دانش و فناوری
2 دقیقه پیش | گرفتن ویزای انگلیس در ایراناز زمانی که اخذ وقت سفارت انگلیس در تهران ممکن شد، بسیاری از مشکلات متقاضیان این ویزا نیز به فراموشی سپرده شد. اگر چه هنوز هم بعضی از متقاضیان این ویزا، به جهت تسریع مراحل ... |
2 دقیقه پیش | دوره مدیریت پروژه و کنترل پروژه با MSPپروژه چیست؟ پروژه به مجموعه ای از فعالیتها اطلاق می شود که برای رسیدن به هدف خاصی مانند ساختن یک برج، تاسیس یک بزرگراه، تولید یک نرم افزار و … انجام می شود. در همه پروژه ... |
درمان پا پرانتزیها با ورزش
اخبار علمی- درمان پا پرانتزیها با ورزش
اگر از کسی که زانوی پرانتزی دارد بخواهید صاف بایستد، حتما متوجه این مشکل در دو سطح داخلی پاهای او میشوید.
به گزارش جام جم، درست در قسمت داخلی مفاصل زانوها قوس بیش از حدی دیده میشود و استخوانهای ران و ساق پاها در یک خط نیستند!
در اصطلاح زانوی پرانتزی به نوعی از تغییرشکلهای زاویهدار زانو میگویند که در آن دو کندیل داخلی ران از یکدیگر فاصله گرفته و نمایی شبیه به کمان یا پرانتز ایجاد میکنند.
زانوی من پرانتزی است؟
برای این که بتوانید زانوی پرانتزی را تشخیص دهید، باید از فرد بخواهید به صورت طاقباز روی کمر خود دراز بکشد. سپس هر دو پا را در حالت آزاد، کنار هم قرار داده تا بتوانید فاصله دو کندیل داخلی رانها را اندازهگیری کنید.
تشخیص زانوی پرانتزی برای کسی که اطلاعات درستی از این ناهنجاری ندارد سختتر است؛ مگر این که این تغییرشکل آن قدر زیاد شده باشد که حتی افراد غیرمتخصص نیز بتوانند زانوی پرانتزی را از زانوی سالم تشخیص دهند.
فاصله دو کندیل داخلی ران در زانوی پرانتزی درجههای مختلفی دارد. در درجه اول این ناهنجاری، فاصله دو کندیل داخلی ران به 2.5 سانتیمتر میرسد.
در درجه دوم این فاصله 2/5 تا 5 سانتیمتر بوده و اگر همین فاصله بیشتر از 5 تا 7.5 سانتیمتر باشد، زانوی پرانتزی وارد درجه سوم خود میشود. در درجه چهارم، فاصله دو کندیل داخلی ران از 7/5 سانتیمتر نیز میگذرد. حتی در صورتی که میزان فاصله دو کندیل داخلی ران کم باشد، تغییرشکل در این ناحیه توسط متخصص پزشکی ـ ورزشی قابل تشخیص است.
چرا پا پرانتزی شدم؟
دلایل مختلفی وجود دارد که باعث ایجاد زانوی پرانتزی میشود؛ بررسیهای علمی نشان داده است استفاده زیاد و بیرویه از پوشک بچه میتواند باعث زانوی پرانتزی در نوزاد شود! یکی دیگر از دلیلهایی که امروز بیشتر از گذشته شاهد آن هستیم، چاقی در کودکان است. این چاقی علاوه بر هزار و یک دردسری که در حال و آینده فرزندانمان ایجاد میکند، زانوی پرانتزی را نیز به ارمغان میآورد!
از آنجا که در کودک نوپا هنوز استخوان و ماهیچهها بخوبی شکل نگرفته و تحمل وزن او را ندارند، اضافه وزن میتواند براحتی در پاها تغییر شکل ایجاد کرده و او را دچار زانوی پرانتزی کند.
از سویی اگر اضافه وزنی هم در کار نباشد، همین که بچهها زودتر از سن رشد خود شروع به راهرفتن کنند، این موضوع نیز میتواند باعث زانوی پرانتزی شود. بهجز این، مواردی مانند راشیتیسم (نرمی استخوان)، شکستگی استخوان پا، بخصوص در نزدیکی سطوح مفصلی و همچنین چرخش پاها به سمت داخل، از دیگر دلایل ایجاد زانوی پرانتزی هستند.
البته نباید مشکلات عضلانی پاها را فراموش کنیم. ضعف ماهیچه همسترینگ خارجی (دو سر رانی) یا کوتاهی ماهیچه همسترینگ داخلی (نیمه غشایی و نیمه تاندونی)، همچنین پارگی لیگامان جانبی ـ خارجی زانو نیز میتوانند زانوی پرانتزی را به دنبال داشته باشند. موارد زیادی در ایجاد این ناهنجاری سهیم هستند؛ بنابراین بهتر است برای شناسایی هر چه سریعتر چنین مشکلاتی به متخصصان پزشکی ـ ورزشی مراجعه کنید تا مانع پیشرفت آن شوید.
