دانش و فناوری


2 دقیقه پیش

گرفتن ویزای انگلیس در ایران

از زمانی که اخذ وقت سفارت انگلیس در تهران ممکن شد، بسیاری از مشکلات متقاضیان این ویزا نیز به فراموشی سپرده شد. اگر چه هنوز هم بعضی از متقاضیان این ویزا، به جهت تسریع مراحل ...
2 دقیقه پیش

دوره مدیریت پروژه و کنترل پروژه با MSP

پروژه چیست؟ پروژه به مجموعه ای از فعالیتها اطلاق می شود که برای رسیدن به هدف خاصی مانند ساختن یک برج، تاسیس یک بزرگراه، تولید یک نرم افزار و … انجام می شود. در همه پروژه ...

دستاورد بزرگ دانشمندان در زنده نگه داشتن ریه اجساد



پیوند عضو ,پیوند ریه

دستاورد بزرگ دانشمندان در زنده نگه داشتن ریه اجساد

دانشمندان دانشگاه کارولینای شمالی در دستاورد بزرگی برای پیوند عضو نشان داده‌اند که یک جفت ریه پس از مرگ اهدا کننده تا چهار ساعت زنده می‌ماند.

 برخلاف سایر اعضای بدن، هوای باقی مانده در ریه‌ها از فاسد شدن آنها جلوگیری می‌کند.

محققان در یک پژوهش پیشگامانه چهار میلیون دلاری، ریه‌های افرادی را که بطور ناگهانی در خانه درگذشته بودند را با پمپاژ هوا در آنها در ساعت اولیه مرگ بازیابی کردند.

بر اساس پیش‌بینی کارشناسان، این رویکرد می‌تواند به دهها هزار پیوند بیشتر در سال منجر شده و راه را برای آزمایشات بر روی بخشهای دیگر بدن هموار کند.

پیش از این جراحان بر این باور بودند که نمی‌توان اندام افراد مرده را بازیابی کرد.

از آن جا که تنها دو تا سه درصد افراد در شرایط مناسب برای اهدای عضو می‌میرند، پیوند ریه به ندرت اتفاق افتاده و پزشکان اغلب به بیماران می‌گویند که نباید امیدوار باشند.

اما رویکرد جدید می‌تواند به کوتاه شدن لیست انتظار پیوند ریه که سالانه باعث مرگ هزاران تن شده، کمک کند.

محققان در یک پژوهش در حال انجام سه ساله، از یک پمپ برای تزریق مقدار کمی هوا به ریه‌های فردی که در خانه مرده و هنوز به بیمارستان منتقل نشده بود، استفاده کردند.

هنگامی که جسد به بیمارستان رسید، ریه‌ها هنوز کار می‌کردند.

سلولهای ریه به خون برای تامین اکسیژن متکی نیستند و هنگامی که قلب از تپش می‌افتد، محققان از اکسیژن باقی مانده در کیسه‌ها و راههای هوا استفاده کردند.

در مجموعه آزمایشات انجام شده بر روی حیوانات، محققان نشان دادند که ریه‌ها برای حدود یک ساعت یا در صورت تهویه برای چهار ساعت پیش از سرد شدن برای پیوند زنده می‌مانند.

در حال حاضر تنها 15 تا 20 درصد از ریه‌های اهداشده قابل استفاده هستند چرا که اغلب مشکلات بوجود آمده در طول بستری شدن اهداکننده در بیمارستان باعث آسیب دیدن این اندام شده است.

تنها 1700 پیوند ریه در سال انجام شده که در مقایسه با آن نزدیک به 11 هزار پیوند کلیه از اهداکنندگان مرده صورت می‌گیرد.

/ایسنا

 


ویدیو مرتبط :
نگه داشتن ریه ها جسد زنده

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

دستاورد خارق‌العاده دانشمندان در زنده نگه داشتن انسان بدون تنفس!




