کشف مکانیسم ترمیم مغز پس از سکته

ایسنا: علت ایجاد سکته قلبی تشکیل لخته خون و مسدود شدن رگ‌های خونی مغز است. در این حالت، عملکرد مغز به علت کاهش فشار خون و کمبود اکسیژن با مشکل روبرو شده و اکثر سلول‌های عصبی از بین می‌روند. بروز مشکلاتی در تکلم، حرکت و شناخت محیط از عوارض سکته مغزی است.

محققان با بررسی روند سکته مغزی در موش‌ها دریافتند پس از سکته گروهی از سلول‌ها موسوم به سلول‌های پشتیبان در نقطه آسیب‌دیده مغز شروع به تغییر ماهیت به شکل سلول‌های عصبی می‌دهند. هم‌اکنون محققان با بررسی منبع تولید این سلول‌ها دریافتند سلول‌های عصبی پشتیبان در نقطه خاصی از مغز به صورت نابالغ تشکیل می‌شوند که در صورت مواجه با مشکل به محل مورد نظر رفته و به صورت بالغ در می‌آیند.

پروفسور زال کوکایا، محقق دانشگاه لوند سوئد اظهار کرد: برای نخستین بار است که دریافتیم سلول‌های پشتیبان آستروسیت قابلیت تغییر شکل و ترمیم محل آسیب دیده را دارند.

محققان در تلاشند تا با شناخت بهتر راهکار فعال کردن سلول‌های پشتیبان، نه تنها از آنها برای درمان سکته مغزی استفاده کرده، بلکه بتوانند با تولید سلول‌های عصبی جدید سایر بیماری‌های مغز را نیز درمان کنند.

جزئیات این مطالعه در نشریه Science منتشر شده است.

خبرگزاری مهر: درک مفهوم زمان برای ادامه زندگی جنبه حیاتی دارد. بسیاری از کارهای حساس و ظریف نظیر نواختن پیانو، انجام بازی سریع تنیس و یا حتی ادامه دادن یک گفتگوی ساده در گروی داشتن درک درستی از گذر زمان است.

دانشمندان علوم عصبی در دانشگاههای MIT و کلمبیا متوجه این موضوع هیجان انگیز شده اند که چگونه نورونها در بخشی از مغز انسان فواصل زمانی را اندازه گیری کرده و با ضریب دقت بالایی آنها را بازتولید می کنند. دکتر مهرداد جزایری دانشمند ایرانی دپارتمان مغز و علوم شناختی دانشگاه MIT در صدر این مطالعه قرار دارد.

وی و تیم همراهش کشف کرده اند که بخشی از مغز موسوم به قشر اینترا پاریتال جانبی (LIP) مدت زمان سپری شده را نشان می دهد. این محققان همچنین نشان داده اند که الگوهای جرقه ای جمعیت نورونها در این قشر از مغز می تواند نمود حسی و موتوری گذر زمان را هماهنگ کند.

جزایری در این خصوص می گوید: قشر اینترا پاریتال جانبی مغز احتمالا تنها یک بخش از مداری است که زمان را اندازه گیری می کند.

نتایج این یافته ارزشمند پزشکی که می تواند پاسخ بسیاری از معماهای مرتبط با عملکرد مغز باشد، در نشریه تخصصی Current Biology منتشر شده است.

این دانشمند ایرانی که عضوی از انستیتو تحقیقات مغز McGovern نیز محسوب می شود، افزود: نمی خواهم اینگونه نتیجه گیری کنم که قشر اینترا پاریتال جانبی (LIP) تایمر مغز است. آنچه که ما در حال کشف آن هستیم چیزی نیست جز اصول محاسباتی که توضیح می دهد جرقه های نورنی مغز چگونه گذر زمان را استنتاج می کنند.

دکتر جزایری که در سال ۲۰۱۳ به دانشگاه MIT وارد شد و به عنوان یکی از اعضای هیأت علمی آن مشغول به کار شده  است از سالها پیش یعنی از زمانی که دوره پسادکتری خود را در دانشگاه واشنگتن سپری می کرده مشغول تحقیق بر روی این پروژه بوده است.

وی که دانش آموخته دانشگاه صنعتی شریف در رشته مهندسی برق است، دکتری خود را از دانشگاه نیویورک اخذ کرده و در سال ۲۰۰۷ نیز جایزه ویژه مقالات علمی این دانشگاه را از آن خود کرده بود.