اخبار


2 دقیقه پیش

عکس: استهلال ماه مبارک رمضان

همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ...
2 دقیقه پیش

تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریم

وزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که می‌تواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام می‌شود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ...

کشف راز یکی از بزرگترین اسرار سیاه‌ چاله ها


منجمان برای اولین بار به رصد میدان مغناطیسی اطراف افق رویداد سیاه‌چاله‌ی سیگیتاریوس اِی پرداخته‌اند.

zoomit.ir - میعاد بافراست: منجمان برای اولین بار به رصد میدان مغناطیسی اطراف افق رویداد سیاه‌چاله‌ی سیگیتاریوس اِی پرداخته‌اند. این سیاه‌چاله در مرکز کهکشان ما یعنی کهکشان راه شیری قرار گرفته است. این رصد نتایج جالبی به همراه داشته و شواهدی را نیز برای اثبات یکی از بزرگ‌ترین سوالات در مود سیاه‌چاله‌ها ارائه داده است که در ادامه به مرور برخی از آن‌ها خواهیم پرداخت.

کشف راز یکی از بزرگ‌ترین اسرار سیاه‌چاله‌ها

محققان از کشورهای مختلف تحقیقی گسترده روی میدان مغناطیسی سیاه‌چاله‌ی کهکشان راه شیری انجام داده‌اند. این گروه از محققان متوجه شده‌اند که میدان مغناطیسی این سیاه‌چاله خیلی پیچیده بوده و از بخشی از جسم به بخش دیگر آن دچار تغییر می‌شود. برخی از بخش‌های افق رویداد (مرزی که از آن هیچ چیز حتی نور نیز توانایی فرار کردن ندارد و به دام می‌افتد) بسیار درهم ریخته هستند و خطوط لرزان آن به هم پیچیده‌اند، در حالی که دیگر بخش‌ها دارای ساختار مغناطیسی مشخص با الگوی خاص هستند. به علاوه میدان مغناطیسی نوسان بسیاری دارد و هر ۱۵ دقیقه یک بار دچار تغییر می‌شود. مایکل جانسون، محقق ارشد این پروژه در این خصوص می‌گوید:

درک این میدان‌های مغناطیسی بسیار حیاتی است. هیچ کس نتوانسته توجیهی برای میدان مغناطیسی افق رویداد بیابد. بار دیگر مرکز کهکشان ما به ما نشان داد که پویا‌تر از آن چیزی است که قبلا تصورش را می‌کردیم. این میدان‌های مغناطیسی بسیار متغیر هستند.
این سیاه‌چاله‌ی سنگین، وزنی معادل ۴ میلیون خورشید داشته و افق رویداد آن ۱۳ میلیون کیلومتر طول دارد که معادل ۴۰ برابر فاصله‌ی زمین تا کره‌ی ماه است. سیاه‌چاله‌ی مورد بررسی در فاصله‌ی ۲۵ هزار سال نوری از زمین قرار دارد. این مشاهدات حیرت آور توسط تلسکوپ افق رویداد صورت گرفته‌اند. تلسکوپی متشکل از چندین تلسکوپ رادیویی در نقاط مختلف جهان که با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و تلسکوپی به ابعاد کل کره‌ی زمین بوجود می‌آورند. شپ دوئلمن یکی دیگر از محققان می‌گوید:

تنها راه برای ساخت تلسکوپی با ابعاد کل کره‌ی زمین، همکاری تیمی محققان در سرتاسر دنیا است. با این نتایج تیم ما می‌تواند یکی از بزرگ‌ترین اسرار و تناقض‌های نجوم را برطرف کند و آن این موضوع است که اگر نور توانایی فرار از سیاه‌چاله را ندارد چرا این اجرام نورانی دیده می‌شوند؟

سیاه‌چاله‌ها می‌توانند بسته‌های پرانرژی ایجاد کرده و با سرعتی معادل سرعت نور آن را پرتاب کنند و این بسته‌ها عاملی برای نورانی دیده شدن این اجرام هستند. الکترون‌ها در میدان مغناطیسی اطراف سیاه‌چاله شتاب می‌گیرند و توسط آن پرتاب می‌شوند. هر چند مکانیزم تولید این بسته‌های پرانرژی مدت‌ها است که برای ما شناخته شده اما برای اولین بار است که دانشمندان موفق به دیدن میدان مغناطیسی اطراف سیاه‌چاله شده‌اند. دوئلمن می‌افزاید:

دانشمندان در گذشته وجود این میدان‌های مغناطیسی را پیش‌بینی کرده بودند اما هیچ کس تا به حال موفق به تماشای آن‌ها نشده بود. داده‌های ما برای تحقیقات نظری که از چندین دهه‌ی پیش در حال انجام است، شواهد فیزیکی نیز ارائه کرده است.


ویدیو مرتبط :
بزرگترین سیاه چاله دنیا کجاست؟

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

کشف یک سیاه چاله نوزاد



 

 

کشف یک سیاه چاله نوزاد

 

دانشمندان ناسا با استفاده از تلسکوپهای فضایی چاندرا و نیوتن موفق شدند در فاصله ۵۰ میلیون سالنوری از زمین یک سیاه چاله نوزاد را کشف کنند.

 

دانشمندان مرکز هاروارد- اسمیت سونیان با کمک تلسکوپ فضایی پرتوهای ایکس چاندرا ناسا، تلسکوپ XMM-Newton اسا و تلسکوپ آلمانی "رو-ست" موفق شدند یک چشمه پرتوهای ایکس را که به مدت ۱۲ سال از ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۷ تشعشات پرتو ایکس تابش کرده است را ردیابی کنند.

 

اطلاعات جمع آوری شده نشان داد که این چشمه پرتوهای ایکس یک سیاه چاله است که در اثر انفجار یک ابرنواختر ایجاد شده و تنها ۳۰ سال از زندگی خود را پشت سر گذاشته است.

 

ابرنواختری که این سیاه چاله را ایجاد کرده است SN ۱۹۷۹C نامیده می شود و در کهکشان M۱۰۰ قرار دارد. این کهکشان شباهت بسیار زیادی به کهکشان راه شیری دارد و در صورت فلکی "برنیس" واقع شده است.

 

ابرنواختر SN ۱۹۷۹C را یک منجم آماتور جوان در سال ۱۹۷۹ کشف کرد. در حال حاضر ماده باقیمانده این ابرنواختر درحال تمام شدن است.

 

این سیاه چاله نه تنها باقیمانده های ابرنواختر را جذب می کند بلکه در حال جذب کردن ستاره دیگری است که در اطراف ابرنواختری که منفجر شده است می چرخد.

 

محققان ناسا در این خصوص توضیح دادند: "اگر آنچه که ما به آن رسیدیم درست باشد، این سیاه چاله بهترین نمونه تولد اجرامی از این دست است که انسان هرگز موفق به رصد آن شده است.

 

ستاره ای این سیاه چاله را ایجاد کرده است جرمی حداقل ۲۰ برابر بیشتر از جرم خورشید داشته است."

 

براساس گزارش اگزماینر، این کشف برای درک مکانیزمی که منجر به تشکیل سیاه چاله ها می شود بسیار مهم است.

 

در حقیقت دانشمندان قادر نیستند نیروها و انرژیهایی که در این اجرام حضور دارند را در آزمایشگاه بازسازی کنند.

 

بنابراین، تنها رصد مستقیم می تواند اطلاعاتی در این مورد به ستاره شناسان ارائه کند./خبرگزارى مهر