اطلاعاتی کامل درباره گیاه ترخون

اطلاعاتی کامل درباره گیاه ترخون

ترخونی گیاهی چندساله و پایا بوده که اغلب واریته sativa آن عطر و طعم مخصوصی داشته و برای مصرف خوراکی کشت می شود. نام انگلیسی ترخون یعنی tarragon از نام فارسی آن گرفته شده است.

 

ویژگیهای گیاه ترخون

ارتفاع ترخون 30 سانتیمتر تا یک متر، برگهای قاعده ساقه آن منقسم به 3 لوب و کاپیتولهای آن ،کوچک به رنگ سبز و مجتمع به صورت خوشه است. ساقه برگ‌دار گیاه اگر در بین انگشتان فشرده شود بوی مشخصی بر اثر آزاد شدن اسانس از آن استشمام می‌گردد. طول برگها 3 تا 8 سانتیمتر و عرض آنها 0.5 تا 1.2 سانتیمتر می‌باشد. کناره‌های برگهای ترخون صاف و بدون دندانه و گیاه فاقد کرک است. گلها فراوان و به صورت مجتمع در یک خوشه متراکم قرار می‌گیرند. رنگ گلهای ترخون زرد یا قهوه‌ای تیره است. گاهی اوقات ترخون اصلا گل و بذر تولید نمی کند. ریشه های ترخون از نوع ریزوم است.

گلهای ترخون هرمافرودیت بوده و با باد گرده افشانی می کنند.

 

 

نیازهای اکولوژیکی گیاه ترخون
ترخون در مناطقی کشت می‌شود که از هوای گرم و آفتابی برخوردار باشد. ترخون درجه حرارتهای پائین را به سهولت تحمل می‌کند، بطوری که دمای 15-درجه سانتیگراد را بدون هیچ آسیبی تحمل می‌کند. گیاه ترخون هنگام بروز هوای سرد در فصل بهار دچار سرما‌زدگی نمی‌شود و به رویش خود ادامه می‌دهد.

 

ترخون در طول رویش به مقادیر فراوانی آب نیاز دارد. از این رو گیاه باید در زمینهای غنی از آب کشت گردد. آبیاری برای این گیاه در مرحله تشکیل شکوفه‌ها و نیز بعد از برداشت محصول ضروری است. خاک مناسب برای کشت ترخون خاکهای با بافت متوسط (شنی – رسی) و با ضخامت زیاد لایه سطح‌الارض می‌باشد. اگر ترخون در خاکهای رسی کاشته شود، عمر زیادی نخواهد داشت.گیاه ترخون در خاکهای خشک عطر بیشتری پیدا می کند. PH مناسب برای ترخون 6.5 تا 7.8 است.

 

 

خواص درمانی گیاه ترخون

√ ترخون دارای مقادیر بالایی ویتامین A، B و ویتامین C است. علاوه بر این دارای ریز مغذی هایی مانند روی، کلسیم، منگنز، آهن، منیزیم، پتاسیم و مس است.

√ ترخون برای درد مفاصل مفید می‎باشد بهتر است همراه غذا خورده شود و یا كوبیده آن به‎صورت ضماد استفاده گردد.

 √ ترخون درمان‎كننده قاعدگی‎های دردناك می‎باشد و همچنین قاعده‎آور است.

√  كسانی كه سرعت انزال دارند و ضعف قوه باه و سستی كمر، ترخون خشك را با زرده تخم‎مرغ مخلوط كرده به كمر بمالند اگر ریشه ترخون باشد بهتر است.
√ برای دردهای رماتیسمی 10 گرم ترخون را در 300 سی‎سی آب جوشانده سپس روزی 3 فنجان میل شود.

