اخبار
2 دقیقه پیش | عکس: استهلال ماه مبارک رمضانهمزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ... |
2 دقیقه پیش | تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریموزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که میتواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام میشود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ... |
کارتون: پوشش اخبار مذاکرات در تلویزیون!
در حاشیه گرایش صداوسیما به یک طیف خاص در مذاکرات هستهای. روزنامه قانون: در حاشیه گرایش صداوسیما به یک طیف خاص در مذاکرات هستهای.
ویدیو مرتبط :
اخبار آخرین روزهای مذاکرات هسته ای
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
انتقاد از پوشش اخبار جشنواره فجر در تلویزیون
جشنواره فیلم فجر که عمری نزدیک به عمر انقلاب اسلامی دارد، آیینه تمام نمای سینمای ایران محسوب میشود. اما با این وجود، مراسم افتتاحیه و بویژه اختتامیه آن که بسیاری از مردم آن را پیگیری میکردند، در بین کانالهای متعدد تلویزیونی سازمان عریض و طویل صداوسیما، جایی در آنتن زنده پیدا نمیکند و این موضوع نه تنها در نوع خود عجیب، بلکه تاسفبار است.
روزنامه مردم سالاری: جشنواره فیلم فجر که عمری نزدیک به عمر انقلاب اسلامی دارد، آیینه تمام نمای سینمای ایران محسوب میشود. اما با این وجود، مراسم افتتاحیه و بویژه اختتامیه آن که بسیاری از مردم آن را پیگیری میکردند، در بین کانالهای متعدد تلویزیونی سازمان عریض و طویل صداوسیما، جایی در آنتن زنده پیدا نمیکند و این موضوع نه تنها در نوع خود عجیب، بلکه تاسفبار است.
مراسم اختتامیه با دو ساعت تاخیر از طریق یکی از کانالهای فرعی سیما پخش میشود و شیوه پخش مراسم نیز، به نوعی قدم زدن روی اعصاب بینندگان تلویزیونی را تداعی میکند. تصاویر، گزینشی پخش میشود، چهره زنان هنرمند از نمایی بسیار دور پخش میشود؛ درست مانند آلات موسیقی که هنوز تکلیف مدیران سیما با آن روشن نیست که بالاخره آلات موسیقی را نمایش بدهند یا ندهند و این موضوع در مراسم اختتامیه جشنواره فیلم فجر و پخش آن از تلویزیون نیز صدق میکرد.
البته این نخستین بار نیست که چنین مراسم با اهمیتی برای عموم مردم، اینگونه با تاخیر و سانسور پخش میشود و حتی بخشهایی از صحبتهای مطرح شده در مراسم سانسور میشود. پخش رادیویی مراسم اختتامیه نیز که به طور زنده به روی آنتن دو شبکه رادیویی رفت، خیلی وضع بهتری نداشت؛ بویژه در رادیو سراسری که گزارشگر مربوطه موظف بود از ابتدا تا انتهای برنامه، به جای گزارش، نقد – بخوانید تخریب – کند و حتی شنوندگان رادیویی را از شنیدن برخی سخنانی که در مراسم انجام میشد محروم سازد. روش صداوسیما در طول جشنواره نیز همین بود.
برخی فیلمهای پرمخاطب، در برخی برنامههای تلویزیونی حتی معرفی نشدند تا مبادا کسی فکر کند برخی فیلمها اصلا در جشنواره حضور دارند. امسال در مورد فیلمهایی مثل «خانه دختر» این اتفاق افتاد و پارسال در مورد فیلمهایی مثل «عصبانی نیستم».
اینها مصادیقی روشن است برای اثبات این ادعا که در صداوسیما، در بر همان پاشنه میچرخد و نمیتوان انتظار اتفاق خاصی را در این سازمان داشت. صداوسیما خود را موظف نمیداند که به سلایق مخاطبان احترام بگذارد و راهی که خودش دوست دارد در پیش میگیرد. حاصلش هم افزایش روزافزون مخاطبان شبکههای ماهوارهای است که البته گویی برای مسوولین مربوطه خیلی اهمیت ندارد و راهکارش را جمعآوری ماهواره میدانند.
مراسم اختتامیه با دو ساعت تاخیر از طریق یکی از کانالهای فرعی سیما پخش میشود و شیوه پخش مراسم نیز، به نوعی قدم زدن روی اعصاب بینندگان تلویزیونی را تداعی میکند. تصاویر، گزینشی پخش میشود، چهره زنان هنرمند از نمایی بسیار دور پخش میشود؛ درست مانند آلات موسیقی که هنوز تکلیف مدیران سیما با آن روشن نیست که بالاخره آلات موسیقی را نمایش بدهند یا ندهند و این موضوع در مراسم اختتامیه جشنواره فیلم فجر و پخش آن از تلویزیون نیز صدق میکرد.
البته این نخستین بار نیست که چنین مراسم با اهمیتی برای عموم مردم، اینگونه با تاخیر و سانسور پخش میشود و حتی بخشهایی از صحبتهای مطرح شده در مراسم سانسور میشود. پخش رادیویی مراسم اختتامیه نیز که به طور زنده به روی آنتن دو شبکه رادیویی رفت، خیلی وضع بهتری نداشت؛ بویژه در رادیو سراسری که گزارشگر مربوطه موظف بود از ابتدا تا انتهای برنامه، به جای گزارش، نقد – بخوانید تخریب – کند و حتی شنوندگان رادیویی را از شنیدن برخی سخنانی که در مراسم انجام میشد محروم سازد. روش صداوسیما در طول جشنواره نیز همین بود.
برخی فیلمهای پرمخاطب، در برخی برنامههای تلویزیونی حتی معرفی نشدند تا مبادا کسی فکر کند برخی فیلمها اصلا در جشنواره حضور دارند. امسال در مورد فیلمهایی مثل «خانه دختر» این اتفاق افتاد و پارسال در مورد فیلمهایی مثل «عصبانی نیستم».
اینها مصادیقی روشن است برای اثبات این ادعا که در صداوسیما، در بر همان پاشنه میچرخد و نمیتوان انتظار اتفاق خاصی را در این سازمان داشت. صداوسیما خود را موظف نمیداند که به سلایق مخاطبان احترام بگذارد و راهی که خودش دوست دارد در پیش میگیرد. حاصلش هم افزایش روزافزون مخاطبان شبکههای ماهوارهای است که البته گویی برای مسوولین مربوطه خیلی اهمیت ندارد و راهکارش را جمعآوری ماهواره میدانند.