دانش و فناوری


2 دقیقه پیش

گرفتن ویزای انگلیس در ایران

از زمانی که اخذ وقت سفارت انگلیس در تهران ممکن شد، بسیاری از مشکلات متقاضیان این ویزا نیز به فراموشی سپرده شد. اگر چه هنوز هم بعضی از متقاضیان این ویزا، به جهت تسریع مراحل ...
2 دقیقه پیش

دوره مدیریت پروژه و کنترل پروژه با MSP

پروژه چیست؟ پروژه به مجموعه ای از فعالیتها اطلاق می شود که برای رسیدن به هدف خاصی مانند ساختن یک برج، تاسیس یک بزرگراه، تولید یک نرم افزار و … انجام می شود. در همه پروژه ...

زندگینامه ژول ورن نمایشنامه نویس فرانسوی



ژول ورن,داستان های ژول ورن,کتاب های ژول ورن

ژول ورن شاعر و نمایشنامه نویس فرانسوی

 

زندگینامه ژول ورن

ژول گابریل ورن معروف به ژول ورن (به فرانسوی: Jules Gabriel Verne) ‏ (۱۹۰۵-۱۸۲۸) نویسنده، شاعر و نمایشنامه‌ نویس فرانسوی بود که بیشتر شهرت‌اش را مدیون نگارش کتاب‌های ماجرایی‌اش است که دنیای داستان‌های علمی–تخیلی را دگرگون کرد.

 

در یكی از روزهای سرد پاییز سال 1827 میلادی، «پی یر ورن»، كه به تازگی تحصیلاتش در رشته‌ حقوق را به پایان رسانده بود، با «سوفی الوت دلافری» ازدواج كرد. مراسم ازدواج در «نانت» شهری در شرق فرانسه، برگزار شد. خانواده «دلافری» از این ازدواج بسیار راضی بودند، چرا كه پی‌یر فرزند یكی از صاحب منصبان استان «پروونس» در فرانسه بود.

زمستان سال 1828 فرا رسید. پی‌یر و سوفی ورن در انتظار تولد اولین فرزندشان بودند. سرانجام در هشتمین روز ماه فوریه، ژول ورن متولد شد.

 

نانت، پاییز 1839: ژول ورن، نوجوان 11 ساله كه از سخت‌گیری‌های خانواده به ستوه آمده بود، مخفیانه به یك كشتی پستی رفت و به عنوان جاشو در آن استخدام شد. این كشتی به هند می‌رفت. ژول ورن سرشار از هیجان بود. بالاخره سفری پرماجرا را آغاز كرده بود. اما این هیجان دیری نپایید.

 

در یكی از بندرهای میان راه، پی‌یر ورن كه در پی او آمده بود، ناگهان فرزند تا خلف خود را پیدا كرد و به خانه بازگرداند. ژول ورن به سختی تنبیه شد. او به پدرش گفت: «از این پس فقط در رویاهایم سفر خواهم كرد.»

 

سال 1844، ژول ورن 16 ساله وارد دبیرستان نانت شد؛ جایی كه فن سخنوری و فلسفه را آموخت. ژول با نمره‌های عالی دیپلم گرفت و سنت حاكم بر خانواده او را مجبور كرد به دانشكده حقوق برود تا همچون پدر، وكیلی موفق شود؛ شغلی كه اصلاً از آن خوشش نمی‌آمد.

 

عشق به نوشتن آن قدر ژول ورن را مجذوب خود كرده بود كه شروع به نوشتن نمایشنامه كرد. زمانی كه اولین نمایشنامه‌اش را نوشت، هیچ‌كس او را تشویق نكرد.
روزهای سختی و ناامیدی ژول ورن فرا رسیدند. به پاریس رفت و خودش را برای امتحان‌ها آماده كرد. او حق ماندن در پاریس را نداشت و طبق خواسته پدر، می‌بایست بعد از امتحان‌ها، به نانت باز می‌گشت.

