5+1 در اندیشه ی انتقال ذخایر اورانیوم ایران به خارج از کشور

اندیشکده «بلفر»:
5+1 در اندیشه ی انتقال ذخایر اورانیوم ایران به خارج از کشور/اوباما به استراتژی بلند مدتی در قبال تهران نیاز دارد

«اولی هاینونن» در اندیشکده «بلفر» نوشت: به نظر می‌رسد طرفین مذاکرات در ارتباط با تعیین «یک برنامه غنی‌سازی تعریف‌شده توسط هر دو طرف که از محدودیت‌های عملی و تدابیر شفاف ساز برخوردار بوده و تضمین‌کننده ماهیت صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای» ایران باشد همچنان دارای اختلاف‌نظرهای زیادی هستند در واقع ایران توقعات خود را بالا برده و اخیراً اظهار داشته است که خواهان برخورداری از ظرفیت کافی غنی‌سازی اورانیوم جهت تأمین سوخت هسته‌ای نیروگاه بوشهر است. تأمین سوخت این نیروگاه مستلزم فعالیت حدود ۱۳۰۰۰۰ سانتریفیوژ IR-1 و برخورداری از ذخایر قابل توجهی اورانیوم غنی‌شده است.

یک راکتور از نوع راکتور بوشهر سالانه نیازمند ۲۰ تن اورانیوم U-235 دارای غنای ۵/۳ درصد است. در سال ۲۰۰۹، هنگامی که روسیه، فرانسه و آمریکا بر سر راکتور تحقیقاتی تهران با ایران مذاکره می‌کردند محدوده حداکثر میزان ذخایر اورانیوم غنی‌شده ایران در حد ۲/۱ تن یو اف ۶ (UF6) تعیین گردید و این مقدار اورانیوم در صورت غنای بیشتر برای تولید یک بمب هسته‌ای کافی بود.

 به گزارش «تیک»، در ارتباط با نگرانی‌ها درباره قابلیت‌های ایران در زمینه تولید پلوتونیوم در آینده، ایران ابراز تمایل کرده است تا با ایجاد تغییرات در راکتور آب‌سنگین اراک که در حال حاضر در حال ساخت است از میزان تولید پلوتونیوم توسط این راکتور بکاهد. با این حال، پیشنهاد‌هایی که در این زمینه مطرح گردیده‌اند برگشت‌ناپذیر نیستند؛ ساختار این راکتور را می‌توان مجدداً تغییر داده و آن را قادر ساخت تا سالانه مقدار پلوتونیوم کافی برای ساخت یک سلاح هسته‌ای را تولید کند. به علاوه، هیچ علائمی وجود ندارند که نشان دهند ایران از ذخایر آب‌سنگین یا کارخانه تولید آب‌سنگین خود چشم‌پوشی کرده است.

گروه ۱+۵ پیشنهادات مشروح خود را علنی نکرده است، اما مقامات مرتبط با مذاکرات اظهار داشته‌اند که به دنبال این هستند تا مدت‌زمان گریز به سمت تولید اورانیوم غنای بالا که در حال حاضر دو ماه است را به ۶ تا ۱۲ ماه افزایش دهند. چنین چیزی به معنای کاهش چشمگیر ظرفیت غنی‌سازی فعلی ایران است؛ در حال حاضر ایران دارای ۱۹۰۰۰ سانتریفیوژ نصب‌شده از نوع IR-1 است که ۹۰۰۰ مورد از آنها فعال هستند و همچنین از ۱۰۰۰ سانتریفیوژ نصب‌شده از نوع IR-2m برخوردار است.

همچنین بر اساس یکی از مفاد برنامه اقدام مشترک، ایران باید نیمی از ذخایر اورانیوم U-235 UF6 دارای غنای ۲۰ درصد خود را رقیق‌سازی کرده و به اورانیوم U-235 UF6 دارای غنای کمتر از ۵ درصد تبدیل کند و نیمی دیگر از ذخایر مذکور را به اورانیوم U-235 دارای غنای ۲۰ درصد تبدیل کند که البته در صورت غنی‌سازی اورانیوم تا حد ۹۰ درصد یک گام تبدیلی دیگر نیز در اینجا نیاز است.

