آموزش عکاسی: شروع عکاسی با دوربین DSLR

لنزک: به همان اندازه که آشنایی با امکانات دوربین جدید شما مهم است، نحوه صحیح نگه داشتن دوربین می تواند به داشتن عکس های واضح تر کمک کند. بنابراین چند دقیقه تمرین در نحوه صحیح نگه داشتن دوربین قبل از شروع عکاسی می تواند به داشتن عکس های بهتر کمک کند. در ادامه این مطلب لنزک نحوه گرفتن دوربین در دست را به شما خواهیم گفت.

وقتی از یک دوربین کوچکتر به یک دوربین بزرگتر می رسید، شاید در ابتدا جای دستتان را بر روی آن گم کنید. در این آموزش کوتاه همراه با تصویر به شما نشان می دهیم که چطور باید دوربین را در حالت های مختلف در دست بگیرید طوری که دوربین هم در امنیت باشد.

چطور دوربین را در دست بگیریم: راهنمای نگه داشتن دوربین  (برای مشاهده در سایز بزرگ و ذخیره روی عکس زیر کلیک نمایید)


انگشت

بدنه دوربین طوری طراحی شده که بتوان آن را با دست راست گرفت و انگشت اشاره خود را روی دکمه شاتر قرار داد. شما باید طوری دوربین را بگیرید که بدون تغییر دادن جای انگشتانتان بتوانید دکمه شاتر را فشار دهید.

دست

لنز دوربین را بر روی دست چپ قرار دهید. باید بتوانید با انگشتان دست چپ حلقه های فوکوس و زوم را بچرخانید. بدنه دوربین را با دست راست نگه دارید.

آرنج

آرنج خود را به بدن خود تکیه دهید تا بتوانید دوربین را بی حرکت نگه دارید. هر چقدر آرنج شما از بدنتان بیشتر فاصله داشته باشد، دست شما بیشتر خواهد لرزید.

به حالت پرتره (عمودی) عکس بگیرید

اگر خواستید به شکل پرتره عکس بگیرید، دوربین را طوری بچرخانید که دکمه شاتر در بالا قرار گیرد. اگر این کار را برعکس انجام دهید دست های شما کاملاً به هم پیچ خواهند خورد.

ابرو

دوربین را بالا ببرید و در حالی که از نمایاب (Visor) دوربین نگاه می کنید دوربین را به ابروی خود تکیه دهید. با این کار دوربین را از قسمت دیگری به بدن خود تکیه داده اید که این کار باعث لرزش کمتر آن خواهد شد.

پاها

کمی پاها را از هم فاصله دهید تا تعادل بهتری داشته باشید. اگر برای عکس گرفتن مجبورید خم شوید، یک پا را کمی جلوتر قرار دهید تا استحکام بیشتری داشته باشید.

نفس کشیدن خود را کنترل کنید

وقتی می خواهید عکس بگیرید نفس خود را بیرون دهید. وقتی نفس خود را نگه دارید و یا نفس خود را داخل دهید (عمل دم را داشته باشید)، بدن شما کمی تکان خواهد خورد. تفاوتی که نحوه نفس کشیدن شما ایجاد می کند خیلی زیاد است.

حصیری به همراه داشته باشید

وقتی در خارج از خانه می خواهید زانو بزنید، ممکن است زانوی شما خیس و کثیف شود. یک حصیر و یا پلاستیک با خود به همراه داشته باشید تا در زمانی که می خواهید زانو بزنید هم راحت تر باشید و هم از کثیف شدن لباستان جلوگیری کنید.

یک پا را بالا بیاورید

وقتی می خواهید به حالت نشسته عکس بگیرید، یک پای خود را بالا بیاوید، با این کار می توانید خود را به شکل یک سه پایه در آورید. آرنج خود را بر روی زانوی پایی که بالا آورده اید قرار دهید و اتصالی بین پا و دست ایجاد کنید، با این کار می توانید خیلی مستحکم دوربین را نگه دارید و از تلو تلو خودن دست خود جلوگیری کنید.

دکمه های کنترلی در پشت دوربین

زمانی که دوربین را به صورت صحیح گرفته باشید بدون تکان دادن دست و سایر انگشت ها می توانید با تکان دادن انگشت شست دست راست به راحتی تنظیمات دوربین را از طریق دکمه های کنترلی در پشت آن تغییر دهید.

آرنج خود را تکیه دهید

اگر سطحی رو به روی خود دارید، آرنج خود را روی آن بگذارید تا بتوانید استحکام بیشتری داشته باشید. به دنبال سطوح صاف مانند دیوار و یا میز برای این کار باشید.

تکیه دهید

به دیوار تکیه دهید تا بتوانید دوربین را محکم تر بگیرید. اگر می خواهید بدون استفاده از سه پایه با سرعت شاتر پایین عکس بگیرید، این کار می تواند تا حدی به شما کمک کند.

لنزک: احتمالا مهم‌ترین بخش عکاسی، درک نورپردازی است. امروزه تقریبا تمام دوربین‌های DSLR (و همچنین دوربین‌های کامپکت) یک فلاش داخلی دارند. اما فلاش داخلی دوربین همیشه بهترین انتخاب نیست و حتی گاهی جواب نمی دهد. در این مطلب شما را با انواع مختلف فلاش آشنا خواهیم کرد.