 

پاریس تجربه بسیار هیجان‌انگیزی به ژول ورن بخشید. او بیشتر وقتش را در تئاترهای این شهر می‌گذراند. ژول عاشق پاریس شد و سرانجام توانست پدرش را راضی كند تا در پاریس وارد دانشكده حقوق شود.

 

اما پی‌یر ورن سخت‌گیر، روش خودش را داشت. او ژول ورن را مجبور كرد در پانسیونی با مقررات سفت و سخت اقامت كند.
ژول ورن اشتهای سیری ناپذیری برای خواندن داشت. او سه روز غذا نخورد تا پول خرید نمایشنامه‌های «شكسپیر» را فراهم كند.

 

روزهای پرماجرایی برای ژول ورن آغاز شده بودند. او با «الكساندر دومای» پدر (رمان‌نویس فرانسوی؛ 1802- 1870) آشنا شد. اعتماد به نفسی كه دوما در او برانگیخت، شوق نوشتن را بار دیگر در وجود ژول بیدار كرد.

 

رشته حقوق بر زندگی ژول ورن سنگینی می‌كرد و او توان مقابله با پدر را نداشت. پس راه آسان‌تر را برگزید و به درس خواندن ادامه داد. در سال 1850، ژول جوان از رشته حقوق فارغ‌التحصیل شد و به خواسته پدرش عمل كرد.

 

اما پی‌یر ورن حالا خواسته دیگری داشت. ژول ورن باید به نانت برمی‌گشت، به عضویت كانون وكلا در می‌آمد و شغلش را به عنوان وكیل آغاز می‌كرد! نه! این بار ژول پاسخی قاطعانه به پدرش داد: «فقط یك حرفه است كه ادامه خواهم داد: نویسندگی!»

 

او در پاریس ماند و روزهای پركاری در زندگی‌اش آغاز شد. روزها تدریس می‌كرد و شب‌ها می‌نوشت.

 

در سال‌ 1852،ژول ورن اولین اثرش را منتشر كرد. «پرواز با بالن»؛ اثری موفق كه راه ترقی را برای او باز كرد.

 

دهم ژانویه 1857 ژول ورن، ازدواج كرد و مشكلات مالی او را واداشت تا با حمایت مالی پدرش وارد بازار بورس شود. اما همچنان به نوشتن، خواندن و سفر كردن ادامه داد: انگلستان، نروژ و اسكاندیناوی. ژول می‌نوشت و سفر می‌كرد.

 

در سوم اوت 1861، همزمان با بازگشتش از اسكاندیناوی، «میشل» تنها فرزند ژول ورن، به دنیا آمد. یك سال بعد، رمان «پنج هفته پرواز با بالن» منتشر شد و موقعیت بی‌نظیری برای او رقم زد؛ ابتدا در فرانسه و سپس در همه دنیا.

 

ژول ورن حالا می‌توانست بازار بورس را بدون نگرانی ترك كند.

 

آثار ژول ورن یكی پس از دیگر منتشر می‌شدند: « سفر به اعماق زمین، (1864)، «سفربه ماه » (1865)، «جزیره اسرار آمیز» و …
ژول ورن، روزبه روز مشهورتر و ثروتمندتر می‌شد. در سال 1866، یك كشتی خرید و بار دیگر راهی سفر شد.

 

پنج‌گانهٔ مشهور ژول ورن که دربرگیرندهٔ کتاب‌های سفر به اعماق زمین، بیست هزار فرسنگ زیر دریا و دور دنیا در هشتاد روز است، شهرتی جهان‌گیر به وی داد. از سال (۱۹۷۹)، ژول ورن دومین نویسنده‌ای است که کتاب‌هایش بیشترین بازگردانی را به زبان‌های گوناگون جهان داشته است. پیش و پس از او به‌ترتیب آگاتا کریستی و شکسپیر، نویسنده‌های انگلیسی جا دارند.