ایران همچنین بر اساس برنامه اقدام مشترک پذیرفت تا سطح اورانیوم U-235 UF6 دارای غنای ۵/۳ درصد خویش را در همان سطح موجود در نوامبر ۲۰۱۳، یعنی ۵/۷ تن UF6، نگاه دارد و هرگونه مقادیر مازاد UF6 را به اکسید تبدیل کند. ۲۰ جولای به عنوان ضرب‌الاجل جهت انجام این موارد تعیین گردید، اما از آنجا که تکمیل کارخانه تبدیل ایران با تأخیر مواجه شد در نتیجه این کشور شاید نتواند به‌موقع به تعهد خود در این زمینه عمل کند. گروه ۱+۵ در ارتباط با میزان قابل قبول ذخایر اورانیوم دارای غنای پایین ایران به طور علنی هیچ‌گونه اظهارنظری نکرده است، اما این گروه احتمالاً در نظر دارد بخش اعظم این ذخایر را جهت تولید سوخت به خارج از کشور منتقل کند. گروه ۱+۵ احتمالاً جایگزینی راکتور آب‌سنگین اراک با یک راکتور تحقیقاتی آب سبک مدرن و کوچک را پیشنهاد می‌دهد و در عین حال در رابطه با تحویل سوخت مورد نیاز برای این راکتور تضمین‌هایی ارائه می‌دهد.

شورای امنیت سازمان ملل در قالب چند قطعنامه از ایران خواسته است تا غنی‌سازی اورانیوم، راکتور آب‌سنگین، و برنامه‌های موشکی خود را به تعلیق درآورد. این قطعنامه‌ها همچنین از ایران خواسته‌اند تا به سؤالاتی که مدت‌هاست آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در ارتباط با برنامه هسته‌ای ایران و از جمله ابعاد نظامی احتمالی این برنامه مطرح کرده است پاسخ دهد.

از اوت سال ۲۰۰۲ که برنامه مخفی غنی‌سازی اورانیوم ایران برملا گردید ایران تاکنون به چرخه کامل تولید سوخت هسته‌ای دست یافته است. چنین چیزی باعث شده است تا ایران با توجه به برخورداری از تعداد سانتریفیوژها و ذخایر اورانیوم غنی‌شده فعلی به یک کشور در آستانه هسته‌ای شدن تبدیل گردد.

همانطور که «کری» وزیر امور خارجه آمریکا اظهار داشته است، ایران قادر است با استفاده از سانتریفیوژها و ذخایر فعلی اورانیوم غنی‌شده خویش در عرض دو ماه مقدار کافی اورانیوم دارای غنای بالا تولید کند. با توجه به وجود تأسیسات نطنز و فردو چنین چیزی صحت دارد. با این حال، دانش ما درباره برنامه هسته‌ای ایران و مقاصد این برنامه کامل نیست و ابهامات و شک و تردیدهایی در این زمینه وجود دارند. این واقعیت را باید هنگام توافق بر سر پارامترهای «یک برنامه غنی‌سازی تعریف‌شده توسط طرفین» مدنظر قرار داد.

گزارشات سه‌ماهه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره اجرای تدابیر حفاظتی مکرراً بیان داشته‌اند که هیچ‌گونه انحرافی در ارتباط با مواد هسته‌ای اعلام شده ایران مشاهده نشده است. این گزارشات همچنین به طور ضمنی به این مسئله اشاره دارند که آژانس نتوانسته است این موضوع را تائید کند که همه مواد هسته‌ای موجود در ایران به آژانس تحویل داده شده‌اند، یعنی اینکه آژانس نمی‌تواند تائید کند که هیچ‌گونه مواد یا فعالیت‌های هسته‌ای اعلام‌نشده‌ای در ایران وجود ندارند.

کسب اطمینان از کامل بودن اعلامیه‌های ایران در ارتباط با فعالیت‌های هسته‌ای‌اش از طریق پیشنهاد شفافیت هسته‌ای قابل تحقق نیست، پیشنهادی که بر اساس آن کارخانه تولید آب‌سنگین اراک یا برخی معادن اورانیوم یا تأسیسات استخراج اورانیوم ایران به طور گهگاه مورد بازدید قرار می‌گیرند. مسئله تنها این نیست که چه تعداد سانتریفیوژ نصب‌شده در نطنز و فردو باقی می‌مانند. برای تعیین یک چارچوب نظارتی باید دانست که ایران عملاً چه تعداد سانتریفیوژ تولید کرده است و این سانتریفیوژها اکنون کجا هستند.

