گزارش تخلفی که به گوش مامور خواب‌آلود راهور نرسید!

اخبار اجتماعی - پیرامون رویکردی مغفول مانده در قوانین راهنمایی و رانندگی؛
گزارش تخلفی که به گوش مامور خواب‌آلود راهور نرسید!

یادآوری این نکته در آغاز لازم به نظر می‌رسد که کسی نمی‌تواند منکر زحمات شبانه‌روزی مأموران زحمتکش راهور در جاده‌های کشور و نقش بارز ایشان در کاهش چشمگیر تصادفات و جان باختگان حوادث مرتبط با آن باشد؛ اما همانقدر که این خدمات‌ انکارنشدنی به نظر می‌رسد، جا دارد که نواقص کار ایشان نیز دیده شده و با تلاش برای رفع آن، وضعیت بحرانی حاکم بر جاده‌ها را به شرایط مطلوب نزدیک‌‌تر کرد.

به گزارش «تابناک»، هر چه در چند سال اخیر با تغییر نرخ جرایم تخلفات راهنمایی و رانندگی و افزایش کنترل پلیس راهور بر رفتار رانندگان، خسارات سنگین تصادفات جاده‌ای در کشور کاهش یافته و به اذعان مقامات ارشد پلیس راهور، جایگاه نخست بیشترین مرگ و میر حوادث جاده از کشورمان گرفته شده،‌ هنوز راه زیادی تا رسیدن به رتبه قابل قبول در این زمینه ‌‌مانده که باید با بهبود مؤلفه‌های مؤثر در این زمینه، پیموده شود.

بر پایه آنچه از تجربیات گران‌‌سنگ و پر هزینه استخراج شده، در شکل‌گیری تصادفات، سه عامل خطای انسانی، نقص وسیله نقلیه و نقص راه نقش دارند که در این میان، نقش عامل نخست به مراتب بیشتر ارزیابی شده و بنابراین، بیشتر تغییرات صورت گرفته در قوانین، کاستن سهم این عامل را هدف گرفته است.

بدین ترتیب، می‌بینیم ‌در چند سال اخیر در سایه افزایش نرخ جرایم راهنمایی و رانندگی و کنترل این مؤلفه توسط پلیس راهور، آمار‌ها تا اندازه بسیاری بهبود یافته و روند افزایشی آمار مرگ و میر تصادفات، به روندی نزولی تبدیل شده است؛ هرچند در کنار این افزایش نرخ جریمه‌ها، به مدد پیگیری پلیس راهور، ایمنی خودرو‌ها و راه‌ها هم تا اندازه زیادی ارتقا یافته و پیگیری اجرای امثال قانون نصب کیسه هوا، نوید روزهای بهتری هم در آینده می‌دهد.

اما هرچه رانندگی ما به یاری سخت‌گیری قانون‌گذار و نظارت مجری بهبود یافته، خودروسازان از تولید پیکان گذشته و نسخه پر خطر پراید جای خود را به محصولی مجهز به ترمز ضد قفل داده و در پایان با توسعه و رفع نقص راه‌ها، از شمار جاده‌های مرگ و نقاط حادثه‌ساز در شریان‌های ارتباطی بین شهر‌ها کاسته شده، هنوز هیچ تدبیر کارآمدی برای نظارت مردم به اجرای درست قانون اندیشیده نشده تا شنیدن مواردی از این دست، نشان دهد که بخشی از ماجرا مغفول واقع مانده است؛

«بعد از ظهر روز جمعه، ۲۶ اردیبهشت ماه [امسال]، حوالی ساعت ۱۶ در حالی از چالوس به سمت تهران بر‌می‌گشتیم‌ که به روال چند ساله حاکم بر این جاده‌ به دلیل حجم بالای مسافرانی که قصد بازگشت به تهران را دارند، این مسیر از مرزن آباد به کرج یکطرفه شده بود.
هنوز مسافت زیادی نپیموده بودیم که با خودرو پرایدی با سه سرنشین جوان مواجه شدیم که به شکل خطرناکی خودرو‌ها را پشت سر می‌گذاشت و حواس رانندگان را به خود معطوف کرده بود؛ اغلب سعی می‌کردند با حفظ فاصله مطمئن با ایشان، خود را از خطری که قریب الوقوع به نظر می‌رسید، حفظ کنند اما راننده این خودرو که به نظر تعادل نداشت، بی‌توجه به همه چیز راه را بر همه می‌برید و به پیش می‌رفت.

