61 سال زندگی در یک کپسول! +عکس

61 سال زندگی در یک کپسول! +عکس

 برخی از معلولین از نظر حرکتی دچار مشکلات مختلفی هستند و نمی توانند روی پای خود بایستند، معلولین دیگری نیز هستند که نمی توانند درست تنفس کنند و همیشه نیاز به دستگاه های اکسیژن دارند. زندگی برای این افراد همیشه سخت است و زندگی دستگاهی دارند.

"مارتا ماسون" خانم معلولی است که بیش از 60 سال از زندگی خود را درون دستگاه "شش آهنی" زندگی کرده است اما در این مدت هیچ وقت اعتماد به نفس خود را از دست نداده و همیشه برای زندگی بهتر تلاش کرده است.

این خانم با این که وضعیتی سخت برای زندگی دارد و همیشه باید درون این دستگاه باشد اما از دبیرستان و کالج فارق التحصیل شده و نمره های خوبی نیز کسب کرده است. او همچنین یک کتاب به نام خود منتشر کرده و جالب تر از آن هر ماه مهمانی در خانه اش برگزار می کند.

این خانم که این روزها بیش از 70 سال سن دارد، در سن 11 سالگی و پس از مرگ برادرش متوجه بیماری خاصی می شود. این بیماری باعث شد او فلج شده و مجبور به استفاده از "شش آهنی" شود.

این دستگاه وسیله ای است که بیمار باید درون آن بخوابد و سپس هوای درون این کپسول به حالت تناوب درآمده و کمک میکند تا بدن او زنده بماند. به هر ترتیب این کپسول آهنی مانع از کسب افتخارات توسط این خانم نشد.

باشگاه خبر نگاران

61 سال زندگی در ریه آهنی! +عکس

«پاول الکساندر» یکی از قربانیان ویروس فلج اطفال است که به دلیل معلولیت ناشی از آن 61 سال در ریه آهنی تنفس و زندگی کرده است.

ایسنا: «پاول الکساندر» یکی از قربانیان ویروس فلج اطفال است که به دلیل معلولیت ناشی از آن 61 سال در ریه آهنی تنفس و زندگی کرده است.

الکساندر زمانی که تنها شش سال داشت به دلیل ابتلا به ویروس فلج اطفال به طور کامل فلج شد و ریه‌هایش از کار افتادند و به همین دلیل مجبور شد مابقی زندگی خود را داخل محفظه‌ای آهنی محبوس باشد. این مرد آمریکایی تنها قادر است سر، گردن و زبان خود را حرکت دهد و یکی از هفت نفری در آمریکاست که مجبور به استفاده از ریه آهنی هستند. او که به عنوان وکیل فعالیت دارد، گفت: با گذشت سال‌ها توانستم برای چند ساعت خود را از این دستگاه جدا کنم و یاد بگیرم چگونه تنفس اختیاری و ارادی داشته باشم. در این مواقع آگاهانه هوا را وارد ریه‌ها کرده و اگرچه کار سختی است اما می‌توانم برای مدت کوتاهی از این دستگاه جدا شوم.

در حالی که گاهی اوقات الکساندر از این دستگاه که موجب زنده ماندن او در این شرایط شده شکایت می‌کند اما باز هم شکرگزار ریه‌های آهنی خود است. در حقیقت ریه آهنی برای من قفس است و مانند پیله‌ای محبوسم می‌کند.

به گزارش هلث دی،‌ پاول الکساندر در سال 1952 میلادی و دو سال پیش از انجام اولین واکسیناسیون سراسری علیه فلج اطفال در آمریکا به این بیماری مبتلا شد.