"انصارالله آسمان نیامده‌اند"!

به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، "عمرو حمزاوی" در مقاله ای در روزنامه مصری الشروق نوشت: تعابیری همچون "حملات سهمگینِ ائتلاف عربی به پایگاه های حوثی ها" (انصارالله)؛ و یا "حمله جنگنده های ائتلاف عربی به شهرهای حوثی ها" عباراتی دروغین است که روزنامه های مصری با به کارگیری آن ها، ادامه عملیات نظامی عربستان و هم پیمانانش به یمن را توجیه می کنند.

نویسنده الشروق افزود: این در حالی است که این پایگاه ها و شهرهایی که مورد حمله قرار می گیرند در واقع اماکن و شهرهای یمنی هاست، حوثی ها نیز شهروندان یمنی هستند و از آسمان نیامده اند. آن ها چندین دهه است که در این کشور مصیبت زده و غمگین زندگی می کنند و موجودات فضایی نیستند که از جای دیگر به یمن آمده باشند. اکنون جامعه یمن، زیر سایه جنگ هایی طایفه ای و مذهبی و ویرانگر ناله سر می دهد؛ جنگ هایی که طرف های منطقه ای به منظور دست بردن در سرنوشت این ملت و اجرای طرح های توسعه طلبانه خود به پا کرده اند. جنگی که جنگنده های عربی، ضد ملتی فقیر که از فاجعۀ بشری وحشتناکی رنج می برد، به پا کرده اند.

در این میان، اتحادیه عرب و شورای همکاری خلیج فارس که به مجری خواسته های عربستان تبدیل شدند، به توجیه گر تجاوز به یمن تبدیل شده اند و تعابیری نظیر دفاع از دولت قانونی یمن گرفته تا مقابله با تهدید امنیت قومی اعراب از سوی ایران را قطار کرده اند. این در حالی است که همین سازمان ها، در قبال خسارت های جانی و مالی این جنگ، و کمبود آب و غذا و دارو و مواد بهداشتی دیگر سکوت پیشه کرده اند.

انگار نه انگار که خون یمنی های کشته شده، اهمیتی برای اتحادیه عرب دارد و انگار نه انگار که ساختمان های دولتی که در یمن با خاک یکسان شده اند، در کشوری دارای عضویت اتحادیه عرب و بخشی از ملت عربی است که حفظ امنیتِ آن، اصلی ترین وظیفه اتحادیه عرب است.

از سوی دیگر، ادارات دولتی و نهادهای رسمی مصری، در قبال ادامه تجاوز به یمن سکوت پیشه کرده اند. در قبال ادامه مشارکت نظامی ارتش مصر در این تجاوز بدون هرگونه بحثی عمومی در این زمینه، سکوت پیش کرده اند. در قبال ترویج مقوله های طایفه ای و مذهبی و همچنین ترویج خصومت با ایران و نفوذ آن در کشورهای عربی که همگی برساخته عربستان سعودی و کشورهای شورای همکاری خلیج فارس برای توجیهِ فاسدِ تجاوز به یمن است.

الشروق ادامه داد: رسانه های مصری به سبب سلطه نخبه های اقتصادی و مالی بر نهادها و سازمان های دولتی، همواره مجبورند از این نهادها خط بگیرند، حکومت مصر نیز همواره بیمناک است که مبادا خشم مراکز ثروت را در کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس را برانگیزد. به همین سبب، گاه افکار عمومی را به سمت توجیهِ فاسدِ طایفه ای و مذهبیِ تجاوز به یمن سوق می دهند و گاه از دشمنی غیرغیرعاقلانه با ایران سخن می پراکنند. درست است که برخی منافع و نقش های ایران با منافع عربی همخوانی ندارد، اما قطعا گفت وگو با ایران بسیار سودمندتر و نتیجه بخش تر از درگیری های نظامی و جنگ های مستقیم و غیرمستقیم است. مساله سوم، سکوت رسانه های مصری در قبال خسارت های سنگین جانی و مالی در یمن است. مساله سوم، عدم درخواست جزییات بیشتر نظیر اهداف و جزییات مشارکت ارتش مصر در جنگ است. متاسفانه در این خصوص، علاوه بر رسانه ها، نخبگان فرهنگی و حزبی نیز با چند استثنای محدود، در این خصوص سکوت پیشه کرده اند.