نخست تلاش‌ کردیم تمرکزمان را از دست نداده و سفرمان را به خوبی به پایان برسانیم، ولی در یکی از سبقت‌های این خودرو که‌ گاه از همه جلو می‌زد و ‌گاه جا می‌ماند، وقتی راه را بر راننده خودرو ما برید و مجبورمان کرد که برای جلوگیری از تصادف، از جاده منحرف شویم، تصمیم گرفتیم که این راننده خاطی را به مأموران راهور مستقر در حاشیه راه بسپریم تا تعادل یا عدم تعادل ایشان ‌بررسی شده و مانع شویم رانندگی پر خطر ایشان تا وقوع رویدادی تلخ، ادامه داشته باشد.

البته همه مثل ما نبودند و‌ گاه می‌دیدیم که برخی خودرو‌ها ترجیح می‌دادند ایشان را تعقیب کرده و با کل کل کردن با راننده خاطی، چه بسا وی را ادب کنند! بدین شکل آرامش از مسیر سلب شده و هر آن احتمال وقوع رویدادی فاجعه بار می‌رفت.

با رسیدن به اولین گشت راهنمایی و رانندگی در مسیر، ماجرا را برایشان شرح داده و شماره پلاک این خودرو را در اختیارشان قرار دادیم تا به همکاران خود در ادامه مسیر سپرده و خودرو مورد نظر را ‌بررسی کنند که البته با واکنش خوب مأموران مواجه شدیم که به سرعت موضوع را به دیگر همکاران خود در مسیر گزارش دادند.

متأسفانه از اینجای ماجرا به بعد، چندان خوشایند نبود؛ هرچه در گشت‌های بعدی منتظر بودیم با توقیف خودرو‌ مذکور مواجه شویم، هیچ نیافتیم و پرسش از مأموران مستقر هم نشان می‌داد که پیام را از یک گوش شنیده و از گوش دیگر...؛ اما ما نومید نمی‌شدیم و به هر گشتی که می‌رسیدیم، پیگیری می‌کردیم اما هیچ خبری نبود که نبود.

بناچار موضوع را با ۱۱۰ در میان گذاشتیم و مأموری مودب، با کمال آرامش وعده پیگیری ماجرا را داد و اعلام کرد، گزارش به همه واحدهای مسیر برای انجام اقدام لازم ‌داده شده است، اما این وعده هم سرابی بیش نبود؛ وقتی به گشت بعدی پلیس راهور رسیدیم و خواستیم درباره گزارشمان پرس و جو کنیم، با افسری مواجه شدیم که خوابیده ‌و روحش از همه چیز بی‌خبر بود!

سفر ما به پاسگاه راهنمایی رانندگی کرج ـ چالوس که رسید، نسبت به بی‌توجهی‌های صورت گرفته اعتراض کردیم و در پاسخ، روی ندادن حادثه را به رخمان کشیدند و اینکه نمی‌توانند کاری کنند! تماس با ۱۱۰ هم به این پاسخ منجر شد: «به کلانتری محل مراجعه و از راننده خاطی شکایت کنید. زمانی که خودور‌ مذکور خلافی مرتکب شد یا قصد فروش خودرویش را داشت، با استعلام از نیروی انتظامی به دادگاه فراخوانده می‌شود‌».

بدین ترتیب روایت پیگیری‌های شهروندان مسئول، به حکایت لشکر شکست خورده ختم می‌شود که از مراجعه به مأموران تنها سرخوردگی نصیبشان شده و بی‌اعتمادی؛‌‌ همان گونه که پلیس به گزارش ایشان بی‌اعتماد بوده و حتی به قدر صحت‌سنجی، تلاش نکرده و کاری نکرده ‌است.

