد.

 

برای نصب ماژول دوم از زور زیاد استفاده نکنید، زیرا ممکن است بر اثر فشار زیاد دست شما مقر رم بشکند. برای اطمینان بررسی کنید هر دو ماژول رم درست جا افتاده باشد. در صورتی که رم کج جا خورده باشد، روی آن فشار اضافی نیاورید. باید آن را به آرامی از جایش درآورده، مجددا با روش صحیح گفته شده آن را نصب کنید. حالا به آرامی با دو انگشت دست خود روی ماژول رم دوم فشار بیاورید تا لبه قسمت طلایی رنگ رم کاملا وارد شکاف سوکت موردنظر شود. اگر همه کارها را درست انجام داده باشید ظاهر هر دو ماژول رم باید درست مثل زمانی که درپوش پشتی مک‌ بوک پرو را برداشتید به نظر بیاید. برای اطمینان حاصل کردن از این امر، می‌توانید از عکسی که پیشتر از داخل مک بوک گرفتید استفاده کنید.

 

6ـ ریبوت کردن سیستم
در اینجا درپوش پشتی مک را سر جایش قرار دهید و پیچ‌هایش را درست سر جایشان بگذارید و با پیچ گوشتی محکم ببندید. حالا کابل برق دستگاه را به پریز برق زده، با زدن دکمه روشن سیستم، مک بوک پروی خود را ریبوت کنید. در این حالت باید برنامه‌های شما زودتر بالا بیایند و سریع‌تر اجرا شوند. حالا سیستم شما قادر است با استفاده از ویژگی چند وظیفگی، چند برنامه را همزمان اجرا کند. مقدار بهبود سرعت سیستم با توجه به مقدار حافظه‌ای که شما سیستم را ارتقا داده‌اید، ممکن است متفاوت باشد. این را می‌توانید در استفاده از نرم‌افزارهایی مثل فتوشاپ براحتی بفهمید. حالا این گونه نرم‌افزارها باید خیلی بهتر اجرا شود.

 

برای مطمئن شدن از شناسایی صحیح حافظه توسط سیستم، وارد منوی اپل شده، روی About This Mac کلیک کنید و در منوی Memory ببینید که حافظه رم شناسایی شده توسط سیستم، با مقدار رمی که نصب کرده‌اید مطابقت دارد یا خیر. اگر مقدار رم نمایش داده شده توسط سیستم درست نبود، باید مراحل نصب را از نو اجرا کنید و ببینید کدام قسمت را اشتباه انجام داده‌اید.
منبع:jamejamonline.ir