کار از پارکبان، درآمد از پیمانکار شهرداری

اخبار اجتماعی - کار از پارکبان، درآمد از پیمانکار شهرداری

انگار ‌کسی دوستشان ندارد. دست‌به‌جیب‌شدن برای چنددقیقه فاصله‌گرفتن از ماشین زور دارد، اما «پارکبان» توی کَتَش نمی‌رود. باید پول بدهی و قبض را بنویسد تا بتوانی بروی. «می‌گویند پول زور می‌گیری. اگه روزی صد تا ماشین اینجا بیاید حداقل 20 تایشان پول نمی‌دهند و فرار می‌کنند و فحش هم می‌دهند.» اینها را ناصر اسماعیلی می‌گوید؛ پارکبان یکی از خیابان‌های شهرک‌غرب. ابایی ندارد که بگوید پول زیادی از بعضی راننده‌ها می‌گیرد. فکر می‌کند دلیل قانع‌کننده‌ای دارد: «اجاره درنمی‌آید. ساعتی 300تومان هزینه پارک است، اما پیمانکار روزی 70هزارتومان از ما می‌گیرد. ما مجبوریم پول زیاد از مردم بگیریم که چیزی برای خودمان بماند. اینطوری پول پیمانکار هم درنمی‌آید. من در ماه رمضان روزی 30-20تومان روی آمار پیمانکار از جیب گذاشته‌ام. چاره‌ای نداریم.»

شهرداری هم با آنها نیست. اجاره سنگین حاشیه خیابان پول زیادی برای خودشان نمی‌گذارد و بیشتر درآمد پارکبانی را به خزانه شهرداری می‌فرستد. ناصر می‌گوید چهارسال است پارکبان است ولی از این شغل خیری ندیده. به‌خصوص حالا که پارکومترها یکی‌یکی جای آنها را می‌گیرند و دیگر نیازی به آنها نیست، سایه ازدست‌دادن شغل‌ هم بالای سرشان آمده. نصب دستگاه‌های پارکومتر از اواخر سال 90 شروع شده بود. از آبان‌ماه سال 92 که شهرداری تهران، تغییر روش دریافت و پرداخت پارک حاشیه‌ای را اعلام کرد و از نصب پارکومترهای بیشتر خبر داد، قرار شد کارت‌های هوشمند حمل‌ونقل جای قبض‌های دستی را بگیرند و دیگر مردم به پارکبان‌ها پولی پرداخت نکنند. چندنفری هم که اینجا و آنجا در حاشیه خیابان‌ها هنوز مشغول به کارند، وعده شهرداری را شنیده‌اند و چشم به گوشه پیاده‌رو دارند که کی شغلشان را به یک مجسمه آهنی هوشمند می‌بازند و باید بروند سراغ کاری دیگر.

ناصر می‌گوید قبل از این چهارسال، مسافرکش بوده. حالا اگر این مجسمه‌های آهنی به قلمرو او برسند، باید دوباره سراغ رانندگی برود و از این راه نان دربیاورد. «دستگاه‌ها باعث می‌شود ما کارمان را از دست بدهیم. نزدیک چندتا خیابان این اطراف دستگاه گذاشته‌اند و پارکبان‌هایی که شش، هفت‌سال کار می‌کردند را اخراج کردند و همه بیکار شده‌اند یا دنبال شغل‌های دیگر رفته‌اند. اگر اینجا هم بگذارند باید بروم دوباره راننده شوم.»

خودش هم درست نمی‌داند چه شد که پارکبانی را به رانندگی ترجیح داد: «کار سختی است. پیمانکارها اجاره را بالا برده‌اند و نمی‌صرفد. مانده‌ایم چه‌کار کنیم. ما به پیمانکار شهرداری اجاره می‌دهیم و پیمانکار هم به شهرداری اجاره می‌دهد. شهرداری هیچ کمکی نمی‌کند. نه استخدامیم نه بیمه. پیمانکار می‌گوید دوست‌ داری کار کن، دوست نداری کار نکن. حدود دوهزارو500 پارکبان در تهران هست که همه همین مشکلات را دارند.»

حرف‌هایش که تمام می‌شود، رفیقش از راه می‌رسد. پارکبان است و لباسی آبی‌رنگ شبیه او به تن دارد. ناصر به شوخی می‌گوید: «سرهنگ رییس ماست. با این حرف بزن.»