از سال ۲۰۰۳ تاکنون آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ـ بر اساس تحقیقات مستقل خود و اطلاعات ارائه شده توسط طرفین دیگر ـ نگرانی‌هایی را در رابطه با ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته‌ای پیشین و فعلی ایران مطرح کرده است. حل‌وفصل این مسائل که مدت‌هاست مطرح گردیده‌اند در راستای اطمینان دهی آژانس مبنی بر کاربرد صلح‌آمیز همه مواد هسته‌ای موجود در ایران ـ و نه صرفاً مواد اعلام شده توسط ایران ـ نقشی اساسی ایفا می‌کند.

فهرست سؤالات مطرح شده توسط آژانس طولانی است و چاشنی‌های انفجاری الکتریکی و دسترسی به محفظه آزمایش چاشنی‌های انفجاری در پارچین ـ که اغلب توسط رسانه‌ها ذکر گردیده است ـ صرفاً جزء آیتم‌های فرعی موجود در این فهرست به شمار می‌روند. باید تأکید کرد که بسیاری از مسائل مربوط به بعد نظامی با یکدیگر مرتبط هستند و نمی‌توان این مسائل را جدای از یکدیگر حل‌وفصل کرد. بنابراین، ضروری است که به آژانس اجازه داده شود تا به مجموعه کامل نگرانی‌های مرتبط با ابعاد نظامی برنامه هسته‌ای ایران بپردازد.

 به نظر من تدابیر حفاظتی معنادار تنها هنگامی محقق می‌گردند که شک و تردیدها درباره قابلیت‌های هسته‌ای ایران به گونه‌ای مطمئن مورد ارزیابی قرار گیرند. در این راستا باید یک سیستم راستی آزمایی و نظارتی بلندمدت طراحی گردد تا بدین طریق بتوان هرگونه علائم نشان‌دهنده نقض تعهدات از طرف ایران را در همان مراحل اول کشف و شناسایی کرد. من در اظهارات اخیر خود نزد کنگره برخی اجزای راستی آزمایی که باید در توافق جامع گنجانیده شوند را مورد تأکید قرار داده‌ام. این اجزا عبارت‌اند از:

- ایران بر اساس قوانین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و توافقنامه تدابیر حفاظتی [INFCIRC/214] که با آژانش منعقد کرده است تعهدات خود را به طور کامل اجرایی خواهد کرد و به دستورالعمل تعدیل‌یافته ۱/۳ توافقنامه یادمان‌ها پایبند خواهد بود.

- ایران پروتکل الحاقی را تصویب کرده و سریعاً به اجرا می‌گذارد.

- ایران ملزومات راستی آزمایی و شفاف‌سازی مرتبط با قطعنامه‌های شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و شورای امنیت سازمان ملل را به طور کامل به اجرا می‌گذارد.

- ایران همه ابعاد برنامه هسته‌ای پیشین و فعلی خود را اعلام خواهد کرد.

- ایران درباره تولید مواد منبع (مثلاً کنسانتره سنگ اورانیوم، کیک زرد) و از جمله واردات این نوع مواد اطلاعاتی ارائه خواهد کرد.

- ایران درباره واردات و تولید داخلی مواد دارای کاربرد منفرد و دوگانه که در دستورالعمل‌های گروه تأمین‌کنندگان هسته‌ای فهرست گردیده‌اند اطلاعاتی ارائه خواهد کرد.

- ایران دسترسی بی‌قیدوشرط و نامحدود آژانس به همه مکان‌ها، تأسیسات، تجهیزات، اسناد، افراد، مواد از جمله مواد منبع را فراهم خواهد ساخت. آژانس در راستای عمل به تعهدات خود بر اساس توافقنامه تدابیر حفاظتی و راستی آزمایی اطلاعاتی که ایران بر اساس مفاد فوق‌الذکر ارائه می‌دهد باید به موارد مذکور دسترسی داشته باشد.

