پرورش گل یخی

پرورش گل یخی
نام علمی : aptenia cordifolia
نام انگلیسی : heartleaf iceplant / baby sun rose
منشأ : آفریقای جنوبی   

زمان گلدهی : بهار تا پاییز

 

گل یخ کوچک بومی آفریقای جنوبی گونه ای گوشتی و چند ساله است که در فضای سبز جنوب ایران به وفور کاربرد دارد. به عنوان گیاه پوششی مقاوم، گلدار، چندساله و علفی شناخته شده است. در ایران آن را با نام ناز یخی نیز معرفی کرده اند. گل یخی به گرما و خشکی مقاوم است.

 

گل یخی

 

گل هایی به رنگ صورتی روشن، سفید و قرمز دارد که در طول سال از آنها پوشیده شده است. گل های منفرد تا دسته ای در زاویه برگ ها پدید آمده و به طور کلی در روز باز می شوند، قطر هر کدام از آنها  ۲/۵ cm  است. برگ ها، براق، قلبی شکل تا نیزه ای و دارای درازایی به میزان ۳cm  هستند. میوه آن فندقه است و کمی بیش از ۱cm  طول دارد. ریشه ها گوشتی و ضخیم هستند. ساقه ها چهارگوش تا دایره ای بوده و به طول ۶۰ cm، به صورت مسطح روی زمین، می رسند.

 

گل یخی

 

در هر موقع از سال می توان آن را هرس نمود بدون آنکه گیاه آسیب ببیند. توانایی این گیاه در ریشه زایی از قطعه ای کوچک از ساقه و رشد بعدی آن، این گیاه را گیاهی پررشد مینماند. از آن جهت به عنوان گیاه پوششی، باغ صخره ای و خشک منظر و کشت در سراشیبی استفاده می شود. دارای خصوصیات درمانی است. نیاز به نگهداری در آن پایین است. توصیه شده است که کود و مواد غذایی برای این گیاه مورد استفاده قرار نگیرد.

روش تکثیر آن استفاده از قلمه ساقه و بذر است.

 

 

 گل یخی

 

عادت رشد : گیاه خزنده، حصیری و کوتاه رشد.
میزان رشد : سریع، ۲۵cm ارتفاع و گسترش آن در حدود ۱/۲ متر.
نیاز نوری : آفتاب کامل تا سایه کم، (در سایه گلدهی کمتری دارد ).

خاک مطلوب: به خاکی با زهکش خوب نیازمند است. خاک شنی تا لومی- شنی  را بهتر از همه می پسندد. اما خاک های دیگر را نیز تحمل می کند.
نیاز آبی: به دوره های کم آبی بسیار مقاوم است. در حالت معمولی، آب کم و در هوایی که بسیار داغ است نیاز به آبیاری منظم دارد.
مقاومت به سرما: به سرما مقاومت نسبی دارد. (سرمایی در حد  ۵- درجه سانتیگراد را تحمل می کند).

منبع : golvagiah.com

ویدیو مرتبط :
داستانهای یخی! طبیعت یخی! حیوانات یخی!!!

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

آموزش مفید پرورش دادن گل کوکب

 

 

یکی از گلهای فوق العاده زیبا و همه پسند گل کوکب است که از زیبایی و سادگی فوق العاده ای بهرمند است اما برای پرورش این گل به صورت حرفه ای لازم است نکاتی را بدانیم که در زیر به ان اشاره شده است:

 

 

گل کوکب را با اجرای روشهای مخصوص میتوان خیلی درشت تر از حد معمول نسبی تا حدود سی سانتیمتر قطر نیز پرورش داد.کوکب در مقابل سرما و یخبندان بسیار حساس بوده و باید غده های زیر زمینی آنرا قبل از سرما و یخبندان بیرون آورده آنها را خشک و تمیز کرده به طریقی که گفته خواهد شد نگهداری کنند.گلهای کوکب اواخر تابستان و اوائل پائیز ظاهر میشوند.برای بدست آوردن بوته های تازة کوکب بیشتر بوسیله تقسیم غدد ریشه آن یا قلمه زدن انجام میشود و برخی از گونه های کوکب را می توان بوسیله بذر اواخر زمستان در گلخانه نیز تکثیر نمود .

