چگونه برند ها به پوشاک ایرانی می چسبند؟

خبرآنلاین: بررسی ها نشان می دهد قیمت عرضه پوشاک از تولیدی ها به بوتیک های سطح شهر با رشد 50 درصدی قیمت مواجه می شود.

واردات رسمی پوشاک 80 درصد کاهش یافته است و به همان میزان به واردات غیرقانونی پوشاک افزوده شده است. به گفته رئیس اتحادیه پیراهن دوزان مردم علاقه ای به خرید پوشاک تولید ایران ندارند.

او در این مورد می گوید:« مردم وقتی متوجه می‌شوند پوشاکی دوخت ایران است، از خرید منصرف می‌شوند، تاکید کرد: مردم به سمت خرید پوشاک و به طور کلی اجناس مارک‌دار هستند و به دلیل این‌که در داخل تولید شده، تمایلی به خرید آن نشان نمی‌دهند.»

سخت گیری های مرزی نیز تاکنون منجر به کاهش میزان قاچاق پوشاک به کشور نشده است. با این حال برخی محافل صنفی اعلام می کنند، تولیدکنندگان پوشاک در تهران محصولات خود را به مرزها و حتی مناطق آزاد می فرستند. این محصولات با برنده های ترکیه ای راهی این مناطق می شوند. بنکداران نیز تولیدات پوشاکی های تهران را به عنوان کالاهای وارداتی فله ای می فروشند. همین پوشاک با عنوان خارجی از مرزهای کشور راهی تهران می شوند و در بوتیک ها به فروش می رسند. این روال طی چهار سال گذشته با جدیت از سوی تولیدکنندگان تهرانی انجام شده است.

بررسی ها نشان می دهد قیمت عرضه پوشاک از تولیدی ها به بوتیک های سطح شهر با رشد 50 درصدی قیمت مواجه می شود. بازار پوشاک به شدت وابسته به واردات غیررسمی از مرزهای کشور است.

براساس آمارهای که گمرک منتشر کرده طی یکسال به طور متوسط  بالغ بر 315 تن پوشاک به ارزش تقریبی دو میلیون و 251 هزار تن وارد کشور می شود. همین میزان واردات به طور متوسط در سال 92 در قیاس با سال 91 بیش از 80 درصد کاهش داشته است. همزمان اتحادیه پوشاک هم خبر داده که مردم برای خرید پوشاک ایرانی بی انگیزه شده اند.

براین اساس بخش مهمی از نیاز بازار پوشاک توسط قاچاقیان تامین می شود.  پوشاکی که به صورت قانونی وارد کشور می شوند، به طور متوسط 0.01 درصد از کل واردات کشور را به خود اختصاص می دهد.

امارات، چین و آلمان سه مبداء اصلی واردات پوشاک به کشور در سال گذشته بودند. سهم این سه کشور از واردات پوشاک کشور به ترتیب به 32.47، 29.15 و 12.51 درصد رسید. بررسی های تحقیقی مرکز پژوهش های مجلس نشان می دهد قاچاق پوشاک به کشور رشد 500 درصدی را تجربه کرده است.

به گفته رئیس اتحادیه پوشاک، ترکیه و ایتالیا اصلی ترین کشورهای به حساب می آیند که محصولاتشان به صورت رسمی و غیررسمی وارد بازار ایران می شود. درودیان در این مورد می گوید:« کت و شلوار دوخت داخل و با کیفیت مناسب حدود 200 هزار تومان قیمت دارد، اما همان کت و شلوار با مارک ترکیه تقریبا 450 تا 500هزار تومان فروخته می‌شود. البته قیمت پوشاک بستگی به محل قرارگیری مغازه نیز دارد و یک پوشاک در مغازه‌ای حوالی جمهوری با زعفرانیه یا مناطق بالاتر تفاوت قیمت دارد چون آن مغازه‌ها هزینه‌های بیشتری در مقایسه با مغازه‌های پایین شهر پرداخت می کند.»

همچنین مرکز پژوش‌های مجلس هم در گزارشی با اشاره به رشد شدید قاچاق پوشاک به کشور اعلام کرده که طی سال‌های 1385 تا 1389 قاچاق پوشاک به کشور رشد 500 درصدی داشته است.آخرین آمار منتشر شده از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت نشان می‌دهد که هم‌اکنون بیش از 9300 واحد تولیدی پوشاک با سرمایه‌گذاری 4.1 هزار میلیارد تومانی در کشور فعال هستند و بالغ بر 250 هزار نفر نیز در این صنعت فعالیت می‌کنند. عمده پوشاکی که به صورت قانونی وارد کشور می‌شود مربوط به واردات پوشاک‌های برند می‌شود که بعضا قیمت‌های بالایی در بازار ایران دارند.

درحال حاضر یکی از اصلی ترین نگرانی های فعالان بازار پوشاک به گردش عجیب پوشاک در کشور مربوط است. خرید از تولیدی های تهران، فروش در بازارچه های مرزی و بازگشت پوشاک به بوتیک های تهران هزینه های قابل توجهی را به اقتصاد کشور و حتی مصرف کنندگان وارد می کند.