۱ فلاش داخلی و پاپ آپ

فلاش‌های داخلی و پاپ آپ، واحدهایی هستند که درون بدنه اصلی دوربین جاسازی می‌شوند. آنها با لنز در یک راستا قرار دارند و در نتیجه هنگام عکس گرفتن، تنها در یک جهت نور را به شما خواهند داد – مستقیما روی سوژه. این موضوع بعضا مشکل‌ساز خواهد بود چرا که زمینه را به میزان قابل توجهی تاریک خواهد کرد. همه ما اینجور عکس ها را دیده ایم مثل عکس هایی که دوستانمان در شب یا مهمانی ها می گیرند. برای جلوگیری از این مسئله ابتدا باید (بدون فلاش) صحنه را نورسنجی کرده، سپس فلاش را روشن کنید و عکس بگیرید.

۲ فلاش دوربین اکسترنال

فلاش اکسترنال واحدی است که در کفشک دوربین (جایگاهی که معمولا بالای دوربین است) نصب می‌شود. اگر فلاش اکسترنال توانایی ارتباط با دوربین را داشته باشد (کم کردن نیاز تنظیمات دستی فلاش) به آن اختصاصی (dedicated) می گویند. دوربین و فلاش از اطلاعاتی مثل طول لنز، حساسیت ISO، عدد f و سرعت شاتر برای تعیین قدرت خروجی فلاش استفاده می کنند. فلاش های اکسترنال نسبت به فلاش‌های داخلی و پاپ آپ ارجح هستند. از دلایل برتری آنها می‌توان به رهایی از قرمزی چشم در این نوع فلاش‌ها اشاره کرد که با تغییر زاویه فلاش نسبت به سوژه حاصل می‌شود. علاوه بر این بسیاری از این فلاش‌ها قبل از گرفتن عکس نوری می‌تابانند تا مردمک چشمان سوژه را تنگ کرده و از قرمزی چشم جلوگیری کنند. فلاش اختصاصی به دلیل انعطاف پذیری که به شما می دهد بسیار از فلاش داخلی دوربین بهتر است. حتی بهتر همراهی آن با یک کابل است که می‌توانید فلاش را جدا کرده و برای بهترین عکس آن را در هر زاویه ای که می خواهید، قرار دهید. باور کنید، شما هم تحت تاثیر آزادی عملتان قرار خواهید گرفت!


۳ فلاش دوربین حلقه ای ماکرو

فلاش حلقه ای روی لنز سوار می‌شود. این ابزار نوری ملایم، توزیع شده و ایده‌آل را برای عکاسی ماکرو فراهم می کند. ظرافت عکاسی ماکرو به شما اجازه استفاده از فلاش داخلی را نداده و فلاش اختصاصی نیز جهت‌گیری مناسب برای چنین عکس‌هایی را در اختیار ندارد و نمی‌تواند نوردهی مناسبی انجام دهد. فلاش حلقه ای شما را قادر خواهد ساخت که تا جای ممکن به سوژه نزدیک شوید و تمرکز کنید و منبع نوری را که تضاد یا سایه شدیدی ایجاد نمی کند به همراه داشته باشید. با استفاده از فلاش حلقه ای نوری متعادل و ملایمی خواهید داشت که می توانید جزئیات را به تصویر بکشید.

۴ فلاش دوربین سر چکُشی

فلاش سر چکشی (hammerhead) نوعی از فلاش است که روی کفشک دوربین قرار نمی گیرد و روی سه پایه دوربین پیچ می‌شود. این فلاش در کنار دوربین قرار می گیرد، پس زاویه از حالت مستقیم در آمده و چشم سوژه قرمز نمی شود. فلاش سر چکشی به دلیل نور خروجی زیاد و زاویه بهتری که فراهم می کند در میان عکاسان رسانه های خبری و عکاسان مجالس عروسی محبوب است.

۵ فلاش تکمیلی یا پُرکننده

فلاش تکمیلی (fill-in flash) یا پُرکننده، دیگر فلاش اکسترنال نیست. بلکه یک تکنیک است و هنگامی به کار می آید که زمینه سوژه شما از خود سوژه بسیار روشن‌تر است یا میزان قابل توجهی سایه روی سوژه دارید. همانطور که از نامش پیداست، از آن برای افزودن نور اضافی و پر کردن نقاط تاریک استفاده می‌شود. وقتی که بیرون از خانه عکس می گیرید فلاش را روشن کنید و یکی از نقاط اصلی سوزه ( در اینجا صورت) را که در مقایسه با کل صحنه سایه دار به نظر می رسد نورسنجی کنید. در نتیجه عکس شما متعادل تر و زیبا تر خواهد شد.

۶ فلاش بازتابی

تکنیک دیگری که در رابطه با فلاش زدن وجود دارد، فلاش باتابی (Bounce flash) است. اگر به جای مستقیم فلاش زدن سمت سوژه آن را به سطح دیگری بتابانید و از این طریق سوژه را روشن کنید، عکس های ظریف و زیبا تری خواهید داشت. برای این کار به فلاش اکسترنال نیاز خواهید داشت تا نور فلاش را به سقف یا دیوار نزدیک بتابانید. این تکنیک، دریچه جدیدی از دنیای عکاسی شگفت انگیز را روی شما می گشاید.