 

در آغاز داستانهای تخیلی ژول ورن تنها در میان کودکان طرفداران و علاقه‌مندانی داشت تا آن که منتقد و نویسنده‌ای به نام مارسل موره (۱۹۶۹-۱۸۸۷) چندین کتاب و رساله درباره ژول ورن نوشت و او را چنان که بود به دنیا معرفی کرد. مارسل موره در دو کتاب: «ژول ورن بسیار شگفت انگیز» (۱۹۶۰) و «اکتشافات ژول ورن» (۱۹۶۳) ژول ورن را به دنیا شناساند و از آن به بعد دوستداران ادب با نظر جدی تری به او می‌نگرند.

 

ژول ورن که هفتاد و هفت سال (۱۹۰۵- ۱۸۲۹) درین کره خاکی زیست، نزدیک به هشتاد داستان دراز و کوتاه و رساله نوشتهٔ پژوهشی و نوشتار نوشته‌ است. مانند تاریخ مصر و فرانسه و مستعمره‌هایش ((۱۸۶۸) تاریخ رهنوردیهای بزرگ (۱۸۷۸) کریستف کلمب ((۱۸۸۳) و افزون بر آن پانزده نمایشنامه نوشته که در آن دوره به روی صحنه رفته‌ است. با این باز یاد این نکته بایسته‌ است که نام  او با سه دراز داستان نام آورش پنج هفته دربالن و رهنوردی به میان زمین و از ماه به زمین آغاز شد.

 

با این حال در دورانی که نویسندگان خوش قریحه و چیره دستی چون بالزاک، دیکنز،الکساندر دوما و تولستوی و داستایوفسکی، تورگنیف، فلوبر، استاندال و جورج الیوت و امیل زولا و ده‌ها نویسنده نامدار دیگر بودند، ژول ورن نه تنها نویسنده و گردآور ورزیده جای خود را باز کرد، بلکه با پیش بینی‌های ارزنده و روشن بینانهٔ خود، چراغ راهنمای نوآوران و دانشمندان در نیم و حتی یک سده پس از آن گردید که شایع است کشتی هسته‌ای ناتیلوس از روی نوشتهٔ نامدار او هشتاد فرسنگ زیر دریا ساخته شد و به همین روی نام آن کشتی افسانه‌ای بر این کشتی راستین نهاده شد.

 

روزهای پرماجرا در زندگی ژول ورن می‌گذشتند. او سفر می‌كرد، می‌نوشت و پیر می‌شد.
در سال 1902، ژول ورن آنقدر پیر و بیمار شده بود كه به سختی قلم را در دست نگه می‌داشت. با این حال، به نوشتن ادامه داد و 10 كتاب دیگر نوشت.

 

در 24 مارس 1905، در آغاز بهاری دل انگیز، ژول ورن در سن 77 سالگی درگذشت، در حالی كه بیش از 80 رمان و 15 نمایشنامه بر جای گذاشت.

 

گردآوری بخش فرهنگ و هنر صبح بخیر

منابع:

irannaz.com

wikipedia.org

 

 


ویدیو مرتبط :
برق رایگان و مجانی با مدار حلقه ی ژول یا ژول دزد

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

یک کشف عجیب درمورد بزرگ‌ترین نمایشنامه‌نویس دنیا



ویلیام شکسپیر,بزرگ‌ترین نمایشنامه‌نویس دنیا

یک کشف عجیب درمورد بزرگ‌ترین نمایشنامه‌نویس دنیا

ویلیام شکسپیر - تحقیقات جدید نشان می‌دهد ویلیام شکسپیر که به عقیده بسیاری مهم‌ترین نمایشنامه‌نویس دنیاست محتکر مواد غذایی بوده است.

به گزارش خبرآنلاین، این کشف عجیب موجب می‌شود شناخت ما از نمایشنامه‌نویس بزرگ 400 سال پیش وارد مرحله‌ای جدید شود.