مهم نیست این شکلیام
متاسفانه بعضی از مردم یا والدین اصلا به ساختار قامتی خود و فرزندانشان توجهی نشان نداده و تصور میکنند بدن آنها از اول نیز به همین شکل بوده، پس هیچ اشکالی ندارد که به همین صورت هم باقیبماند! در صورتی که بعضی از همین مواردی که آنها به عنوان یک ویژگی منحصر به فرد شخصی میدانند، با اصلاح نشدن عوارض جبرانناپذیری به همراه دارد. یکی از عوارضی که زانوی پرانتزی برای افراد ایجاد میکند، وارد شدن فشار زیاد به سطح داخلی مفصل زانوست. این مشکل همیشه با ایجاد درد همراه است و شخص را بیطاقت میکند. البته کار به همین جا ختم نمیشود و زانوی پرانتزی در قسمت داخلی زانو نیز با کشش بافتهای نرم، درد مضاعفی را بهدنبال میآورد.
همچنین تغییرات فرسایشی زود هنگامی که با این ناهنجاری پدید میآید، باعث ایجاد آرتروز زودرس میشود. علاوه بر این زانوی پرانتزی باعث تغییرشکل در ساختمان پا شده و در مراحل پیشرفتهتر ظاهر ناخوشایندی پیدا میکند. دست آخر نیز، فرد نمیتواند درست راه برود.
ورزش همیشه حرف اول را میزند
برای این که خود و کودکمان از مصائب و سختیهای زانوی پرانتزی نجات پیدا کنیم، بهتر است در هر سنی برای کنترل و کاهش وزن اقدام کنیم. البته ناگفته نماند همانطور که زانوی پرانتزی از دلایل مختلفی نشأت گرفته است، اصلاح کردن آن نیز روشهای مختلفی دارد. در صورتی که فردی قبل از داشتن زانوی پرانتزی، پایش دچار مشکل دیگری شده، مثلا پاهایش به سمت داخل چرخیدگی پیدا کرده باشد، ابتدا باید این تغییر شکل را اصلاح کرد و بعد از آن سراغ اصلاح زانوی پرانتزی رفت، اما در حالتی که پارگی لیگامان جانبی ـ خارجی زانو دلیل اصلی ایجاد پای پرانتزی است، باید به تقویت ماهیچههای چهارسر رانی پرداخته تا بتوانید از بروز تغییرشکل زانوها جلوگیری کنید.
برای این کار باید حرکتهایی مانند لگد زدن به توپ، زانو بلند، اسکات (نشستن روی صندلی خیالی) و بشین و پاشو را برای تقویت ماهیچههای خود انتخاب کنید. البته ناگفته نماند مقدار و درجهای که در کندیل زانوها ایجاد شدهاند، باید توسط متخصص پزشکی ـ ورزشی اندازهگیری و دقیقا دلیل اصلی زانوی پرانتزی ضعف ماهیچه چهارسر رانی شناخته شود. در غیر این صورت از این تمرینها تأثیرهای مطلوبی بهدست نمیآورید.
حال اگر زانوی پرانتزی بر اثر کوتاهی ماهیچههای همسترینگ داخلی باشد، میتوانید این کارها را انجام دهید. فرد یا کودک را طاقباز میخوابانید و از او میخواهید پاهایش را دراز کند. شما مچ پای او را با دست گرفته و به سمت خارج چرخانده، همچنین به طور همزمان به سمت بالا نیز میآورید. در این حالت ماهیچههای همسترینگ داخلی کشیده شده و با تمرین و تکرار روزانه مشکل برطرف میشود.
ضعف ماهیچه
اما در صورتی که ضعف ماهیچه دوسر رانی مشکلساز شده باشد، باید این روش را به کار بگیرید: فرد یا کودک را به شکم بخوابانید. از مچ پایش گرفته و ساقش را به خارج بچرخانید. از فرد بخواهید زانویش را کمکم خم کرده و به سمت باسنش نزدیک کند. در مقابل این حرکت شما نیز به طور همزمان با دستتان از این کار جلوگیری میکنید. توجه داشته باشید باید به تدریج و در جلسههای مختلفی، میزان مقاومت را افزایش دهید! در غیر این صورت فرد دچار آسیب و درد زیادی میشود.