 

√ زیاده‎روی در خوردن ترخون باعث كم شدن شهوت می‎گردد و خون را تیره می‎كند.
√  جویدن ترخون باعث جلوگیری از خونریزی لثه و التیام زخم‎ها می‎شود.
√  كسانی كه نقرس دارند از دم‎كرده ترخون استفاده كنند.
√  ترخون برای دل درد و دردهای معده كه دراثر غذا به وجود آمده است مفید می‎باشد.
√  اگر معده شما تنبل و ترشح آن ضعیف است ترخون بخورید.
√ برای پیشگیری از تصلب شرائین و بیماریهای عروقی برگ‎های ترخون را جویده و میل شود.

 

نکته: مصرف طولانی مدت ترخون می تواند سبب ایجاد سرطان شود که به دلیل استراگول موجود در آن است. علاوه بر این، به دلیل تاثیر استراگول بر جنین و ایجاد ناهنجاری در آن، زنان باردار نباید از آن استفاده کنند. از سویی دیگر ترخون باعث آغاز قاعدگی شده و در زنان باردار می تواند منجر به سقط جنین شود. افرادی که به سایر گیاهان خانواده Asteraceae حساسیت دارند نیز نباید از ترخون به میزان زیادی استفاده کنند. درباره تداخل دارویی ترخون اطلاعات کافی موجود نیست.

 

 آفات گیاه ترخون

- از آفات مهم ترخون می توان به مورچه قرمز( Solenopsis geminata ) اشاره کرد.
- ترخون معمولا بیماری خاصی ندارد اما در طول رویش ممکن است توسط عوامل بیماریزای قارچی نظیر قارچ عامل زنگ و قارچ عامل لکه برگی آسیب ببیند، که باید جهت مقابله با آنها از قارچ کشهای مناسب استفاده نمود.

 

 

 آماده سازی خاک برای کاشت گیاه ترخون
فصل پاییز پس از برداشت محصول قبل، 40 تا 50 تن در هکتار کودهای حیوانی کاملا پوسیده به زمینهایی که در آنها ترخون کشت می‌شود اضافه کرده و با انجام شخمی عمیق (به عمق 40 تا 45 سانتیمتر) با خاک مخلوط نمود. سپس کودهای شیمیایی مورد نیاز از قبیل 80 تا 100 کیلوگرم در هکتار اکسید فسفر و 120 تا 130 کیلوگرم در هکتار اکسید پتاس به خاک اضافه و شخم دیگری به عمق 30 تا 35 سانتیمتر در جهت عمود بر جهت شخم قبلی زده می‌شود. پس از جمع آوری سنگها و قلوه سنگها ، کلوخه‌ها بوسیله دیسک شکسته می‌شوند و زمین تسطیح می‌گردد. اوایل بهار باید بستر خاک را برای کشت گیاه کاملا آماده نمود.

 

تاریخ و فواصل کاشت گیاه ترخون
ترخون را باید با گیاهان کشت کرد که سبب افزایش و گسترش علفهای هرز نشوند. اوایل بهار زمان مناسبی برای تکثیر رویشی ترخون (از طریق قلمه‌های ساقه‌ای و پاجوش) و فصل پائیز زمان مناسبی برای تکثیر ترخون از طریق تقسیم ریشه می‌باشد. ترخون 8 تا 10 سال عمر می‌کند ولی محصول آن نقطه 4 تا 6 سال بازدهی اقتصادی دارد.

 

کاشت و تکثیر ترخون به صورت رویشی و به روشهای زیر صورت می گیرد:
قلمه ساقه‌ای
پس از جدا کردن ساقه‌های سبز و جوان از پایه مادری آنها را در زمین مورد نظر کشت می‌کنند. تکثیر ترخون با استفاده از این روش مناسب نیست و کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

