اخبار


2 دقیقه پیش

عکس: استهلال ماه مبارک رمضان

همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ...
2 دقیقه پیش

تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریم

وزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که می‌تواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام می‌شود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ...

گلایه های آقای بازیگر درباره وضع استاد سینما


امروز پنجم دی ماه سالروز تولد بهرام بیضایی است؛ سینماگری که شاید یکی از معدود آدمهای سینمای ایران باشد که لایق صفت مولف است.

شبکه ایران: امروز پنجم دی ماه سالروز تولد بهرام بیضایی است؛ سینماگری که شاید یکی از معدود آدمهای سینمای ایران باشد که لایق صفت مولف است.

به بهانه تولد این اسطوره هنر سینمای ایران بد ندیدیم گپی بزنیم با یکی از شاگردان خلفش عزت ا.. انتظامی. آنچه در ادامه می خوانید بخشی از دل گفته های انتظامی به بهانه تولد بیضایی است.


من فارغ از اینکه در دانشکده هنرهای زیبا شاگر بیضایی بودم در سالهای بعدتر که وارد سینما شدم هم همواره کارهای استاد بیضایی را با دقت فراوان می دیدم و تجزیه و تحلیل می کردم. بیضایی نبوغی دارد که کمتر سینماگری از آن برخوردار است.

 من فارغ از اینکه فیلمهای بیضایی را دیده ام اغلب نمایشنامه ها و فیلمنامه های او را هم خوانده ام. این مطالعات باعث شد به این باور برسم که به لحاظ آشنایی با اساطیر ایرانی بیضایی واقعا کارگردان یکتایی است.




در میان آثار بیضایی «مرگ یزدگرد» را بیشتر از بقیه دوست دارم چون از نمایشنامه گرفته تا نمایش و بعدترها نسخه سینمایی-تلویزیونی اش جذاب و تحسین برانگیز بوده است. بیضایی چنان در قالب یک داستان تودرتو قوه حافظه مخاطب ایرانی را به کار گرفته و او را با پرسشهایی اساسی درباره تاریخش روبرو می کند که متحیر می مانی او یک فیلمساز است یا مورخ!

بهرام بیضایی آدم بزرگی است و حالا حالاها باید درباره اش مطالعه کنیم تا دریابیم او که بوده است. شخصا با اینکه به طور مداوم با جهان نوشتاری او در ارتباط بوده ام اما فکر می کنم همچنان نیاز دارم به اینکه آثارش را مرور کرده و با ریزه کاریهای دقیقتری در آثارش آشنا شوم.

در سالروز تولد این استاد فرزانه هم همگان را دعوت می کنم به مطالعه آثار این بزرگمرد و بازبینی مجدد آثارش. آرزوی سلامتی و عزت برای این پیر فرزانه را دارم. افسوس که تا بیضایی زنده است قدرش را نمی دانیم...


ویدیو مرتبط :
گلایه های 5سال قبل بهداد در مورد سینما !!!!!!

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

گلایه‌های بازیگر پیشکسوت طنز / گرجستانی : فضای کنونی سینما را دوست ندارم



اخبار فرهنگی,اخبار هنرمندان,سیروس گرجستانی

سینما برای شخصی مثل من که نزدیک به پنجاه سال عمر و زندگی خود را پای این هنر گذاشته‌ام و کارم این است، امیدوارکننده نیست.

سیروس گرجستانی بازیگر سینما و تلویزیون در خصوص فضای سینما در سال‌های اخیر تصریح کرد: فضای کنونی سینما را دوست ندارم. به نظر من سینما امیدوارکننده نیست. برای شخصی مثل من که نزدیک به پنجاه سال عمر و زندگی خود را پای این هنر گذاشته‌ام و کارم این است، امیدوارکننده نیست.

وی در ادامه بیان کرد: تهیه‌کنندگان برای برگشت سرمایه خود مجبور می‌شوند که از چهره‌های سوپراستاری که گیشه دارد استفاده کند. من در میان بازیگران قدیمی، افرادی را می‌شناسم که با وجود اینکه سال‌ها در این عرصه فعالیت کرده‌اند و عمرشان را گذاشتند و با اینکه سال‌ها زندگی‌شان از این راه گذشته است، بیکارند و مسئولان از آن‌ها غافلند.

این بازیگر با اشاره به تکرارشدن برخی از بازیگران در پروژه‌های سینمایی گفت: اگر محصول تولید یک‌ سال سینمای ایران را مشاهده کنید، می‌بینید که 10تا 12بازیگر در نقش‌ها تکرار می‌شوند. در سینمای کشوری که نزدیک به 80 میلیون جمعیت دارد، اصلا درست و منطقی نیست که 12 بازیگر نقش‌ها را به‌ دست بگیرند و سینما را بچرخانند.

 

فیلمسازان، چه کارگردانان و چه تهیه‌کنندگان باید از چهره‌های قدیمی سینما هم در آثارشان استفاده کنند. نمونه موفق آن بازی گرفتن از استاد علی نصیریان در سریال «شهرزاد» است که آنقدر خوب و باورپذیر بازی کرده که نمی‌توان تصورش را کرد.