 در ارتباط با مسئله هسته‌ای ایران ما باید یک رویکرد راهبردی نسبت به این مسئله اتخاذ کنیم و نه یک رویکرد کوتاه‌مدت. این امر در واقع به معنای گزینش یک سیاست عملی است که از پیامدهای بلندمدت برخوردار است. باید یک توافق جامع را در معرض آزمون قرار داد که با کاهش چشمگیر قابلیت‌های هسته‌ای ایران یک وضعیت بسیار متفاوت و در عین حال نه بیش از حد خوش‌بینانه را به تصویر می‌کشد. این امر همچنین به معنای تمایل جهت کنار گذاشتن توافق در صورت عدم تحقق کف خواسته‌هاست. در غیر این صورت، پیام دیگری که منتقل می‌گردد در حالت حداقلی این است که انحراف به سمت قابلیت تولید تسلیحات هسته‌ای از جمله برای کشورهایی که از تعهدات خود در زمینه منع گسترش تسلیحات هسته‌ای تبعیت نمی‌کنند نتیجه‌بخش و سودمند است ـ علی‌رغم اینکه چنین چیزی هزینه‌هایی در بر دارد.

ممانعت از گسترش فناوری‌های غنی‌سازی اورانیوم به کشورهایی که از تعهدات خود در زمینه تدابیر حفاظتی تبعیت می‌کنند کار بسیار دشواری است. چنین جاه‌طلبی‌هایی پیشاپیش در خاورمیانه و خاوردور مشاهده گردیده است. ظهور کشورهای جدید در آستانه هسته‌ای شدن بدان معناست که دیگر کشورها در مواجهه با چنین موقعیتی با دو گزینه ممکن روبرو می‌شوند: یا باید به قابلیت هسته‌ای دست یابند یا اینکه یاد بگیرند چگونه با موقعیتی کنار بیایند که در آن یک کشور همسایه دارای قابلیت هسته‌ای می‌تواند بر آنها فشار آورده و امتیازات بیشتری طلب کند. هر دو گزینه در واقع پیامدهای بد و متزلزلی به شمار می‌روند.

 اخبار سیاست خارجی - تیک

خبرگزاری فرانسه: برگزاری گفت و گوهای هسته‌ای ایران در فضایی بازتر اما پیچیده/نماینده اسبق ایران در آژانس: خارج کردن ذخایر اورانیوم کار اشتباهی است

خبرگزاری فرانسه در گزارشی مطرح کرد:

برگزاری گفت و گوهای هسته‌ای ایران در فضایی بازتر اما پیچیده / با توجه به رویکرد رئیس جمهور ایران، امیدهای قابل توجهی وجود دارد

به گزارش باشگاه خبرنگاران، خبرگزاری فرانسه در گزارشی نوشت: گفتگوهای ایران و گروه پنج بعلاوه یک در حالی صورت خواهد گرفت که با توجه به رویکرد رئیس جمهور جدید جمهوری اسلامی، امیدهای قابل توجهی وجود دارد.

خبرگزاری فرانسه ادامه داد: نشست دو روزه ژنو، نخستین دور از چنین مذاکراتی از زمان انتخاب حسن روحانی رئیس جمهور معروف به "میانه رو"، در ماه اوت است. وی قول داده است تعامل سازنده‌ای با جامعه جهانی بر قرار کند و به یک دهه مذاکرات بر سر برنامه هسته‌ای ایران پایان داده و آن را حل و فصل کند.

قدرت‌های غربی و اسرائیل مدعی‌اند ایران در حال ایجاد ظرفیت نظامی هسته‌ای است اما ایران چنین ادعایی را رد می‌کند.

"محمد جواد ظریف" وزیر امور خارجه ایران به عنوان مذاکره کننده ارشد هسته‌ای ایران با گروه 1+ 5 شامل کشورهای امریکا، انگلیس، چین، فرانسه، روسیه و آلمان انتخاب شده است.

ظریف جمعه در توئیتر خود نوشت: ما همان طور که قبلا توافق کردیم، دیدگاه‌هایمان را در ژنو، و نه قبل از برگزاری این نشست مطرح خواهیم کرد. برخی منابع اعلام کرده‌اند پیشنهادهای تهران بر مبنای رویکردهای واقع بینانه و منطق قابل قبول خواهد بود. این پیشنهادها به گونه‌ای است که برخی نگرانی‌های غربی‌ها را مورد توجه قرار خواهد داد.

تهران تأکید کرده است از حق خود برای انجام فعالیت برنامه غنی سازی اورانیوم در خاک خود عقب نشینی نخواهد کرد و در همین  حال این مسئله را رد نمی‌کند که باید درباره سایر جنبه‌های برنامه هسته‌ای تهران مذاکره صورت گیرد.