ابعاد این بی‌توجهی هنگامی آشکار می‌شود که فکر تصادف این رانندگان خطرناک در بخشی از مسیر از ذهنمان بگذرد؛ بی‌شک آن زمان نمی‌توان از کنار بی‌توجهی پلیس به تذکرات و پیگیری‌های پیاپی شهروندان قانون‌مدار به سادگی گذشت و نادیده ماندن نقص عملکرد پلیس را نتیجه نگرفت.

به عبارت بهتر، وقتی متأسفانه کشورمان به وفور تخلفات راهنمایی و رانندگی شهره شده، آیا نمی‌توان یک بار هم که شده، نقش پلیس را هم در به دست آمدن اینجایگاه شوم ارزیابی کرد و برای کاستن سهم ایشان، راهکار یافت و به کار بست؟

وقتی گلایه‌هایی درباره رشوه گرفتن معدودی از مأموران پلیس راهور به گوشمان می‌رسد، آیا جا ندارد در این باره شفاف‌سازی کرده و یک بار برای همیشه راهکاری کارآمد برای پاک سازی نیروهای خدوم از معدودی سودجو تدارک ببینیم؟

هنگامی که در مواجهه با مأموری، احساس می‌کنیم قانون رعایت نشده و در حقمان اجحاف شده، به رغم اینکه می‌‌دانیم چنین مؤلفه‌هایی می‌تواند اعتماد لازم میان پلیس و رانندگان را مخدوش کرده و پیامدهای منفی‌ داشته باشد، آیا راهکاری برای رفع این نقیصه اندیشیده‌ایم؟

زمانی که سهم عامل انسانی را در شکل‌گیری تصادفات، غالب بر سهم راه و خودرو ارزیابی می‌کنیم، آیا جا ندارد سهم قصوری هم برای مأموران در نظر گرفته و با توجه به اثرات شدید سهم ایشان در جامعه، راهکار نظارت مردم بر ایشان را تعریف کرده و به کار ‌گیریم؟

شاید وقت آن رسیده که با مطرح شدن بحث بازبینی قوانین راهنمایی و رانندگی، تدبیری بیندیشیم که در کنار نظارت پلیس بر رانندگی و پایبندی مردم به قوانین راهنمایی و رانندگی، مردم هم بتوانند بر حسن انجام وظیفه ایشان نظارت کرده و در سایه این تفاهم دو سویه که شکل خواهد گرفت، بهبود بیشتری در آمار تصادفات پدیدار شود.

اخبار اجتماعی - تابناک

محمدی: هنوز گزارش اقدام غیر اخلاقی بازیكنان شاهین به دستم نرسید

رئیس سازمان لیگ گفت: هنوز گزارش اقدام غیر اخلاقی بازیکنان شاهین بوشهر به دستم نرسیده است، ولی به محض اطلاع با این بازیکنان برخورد می کنیم.

عزیزالله محمدی امروز (دوشنبه) گفت: روز گذشته برای نظارت بر بازی پرسپولیس و فجر سپاسی به شیراز رفته بودم و در جریان دقیق اقدام بازیکنان شاهین نیستم.

وی با اشاره به اینکه از طریق روزنامه ها از چنین موضوعی با خبر شده است، تاکید کرد: این اتفاق نیاز به بررسی دارد. صبر کنید تا گزارش بازی به دستمان برسد و پس از آن با حرکت این بازیکنان برخورد می کنیم.

محمدی در پایان گفت: متاسفانه همه رسانه ها منتظر وقوع چنین اتفاقاتی هستند. از صبح امروز بارها با من تماس گرفتند تا درباره این مساله صحبت کنند. از رسانه ها می خواهم کمی صبر کنند تا با بررسی دقیق و همه جانبه موضوع به آن رسیدگی کنیم.

روز گذشته و در جریان دیدار تیم های شاهین بوشهر و شهرداری در تبریز،مهدی کیانی و میثم منیعی دو بازیکن تیم شاهین بوشهر زمانی که در نیمه دوم مشغول گرم کردن بدنهای خود بودند اقدام به رفتارهای ناشایست و غیراخلاقی کردند.