تحقیقات دانشگاه آبریستیث همچنین نشان می‌دهد شکسپیر به دلیل پرداخت نکردن مالیات به زندان تهدید شده بود. 

شکسپیر در دورانی که بریتانیا با کمبود مواد غذایی روبرو بوده، دست به احتکار زده است. در تحقیق این دانشگاه نگاه شکسپیر به گرسنگی و مواد غذایی در آثارش بررسی شده است. 

در «کوریولانوس» شکسپیر قحطی را توصیف می‌کند که درنتیجه سوءاستفاده سیاستمداران و تاجران ثروتمند است. او این نمایشنامه را سال 1607 در اوج شورش‌های مردمی برای مواد غذایی نوشته است. 

دکتر جین آرچر، استاد ادبیات قرون وسطی و مقاومت در این دانشگاه، نویسنده اصلی این تحقیق است. او معتقد است نقش شکسپیر شاعر و نمایشنامه‌نویس به عنوان محتکر مواد غذایی در اواخر قرن شانزدهم و اوایل قرن هفدهم امری است که بسیاری فراموش کرده‌اند. شکسپیر در طول 15 سال مواد غذایی مثل گندم، جوانه جو و جو انبار می‌کرده و به قیمت بالاتر به همسایه‌ها و فروشندگان محلی می‌فروخته است. به نظر دکتر آرچر نباید شکسپیر را به دلیل احتکار مورد سرزنش قرار داد.

او این کار را انجام می‌داده تا مطمئن باشد در روزهای قحطی و بد بودن کشت و کار خانواده و همسایه‌هایش بدون غذا نمی‌مانند. «شناختن شکسپیر به عنوان مرد روزهای قحطی او را به شخصیتی پیچیده‌تر بدل می‌کند، شخصیتی که بیشتر شبیه انسان‌های دیگر بوده و درک ما را از او بیشتر می‌کند.» 

آرچر این تحقیق را به همراه پروفسور ریچارد مارگراف ترلی و پروفسور هوارد تامس انجام داده است. به گفته آرچر: «ما به نقش مواد غذایی و ذخیره مواد غذایی در ادبیات علاقه داشتیم. در واقع در نمایشنامه «شاه لیر» بود که متوجه شدیم گرسنگی و ذخیره گندم و دیگر مواد غذایی چه نقش مهمی در کار مردان سیاست دارد.» 

او افزود: «تصویری که شکسپیر از رشد گندم و بی‌حاصلی زمین یا بد بودن بار زمین ارائه می‌دهد به شدت واقعی و ملموس است.» 

در زمان شکسپیر و دوران نویسندگی او، گرسنگی و رویکرد حکمرانان به پخش مواد غذایی و سازماندهی زنجیره غذایی یکی از مهمترین مسائل سیاسی بوده است. 

شکسپیر در سال 1598 به دلیل پرداخت نکردن مالیات مورد پیگرد قانونی قرار می‌گیرد و به دلیل احتکار گندم دادگاهی می‌شود.

این تحقیق نشان می‌دهد که «شکسپیر افرادی را که نمی‌توانستند یا نمی‌خواستند پول مواد غذایی را به او بدهد راحت نمی‌گذاشت و از سود حاصله از این کارها، فعالیت‌هایش در زمینه رباخواری را گسترش می‌داده.» 

به گفته آرچر، شکسپیر برای مردم گرسنه می‌نوشت و از همین گرسنگی سوءاستفاده هم می‌کرد. «او از نمایشنامه‌نویس بودن بهره می‌برد و جیبش را پرپول می‌کرد و هر وقت هم بازار رونق می‌گرفت سراغ آن می‌رفت و با فروش مواد غذایی به قیمت بالاتر آینده خانواده‌اش را تامین می‌کرد.» 

نتیجه این تحقیقات در سخرانی در جشنواره ادبی «هی» (Hay) در ماه مه اعلام می‌شود./خبرآنلاین