بررسی فیلتر هوا

 

بررسی فیلتر هوا

اکثر فیلتر های هوا از سلولز عمل آوری شده ( کاغذ ) که با فیبر های مصنوعی ترکیب شده اند ساخته می شوند. آنها اکسید سیلیسیم و سایر ذرات آلوده را در خود جذب می کنند و این ذرات با بافت فیلتر ترکیب می شوند. نوعی فیلتر هوا ذرات آلوده 5 تا 6 میکرونی و بزرگتر را جذب نموده و همچنین قادر است 80 تا 90 درصد ذراتی که کوچکتر از 2 میکرون هستند را جذب خود نماید. بعضی از بهترین فیلترهای هوا می توانند تمامی ذرات 2 میکرونی و بزرگتر و اکثر ذرات 1 میکرونی را در خود نگه دارند.

 

فیلتر هوا بایستی به حد کافی آلودگی ها را جذب کند. اما نباید آنقدر مسدود شود که توان مکش موتور را کاهش دهد. برای محترق شدن یک گالون سوخت در درون موتور ، 10000 الی 12000 گالن هوا از میان فیلتر هوا توسط موتور مکش می شود !!! این مقدار زیادی هوا است که ذرات فراوان موجود در آن جذب فیلتر می شوند ؛ به خصوص اگر خودرو در یک محیط آلوده یا جاده های خاکی حرکت کند.

 

اگر فیلتر هوا تعویض نشود ، تجمع ذرات آلوده سبب بسته شدن منافذ عبور هوا شده و جریان هوای عبوری از فیلتر محدود می گردد. راندمان فیلتر با جذب هرچه بیشتر ناخالصی ها بالاتر می رود. اما هنگامی که میزان آلودگی در درون فیلتر از حد معمول فراتر رود ، عبور هوا از میان آن سخت و سخت تر خواهد شد. در نتیجه موتور برای دریافت حجم هوای یکسان ، مکش شدیدتری انجام می دهد. تاثیر این امر بر واکنش دریچه گاز ، عملکرد موتور و مصرف اقتصادی سوخت قابل توجه است ( حجم هوای ورودی افت می کند ) . پیامد دیگر گرفتگی فیلتر می تواند بالا رفتن آلاینده منو اکسید کربن و یا عدم تائید خودرو در تست آلاینده های خروجی از اگزوز باشد.

 

سازندگان تجهیزات اصلی خودرو ، توصیه می کنند که فیلترهای هوای کنونی پس از طی 30000 تا 60000 مایل تعویض شوند. اما زمان مناسب برای تعویض یک فیلتر هوا  به وضعیت کارکرد موتور بستگی دارد. روش مناسب ، بازبینی سالیانه فیلتر و تعویض آن در هر 2 سال یک بار یا پس از طی 24000 مایل ، البته با توجه به نحوه رانندگی  است.

 

بررسی فیلتر هوا :

 

برای بررسی فیلتر ، درپوش آن را باز کنید ( که با بست ها یا سایر اتصالات نگه داشته شده است). فیلتر را درآورده و در برابر تابش نور ( آفتاب ) قرار دهید. اگر فیلتر خیلی تیره و پرتوهای عبوری از آن کم باشند ، نشانه گرفتگی بیش از حد فیلتر است و باید آن را تعویض نمود.

 

فیلتر هوا

 

فیلتر سمت راست یک فیلتر کثیف و سمت چپی یک فیلتر تمیز است.

 

بررسی فیلتر هوا

با ضربه زدن به فیلتر بر روی یک سطح صاف و یا با استفاده از مکنده می توان اندکی عمر آن را تمدید کرد و با کاهش رسوبات قسمت های گرفته شده ، تا حدی منافذ آن قسمت ها را باز نمود. انجام این کارها رسوبات سطحی را برطرف می کند ولی برای جداسازی ذراتی که با بافت فیلتر ترکیب شده اند ، سودی ندارد. هرگز المنت فیلتر کاغذی خشک را نشویید ، زیرا این کار سبب خرابی فیلتر می شود.