 

بنا به آنچه گفته شد این ریشه ها را باید قسمت کرده و هر قسمت را جداگانه در محل خود بکارند ، البته باید دانست آن قسمت از این غده ها قابل پرورش و بوجود آوردن بوته کامل تازه خواهد بود که انتهای آن غده یک قسمت از شاخه سال گذشته که در قاعده آن نزدیک به غده چشمه های جای جوانه آتیه وجود داشته باشد.زیرا تنها این غدد قابل بوجود آوردن بوتة کامل میباشند.کوکب برای رشد و نمو به آفتاب و آب فراوان در تابستان نیاز دارد.کمبود آب و رطوبت درتابستان ازغنچه کردن مجدد آن جلوگیری خواهد کرد.

 

برای پرورش گلهای درشت و بزرگتر از حد معمول باید غده ها را که معمولا درعمق ۱۵ سانتیمتری میکارند در عمق ۲۰ تا ۲۵ سانتیمتری زمین بعد از پایان یخبندان و اوائل بهار بکارند.در زمان کاشت مقداری کود پوسیده دامی در زیر غده ها بریزند و طبیعی است برای داشتن گیاه نیرومندی که تاب تحمل گلهای بزرگ را داشته باشد باید رطوبت و غذای بیشتری فراهم کرد.برای داشتن گل درشت باید ساقه قویتر را انتخاب نمود و پاجوشهای دیگر را هرس کرد و برای یک شاخه فقط دو عدد غنچه در نظر گرفت و بقیه را چید.یکماه پس از باز شدن اولین گل از غنچه بعدی میتوان استفاده کرد.در صورتی که گل بزرگ مورد نظر نباشد میتوان غنچه ها را بحال خود گذاشت ولی چیدن غنچه های اضافی در بعضی از واریته های کوکب مانند پومپون و مینیاتور ضروری است.

 

برای این منظور پس از نمایان شدن چهار جفت از برگها آخرین غنچه و کمی بعد دو تا چهار غنچه ای که اول بر روی ساقه ظاهر شده اند را باید چید.این روش باعث قویتر شدن ساقه با شاخه های بیشتر میشود.کوکب هائیکه بوسیله بذر در گلخانه سبز شده اند هنگام بهار وقتیکه در باغچه کاشته میشوند باید هفت تا هشت سانتیمتر عمیق تر از قبل یعنی حداقل در عمق بیست تا بیست و پنج سانتیمتری کاشته شوند.در پائیز قبل از شروع یخبندان و سرما باید غده ها را سالم و بدون بریدگی از زیرخاک بیرون آورد و پس ازتمیز کردن چند ساعت در محل خشکی قرار داد سپس درمکانی خنک و خشک با درجه حرارت پنج الی شش درجه سانتیگراد سرتاسر زمستان نگاهداری نمود.

 

انبار کردن این غده ها در زمستان به توجه بیشتری نیاز دارد و باید توجه نمود که غده ها کاملا خشک نشوند و در عین حال نباید رطوبت هم بحدی باشد که محیط مساعد برای نشو و نمای بیماریهای قارچی بوجود آورد .گاهی هم غده ها را در ماسه نرم و خشک نگاهداری می کنند و گه گاه برای جلوگیری از خشک شدن کامل روی آنها را آبپاشی میکنند.در بهار این غده ها را از هم جدا نموده و بطور مجزا می کارند و بهتر است که دو تا سه هفته قبل از کاشت آنها را در محیط گرم و مرطوب نگاه داشته و سپس اقدام به کشت نمود.