کشف پدیده "پلاستیگلومرات"

اخبار علمی - کشف پدیده "پلاستیگلومرات"/ نتیجه درهم تنیدگی پلاستیک با شن‌های دریا

به گزارش خبرگزاری مهر، تولید پلاستیک از نیمه دهه 1950 آغاز شد و از آن زمان تاکنون، انسانها بیش از 6 میلیارد تن پلاستیک تولید کرده اند. حالا و در سال های ابتدایی قرن 21 زمین شناسان آمریکایی اتفاق عجیبی را مشاهده و گزارش کرده اند که نشان از امتزاج و درهم تنیدگی این مواد پایا به سنگهای آتش فشانی، صدف ها، شن و مرجانها.

پدیده ای که موجب به وجود آمدن گونه ای عجیب از سنگ ها شده که آن را پلاستیگلومرات نام گذاری کرده اند. این پدیده جدید در 21 مکان مختلف آزمایش شده در بیگ آیلند هاوایی مشاهده شده است.

اندازه این سنگها از یک هسته هلو تا یک پیتزای بزرگ متغیر است. به نظر می رسد  هنگامی که انسانها در مراسم های مختلف نظیر آتش بازی و یا تجمعات اردویی عمدا یا سهوا پلاستیک ها را می سوزانند تولید پلاستیگلومرات را تسریع می کنند. چرا که گرما به جوش خوردن مواد ارگانیک و غیر ارگانیک کمک می کند. نکته جالب این جاست که بعضی از این قطعه های پلاستیکی که به ساختمان پلاستیگلومرات ها وارد شده اند، هنوز به همان حالت اولیه خود نزدیک هستند، مواردی مثل مسواک، چنگال و ریسمانهای پلاستیکی.

دانشمندان معتقدند بخشی از این سنگ ها احتمالاً راه خود را به سمت بستر دریاها پیدا می کنند و در آن جا به حافظه ی تاریخی زمین شناسی اضافه خواهند شد.

طبق گفته یک بیولوژیست دریایی علیرغم این که بیشتر پلاستیک ها نسبتاً نازک بوده و به راحتی تکه تکه می شوند، ولی وقتی با ورود به ترکیبات سنگی به پلاستیگلومرات تبدیل شوند، بسیار مقاوم و پایدار می شوند.

این سنگ عجیب و غریب احتمالا برای آیندگان، نشانه ای جالب و کلیدی از آغاز عصر جدیدی خواهد بود که نام آنتروپوسن برای آن برگزیده شده است، عصری که انسان ها روی کره زمین حضور موثری یافته، مسلط شده و حجم وسیعی از بقایای ساخته شده خود را روی کره زمین رها کردند.
اخبار علمی - مهر

کشف پدیده‌ای جدید در خورشید

  این امواج انفجاری كه وسعتی برابر با 500 هزار كیلومتر دارند و با سرعت 300 كیلومتر بر ثانیه در فضا پخش می‌شوند، ذرات هلیوم 3 را در فضا پراكنده می‌سازند،‌پدیده‌ای كه پیش از این مشاهده شده‌بود اما توضیحی درباره آن وجود نداشت.

اگرچه این امواج انفجاری از دید دانشمندان نادر و بدیع به نظر نمی‌آیند،‌ اما قرار نیست نمونه مشابه با آن تا ده سال آینده مشاهده شود. رادوسلاف بوچیك محقق موسسه ماكس‌پلانك می‌گوید متاسفانه در آینده قابل پیش‌بینی موقعیت مناسب برای مشاهده این رویداد وجود نخواهد‌داشت.

كشف این رویداد از میان داده‌هایی میسر شده‌است كه در فاصله 26 ژانویه تا دوم فوریه 2010 جمع‌آوری شده‌اند و تحت شرایطی بسیار ویژه امكان شناسایی پدیده امواج انفجاری و هلیوم 3 فراهم آمده‌است. از آنجایی كه خورشید در حركت است،‌ زمانی كه فوران‌های ذراتی مانند آنچه به تازگی كشف شده رخ می‌دهند، این فورانها در مسیری منحنی حركت می‌كنند و این به آن معنی است زمانی كه این ذرات از زمین قابل مشاهده می‌شوند، نقطه منشا آنهادر آنسوی خورشید قرار گرفته‌است.

خوشبختانه در اوایل سال 2010 یكی از فضاپیماهای دوقلوی Stereo ناسا به صورت اتفاقی در موقعیت و مكانی مناسب از خورشید، در سوی دور از زمین ستاره،‌قرار گرفت. این فضاپیماها تنها رصدگرانی هستند كه در نزدیكی زمین باقی نمی‌مانند و به دور خورشید در گردشند. درست همان زمانی كه این فضاپیما درحال رصد منطقه‌ای از خورشید بود كه امواج انفجاری از آن نشات گرفته‌بود،‌ رصد‌خانه ACE روی زمین درحال مشاهده جریان ذراتی بود كه در نتیجه این فوران ایجاد شده‌بودند و به این شكل محققان توانستند میان این دو رویداد ارتباطی ایجاد كنند.

محققان می‌گویند امواج انفجاری تحت تاثیر فوران‌های خورشیدی ایجاد نشده‌اند و كمی پس از فوران شعله ایكس خورشیدی در سطح خورشید رخ داده‌اند. این انفجار به اندازه‌ای شدید بوده كه توانسته ذرات هلیوم 3 را در میان فضا پراكنده سازد،‌ رویدادی كه پیش از این مشاهده شده‌بود،‌اما ارتباط میان آن با امواج انفجاری خورشید كشف نشده‌بود.
 
 اخبار علمی  - باشگاه  خبر نگاران