 

پس می‌توان به بازیگران قدیمی و پیشکسوت هم بازی داد و فیلم جذاب و مخاطب‌پسندی ارائه کرد. من هم با اینکه سنم بالارفته اما انرژی دارم. وقتی در«ناردون» بازی می‌کردیم جوان‌هایی که در فیلم بودند، به انرژی و توانایی من پی بردند و از اینکه در سرمای هوا به رودخانه سرد پا گذاشتم تعجب می‌کردند.

وی با انتقاد نسبت به بی اعتنایی مسئولان فرهنگی و سینمایی کشور به مسائل و مشکلات این عرصه تصریح کرد: سال‌ها به دست‌اندرکاران یادآوری کردیم که به فکر سینما و فیلم‌ها باشند اما نبودند. دلیلش این است که هر مسئولی که به مقامی منصوب می‌شود نمی‌خواهد میز و جایگاهش را از دست بدهد.

 

اگر آدم‌هایی که در عرصه فرهنگ و هنر کشور هستند دلسوز سینما و هنردوست باشند، باید به این فکر کنند که سینما هنر کشور است. هنر یک کشور، فرهنگ آن و فرهنگ یک کشور، تمدن آن است. وقتی در داخل کشور به فرهنگ و هنر آن بی اعتنایی شود، فراتر از مرز‌ها، نمی تواند ادعایی کند و روی آن حساب نمی‌شود. من همیشه به فکر فردا هستم؛ به این فکر هستم که سینمای ما باید جان تازه بگیرد، باید روح و خون تازه‌ای به آن دمیده و تزریق شود.

گرجستانی همچنین با اشاره به ناکارآمد بودن خانه سینما برای اهالی سینما اظهار داشت: سینمای ما شرایطی دارد که اصلا نمی‎توانی روی آن حساب کنی. از همان اول هم نتوانستند کاری کنند که سینمای ما در جهان مطرح باشد. من سوال دارم که چرا می‌گویند خانه سینما و نمی‌گویند سندیکای هنرمندان؟ من پیشنهاد دادم که برای بستن قرارداد سینمایی بین تهیه‌کننده و بازیگران یک فرم ثابت و یکسان در خانه سینما نوشته شود و در تمام دفاتر سینمایی تکثیر شود. چون در هر دفتر سینمایی یک فرم مجزا و ناهماهنگ وجود دارد و نحوه قراردادها متفاوت است.

وی با اشاره به حضور مجدد در عرصه سینما گفت: فیلم «ناردون» اثر موفق فریدون حسن پور، فیلم بسیار پر‌زحمت و پرتلاشی بود که اگر در جشنواره حضور پیدا می کرد امیدوار بودیم جوایز متعددی را دریافت کند. این اثر حرف‌ها برای گفتن داشت و به طور قطع از فیلم‌های موفق جشنواره فیلم فجر می‌شد.

گرجستانی با انتقاد از انتخاب نشدن این فیلم برای حضور در جمع آثار جشنواره فیلم فجر، اظهار داشت: نمی دانم رای هیات انتخاب به چه صورت بود و با این فیلم چه‌کار کردند؟ سر این فیلم را زیرآب کردند یا ... اما وقتی در طول جشنواره برنامه «هفت» شبکه سوم سیما را تماشا می کردم به نکاتی در خصوص جشنواره فیلم فجر پی بردم.

گرجستانی با بیان این مطلب عنوان کرد: جلسات نقد و بررسی فیلم‌ها را که در برنامه «هفت» دیدم متوجه شدم که فضای جشنواره به چه صورت بوده و فهمیدم که اگر حتی «ناردون» برای حضور در جشنواره انتخاب هم می‌شد، جایزه‌ای دریافت نمی کرد.

 

نه به این دلیل که فیلم‌های دیگر از «ناردون» بهتر باشند، بلکه به دلیل نگاه‌هایی که بر جشنواره حاکم است. آدم وقتی نتیجه جشنواره را مرور می کند و قضاوت‌ها و داوری‌ها را می بیند، نظرش در خصوص خیلی چیزها عوض می‌شود.

وی در پاسخ به این پرسش که پس از بازی در«ناردون» پیشنهاد دیگری را پذیرفته یا نه، بیان کرد: نه. پس از «ناردون» پیشنهاد دیگری را نپذیرفتم.انتخاب نشدن «ناردون» برای جشنواره ناامیدمان کرد. امیدوارم فرصت حضور در جشنواره بین الملل فیلم فجر پیش بیاید تا در آن‌جا دیده شود و جوایزی که استحقاق آن‌ها را دارد دریافت کند. اما امیدوارم دیگر از این به بعد فقط فکرهای خوب کنیم و افکار منفی و بد را از خود دور کنیم.

این بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون در خصوص ارتباط سینمایی‌ها با هم اظهار بیان کرد: گاهی وقتی از خیابان شریعتی عبور می کنم همکاران و دوستانی که چهل سال است می‌شناسم را می‌بینم. فقط به یک سلام و علیک اکتفا و عبور می‌کنند.

 

دوستانی که بارها در پروژه‌هایی با هم مسافرت رفتیم و نان و نمک همدیگر را خورده‌ایم و با هم رفاقت کرده‎‌ایم، جز سلام و علیک حرفی با همدیگر ندارند. خدا کند اتفاقی بیفتد که ما اهالی سینما بیشتر با هم در ارتباط باشیم، همدیگر را بشناسیم و بیشتر همدیگر را ببینیم و از هم دور نباشیم.

اخبار فرهنگی - باشگاه خبرنگاران