پاجوش
اطراف پایه‌های مادری 3 تا 4 ساله پاجوشهای متعددی از رویش استلونها بوجود می‌آیند که هر پاجوش از ساقه کوتاه و ریشه مناسبی برخوردار می‌باشد. چنانچه اواخر پائیز یا اوایل بهار اطراف گیاهان را به ضخامت 4 تا 5 سانتیمتر با خاک نرم بپوشانیم پاجوشهای بیشتری تولید می‌شود.
در این روش در اواخر بهار(خرداد) خاک اطراف گیاهان را کنار می‌زنند و با جدا کردن پا جوشها آنها را در زمین اصلی کشت می‌کنند. معمولا اطراف هر پایه مادری 20 تا 40 پاجوش بوجود می‌آید ولی بهتر است بیش از 10 تا 20 پا جوش از گیاه مادر جدا نشود، چون ممکن است سبب خشک شدن پایه مادری گردد. پس از انتقال پاجوشها به زمین اصلی باید بلافاصله گیاهان را آبیاری نمود.

 

تقسیم ریشه
در بسیاری از کشورها از این روش برای تکثیر ترخون استفاده می‌شود. پایه‌های مادری 3 تا 4 ساله را که کاملا سالم و عاری از هر گونه آلودگی قارچی هستند از خاک خارج می‌کنند سپس ریشه را به 5 تا 10 قطعه تقسیم می‌نمایند هر قطعه باید دارای حداقل 1 تا 2 جوانه رویشی باشد سپس در عمق 10 تا 15 سانتیمتر در زمین اصلی کشت می‌شوند برای هر هکتار زمین به 35 تا 40 هزار بوته نیاز است.

 

 

 داشت
در طول رویش گیاهان مبارزه مکانیکی و شیمیایی با علفهای هرز ضروری است. قبل از رویش گیاهان در سال دوم می‌توان از علف کشهای مرکازین (Merkazin) به مقدار 8 کیلوگرم در هکتار یا سنسور (sensore) به مقدار 1 تا 1.2 کیلوگرم در هکتار استفاده نمود. پس از اولین برداشت می‌توان از علف‌کش مرکازین به مقدار 4 تا 6 کیلوگرم یا از علف کش آفالون (Afalon) به مقدار 6 کیلوگرم در هکتار استفاده کرد.

پس از برداشت محصول برگردان کردن خاک بین ردیفها سبب تهویه خاک و نیز سبب تسریع در رویش گیاهان می‌شود.

 

برداشت گیاه ترخون
محصول ترخون را می‌توان یک یا دوبار در سال برداشت کرد. اولین برداشت در مرحله گل‌دهی انجام می‌گیرد. اوایل تابستان زمان مناسبی برای اولین برداشت است. از اواخر شهریور تا قبل از بروز سرما می‌توان دومین برداشت را انجام داد. گیاهان باید از فاصله 7 تا 8 سانتیمتری از سطح زمین برداشت شوند در غیر اینصورت گیاهان خشک می‌شوند.در صورتی که از پیکر رویشی گیاه به عنوان سبزی یا ادویه استفاده شود، می‌توان سه بار در سال محصول را برداشت کرد.

 

گردآوری : بخش علمی صبح بخیر

 

منابع :

daneshnameh.roshd.ir

hidoctor.ir

nargil.ir

 

ویدیو مرتبط :
How To Propagate Tarragon - آموزش تکثیر گیاه ترخون

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

اطلاعاتی کامل درباره بیماری صرع

 

صرع، یک اختلال مغزی است. در این بیماری سلول های عصبی یا نورون ها، پیام های غیرطبیعی دریافت می کنند.

بیماری صرع
در صرع، الگوهای طبیعی فعالیت نورون ها مختل می شود و باعث احساس عجیب، تشنج، گرفتگی عضلانی و از دست دادن هوشیاری می شود.

در طی حملات تشنج، نورون ها ممکن است 500 بار و یا بیشتر در ثانیه، مواد انتقالی را منتقل کنند.
در برخی افراد، این اتفاق گهگاه رخ می دهد، اما برای برخی دیگر ممکن است صدها بار در روز رخ دهد.