سرهنگ از او مسن‌تر است. برخلاف ناصر که موهای پر‌پشت و ریش انبوه مشکی دارد، او موها را سفید کرده. می‌خندد و می‌گوید: «شوخی می‌کند. من بازنشسته سپاهم. بسیج کار می‌کردم. همکارها الکی می‌گویند سرهنگ.»

سرهنگ یا همان آقای عباسی، پارکبان یکی از خیابان‌های اطراف است. سه‌سال است این کار را می‌کند. می‌گوید جانباز 20درصد است و چون زیر 25درصد بوده چیزی به او تعلق نمی‌گیرد. نه بیمه و نه حقوق بازنشستگی قابل‌توجه؛ «یک مقداری حقوق از زمانی که بسیج می‌رفتم می‌دهند، ولی نه آنقدری که زندگی‌ام را بچرخانم.»

او هم سایه بیکاری را با پیدا شدن پارکومترها حس کرده. می‌گوید: «اگر دستگاه بگذارند، ما همه بیکار می‌شویم و باید برویم گدایی. همین حالا هم اجاره‌ها سنگین است و کار نمی‌صرفد. مثلا اینجا، جای 30 تا ماشین است و پیمانکار از ما صدهزارتومان اجاره می‌گیرد. باز اگر کمتر بگیرند، یک حقوق کارگری برای ما می‌ماند. این‌طوری 10،20تومان می‌ماند که پول ایاب و ذهاب ما می‌شود.»

راه‌رفتن از این سر خیابان به آن سر، در سرمای زمستان و گرمای تابستان همه یک طرف، بد و بیراه شنیدن‌ها آن طرف: «هر کس می‌آید حرفی می‌زند. هر روز با 50نفر باید درگیر شویم. وقتی بدرفتاری می‌کنند، 110 هم می‌آید و کاری نمی‌تواند بکند. فقط می‌گوید با هم کنار بیایید.»

ابوالفضل پارکبان 17ساله در همان حوالی در شهرک غرب است. تاکید دارد که بچه پایین‌شهر است و مال این طرف‌ها نیست. می‌گوید یک هفته نیست کارش را شروع کرده اما در زندگی‌اش این همه فحش نخورده بود: «یک‌میلیارد ماشین دارند اما زورشان می‌آید 500تومان پول پارک بدهند. توی این آفتاب تا ساعت هفت شب مغزت می‌ترکد. بعد اینها برای 500تومان دعوا می‌کنند. من هم گاهی مجبور می‌شوم زنگ بزنم افسر بیاید، جریمه کند.»

با وجود نارضایتی از پرداخت هزینه برای پارک، هرروز خیابان‌های تازه‌ای به دسته «پولی‌ها» اضافه می‌شوند. ماده 15 قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی مصوب 8/12/1390 به شهرداری اجازه می‌دهد با تصویب شورایعالی هماهنگی ترافیک شهرهای کشور، برای مدیریت پارک‌های مجاز حاشیه‌ای ابزارها و وسایل لازم از قبیل ایست‌سنج (پارکومتر) یا کارت‌پارک نصب شود و برای توقف بیش از نیم ساعت در محدوده زمانی هفت صبح تا 9 شب حق توقف مناسبی دریافت کند. بر اساس تبصره دوم این ماده، تمام این درآمد باید صرف ساخت پارکینگ در همان شهر شود. اما آماری از صرف هزینه‌های پارک حاشیه‌ای در ساخت پارکینگ وجود ندارد و در عوض خود خیابان‌ها به پارکینگ تبدیل شده‌اند.

ابوالفضل می‌گوید از نارضایتی مردم خبر دارد و بعضی جاها هم کار آنها را راه می‌اندازد. در محدوده او نصف پیاده‌رو پل است و پارک ممنوع. از آژانسی و صاحب‌خانه، همه از پارک‌کردن ماشین‌ها شاکی‌اند، اما انگار شهرداری از اجاره این تکه جا نگذشته. ابوالفضل از راننده‌ها شماره می‌گیرد و اجازه می‌دهد روبه‌روی پل پارک کنند. به شرطی که گوش به زنگ باشند و زود برگردند. در محدوده او هم، بیشتر درآمد کار صرف اجاره می‌شود. اجاره پیمانکار روزی30هزارتومان است و در روز فقط 20هزارتومان برای ابوالفضل می‌ماند.

