بزرگ‌ترین اشتباهات اینترنتی

 

اینترنت با این که می‌تواند به عنوان وسیله‌ای بسیار جذاب و سرگرم‌کننده مورد استفاده قرار گیرد، اما چنانچه در این محیط اشتباه بسیار کوچکی از شما سر بزند، می‌تواند موجب بروز صدمات جبران‌ناپذیری برای شما شود. مثلا ممکن است شما پسوردتان را در سایت‌های نامعتبر وارد کنید، یا آدرس ایمیل‌تان را برای هر سایتی که آن را از شما درخواست کند بفرستید. تمام اشتباهاتی که ممکن است از دید شما پیش پا افتاده باشد، بعدا می‌تواند به دردسرهای بسیار بزرگی برایتان تبدیل شود.

 

اشتباه اول: دست‌کم گرفتن اطلاعات شخصی

حتماً در گشت و گذار‌تان در فضای مجازی به سایت‌هایی که می‌توانید به صورت مجانی در آنها عضو شوید برخورده‌اید، برای نمونه شبکه‌های اجتماعی مانند Facebook و گوگل همین امکانات را به شما ارائه می‌کنند. اولین گام برای پیوستن به این سایت‌ها وارد‌کردن اطلاعات شخصی شماست. بسیاری از شرکت‌ها با جمع‌آوری این اطلاعات، تبلیغاتی را برایتان ارسال می‌کنند، پس هر قدر این تبلیغات به شما و علایق‌تان نزدیک‌تر باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که شما آن محصول را خریداری کنید. نتیجه عضوشدن در چنین سایت‌هایی حقیقتاً مجانی نیست، بلکه شما حق عضویت‌تان را با در اختیار گذاشتن اطلاعات محرمانه به آنها پرداخت می‌کنید.

البته این را هم باید اضافه کنیم که خیلی از این سایت‌ها درصددند از اطلاعات شخصی شما محافظت کنند که این کار با انجام تنظیماتی صورت می‌گیرد، ولی با تمام این احوال، این میزان محافظت صددرصد تضمین‌شده نیست، پس چنانچه در این سایت‌ها عضو هستید، عاقلانه‌ترین کار این است که مانع دسترسی سایت‌های تبلیغاتی به اطلاعات شخصی‌تان شوید. برای این منظور بهترین کار ایجاد تغییرات در قسمت Account setting این سایت‌هاست و تعریف محدودیت‌های مورد نظر‌تان برای آن شرکت‌هاست.

 

اشتباه دوم: ارسال اطلاعات بسیار حساس از راه‌های ارتباطی نامطمئن

فرستادن اطلاعات حساس مانند اطلاعات مربوط به کارت اعتباری‌تان از طریق اینترنت کار زیاد مطمئنی نیست، البته در این باره شما به عنوان کاربر در ارسال این قبیل اطلاعات اشتباهی مرتکب نشده‌اید، بلکه این سایت‌ها هستند که موظفند کانال‌های امن‌تری مانند HTTPS به جای HTTP استفاده کنند، هدف از این کار ایجاد فضایی امن برای جا به جایی اطلاعات از کاربر به سرورشان است و شما به عنوان کاربر تنها نیاز دارید که در قسمت آدرس سایت‌های مورد نظر به دنبال //:https به جای آدرس‌های قدیمی‌تر باشید. همین کار، تمام مشکلات‌تان را حل خواهد کرد، پس چنانچه می‌خواهید روی سایت ویدئویی را مشاهده کنید یا مطلبی را بخوانید، حتماً لازم نیست که آن سایت از این کانال امن برای ارسال اطلاعاتش استفاده کند.

 

اشتباه سوم: عدم ایجاد فایل backup از اطلاعات جابه‌جا شده به صورت آنلاین

مسلماً می‌دانید که ایجاد فایل پشتیبان که حاوی کپی تمام اطلاعات شماست، چقدر اهمیت دارد، ولی این که فایل حاوی کپی اطلاعات جا به جا شده روی اینترنت‌تان باشد، از دیدگاه خیلی از کاربران جدی گرفته نمی‌شود. برای مثال تصور کنید شما اطلاعات‌تان را روی سایتی خاص ذخیره کرده‌اید، ولی بر حسب تصادف سایت مورد نظر برای زمانی کوتاه یا همیشه غیرفعال شود! شاید برای شما که اطلاعات بسیار حساس‌تان را در آن سایت قرار داده بودید، این کار به یک فاجعه بدل شود، زیرا از دست دادن حجم زیادی از اطلاعات بدون این که کپی آنها را داشته باشید، می‌تواند ضرر‌های زیادی به شما وارد کند.

پس همیشه به خاطر داشته باشید که شما به طور حتم نمی‌دانید چه اتفاقی برای اطلاعات‌تان خواهد افتاد، مخصوصاً که این داده‌ها را در فضایی خارج از محدوده خودتان ذخیره کرده باشید. برای همین هم شرط عقل آن است که از تمام آن مطالب backup تهیه و در جای مطمئن از آن محافظت کنید.