در حدود 25 تا 30 درصد از مصروعین، با وجود مصرف دارو، هنوز دارای حملات تشنج می باشند. پزشکان به این نوع صرع، صرع مقاوم می گویند.

انواع صرع
- تشنج پیچیده جزئی : مشکلات در توجه و یا کنترل خلق و خو.

- تشنج سمت چپ : اضطراب و ناامیدی به علت مشکلات در درک و بیان.

- تشنج سمت راست : مشکلات اجتماعی و رفتار بدون فکر.

- تشنج جلوی مغز : بهم ریختگی و اقدام بدون توجه به عواقب.

هوش مصروعین
صرع مسری نیست و به دلیل بیماری روانی و یا عقب ماندگی ذهنی نیست. برخی از افراد عقب مانده ذهنی، ممکن است تشنج داشته باشند. اما این به آن معنا نیست که هر فردی که بیماری صرع دارد، عقب مانده ذهنی می باشد.
بسیاری از مصروعین، دارای هوش طبیعی و یا حتی بالا می باشند

افراد مشهور مبتلا به صرع
- نویسنده معروف روس به نام داستایوفسکی

- فیلسوف نامدار، سقراط

- ناپلئون بناپارت

- مخترع دینامیک، آلفرد نوبل

- نقاش فرانسوی، ون سان ون گوک

- نویسنده روس، لئو تولستوی

تشنج و تاثیرش بر مغز
تشنج ها، اثری بر مغز ندارند.
اگر تشنج شدید باشد، باعث صدمه زدن به مغز می شود.
کودکانی که علت خاصی برای تشنج آنها پیدا نکرده اند، 68 تا 92 درصد آنها بعد از 20 سال بهبودی یافته اند.
به طور کلی، با گذشت زمان و مصرف دارو و یا جراحی، تشنج کم و یا متوقف می شود.

علل بیماری صرع
- اختلال در سیم کشی مغز، عدم تعادل عصبی و انتقال دهنده های عصبی و یا ترکیبی از این عوامل. برخی افراد مبتلا به صرع، دارای سطح بالایی از تحریک کننده های انتقال دهنده های عصبی می باشند که باعث افزایش فعالیت عصبی می گردد. در حالی که برخی از مصروعین، دارای مقدار کمی از این تحریک کننده ها می باشند و باعث کاهش فعالیت نورون ها در مغز می شوند.

- بعد از جراحی سر، سکته و یا دیگر مشکلاتی که اتصالات غیر طبیعی را ایجاد می کنند.

- غشای سلولی که اطراف نورون ها را می پوشاند نیز در ایجاد صرع نقش دارد.

- اختلال در حرکت مولکول ها در داخل و خارج از غشا، اختلال در تغذیه و تعمیرات سلول غشایی.

- اختلالات ژنتیکی.

- سرطان مغز، اعتیاد به الکل و بیماری آلزایمر.

- حملات قلبی و سکته که باعث فقدان اکسیژن در مغز می شود.
حدود 32 درصد از موارد صرع مربوط به بیماری های عروق مغزی می باشد که اکسیژن کمی را به سلول های مغز می رساند

- مننژیت، ایدز، آنسفالیت ویروسی، هیدروسفالی و دیگر بیماری های عفونی.

- بیماران مبتلا به سلیاک که عدم تحمل به گلوتن گندم را دارند و یا عفونت انگل مغز دارند نیز می توانند به صرع مبتلا شوند.

- صرع با اختلالات متابولیسمی، فلج مغزی و اوتیسم همراه است.

- عفونت های مادرزادی، عدم تغذیه صحیح و کمبود اکسیژن.

- قرار گرفتن در معرض سرب، مونوکسید کربن و بسیاری از سموم دیگر.

- مواد مخدر و زیاد مصرف کردن داروهای ضدافسردگی و دیگر داروها.

- کمبود خواب، مصرف الکل، استرس و یا تغییرات هورمونی.