 

نوع دیگری از فیلتر هوا از جنس کتان است که البته در بازار رواج کمتری دارد. المنت فیلتر کتانی قابلیت فیلترینگ ( جذب ذرات ) کمتری نسبت به فیلتر کاغذی دارد. بنابراین مردم فیلتر کاغذی را به سبب بهبود جریان هوا و افزایش قدرت موتور ترجیح می دهند. ذرات معلق در هوا به این دلیل که المنت فیلتر کتانی با روکش شفافی از روغن اسپری شده پوشیده شده است، به المنت می چسبند. اگر در موتورهایی که به سنسور جریان جرمی هوا مجهزاند ، مقداری از روغن فیلتر بر روی این سنسور رسوب کند ، عملکرد صحیح آن را تحت الشعاع قرار می دهد. روغن سنسور را آلوده می کند که نتیجه آن گمان غلط سنسور است. در واقع سنسور همواره جریان جرمی   کمتر از حد معمول را گزارش می دهد. عواقب این امر بد کار کردن موتور و امکان روشن شدن لامپ اخطار موتور است. المنت فیلتر کتانی قابل شستشو بوده و بایستی پس از شستشو روغن کاری شود. اگر موتور خودروی شما دارای سنسور جریان جرمی هوا است ، باید در هنگام روغن کاری المنت ها در مصرف روغن بسیار دقت و مضایقه کنید.

 

بررسی فیلتر هوا

 

ترجمه و تنظیم توسط : LoveLorn

ویدیو مرتبط :
دستگاه چینکن کاغذ فیلتر هوا خودرو-روش تولید کاغذ فیلتر هوا خودرو

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

راهکارهای تخیلی برای کاهش آلودگی هوا ؛ این یکی را هم بررسی کنید!

 

عصر ایران –  اگر فردی برای درمان تومور مغزی  راهکار کچ گرفتن " قوزک پا "ی شما را پیشنهاد دهد لابد تصور می شود که قصد شوخی دارد و البته چه شوخی بی مزه ای خواهد بود!

 

به نظر می رسد قصه پر غصه آلودگی در حد انفجار تهران و برخی راهکارهای اعلام شده از سوی مسئولان برای کاهش آلودگی این ابر شهر هم مانند مثال "درمان تومور مغزی با گچ کردن قوزک پا " باشد.

دو روز پیش برخی مسئولان سخن از آب پاشی تهران با استفاده از هواپیماهای کوچک و هلی کوپترها برای کاهش آلودگی هوای تهران دادند . این خبر در نگاه اول  به قدری بهت آور و مایه حیرت بود که گمان بر طنز بودن آن رفت ، اما اظهارات بعدی برخی مسئولان درتشریح موضوع و نیز اظهارات برخی دیگر از مسئولان در تشریح  موانع  عدم اجرایی شدن این پروژه " شفا بخش "! ، به قول مرحوم جلال آل احمد " کلاه از سر کودک عقل " انداخت و تازه دانستیم که با موضوع طنز روبرو نیستیم بلکه این راهکار به طور جدی دارد از سوی مسوولان پیگیری می شود!

این موضوع سوال هایی جدی در ذهن شهروندان و رسانه ها باقی گذاشت :

1- یک ابهام و سوال اساسی که در ذهن ایجاد می شود این است که مسئولان محترم دخیل در موضوع چرا برای رفع آلودگی هوای تهران همت و عزم خود را به آزمودن راهکارهای عملی و واقعی حل بحران آلودگی نمی گذارند و در عوض ، وقت خود را صرف بررسی راهکارهایی می کنند که حتی به فرض موفقیت تنها می تواند تاثیری  بسیار ناچیز داشته باشد ؟ چرا برغم این که 10 سال از تصویب طرح جامع کاهش آلودگی هوا می گذرد ، هنوز بدان عمل نشده است؟! آیا مردم پول نفت و مالیات می دهند که آقایان طرح تصویب کنند و بایگانی اش کنند؟

2- همانطور که پیش از این نیز بارها اشاره شده است بیش از 70 درصد منبع آلودگی هوای تهران خودروها هستند ، در حالی که  این خودروها اغلب استانداردهای واقعی جهانی را ندارند ، چرا کسی " یقه " معدود شرکت های سازنده خودرو در کشور را نمی گیرد و آنها را موظف به تولید اتومبیل های استاندارد نمی کند ؟

شاید عده ای بگویند که تبعات هزینه ای موظف سازی شرکت های خودرو سازی برای رعایت استانداردهای تولید بسیار بالاست ، اما باید در جواب گفت که آیا تبعات هزینه ای آن از زیان روزانه 350 میلیارد تومانی تعطیلی یک روزه شهری چون تهران یا جان باختن بیش از 4 هزار نفر شهروند فقط درتهران ( و احتمالا بیش از این رقم در دیگر کلان شهرهای کشور) است ؟