برای این منظور نرم‌افزار‌هایی وجود دارد که این کارها را برای شما به آسانی انجام می‌دهد. یکی از آنها اپلیکیشن InSync و دیگری برنامه Backupify است. اولین نرم‌افزار برای کپی‌برداری از داده‌های موجود روی گوگل است و دومین اپلیکیشن برای ایجاد فایل پشتیبان از سایت‌های مختلف کارایی فراوان دارد.

 

اشتباه چهارم: استفاده از رمز همیشگی

امیدواریم شما از آن دسته از کاربران نباشید که در جایی که باید رمز انتخاب کنند، از رمزهایی ساده و مشابه یکدیگر استفاده می‌کنند (به بیان دیگر برای این که پسوردشان را فراموش نکنند، تمام رمز‌ها را عین هم انتخاب می‌کنند). این در حالی است که شما باید یک گذرواژه امن با تعداد کلمات زیاد و در عین حال رمز‌هایی آسان برای به حافظه‌ سپردن انتخاب کنید یا از عبارتی خاص برای رمز کمک بگیرید. با انجام این کارها امکان این که کسی رمز شما را حدس بزند و بتواند از آن سوءاستفاده کند، کمتر خواهید کرد. البته باید اضافه کنم که نرم‌افزاری مانند LastPass برای ایجاد پسورد جدید بسیار مناسب است، زیرا این اپلیکیشن علاوه بر ایجاد رمز جدید، آن را برای شما ذخیره می‌کند و در مواقع لازم آن را در دسترس‌تان قرار می‌دهد.

 

اشتباه پنجم: حدس مکان تقریبی شما

استفاده از سایت‌هایی مانند Foursquare، Gowalla و Facebook از طرفی بسیار جالب و سرگرم‌کننده است و از طرف دیگر اگر شخصی بخواهد می‌تواند از طریق این سایت‌ها جایی را که شما قرار دارید یا جاهایی را که می‌روید به آسانی تشخیص دهد. البته تمام این اطلاعات از طریق نشانی مکانی که شما از آنجا به اینترنت متصل می‌شوید، قابل دریافت است. تنها راه دفاعی که می‌توانید در برابر این خطر برای خود در نظر بگیرید، به اشتراک گذاشتن محدود اطلاعات‌تان است. برای انجام این کار شما باید در این سایت‌ها در قسمت مورد نظر گزینه اشتراک‌گذاری محدود را انتخاب کنید. در نهایت نسبت به این که چه کسی از مکانی که شما در آن قرار دارید مطلع می‌شود، باید بسیار حساس باشید، چرا که ممکن است این نشانی بدون آن که شما بدانید به دست شخصی برسد و آن شخص برای مقاصد نادرست از آن استفاده کند.

منبع: lifehacker.com

ویدیو مرتبط :
‫اشتباهات بزرگ در ارتباطات زوجین‬‎

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

برترین اشتباهات اینترنتی جهان

 

پس از اعتراف پدر اینترنت درباره اضافی بودن ممیزهای به کار گرفته شده در آدرس http لیستی از برترین اشتباهاتی که تا کنون در زمینه اینترنت توسط شرکتها و افراد مختلف رخ داده ارائه شده است.
با توجه به اعتراف سر "تیم برنرز لی" درباره اشتباهش در طراحی آدرس اینترنت و استفاده نادرست از دو نشان ممیز در ابتدای آدرس، نشریه تایمز به گذشته نگاهی انداخته و برخی دیگر از اشتباهات مشابهی که در رابطه با اینترنت رخ داده است را از لابلای تاریخچه اینترنت بیرون کشیده است.

 

ممیزهای بی مصرف:
سر تیم برنرز لی دانشمند انگلیسی علوم رایانه ای که با ابداع WWW در سال 1989 به شهرت جهانی دست یافت به طور کلی انسانی موفق به نظر رسیده و کمتر در کارهایش ایرادی پیدا می شود اما وی به تازگی اعتراف کرده است که تصمیم وی برای استفاده از دو ممیز آزار دهنده پس از http در آدرسهای اینترنتی تصمیمی اشتباه بوده و اگر فرصتی برای تغییر یکی از بخشهای این ابداع جهانی اش داشته باشد این دو ممیز غیر لازم و اضافه را از آدرسهای اینترنتی حذف خواهد کرد.

 

 

قسمت چهارم به جای قسمت اول:
شرکت اپل در حدود چند سال پیش قسمت اول یک سریال ویدئویی را برای فروش بر روی فروشگاه آی تیونز خود قرار داد اما در نهایت مشخص شد این فایل در واقع قسمت چهارم از سریال است و به دلیل بروز اشتباه در شماره تولید اپیزود و شماره پخش به اشتباه بر روی اینترنت قرار گرفته است. این شرکت پس از 24 ساعت فایل را از روی فروشگاه اینترنتی خود برداشته و برای جبران دو دلار به کاربرانی که به اشتباه این فایل را از شبکه برداشته بودند پرداخت کرد.