کمی آن طرف‌تر، علی آقا پارکبان یکی از بلوارهای شهرک، قسمت پارک ممنوع خیابان را هم به راننده‌هایی که لَنگ جای پارک باشند، می‌فروشد. او می‌داند آنها با پرشدن قسمت‌های خط‌کشی شده، ناچار به پارک در وسط بلوار و منطقه ممنوع می‌شوند. برای همین، رگ خواب آنها را به دست گرفته. پول گرفتن او همراه با وعده خبرکردن راننده در صورت سر رسیدن افسر پلیس است. راننده‌ها شماره تلفن را همراه با پول به او می‌دهند تا خیال‌شان از بابت جریمه راحت باشد. اما انگار در این شلوغی و شتاب، کسی نمی‌پرسد با آمدن افسر علی آقا چطور می‌خواهد در آن واحد با این همه راننده تماس بگیرد. او هم توجیه پارکبان‌های دیگر را برای این کار دارد: «اجاره باید در بیاید و چیزی هم برای خودمان بماند.»

پارکبان‌ها قرار نیست زیاد در خیابان‌ها بمانند. پارکومترهای جدید بدون اینکه دستمزد بگیرند، آمار پارک ماشین‌ها را ثبت می‌کنند و هزینه را به حساب شهرداری می‌ریزند. بعضی از پارکبان‌ها امیدوارند بتوانند شغل‌شان را نگه دارند. مثل ابوالفضل که می‌گوید «اگر دستگاه نصب شود، لابد کسی را می‌خواهند که کنترلش کند؛ می‌روم توی آن کار.»

اخبار اجتماعی - شرق

جوانفکر: جریان انحرافی، توهم هاشمی است!/ اختلالات بازار، کار شهرداری بود

ابتکار جوانفکر برای فرار از خطر اخراج از ایرنا

جوانفکر: جریان انحرافی، توهم هاشمی است!/ اختلالات بازار، کار شهرداری بود/ خانه ی احمدی نژاد، دفتر کارش شد!

در حالی که رسانه های دولتی از ناخرسندی مقامات ارشد دولت از مدیریت جوانفکر در ایران و موسسه ایران خبر داده و احتمال برکناری وی و جایگزینی بهداد را بسسیار زیاد می دانند، ظاهراً جوانفکر طی یادداشتی (که سابقاً از سوی او چند بار تکرار شده)، درصدد است مدیریت ایرنا و موسسه ایران را حفظ کند.

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

در حالی که رسانه های دولتی از ناخرسندی مقامات ارشد دولت از مدیریت جوانفکر در ایران و موسسه ایران خبر داده و احتمال برکناری وی و جایگزینی بهداد را بسسیار زیاد می دانند، ظاهراً جوانفکر طی یادداشتی (که سابقاً از سوی او چند بار تکرار شده)، درصدد است مدیریت ایرنا و موسسه ایران را حفظ کند.

به گزارش سرویس سیاسی "انتخاب"، تخلیلگران معتقدند حمایت تمام عیار او از جریان انحرافی و حمله شدید به منتقدان دولت، باعث ماندگاری او در دولت می شود.

وی که کمتر کسی از سوابق مطبوعاتی اش پیش از دوران مدیریت احمدی نژاد، مطلع است، طی سرمقاله ای بار دیگر مباحثی که  پیشتر بارها و مکرراً توسط خود او تکرار شده بود را تکرار کرد!

جوانفکر به سان رییسش، دستانش را احتمالا ًبه نشانه ی پیروزی بالا آورده است.

مشاور مطبوعاتی رئیس جمهور و سرپرست روزنامه ایران در سرمقاله امروز این روزنامه دولتی درباره علت خانه نشینی رئیس جمهور نوشته است: در آخرین روزهای فروردین ماه سال ۹۰، رئیس جمهور ضمن موافقت با استعفای آقای مصلحی از سمت وزارت اطلاعات، وی را به عنوان مشاور خود در امور اطلاعاتی منصوب کرد. این تصمیم رئیس جمهور واکنشهای سریع و در عین حال غیرقانونی مخالفان دولت را در پی داشت، به گونه‌ای که سه روز قبل از انتشار نامه مقام معظم رهبری به آقای مصلحی دایر بر ابقای وی در سمت قبلی، جریان رسانه‌ای مخالف دولت، به انتشار یک خبر کذب مبادرت ورزید و از حکم حکومتی رهبر معظم انقلاب در این زمینه خبر داد در حالی که هیچ حکمی در آن زمان از سوی معظم‌له صادر نشده بود.

خلاف نوشته جوانفکر، وزیر اطلاعات عنوان کرده بود که هرگز استعفا نداده است.