آیا آلودگی هوای تهران و شهرهایی مانند اراک ، اصفهان ، اهواز ، تبریز و ... و احساس این آلودگی با پوست و گوشت و استخوان همه شهروندان ساکن در این شهرها  بهانه ای  مناسب را برای آغاز یک طرح  حساب شده ، مطالعه شده و با برنامه ریزی زمان بندی شده برای استاندارد سازی خودرو های تولید داخل به وجود نمی آورد ؟

و آیا مسئولان محترم و سازندگان و تولید کنندگان خودرو، خود و خانواده هایشان در همین هوای آلوده نفس نمی کشند ؟ انتظار حداقلی این است که اگر به مردم تهران و شهروندان ساکن دردیگر کلان شهرهای کشورمان رحم نمی کنند لااقل به وضعیت خود و خانواده خود  بیندیشند و برای یک بار هم که شده قدمی جدی برای رفع ریشه ای معضل آلودگی هوای تهران بردارند.

آیا فهم این موضوع آنقدر سخت است که مردم دارند رسماً در این آلودگی می میرند؟

3- خیلی ها می گویند که آب پاشی شهر تهران راهکاری تخیلی برای کاهش آلودگی آن است و اگر این راهکار می تواند در دفتر چه پیشنهادهای  کاهش آلودگی هوای تهران مورد بررسی قرار بگیرد ، حتما راهکارهای پیشنهادی دیگری همچون بمباران کارخانه های تولید خودرو و راحت شدن یکباره از شر خودروهای غیر استاندارد  داخلی نیز می تواند گوشه ای از راهکارهای پیشنهادی برای کاهش آلودگی هوای تهران را پر کند !!

به هر حال این هواپیماها که می خواهند برای آب پاشی شهر ، یک دوری بر سر تهران بزنند ، لطف کنند سر راهشان ، دو تا بمب هم بیندازند روی این "کارخانه های تولید خودروهای آلاینده" تا ملت خلاص شوند!

وقتی قرار باشد راهکارهای طنز آمیز مطرح شود ، چرا پیاز داغ طنزها را بیشتر نکنیم و چاشنی اکشن هم به آن نیفزاییم؟!

و بالاخره اینکه ما با نوشتن این مطلب نمی خواهیم گناه تمامی قصورهای پرونده قطور آلودگی هوای تهران و دیگر کلان شهرها را به گردن مسئولان بیندازیم و بر این نکته نیز واقفیم  که حل این معضل ریشه دار و پیچیده نیازمند همکاری همه جانبه همه دستگاه ها و مردم در یک فرایند میان مدت و یا دراز مدت است ، اما این انتظار حداقلی نیز وجود دارد که با توجه به آلودگی در حد انفجار شهر تهران و برخی دیگر از کلان شهرهای کشور ، عزمی جدی و برنامه ریزی گسترده و حساب شده از سوی دستگاه های دولتی و غیر دولتی مشاهده شود ، که متاسفانه نگاه اولیه به پرونده قطور مبارزه با آلودگی هوای تهران نشان می دهد که راهکارهای ریشه ای ( همچون اجرای ماده 62 برنامه چهارم توسعه ) مغفول مانده یا کمتر مورد توجه قرار گرفته و در عوض در شرایط بحرانی تلاش شده تا راهکارهای  گذرا مورد توجه قرار گیرد ، و در این میان تمسک جستن به راهکارهای تخیلی همچون آب پاشی شهر تهران نیز " نمک بر زخم " شده است.

واقعاً درد دارد که مسوولان دولت و شهرداری و سازمان محیط زیست و پتروشیمی و خودروسازها و متولیان حمل و نقل عمومی و ... در طول 10 سالی که از تصویب طرح جامع کاهش آلودگی هوا کار مفیدی در این خصوص انجام نداده اند و حالا بعد از این همه سال رخوت و بی توجهی ، باز هم به جای آن که سراغ راهکارهای اساسی بروند ، فکر می کنند که با پراندن چند هواپیمای کشاورزی که برای سمپاشی مزارع به کار می روند و پاشیدن کمی آب روی تهران با این وسعت ، مشکل حل می شود!

خدایا ! تو خود رحمی کن.../عصر ایران