دیپلمات‌های ناشناس ایرانی اعلام کردند به رسمیت شناختن حق غنی سازی در خاک ایران، مرحله نهایی اختلاف در طرح ایران خواهد بود.
 
ویلیام لوئرز، دیپلمات کهنه کار سابق امریکا و مدیر پروژه ایران The Iran Project، به عنوان ابتکار مستقل تقویت روش مذاکره معتقد است اگر تهران در نشست ژنو پیشنهاد مهم و اساسی ارائه کند، ممکن است شرایط دشواری را برای واشنگتن به ویژه با توجه به فشارهای کنگره برای اعمال تحریم‌های به مراتب سختگیرانه‌تر برضد ایران، به وجود آورد.

لوئرز جمعه به خبرنگاران گفت: اگر ایرانی‌ها طرح جالب توجهی را در ژنو ارائه کنند که مسیری طولانی را برای برطرف کردن نگرانی‌های ما حتی در کوتاه مدت ترسیم کند، آنگاه تصمیم می‌گیریم که آیا هم زمان کاری انجام دهیم که موجب شود این توافق صورت گیرد. سپس ظرف سال آینده یا دو سال دیگر می‌توانید به توافق به مراتب جامع‌تری دست یابید.

"کاترین اشتون" مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، همراه با مدیران سیاسی گروه 5 + 1 در نشست قدرت‌های جهانی در ژنو شرکت خواهند کرد و این در شرایطی است که آنها از سوی بازیگران پشت صحنه تحت فشار هستند.

اسرائیل از غرب می‌خواهد تحریم‌ها علیه ایران را تشدید کنند و هم زمان تهران را به استفاده یکجانبه از قدرت نظامی علیه برنامه اتمی آن تهدید می‌کند.

آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب ایران در فتوایی که اوباما نیز به آن اذعان کرد، تولید و گسترش سلاح هسته‌ای و دستیابی به بمب را از نظر اسلام یک گناه توصیف کرده است.

یک دیپلمات غربی نزدیک به مذاکرات هسته‌ای ایران و پنج به اضافه یک که خواست هویتش محفوظ بماند گفت: گفتگوهای ژنو احتمالا در فضای بسیار بازتری برگزار خواهد شد اما در عین حال پیچیده‌تر نیز خواهد بود.

این دیپلمات گفت: البته ظریف پیشنهاد مبهمی را ارائه خواهد کرد و بنابر این باید ببینیم آیا این پیشنهاد، قابل قبول خواهد بود.

آخرین دور مذاکرات هسته‌ای، ماه آوریل در آلماتی پایتخت جمهوری قزاقستان برگزار شد. اما پیروزی روحانی در انتخابات ریاست جمهوری ماه ژوئن، امیدواری‌هایی را برای حل دیپلماتیک این مسئله به وجود آورده است.

سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه جمعه نسبت به این مذاکرات ژنو ابراز خوشبینی کرد.

وی گفت: اظهارات رئیس جمهور جدید ایران دلیلی بر آن است که ما فکر کنیم می‌توانیم این بن بست را بشکنیم.

نماینده اسبق ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی:
خارج کردن ذخایر اورانیوم کار اشتباهی است/ مذاکره برای مذاکره مردود است

«محمدصادق آیت‌اللهی» نماینده اسبق جمهوری اسلامی ایران در آژانس در گفت‌وگو با خبرنگار سیاست خارجی خبرگزاری فارس درباره دور جدید مذاکرات ایران با 1+5 که قرار است طی روزهای آینده در ژنو برگزار شود، گفت: مهمترین چیز که در مذاکرات آتی باید مورد توجه قرار گیرد پافشاری بر مواضع اصولی کشورمان است و همانطور که دیپلمات‌های ایرانی تاکید دارند ما بر روی حقوق خودمان معامله نمی‌کنیم.

محمد‌صادق آیت‌اللهی تصریح کرد که در صورت پذیرش این اصول، مذاکرات می‌تواند سازنده باشد و مذاکره برای وقت گذراندن و مذاکره برای مذاکره قابل قبول نیست، ما باید به دنبال هدف و نتیجه باشیم.