نکتهای که باید درباره زانوی پرانتزی حتما مد نظر داشته باشید، ایجاد تغییر شکل استخوانی است. اگر کار به تغییرشکل استخوانی برسد یا مدت زمان زیادی از این موضوع بگذرد، دیگر قابل اصلاح نیست. همانطور که گفته شد؛ شناسایی این نوع ناهنجاریها و آسیبهایی که به بدن وارد میکند، همیشه اولویت دارند. پس بهتر است از همین امروز به فکر فردا باشید و با مراجعه به متخصص پزشکیـ ورزشی به بازیابی سلامت خود بپردازید.
اخبار علمی - جام جم
ویدیو مرتبط :
ورزش پای پرانتزی
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
ورزشهای مناسب برای درمان ورم پا
آیا وقتی برای مدتی روی مبل یا پشت میز کارتان مینشینید، احساس میکنید پاهایتان سنگین شده و ورم کرده است ممکن است آن را چندان جدی نگیرید اما در نهایت این مشکل شما را مجبور میکند با پزشک مشورت کنید.
پزشکان مختلف ممکن است نظرات مختلفی در این خصوص داشته باشند و در رابطه با سمنودم یا لیپودم یا حتی نارسایی عروق لمفتیک با شما صحبت کنند. با این حال آنچه خانمها را آزار میدهد، در واقع حبس آب است که در نهایت ورم پا ایجاد میکند. بدن ما از 60 درصد آب تشکیل شده است و این آب قسمتی از فواصل داخل سلولی و خارج سلولی را فرا گرفته است. به عبارتی خانمی که 55 کیلوگرم وزن دارد در بدناش 30 لیتر آب جمع شده که 8 تا 10 لیتر آن خارج سلولی و متحرک است. وقتی که عروق بیش از اندازه آب را به سمت خود بکشند، این امر در ابتدا سبب حبس آب در عروق و بعد از آن ورم میشود. یکی از نشانههای ابتلا به ورم باقیماندن جای فرورفتگی با فشار دادن انگشت روی موضع یا بزرگ شدن پا در روزهای گرم یا ساعات پایانی روز است.
ورم ناراحتی خیلی حادی نیست اما میتواند هراز چندگاهی مشکلساز شود. دلیل آن هر چه باشد در نهایت درمان مشخص است. یا باید از جورابهای مخصوص کمک گرفت یا به کمک درمانهای دارویی یا کینزیتراپی آب را خشکاند. در این میان نوع تغذیه و فعالیت بدنی هم اهمیت ویژهای دارد.
جالب است بدانید راه رفتن با پای برهنه روی شنهای خشک ساحل، ماساژ دادن و کشیدن آرام ماهیچههای داخلی، ریختن آب خنک و پوشیدن جورابهای کشی فشرده در صورتی که کارتان ایستاده است، میتواند سبب کاهش میزان ورم شود، در حالی که زندگی در نواحی خیلی گرم، استفاده از سیستمهای گرمایشی از کف، پوشیدن کفشهای تنگ یا پاشنه بلند، داشتن اضافه وزن و مصرف برخی داروها مانند استروژن، کورتیکویید و... میتواند این مشکل را شدیدتر کند.
5 ورزش مناسب برای ورم پا :
هر روز این تمرینها را باید مرتب و پشت هم انجام دهید
1- روی یک صندلی بنشینید و یک توپ تنیس را زیر کف پا گذاشته و بدون آنکه به آن فشار بیاورید آن را حرکت دهید و بچرخانید. این حرکت را برای هر پا به مدت یک دقیقه در روز انجام دهید.
2- سرپا جلوی یک پنجره یا هوای آزاد بایستید و در حالی که به دوردست نگاه میکنید، دستها را به عقب برده تا قفسه سینه باز شود و برای یک دقیقه نفس عمیق بکشید.
3- سرپا بایستید. یک پا را لبه پله قرار دهید، به طوری که فقط پنجه روی پله باشد و پاشنه بالاتر قرار گیرد. پای دیگر را پشت پایی که روی پله است قفل کنید و خود را تا جای ممکن بالا بکشید. بعد به حالت طبیعی اول برگشته و این بار پاشنه را که زیر آن چیزی نیست پایینتر از بلندی پله بیاورید. این کار را روی هر پا 20 مرتبه تکرار کنید.
4- سرپا بایستید. دست ها را از هم باز کنید. یکی از زانوها را تا جایی که میتوانید بالا آورده و به سینه نزدیک کنید و یک دقیقه در این حالت بمانید. برای پای دیگر هم همین کار را تکرار کنید.
5- روی زمین بنشینید. پاها را بکشید. دستها را دو طرف خود روی زمین بگذارید. بعد به مدت یک دقیقه سرپنجهها را تا جای ممکن به سمت خود بکشید. این تمرین را برای یک دقیقه در روز انجام دهید.