نویسنده مصری در پایان نوشت: دوستان من، ای مردم یمن، به نام شما و به نام ارزش های بحق عربی و انسانی، همچنان خواهان توقف جنگ خواهم ماند و همچنان جست وجو به دنبال راه حل های مسالمت آمیز و جایگزین کردن مذاکرات را خواستار خواهم شد، تا امنیت و صلح در کشور شما برقرار شود و یمن از تکرار الگوهایی نظیر فروپاشی سومالی و گسترش تروریسم در امان بماند.

 اخبار  بین الملل - سایت  العالم 

به 2 دليل بايد به آسمان نگاه کرد

اما اين کار چه اهميتي دارد و چرا بايد چنين کنيم؟ تصور مي‌کنم دست کم به دو دليل:

1) براي کاستن از استرس‌هاي موجود در زندگي بي‌رحم و پرسرعت روزانه‌مان.
تصور کنيد براي دقايقي هيچ کار خاصي براي انجام دادن نداريد و فقط مي‌خواهيد به کشف ظرافت‌هاي پنهان در يک پديده بپردازيد و چيزهايي را ببينيد که تاکنون نديده‌ايد و شايد در آينده هم ديگر نبينيد. احساس آرامش مي‌تواند يکي از نتايج اين کار باشد.

2) دليل دوم ديدن بخشي از وجود دروني خودمان است.
بله! آنچه مي‌بينيد بي‌ارتباط با محتواي ذهن شما نيست، به‌خصوص زماني که با تصويري مبهم و ناواضح روبه‌رو هستيم، بيشتر ممکن است براي کشف رمز آن، از محتواي نهاني ذهن خود مدد بگيريم؛ به اين ترتيب، راهي يافته‌ايد که بخشي از محتواي ناهشيار ذهن‌تان را روي دايره مي‌ريزد؛ به عبارت ديگر: «آنچه خواهد دلت همان بيني!» البته بايد اعتراف کنم که تفسير کامل آنچه شما در تصوير ابرهاي آسمان مي‌بينيد به اين سادگي نيست و نياز به کار تخصصي دارد. به همين منظور، سال‌هاست که به کمک اين خاصيت، آزمون‌هاي روان‌شناختي خاصي طراحي شده است که براي پي بردن به مشکلات احتمالي افراد به‌کار مي‌روند. ولي گاهي مي‌توان کلياتي را از آنها برداشت کرد، به‌خصوص هنگامي‌که مطالب مشاهده شده آن‌قدر غيرمعمول است که تقريبا هيچ فرد ديگري از آن مطلب چنين برداشتي ندارد؛ مثلا فردي را تصور کنيد که همه چيز را به صورت اشکال تهديدکننده و متخاصم مي‌بيند، حتي چيزهايي که کوچک‌ترين اثري از تهديد ندارند يا فرد ديگري که هرگونه شکلي را داراي محتواي جنسي يا تحريک‌کننده ادراک مي‌کند؛ در حالي که کوچک‌ترين شباهت معقول و مشهودي در آن نمونه با مسايل ياد شده وجود ندارد. احتمالا شما هم موافق‌ايد که فرد اول دچار نوعي بدبيني است و فرد دوم نوعي اختلال يا عقده جنسي دارد. ولي بايد توجه داشت که صرفا با يک برداشت غيرمعمول نبايد به فردي برچسب بيماري زد. در صورتي که اين پديده در موقعيت‌هاي گوناگون تکرار شود و به ويژه اگر در زندگي روزمره فرد هم مؤثر باشد بايد به آن به‌عنوان يک علامت توجه کرد؛ علامتي که «ممکن است» نشان از وجود يک بيماري داشته باشد.