نماینده اسبق کشورمان در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تاکید کرد که موفقیت مذاکرات به توانمندی دیپلمات‌ها و صداقت طرفین وابسته است و اگر شرایط به درستی پیش برود می‌تواند در ساخت اعتماد بیشتر کمک کند.

وی با اشاره به لزوم ترمیم اعتماد دوجانبه برای آغاز مذاکره، ابراز داشت: برای به دست آمدن نتیجه مورد‌نظر باید اعتماد ایجاد شود.

آیت اللهی با رد طرح برخی طرف‌های غربی برای خارج کردن ذخایر 20 درصد اورانیوم از کشورمان به کشوری ثالث، اظهار داشت: اینجا دو بحث مطرح است یکی سیاسی و یکی اقتصادی، اگر بحث اقتصادی باشد باید این گزینه را با قیمت بازار و قیمت روز حساب کرد اما آنچه که اکنون مهم است بُعد سیاسی پرونده هسته‌ای ایران است.

وی افزود: ما باید بتوانیم از حق خودمان برای داشتن چرخه سوخت انرژی هسته‌ای بر اساس قوانین بین‌المللی بهره بگیریم، کار مهم دانشمندان ما این است که بدون وابستگی به غرب و با تلاش داخلی توانسته‌اند برنامه هسته‌ای را به پیش ببرند. اگر قرار باشد محصولات هسته‌ایمان را که باید از آنها سوخت هسته‌ای تهیه شود به کشورهای خارجی بدهیم تا یک ارزش افزوده‌ای هم آن کشور به دست آورد و پس از آن وابسته شویم، کار صحیحی انجام نداده‌ایم.

نماینده اسبق کشورمان در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گفت: ما چرخه صلح‌آمیز هسته‌ای را به شکلی اصیل و بومی و به آن اندازه که تشخیص می‌دهیم، می‌خواهیم داشته باشیم.

وی با تاکید بر اینکه ذخایر 20 درصد کشور باید در کشور بماند و خودمان از آن استفاده کنیم، تصریح کرد که خارج کردن ذخایر اورانیوم کار اشتباهی است.

آیت اللهی با اشاره به اینکه سطح غنی‌سازی 5 درصد با 5/3 درصد و یا 7 درصد تفاوت چندانی نمی‌کند، ابراز داشت که این سطوح از غنی‌سازی به طور استراتژیک دارای اهمیت نیست، تفاوت این‌ها به سوختی که در نیروگاه‌های هسته‌ای کشورمان استفاده می‌کنیم،‌ بستگی دارد.

وی افزود: یعنی باید دید نیروگاه‌های کشورمان با چه نوع سوختی کار می‌کنند، برخی نیروگاه‌ها هستند با 5/3 درصد فعال هستند و برخی با 5/4 درصد و برخی دیگر با 7 درصد ولی این بازه مجموعاً برای نیروگاه‌های قدرت است.

نماینده اسبق کشورمان در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره مذاکرات همزمان بین ایران و آژانس هم گفت: قاعدتاً مذاکرات در آژانس باید تاثیر زیادی به مذاکرات سیاسی نداشته باشد چرا که در آژانس به طور مشخص مذاکرات فنی و حقوقی انجام می‌شود ولی اکنون مذاکرات فنی به بخش موازی‌ با مذاکرات سیاسی و جامع ژنو تبدیل شده و اهمیتش دو چندان شده است.

وی گفت: با توجه به شرایط فعلی مذاکرات ایران و 5+1 در ژنو شاید نیاز به جزئیات بیشتر مذاکرات آژانس نباشد و این مذاکرات بایستی کاملاً از تحلیل‌های سیاسی به دور باشد.

آیت اللهی در پایان این نظر را مطرح کرد که می‌توانیم روی 20 درصد معامله کنیم چون فراتر از رآکتور‌های تحقیقاتی نیازی نخواهیم داشت. فراتر از 20 درصد وارد مرحله تسلیحاتی می‌شود و ما مخالف آن هستیم و اگر امتیازی می‌خواهیم بگیریم باید از اینجا دریافت کنیم.

شایان ذکر است، جمهوری اسلامی ایران پیش از این نیز بارها با خارج کردن اورانیوم از کشور مخالفت کرده و طبعا تیم سیاست خارجی فعلی نیز از این سیاست اصولی عدول نمی‌کند.

باشگاه خبرنگاران/فارس