کنایه معنادار خواننده ایرانی‌ تبار به صدا و سیما

ممنوعیت آثار «سامی یوسف» در صداوسیما، واکنش این خواننده ایرانی‌تبار را به‌ دنبال داشت.

روزنامه شرق: ممنوعیت آثار «سامی یوسف» در صداوسیما، واکنش این خواننده ایرانی‌تبار را به‌ دنبال داشت.

 اوایل هفته جاری خبری مبنی‌ بر ممنوعیت آثار سامی یوسف، خواننده ایرانی‌تبار ساکن انگلستان، در سایت «روز نو» منتشر شد و پس از آن هم سایت‌های دیگر به درج این خبر پرداختند.

هرچند این موضوع هنوز از سوی صداوسیما تکذیب یا تأیید نشده است، اما سامی یوسف نیز به‌دور از این شنیده‌ها نبوده و در متنی که در اختیار روزنامه «شرق» نیز قرار داده، آورده است: «من از شنیدن خبر ممنوع شدن انتشار آثارم در تلویزیون و رادیو رسمی دولتی جمهوری اسلامی ایران به‌دلیل کنسرت اخیری که در شهر ناصره فلسطین داشته‌ام، بسیار شگفت‌زده شدم. نمی‌دانستم که آوردن لبخند به چهره برادران و خواهران عزیز فلسطینی‌ام موجبات رنجش و دلخوری به وجود می‌آورد».

او همچنین در ادامه این متن برای فلسطین چنین اظهار امیدواری کرده است: «من عذرخواهی می‌کنم از طرفداران باارزشم در ایران که مدتی آثار من را نخواهند شنید اما موسیقی نفوذپذیر است و هرگز در مرزها محدود نمی‌شود، نه مورد استفاده برای اهداف سیاسی بلکه انعکاس آزادانه در سراسر فضا و زمان معنی می‌شود. به امید روزی که فلسطین را آزاد خواهیم دید».

موضوع ممنوعیت آثار سامی یوسف در صداوسیما از آنجا شکل گرفت که در تیرماه سال‌ جاری کنسرتی را در سرزمین‌های اشغالی برگزار کرد. بیشترین جمعیت این شهر را اعراب تشکیل می‌دهند و سامی یوسف در حالی ششم جولای به دعوت شهردار ناصره، کنسرتی را به مناسبت ماه رمضان اجرا کرد که گفته می‌شود جمعیت زیادی از بین عرب‌های ساکن این شهر که بیش از 60 درصد جمعیت آن را تشکیل می‌دهند، حضور داشتند.

او در این کنسرت چفیه‌ای منتسب به فلسطینیان نیز بر شانه‌های خود انداخته بود. سامی یوسف فرزند یک موسیقی‌دان ایرانی به نام بابک رادمنش است و قبل از مهاجرت به انگلستان با نام سیامک برنجان (رادمنش) شناخته می‌شد.

سامی یوسف به زبان‌های انگلیسی، ترکی استانبولی، ترکی آذربایجانی، فارسی، اردو، مالایی و عربی ترانه‌هایی خوانده است. از او به‌تازگی ویدئوکلیپ «نخستین سرود بین ادیان» پخش شده که در اردن و فلسطین تصویربرداری شده است.

ظلم آشکار صدا و سیما به 7 کاندیدا و 77 میلیون ایرانی

ظلم آشکار صدا و سیما به 7 کاندیدا و 77 میلیون ایرانی

سازمان صدا و سیما ، گویا قصد ندارد روش های مغرضانه و جانبدارانه سیاسی را کنار بگذارد و اجازه دهد "رسانه ملی" ، واقعاً ملی باشد ، گو این که برخی مدیران این سازمان ، آن را ملک به ارث رسیده از پدرشان می دانند و به خود اجازه می دهند هر کاری خواستند با این سرمایه متعلق به همه ملت انجام دهند.

آخرین نمونه از اقدامات صدا و سیما ، تلاش آشکار اداره كل پخش اخبار این سازمان برای انجام القائات انتخاباتی به نفع کاندیدایی است که برخی مدیران این اداره کل ، نسبت به او ارادت دارند و می کوشند هزینه این ارادتمندی را از جیب مردم و به وسیله رسانه ملی پرداخت کنند!

کسانی که این روزها برنامه های انتخاباتی صدا و سیما را می بینند ، به خوبی در می یابند که تلاش سازمان دهی شده و البته غیرهوشمندانه ای برای تحمیل سعید جلیلی -که مراد برخی مدیران این بخش است - صورت می گیرد.

مثلاً وقتی در بخش های خبری 21 و 20:30 ، خبرهای مربوط به میتینگ های تبلیغاتی و سفرهای استانی کاندیداها پخش می شود ، جمعیت نشسته در پای سخنرانی جلیلی به تصویر کشیده می شود ولی برای سایر کاندیداها که عمدتاً جعیت بیشتری مخاطبشان هستند ، از تصاویر بسته جمعیت ، یا از خود کاندیدا که در پشت تریبون است یا از کاندیدا در حالی که از خودرو پیاده می شود و نظایر این استفاده می شود تا در نهایت ، این قضاوت برای مخاطب عامی شکل گیرد که جلیلی با اقبال عمومی بیشتری مواجه است و بقیه کاندیداها مورد توجه رأی دهندگان نیستند ، هر چند در عالم واقع ، چند برابر گزینه شخصی برخی مدیران سیما رأی داشته باشند!

گزارش  دهی از مناظره های کاندیداها نیز مشمول این روش غیراخلاقی و غیرقانونی است. صدا و سیما از یک سو ، برای رعایت عدالت بین کاندیداها ، سیستم های تشخیص دهنده صدای کاندیداها را به کار می گیرد و هزارم ثانیه را نیز محاسبه می کند تا همه به یک اندازه از این تریبون استفاده کنند ولی وقتی در بخش های دیگر ، گزارش مناظره را پخش می کند ، حرف های کاندیداهای دیگر را تقطیع کرده و ثانیه های اندکی را از بخش های خاصی از سخنان آنها بر روی آنتن می برد و سپس با چینش حرف ها و واکنش ها در یک تدوین جدید ، بخش بیشتری از سخنان جلیلی را پخش می کند و در این بازی تصویری و کلامی که به مدد تدوین مجدد و تقطیع هدفمند انجام می شود چنین القا می کند که برنده مناظره ، گزینه محبوب آقایان سیماست!

واقعاً کسی که ظرفیت و تقوای این را ندارد که بتواند امیال شخصی خود را در یک رسانه متعلق به عموم مردم ، مهار کند و بی طرفی پیشه نماید ، آیا می تواند معتمد عموم مردم باشد و اخبار درست را به آنها برساند؟!

اگر محاسبه هزارم ثانیه ای زمان کاندیداها در مناظره ، قسم حضرت عباس صدا و سیما باشد ، بی گمان ، بخش های خبری و گزارشی این رسانه ، دم خروسی است که بیرون می زند تا نشان دهد ترک عادت واقعاً موجب مرض است و صدا و سیما هم نمی خواهد عادت بی عدالتی و بی تقوایی سیاسی را ترک کند.

اگر صدا و سیما ، شبکه خصوصی آقای ضرغامی یا آقای جلیلی یا همان مدیران اداره کل اخبار بود ، نقدی بر آنها وارد نبود ولی مسأله اینجاست که آقایان رسماً از بیت المال ، سوء استفاده می کنند و عین خیالشان هم نیست./عصر ایران