کشف کهکشانی عجیب با دو سیاه‌چاله که یکی از آنها خالی است

 

به نقل از آسوشیتدپرس، جولی کامرفورد، فیزیکدان دانشگاه کلرادو، با اشاره به کشف این کهکشان گفت: «تاکنون فقط ۱۲ کهکشان کشف شده که در فضای آنها دو سیاه‌چاله وجود دارد. کهکشان‌ها معمولا در مرکز خود یک سیاه‌چاله دارند که ابعاد آنها حدود یک میلیون تا یک میلیارد برابر حجم خورشید است».

اما در این کهکشانی که اخیرا شناسایی شده و حدود یک میلیارد سال نوری با منظومه خورشیدی فاصله دارد، یکی از سیاه‌چاله‌ها در ابعاد قابل توجهی از سیاه‌چاله دیگر کوچکتر است و ظاهرا هیچ ستاره‌ای پیرامون آن وجود ندارد.

سیاه‌چاله‌ها معمولا توسط تعداد زیادی از ستاره‌ها احاطه شده‌اند ولی این سیاه‌چاله کاملا خالی به نظر می‌رسد.

جولی کامرفورد حدس می‌زند که این سیاه‌چاله کوچک بر اثر برخورد دو کهکشان که در نهایت یک کهکشان واحد را تشکیل دادند، بخش زیادی از حجم خود را از دست داده است و یا شاید نمونه نادری از سیاه‌چاله‌های متوسطی است که احتمالا به مرور زمان به یک توده عظیم فضایی مثل سیاه‌چاله‌های غول پیکر بدل می‌شود.

دانشوران فیزیک نجومی تاکنون وجود سیاه‌چاله با ابعاد متوسط را که یکی از نکات اصلی این کشف جدید است تایید نکرده‌اند. تخمین زده می‌شود که ابعاد سیاه‌چاله‌های متوسط حدود صد تا یک میلیون برابر حجم خورشید باشد.

جولی کامرفورد برای مطالعات خود در مورد این کهکشان عجیب از اطلاعات جمع‌آوری شده توسط تلسکوپ فضایی هابل و رصدخانه چاندرا متعلق به ناسا استفاده کرده است. او تاکنون چهار کهکشان کشف کرده که تازه‌ترین موردش این کهکشان عجیب با سیاه‌چاله‌های متفاوت است.

وی می‌گوید که کشف یک سیاه‌چاله با ابعاد متوسط در این کهکشان جدید دستاورد تازه‌ای از مطالعات اخیر اوست.

به گفته خانم کامرفورد، اولین کهکشان دارای دو سیاه‌چاله در سال ۲۰۰۳ و به طور تصادفی کشف شد. او در سال‌های اخیر به طور منظم مطالعه روی سیاه‌چاله‌ها را ادامه داده و معتقد است این کشفیات جدید می‌تواند نکات تازه‌ای را در مورد نحوه شکل‌گیری سیاه‌چاله‌ها روشن کند.

 

اخبار علمی - آنا

ویدیو مرتبط :
کشف یک سیاه چاله میلیونها بار بزرگتر از خورشید

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

کشف یک سیاه چاله نوزاد

 

 

 

دانشمندان ناسا با استفاده از تلسکوپهای فضایی چاندرا و نیوتن موفق شدند در فاصله ۵۰ میلیون سالنوری از زمین یک سیاه چاله نوزاد را کشف کنند.

 

دانشمندان مرکز هاروارد- اسمیت سونیان با کمک تلسکوپ فضایی پرتوهای ایکس چاندرا ناسا، تلسکوپ XMM-Newton اسا و تلسکوپ آلمانی "رو-ست" موفق شدند یک چشمه پرتوهای ایکس را که به مدت ۱۲ سال از ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۷ تشعشات پرتو ایکس تابش کرده است را ردیابی کنند.

 

اطلاعات جمع آوری شده نشان داد که این چشمه پرتوهای ایکس یک سیاه چاله است که در اثر انفجار یک ابرنواختر ایجاد شده و تنها ۳۰ سال از زندگی خود را پشت سر گذاشته است.

 

ابرنواختری که این سیاه چاله را ایجاد کرده است SN ۱۹۷۹C نامیده می شود و در کهکشان M۱۰۰ قرار دارد. این کهکشان شباهت بسیار زیادی به کهکشان راه شیری دارد و در صورت فلکی "برنیس" واقع شده است.

 

ابرنواختر SN ۱۹۷۹C را یک منجم آماتور جوان در سال ۱۹۷۹ کشف کرد. در حال حاضر ماده باقیمانده این ابرنواختر درحال تمام شدن است.

 

این سیاه چاله نه تنها باقیمانده های ابرنواختر را جذب می کند بلکه در حال جذب کردن ستاره دیگری است که در اطراف ابرنواختری که منفجر شده است می چرخد.

 

محققان ناسا در این خصوص توضیح دادند: "اگر آنچه که ما به آن رسیدیم درست باشد، این سیاه چاله بهترین نمونه تولد اجرامی از این دست است که انسان هرگز موفق به رصد آن شده است.

 

ستاره ای این سیاه چاله را ایجاد کرده است جرمی حداقل ۲۰ برابر بیشتر از جرم خورشید داشته است."

 

براساس گزارش اگزماینر، این کشف برای درک مکانیزمی که منجر به تشکیل سیاه چاله ها می شود بسیار مهم است.

 

در حقیقت دانشمندان قادر نیستند نیروها و انرژیهایی که در این اجرام حضور دارند را در آزمایشگاه بازسازی کنند.

 

بنابراین، تنها رصد مستقیم می تواند اطلاعاتی در این مورد به ستاره شناسان ارائه کند./خبرگزارى مهر