 

 

گوگل اسپم می شود:
سیستم مبارزه با نامه های ناشناس یا اسپم شرکت گوگل بدون شک یکی از بهترینها است. با این حال چند سال پیش این سیستم به صورت تصادفی وبلاگ جستجوی گوگل را به عنوان اسپم شناسایی کرد و تیم به روز رسانی این وبلاگ به پیامهای هشداری که اعلام می کرد "در صورتی که اعلام نکنید اسپم نیستید این وبلاگ حذف خواهد شد" توجهی نکردند. زمانی که وبلاگ به صورت خودکار حذف شد کاربر دیگری با نام دامنه مشابه بر روی شبکه قرار گرفت. تیم به روز رسانی این وبلاگ در ابتدا گمان بردند قربانی هکرها شده اند اما سپس به اشتباه خود پی برده و نام دامنه را بازگردانده و تمامی اشتباه خود را بر روی وبلاگ گوگل شرح دادند.

 

هرگز از اسمت به عنوان رمز ورود استفاده نکن:
انتخاب رمز ورودی محکم و غیر قابل نفوذ از مشکلات بسیاری از کاربران اینترنتی به حساب می آید. با این حال می توان گفت تقریبا تمامی کاربران در طول زندگی خود از رمزهای ساده و قابل پیش بینی مانند "1234" استفاده کرده اند. دو سال پیش یکی از کارمندان دولتی ایالت نوادا با انتخاب رمز ورود نامناسب دچار مشکل بزرگی شد. به آدرس اینترنتی این فرد نامه ای ارسال شده بود که آموزش قدم به قدم ارسال نامه های هفتگی فرماندار به خارج از محیط کار بود. این نامه با نام کاربری "فرماندار" و با رمز ورود "kennyc" نام فرماندار سابق نوادا عنوان شده بود.

 

 

نتیجه جنگ با یو تیوب:
شرکت قدرتمند رسانه ای Viacom برای سالها مجادلات فراوانی بر سر تخلف از کپی رایت با سایت یو تیوب داشت که در نهایت این مجادلات را در حالتی به پایان رساند که در میان دیگر شرکتهای رسانه ای به شرکتی متخلف از قوانین کپی رایت شهرت پیدا کرد. این شرکت دریافت از فایلی استفاده کرده است که اجازه پخش نداشته و به همین دلیل مورد خشم شرکتهای دیگر قرار گرفت و در نهایت تلاشهایش برای محکوم کردن یو تیوب به نتیجه ای معکوس دست یافت.

 

 

 

انتشار تمامی جستجوهای اینترنتی:
در سال 2006 شرکت AOL به صورت داوطلبانه اطلاعات جستجوی 650 هزار نفر از کاربران خود طی دوره ای سه ماه که در حدود 20 میلیون جستجوی اینترنتی را تشکیل می داد را منتشر کرد. همچنین نام کاربری AOL به نامهای کاربری اتفاقی تغییر پیدا کرد تا افراد بتوانند نتایج جستجوهای انجام گرفته توسط هر یک از کاربران را به همراه مشخصات شناسایی آنها بیابند. واضح است که جامعه آنلاین از این حرکت AOL به شدت عصبانی شد و این شرکت نیز به سرعت و با ابراز تاسف تمامی اطلاعات منتشر شده را از شبکه برداشت.

 

 

تولد اولین ویروس:
در تاریخ دوم نوامبر 1988 رابرت موریس فارق التحصیل علوم رایانه ای دانشگاه کرنل برنامه ای تجربی نوشت و آن را به اینترنت وارد کرد که در نهایت به اولین کرم یا ویروس اینترنتی تبدیل شد. با وجود اینکه هدف این دانشجو به هیچ وجه خرابکاری نبوده و تنها قصد داشته تا میزان وسعت اینترنت را بسنجد، این کرم به وظیفه خود عمل کرده و در حدود 600 هزار رایانه را غیر قابل استفاده کرد. موریس به اتهام تقلب و تخلف در اینترنت به سه سال کارآموزی اجباری، 400 ساعت خدمات اجتماعی و پرداخت 10 هزار دلار خسارت شد، وی اکنون در موسسه ام آی تی مشغول به کار است.

 

 

جهان در تاریکی آنلاین:
در اوایل سال جاری در حدود یک میلیون سایت اینترنتی سوئدی با دامین کشور سوئد (.se) در حین انجام سرویسهای معمولی دامنه دچار اختلال شده و به مدت یک ساعت از کار افتادند. این اختلال به دلیل اشتباه در نوشتن قسمتی از به روزرسانی دامنه رخ داد و در حدود ده ها میلیون سایت در سرتاسر جهان را از کار انداخت، در واقع این اختلال کوچک می توانست جهان را با بحرانی بزرگ مواجه کند.