- در برخی افراد، نگاه کردن به رقص نور و یا صفحه کامپیوتر نیز ممکن است باعث صرع شود.

- سیگار کشیدن یکی از علل ایجاد صرع می باشد. نیکوتین در سیگار بر روی گیرنده های انتقال دهنده های عصبی اثر می کند.

جلوگیری از صرع
- در ماشین، کمربند را ببندید، کلاه کاسکت در موقع موتورسواری بگذارید تا جلوی ضربات سر و صرع را بگیرید.

- به مقدار کافی بخوابید.

- به تغذیه خود اهمیت دهید.

- زنان باردار مراقب فشار خونشان باشند و  از عفونت های دوران بارداری جلوگیری کنند تا به مغز جنین آسیبی وارد نشود.

- بیماری های قلبی و عروقی، فشار خون بالا، عفونت و دیگر مشکلات باعث ایجاد صرع در بزرگسالی و پیری می شود.

- غربالگری ژنتیک و تشخیص قبل از تولد، یکی از راه های جلوگیری از صرع می باشد.

درمان صرع
برای بسیاری از مصروعین، تنها با تجویز یک دارو می توان تشنج را کنترل نمود.
ترکیب داروها معمولا دارای عوارض جانبی مثل خستگی و کاهش اشتها می باشد.
ترکیب داروها هنگامی تجویز می شود که یک دارو نتواند تشنج را کنترل کند.
زنان باردار مراقب فشار خونشان باشند و از عفونت های دوران بارداری جلوگیری کنند تا به مغز جنین آسیبی وارد نشود

جراحی
هنگامی که حملات تشنج با دارو کنترل نشود، پزشک توصیه به جراحی می کند. پزشکان، نوع تشنج و منطقه مغزی درگیر را در نظر می گیرند.

پزشکان، از جراحی برخی نواحی مغز جلوگیری می کنند. این نواحی مغز عبارتند از: گفتار، زبان، شنوایی و یا دیگر توانایی های مهم.
هنگامی که جراحی تمام شد، فرد باید دارو را به مدت دو سال مصرف کند.

تغذیه
برخی مطالعات نشان داده که برخی کودکان اگر از رژیم غذایی پر چرب و کم کربوهیدرات استفاده کنند (رژیم کتوژنیک)، تشنج کمتر اتفاق می افتد.

اما این رژیم عوارض جنبی دارد، از قبیل: تاخیر در رشد، افزایش اسید اوریک خون و ایجاد سنگ کلیه.
محققان هنوز مطمئن نیستند که این رژیم برای تمام افراد مصروع می تواند مفید باشد یا نه.
یک رژیم غذایی صحیح و مصرف مکمل های ویتامینی مخصوصا: اسید فولیک می تواند باعث کاهش نقص هنگام تولد و صرع مادرزادی شود.
ملاتونین نیز یک مکمل غیر ویتامینی است که تشنج را در برخی افراد، کم می کند.

توصیه ها
- همیشه به زندگی نگاه مثبت داشته باشید. اگر فرزندتان مبتلا به بیماری است، سعی کنید کودک خود را نسبت به بیماری، خوش بین کنید.

- سعی کنید در تمام کارها، مستقل باشید.

- راجع به بیماری، آگاهی و اطلاعات کامل داشته باشید.

- شما و بیماریتان با هم زندگی می کنید، پس باید با هم سازگاری داشته باشید.

- از خدمات مشاوره ای نیز می توانید کمک بگیرید.

- از تجارب بیماران دیگر نیز استفاده کنید.

- اعتماد به نفس را در خودتان پرورش دهید.

- ورزش کنید.

- طرز درست نفس کشیدن را یاد بگیرید.

- با دوستان و اقوام خود روابط صمیمی برقرار کنید.

- تا زمانی که تشنج ها تحت کنترل شما در نیامده است، از رانندگی دوری کنید.
منبع:tebyan.net