جوانفکر در ادامه بدون اشاره به خانه نشینی اعتراضی و ۱۱ روزه رئیس جمهور پس از انتشار حکم حکومتی رهبر انقلاب، آورده است: اقدامات غیرقانونی مخالفان دولت برای در هم شکستن منزلت و اقتدار رئیس جمهور با یک موج سنگین تبلیغاتی همراه شد و آقای احمدی‌نژاد پس از بازگشت از سفر استانی به کردستان، برای مهار زدن به سرکردگان مخالف خود، تصمیم گرفت برای مدتی خانه‌اش را به دفتر کار خویش تبدیل کند و از این طریق به آنها نسبت به ورود به حریم اختیارات رئیس جمهور هشدار دهد.

به ادعای مشاور مطبوعاتی رئیس جمهور "هجمه علیه آقای احمدی‌نژاد تا حدودی فروکش کرد اما این حملات سمت و سوی تازه‌ای به خود گرفت و اطرافیان رئیس جمهور در کانون هجوم تبلیغاتی و سیاسی مخالفان بی‌بصیرت قرار گرفتند."

جریان انحرافی ساخته سیاستمداری کهنه‌کار است

وی افزوده است: بررسی‌ها نشان می‌دهد که جریان موهوم انحرافی، ساخته و پرداخته ذهن سیاستمداری کهنه‌کار است و او کسی جز نویسنده نامه‌های بدون سلام، نیست. ابزارها و عوامل مختلف به صورت مستقیم و غیر مستقیم، آگاهانه یا از روی ناآگاهی به خدمت گرفته شدند تا اطرافیان و همفکران رئیس جمهور تحت عنوان جریان انحرافی ترور شخصیت شوند و زمینه برخورد قانونی و قضایی با آنان فراهم گردد. همکاران نزدیک رئیس جمهور بر اساس آنچه «مسموعات» توصیف شد، به صورت همزمان به فراماسونر، بهایی بودن و عضویت در انجمن حجتیه متهم شدند و البته جز هیاهو و تبلیغات بی‌حاصل، هیچ شاهدی برای اثبات این ادعاها ارائه نشد و مدعی‌العموم نیز هیچگاه درصدد بر‌نیامد که به این اتهامات بی‌اساس رسیدگی کند.

جوانفکر همچنین ادعا کرده است که منتقدان دولت می خواهند کاری کنند که "مردم، طعم شیرین یارانه‌های نقدی را در کام خود احساس نکنند و این امر نیز زمانی اتفاق می‌افتد که کشور با یک شوک سنگین اقتصادی مواجه شود."

تبرئه دولت

اما در شرایطی که سوءمدیریت در بازار سکه و ارز علت اصلی جهش بزرگ نرخ این کالاهای اثرگذار توصیف شده، جوانفکر با چشم پوشی بر این موضوع، شهرداری را پای مبز محاکمه کشانده و دولت را کاملا تبرئه کرده است: دست‌های آلوده در بازار دادوستدهای مالی فعال شدند و دهها میلیارد تومان پول شهرداری تهران، برای خرید و فروش سکه‌های طلا وارد بازار شد و قیمت سکه و به تبع آن ارزهای خارجی ناگهان با یک جهش غیرمنطقی مواجه گردید.

او درباره سکوت ۲ هفته ای مدیران ارشد اقتصادی دولت هم در برابر جهش ناباوارنه قیمت سکه و ارز سخنی نگفته است.

اتهام زنی به قوه قضائیه

جوانفکر در ادامه بار دیگر قوه قضائیه را متهم به چشم پوشی بر جرم منتقدان دولت و ایجاد "حاشیه امن" برای آنان کرده و نوشته است: مخالفان دولت با دسترسی آزاد به اطلاعات مربوط به ذخایر موجود و آگاهی از تصمیمات دولت، به اخلال در نظام اقتصادی کشور پرداختند و صد البته با برخورداری از حاشیه امن، مورد پیگرد قضایی نیز قرار نگرفتند.

نامزدهای دولت رد صلاحیت شدند

به ادعای جوانفکر "همه نامزدهای انتخابات مجلس نهم که به نحوی با دولت مرتبط بوده یا در فعالیت‌های انتخاباتی دکتر احمدی‌نژاد ایفاگر نقش بودند، با عدم صلاحیت مواجه و قاطعانه از گردونه رقابت‌های انتخاباتی حذف شدند."

مشاور رئیس جمهور در هیج کجای یادداشت خود کوچکترین انتقادی را به دولت نپذیرفته و عملکرد رئیس جمهور و دولتش را "طلایی" توصیف کرده است. البته به نظر می رسد افکار عمومی قاضی شایسته تری برای قضاوت درباره رویکرد و خدمات دولت باشند./انتخاب