دانش و فناوری


2 دقیقه پیش

گرفتن ویزای انگلیس در ایران

از زمانی که اخذ وقت سفارت انگلیس در تهران ممکن شد، بسیاری از مشکلات متقاضیان این ویزا نیز به فراموشی سپرده شد. اگر چه هنوز هم بعضی از متقاضیان این ویزا، به جهت تسریع مراحل ...
2 دقیقه پیش

دوره مدیریت پروژه و کنترل پروژه با MSP

پروژه چیست؟ پروژه به مجموعه ای از فعالیتها اطلاق می شود که برای رسیدن به هدف خاصی مانند ساختن یک برج، تاسیس یک بزرگراه، تولید یک نرم افزار و … انجام می شود. در همه پروژه ...

دانشمند ایرانی، معمای «کوری چهره» را حل کرد



با پرده برداشتن از راز ناتوانی افراد در تشخیص چهره

دانشمند ایرانی، معمای «کوری چهره» را حل کرد

پژوهش جدید دانشمند ایرانی دانشگاه استنفورد، این معما که چرا برخی افراد، هیچ گاه یک چهره را فراموش نمی‌کنند، در حالی که سایرین حتی نمی‌توانند افرادی به تازگی ملاقات شده را به خاطر بیاورند، حل کرده است.

 

اخبار,اخبار جدید,اخبار جالب

 

دکتر پرویزی، دانشیار دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد برای اولین بار موفق به شناسایی دو خوشه نورون مغزی در ناحیه شکنج دوکی شده که یک نقش مرکزی را در شیوه مشاهده چهره انسانها در انسان ایفا می‌کنند.

آزمایشات بر روی یک بیمار دچار ادراک پریشی که در آن فرد قادر به تمایز چهره افراد نبوده، نشان داد که تحریک الکتریکی اعصاب به سرعت منجر به پیچ خوردن تصویر چهره انسان در نگاه فرد شده، در حالی که تصویر سایر اجسام به طور دست نخورده باقی می‌ماندند.

به گفته محققان، این یافته‌ها می‌تواند به درمانهای جدید برای این شرایط منجر شده و همچنین می‌تواند دلیل برخورداری برخی از انسانها از حافظه بهتر برای چهره‌ها را توضیح دهد.

تصور می‌شود که حدود دو درصد از انسان‌ها از نوعی «کوری چهره» رنج می‌برند.

در این پژوهش که بر روی یک مرد 47 ساله صورت گرفته بود از الکترودهای کاشته شده در اطراف شکنج دوکی مغز وی به عنوان بخشی از یک درمان جداگانه صرع استفاده شده بود.

طبق توصیفات وی، در زمان اعمال یک جریان الکتریکی در این بخش، تصویر افراد مشاهده شده، محو شده و پس از قطع آن، دوباره به حالت عادی برمی‌گشت.

ادراک پریشی می‌تواند از زمان تولد بر روی بیماران تاثیر گذاشته یا در اثر آسیب مغزی در سالهای بعدی پیشرفت کند. مبتلایان به این بیماری قادر به تشخیص چهره افراد از یکدیگر نبوده اما در مورد اجسام دیگر مشکلی ندارند.

به گفته دکتر پرویزی، این یافته ها نشان داده که دو خوشه با فاصله کمتر از دو سانتی‌متر از یکدیگر در پایه مغز در تشخیص چهره نقش مهمی را ایفا می‌کنند.

پژوهش‌های پیشین نشان داده بود که این خوشه‌ها در زمان مشاهده تصاویر انسانها از فعالیت بیشتری نسبت به مشاهده تصاویر دیگر برخوردار بودند اما پژوهش جدید دانشمند ایرانی که در مجله Neuroscience منتشر شده، برای اولین بار توانسته شواهد تجربی را برای این مدعا ارائه کند./ایسنا

 


ویدیو مرتبط :
روش حل معمای اول - اهرمها در شاهزاده ایرانی ۱

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

حل معمای قدیمی کج بودن مدار ماه توسط دانشمند ایرانی



یافته‌های جدید یک دانشمند ایرانی حاکی از آن است که مدار ماه در اثر کشش گرانشی اجسام کوچک باقی مانده از شکل‌گیری منظومه شمسی، کج شده است.

اخبار , اخبار علمی,کج بودن مدار ماه,حل معمای کج بودن مدار ماه


تحقیق جدید دکتر کاوه پهلوان از رصدخانه کوت دازور در استان نیس فرانسه به توضیح یک معمای قدمی در مورد کج بودن پنج درجه‌ای مدار ماه در اطراف زمین نسبت به مدار سیاره در اطراف خورشید می‌پردازد.

دکتر کاوه پهلوان، مولف ارشد این تحقیق گفت: جالبترین جنبه این مدل، کشف این امر بود که اجسام تاثیر گذاشته بر قمر ماه از اندازه بسیار بزرگ برخوردار نبوده و این امر بطور مکرر اتفاق نیفتاده بود.

وی افزود: تنها به چند جسم کوچک و بزرگ برای تاثیر گذاشتن گرانشی بر مدار کج ماه نیاز است. شبیه‌سازی‌های ما اجسامی به اندازه یک قمر تا یک دهم این حجم را در نظر گرفته است.

بر اساس نظریه برخورد عظیم، ماه در اثر برخورد سیاره‌ای به اندازه مریخ با زمین اولیه در حدود 4.5 میلیارد سال پیش بوجود آمده است.

اما مدلهای این نظریه پیش‌بینی می‌کند که مدار ماه در اطراف زمین احتمالا تنها نیم درجه نسبت به مدار زمین در اطراف خورشید، کج است.

دکتر پهلوان و تیمش برای تعیین دلیل کج بودن 10 برابری مدار ماه نسبت به پیش‌بینی‌های گذشته، چند مدل رایانه‌ای اجسام با جرمهای مختلف را اجرا کرد.

وی اظهار کرد: شبیه‌سازی‌های ما نشان داد که ماه طی یک میلیون تا 10 میلیون سال پس از شکل‌گیری‌اش به سرعت از زمین دور شده و به نیمی از فاصله کنونی‌اش رسیده است. این فاصله به اندازه‌ای زیاد بوده که سیستم زمین-ماه جلوی مسیر تعداد بیشتری اجسام آواره در منظومه شمسی قرار بگیرد.

دکتر پهلوان دریافت که اجسامی که با ماه یا زمین برخورد کرده بودند، احتمالا پیش از آن به دفعات از کنار آن‌ها عبور کرده بودند.

دانشمند ایرانی رصدخانه کوت دازور فرانسه خاطرنشان کرد: تعداد کمی از اجرامی که از فصله نزدیک عبور می‌کردند، کافی بود تا ماه در اثر کشش گرانشی در مدار اولیه خود کج شود.

عبورهای نزدیک اجرام آسمانی از کنار ماه از لحاظ گرانشی بر مدار این قمر تاثیر گذاشته و باعث شده به تدریج کج شود.

 

اخبار علمی - ایسنا