دستکشی که زبان اشاره را به گفتار تبدیل می‌کند

به گزارش آنا به نقل از TechRadar، این دو دانشجوی دوره لیسانس دانشگاه واشنگتن در آمریکا نام این دستکش را «SignAloud» گذاشته‌اند. در این دستکش، حسگرهایی تعبیه شده است که تمامی حرکات و موقعیت دست کاربر خود را ثبت می‌کند و این اطلاعات را از طریق بلوتوث به یک کامپیوتر مرکزی ارسال می‌کند. این کامپیوتر حرکات ثبت‌شده را تحلیل می‌کند و آن را به گفتار یعنی کلمه و جمله تبدیل می‌کند و از طریق اسپیکر پخش می‌کند.

به گفته «نوید عضدی» و «توماس پریر»، این نخستین بار نیست که ابزار ترجمه زبان اشاره در جهان ساخته می‌شود ولی یکی از ارگونومی‌ترین (فاکتورهای انسانی) ابزاری است که تاکنون ساخته شده است که کاربری بسیار ساده‌ای دارد و بیشتر شبیه به سمعک و لنزهای تماسی کنونی کار می‌کند.

این دو دانشجو به دلیل ساخت چنین ابزاری، موفق به کسب جایزه 10 هزار دلاری دانشجویان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) شده‌اند.

دستکش مبدل زبان اشاره به گفتار اکنون صحبت‌های افرادی را که به زبان اشاره آمریکایی متکی هستند، به افراد عادی منتقل کند اما به نظر می‌رسد در آینده می‌تواند با نسخه‌های دیگر زبان اشاره نیز سازگار شود.

اخبار علمی - آنا

طراحی دستگاه پوشیدنی مترجم زبان اشاره نابینایان توسط دانشمند ایرانی و همکارانش

 عملکرد این فناوری پوشیدنی هوشمند این گونه است که به کمک دو مدل حسگر تعبیه شده در این وسیله می‌توان حرکات مچ دست و حرکت ماهیچه‌های بازو را به سیگنال‌های الکترونیکی قابل تمایز تبدیل کرد.

این اطلاعات به صورت بی‌سیم به یک گیرنده ارسال و به زبان انگلیسی ترجمه می‌شود.

دکتر جعفری، دانشیار مهندسی زیست‌پزشکی دانشگاه A&M تگزاس و محقق اصلی این پروژه گفت: در این فناوری از دوربین نیز برای تشخیص حرکات استفاده می‌شود؛ چرا که در بیشتر موارد مشاهده شده افراد حتی با حرکت انگشتان خود نیز پیامی را منتقل می‌کنند.

وی در ادامه افزود: پس از مطالعه بر روی روش‌های ثبت و ضبط اطلاعات حسی به اطلاعات دیجیتال، ترکیبی از روش تشخیص حسی‌ و حرکتی و ثبت فعالیت‌ ماهیچه‌ها به عنوان بهترین روش انتخاب شد.

جعفری با همکاری سایر دانشمندان در ادامه تحقیقات خود موفق به ساخت نمونه آزمایشی این دستگاه شده که قادر است واژگان محاوره روزمره را با دقت ثبت و ترجمه کند.

یکی از مشکلات اولین نمونه این دستگاه، نیاز به آموزش هر شخص برای استفاده از آن است، به طوری که آموزش هر فرد برای اجرای یک ژست حاوی پیام حدود 30 دقیقه زمان می‌برد.

دکتر جعفری معتقد است این مشکل ناشی از تفاوت ساختار ماهیچه‌ها و نوع ژست‌ها در بدن هر انسان است، اما با ساخت نمونه دوم این دستگاه قطعا این مشکلات برطرف خواهد شد.

برنامه بعدی محققان دانشگاه تگزاس کاهش زمان ثبت و ترجمه اطلاعات حسی به پیام‌های انگلیسی است.

جعفری ضمن اشاره به موفقیت این سیستم در مراحل آزمایشی افزود: با توجه به زمان محدود برای ساخت نمونه اولیه امیدوارم که در نمونه‌های بعدی مشکلات موجود برطرف شود.

  اخبار  علمی  -  ایسنا