زنده نگه داشتن انسان بدون تنفس , دستاوردهای دانشمندان

 

دانشمندان با ابداع شیوه‌ای جدید موفق شدند با تزریق مستقیم اكسیژن به درون خون، انسان‌ را در مواقع بحرانی، بدون تنفس، زنده نگه دارند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این دستاورد می‌تواند علم پزشكی را با حذف نیاز به مراقبت از تنفس بیماران در طول عمل‌های جراحی پیچیده یا مواقع بحرانی تغییر دهد.

این فرایند كه با تزریق مستقیم مولكولهای اكسیژن ضمیمه شده در مولكولهای چربی به درون جریان خون كار می‌كند، می‌تواند به انسان حیات اضافی 30 دقیقه‌ای را زمانی كه تنفس آنها قطع شده، اعطا كند.

دكتر جان خیر، سرپرست تیم تحقیقاتی این شیوه ابداعی در بوستون پس از تجربه مرگ دردناك یك بیمار، از آن برای آغاز تحقیقات پیشگامانه خود الهام گرفت.

وی در حال عمل جراحی یك دختر جوان دچار بیماری ذات‌الریه بود كه به دلیل قرار نگرفتن زودهنگام دستگاه تنفس، دچار مرگ شد.

در واكنش به این رویداد دكتر خیر كار را بر روی ایده تزریق مستقیم اكسیژن در جریان خون بدون نیاز به ریه، آغاز كرد.

تجربیات اولیه نشان داد كه این مداخله می‌تواند در حالت تئوری بسیار موفق باشد.

دكتر خیر اظهار كرد: ما خون یكدیگر را مورد استفاده قرار داده، آنرا در یك لوله آزمایشگاهی با ریزذرات مخلوط كرده و دیدیم كه خون آبی به سرعت قرمز شد.

با این حال تزیق اكسیژن خالص به جریان خون در شكل گاز كه 100 سال پیش مورد آزمایش قرار گرفته بود، با شكست مواجه شده بود چرا كه منجر به تولید گازهای خطرناك در رگ‌ها می‌شد.

از این رو بیشتر تحقیقات دكتر خیر شامل كشف یك ماده بوده كه می‌تواند اكسیژن را در خود ذخیره ساخته و آن را در یك مایع برای تزریق به بدن معلق نگه دارد.

وی دریافت كه استفاده از مولكولهای چربی موسوم به لیپیدها یكی از بهترین راهها برای بازیابی اكسیژن پس از استفاده از امواج صوتی برای نگهداشتن دو ماده با هم در شكل ذرات بسیار كوچكی است كه تنها با كمك میكروسكوپ قابل مشاهده هستند.

این ذرات سپس درون یك مایع قرار گرفته كه به سنگینی اکسیژن‌دار شده بود و سه تا چهار برابر ظرفیت اكسیژن سلوهای قرمز خون بدن را حمل می‌كردند.

هنگامی كه این مایع حلال به حیوانات با سطوح پایین اكسیژن تزریق شد، خون آنها طی چند ثانبه به حالت عادی بازگشت.

هنگامی كه این مایع به حیواناتی كه قادر به تنفس نبودند، تزریق شد، آنها تا 15 دقیقه زنده مانده و در خطر كمتری برای عوارض جسمی قرار داشتند.

هنگامی كه این شیوه بر روی انسان آزمایش شد، اكسیژن تقریبا تا 30 دقیقه باقی ماند؛ اگرچه تزریق آن برای مدت طولانی‌تر می‌تواند به خون بیمار صدمه بزند.

به گفته دكتر خیر، این یك جایگزین اکسیژن كوتاه مدت بوده و راهی برای تزریق ایمن اكسیژن برای حمایت از بیماران در طول دقایق بحرانی است.

به گفته دكتر خیر این شیوه می‌تواند در میان پزشكان و امداگران مواجه با شرایط اضطراری مورد استفاده قرار گیرد..... / خبرگزاری ایسنا