ردپای آب بر روی مریخ+عكس

ردپای آب بر روی مریخ+عكس

طبق تحقیقات مواد معدنی که نشان دهنده جریان آب بر روی مریخ است، كشف شد.

به گزارش خبرنگار فناوری اطلاعات باشگاه خبرنگاران، مسیرهایی صاف و شفاف برلبه دهانه مریخ  نشان دهنده جریان آب در این ناحیه است. تصاوری ارسالی Rover Opportunity ناسا که توسط گروه تحقیقاتی با سرپرستی استیو اسکوپرس از دانشگاه کیزیل واقع در ایتاکانی نیویورک گرفته شده است این مطلب را توصیف می کند.

محققان به علت تغییرات هیدروترمال گچ مانند که در همه جا پراکنده اند از طریق سنگ های لبه دهانه آن را شناسایی کرده اند.

به گفته نویسندگان وجود این ماده گچ مانند که به احتمال زیاد به خاطر رسوب آب در دمای پائین است که پس از فرآیندی این ماده گچ مانند بر روی زمین شکل گرفته است.

پس از 7 سال کار و پس از 33 کیلو متری Rover Opportunity به دهانه اندور که دارای قطری حدود 22 کیلومتر است و متشکل از سنگ های قدیمی است که قبلاً توسط مریخ نوردان بررسی شده است.

براساس این گزارش به طور خاص این مریخ نورد با بررسی بخشی از لبه دهانه که 700 متر است و COPE YORK نام دارد که محققان در جزئیات زمین شناسی به آن اشاره کرده اند این بخش علاوه بر ماده گچ مانند دارای تشک های دیگر با توجه به عمل آب نیز هستند که به عنوان یک بلوک از مواد خارج شده که شامل اجزا غنی از روی است احتمالاً به دلیل گردش مایعات هیدروترمال که در زمانی قبل وجود داشته اند اتفاق افتاده است./باشگاه خبرنگاران

ردپای آب در شهاب سنگ باستانی مریخ

تجزیه و تحلیل قدیمی‌ترین شهاب‌سنگ متعلق به مریخ نشان می‌دهد که مریخ باستانی دارای آب بوده است، اما به جای اقیانوس‌های وسیع، احتمالا دریاهای کوچکی بر سطح سیاره سرخ وجود داشتند.

گجت نیوز: تجزیه و تحلیل قدیمی‌ترین شهاب‌سنگ متعلق به مریخ نشان می‌دهد که مریخ باستانی دارای آب بوده است، اما به جای اقیانوس‌های وسیع، احتمالا دریاهای کوچکی بر سطح سیاره سرخ وجود داشتند.

قدیمی‌ترین شهاب‌سنگ مریخی موسوم به ALH84001 حدود ۱۳ هزار سال قبل به زمین سقوط کرد و ۳۰ سال قبل در منطقه‌ای در قطب جنوب کشف شد.این ‌سنگ مریخی یک تکه از ماگمای جامد از آتشفشانی است که حدود چهار میلیارد سال قبل فوران کرده بود.

 آزمایشات صورت گرفته بر روی این سنگ، وضعیت آب و هوایی سیاره سرخ را در چند میلیارد سال قبل – در زمان جریان داشتن احتمالی آب بر سطح سیاره – نشان می‌دهد.

 دکتر «روبینا شاهین» از محققان دانشگاه کالیفرنیا در سن‌دیگو و نویسنده ارشد این تحقیق تأکید کرد: مواد معدنی موجود در شهاب‌سنگ، شیمی باستانی مریخ و فعل و انفعالات بین آب و جو را مشخص می‌کند.

 مایعی که احتمالا آب بوده است، از طریق منافذ به داخل سنگ نفوذ کرده و رسوبات گلبول‌های کربنات و دیگر مواد معدنی در سنگ ایجاد کردند.

 جو غالب مریخ، حاوی دی‌اکسید کربن و درعین حال مقادیر کمی ازن است؛ درجه ایزوتوپی در کربنات‌ها نشان‌دهنده میزان آب و ازن در زمان شکل‌گیری آنها است.

 سیگنال ازن در کربنات‌های داخل شهاب‌سنگ اندازه‌گیری شد که نشان می‌دهد، مریخ در گذشته باستانی خود احتمالا دارای آب بوده است؛ اما به جای اقیانوس‌های وسیع، چشم‌انداز مریخ اولیه (احتمالا) دارای دریاهای کوچکی بوده است.

 شهاب‌سنگ ALH84001 دارای لوله‌های کوچک کربنات است که به عقیده برخی دانشمندان، می‌تواند شواهدی بالقوه‌ای از حیات با منشأ بیولوژیکی ارائه کند.

 نتایج این تحقیق در مجله PNAS منتشر شده است.