پراید کیلویی چند؟

 

اخبار اقتصادی -  پراید کیلویی چند؟

به گزارش ایسنا، در حالیکه خودروسازان اعلام کرده‌اند با قیمت‌های فعلی تولید خودروها زیان ده بوده و این قیمت‌ها باید افزایش یابد برخی از منتقدان اظهار می‌کنند قیمت خودروهای داخلی باید کاهش یابد.

در این شرایط قیمت پراید به عنوان پرتیراژترین سواری تولیدی کشور نیز از حساسیت زیادی نزد قشر اعظم خریداران خودروهای داخلی قرار دارد. حدود دو سال پیش طرح جمله مشهور "اصلا پراید کیلویی چند؟!" از سوی یک مقام مسوول وقت، موضوع قیمت تمام شده خودروهای داخلی را به موضوع روز جامعه تبدیل کرد.

در این شرایط نگاهی به ‌هزینه‌های تولید خودرو در کشور نشان می‌دهد که قیمت تمام شده تولید یک دستگاه پراید با فرمان هیدرولیک بدون کیسه هوا و با استاندارد یورو 2 حدود 19 میلیون و هفتصد هزار تومان است.

براین اساس حدود 11 میلیون تومان از این مبلغ مربوط به هزینه مواد اولیه به کار رفته در این خودرو است که شامل حدود 270 هزار تومان مواد پلیمری، یک میلیون و 200 هزار تومان ورق و انوع فولاد، 260 هزار تومان لاستیک، 110 هزار تومان مس، 180 هزار تومان آلومینیوم، 140 هزار تومان چدن و حدود 3 میلیون و 300 هزار تومان سایر مواد اولیه به کار رفته در تولید این خودرو به اضافه هزینه‌های تولید شرکتهای قطعه‌ساز و همچنین حدود 1600 دلار ارزبری برای واردات قطعات خاص (با ارز به طور میانگین 3 هزار تومانی) است.

همچنین با احتساب هزینه‌های تولید و مونتاژ در شرکت خودروساز، هزینه‌های فروش و خدمات پس از فروش، هزینه‌های مالی، مالیات، عوارض دولتی، هزینه‌های شماره‌گذاری و هزینه‌های پست و بیمه، در نهایت قیمت تمام شده تولید یک دستگاه پراید با مشخصات یاد شده حدود 19 میلیون و هفتصد هزار تومان است.

بنابراین با توجه به وزن تقریبی پراید (حدود 900 کیلوگرم) قیمت تمام شده تولید هر کیلو پراید برای شرکت خودروساز حدود 21 هزار و 800 تومان است. این در حالی است که هم‌اکنون قیمت فروش یک دستگاه پراید 111 مدل SX در بازار آزاد حدود 21 میلیون و 500 هزار تومان است. 

اخبار اقتصادی - ایسنا

 

ویدیو مرتبط :
احمدی نژاد :پراید کیلویی چند؟

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

پراید کیلویی چند؟ بحثی که ادامه دارد

اخبار اقتصادی - پراید کیلویی چند؟ بحثی که ادامه دارد

زمستان پارسال که سطح عمومی قیمت‌ها در بازار داخلی جهشی بی‌سابقه یافت، گران شدن تدریجی خودروهای داخلی بیش از سایر اقلام، خودنمایی می‌کرد. در همان روزها بود که حتی رییس جمهور وقت، در گفتگویی تلویزیونی، با جمله معروف "مگر پراید کیلویی چند؟”، تلاش کرد خود نیز نقش منتقد گرانی خودرو را ایفا کند.

به گزارش اکوسیتی، سالهاست که خودروسازان داخلی متهم‌اند قیمت محصولاتشان بالاست. استدلال منتقدان، روی دو محور اصلی می‌چرخد؛ نخست اینکه سطح کیفی تولیدات داخلی، در مقایسه با خودورهای روز دنیا، پایین است.

دوم اینکه با وجود استفاده خودروسازان داخلی از تکنولوژی‌های قدیمی، آنان محصولاتشان را با قیمتی بالا حتی بالاتر از خودروهای روز دنیا می‌فروشند.

منتقدان برای اثبات این مدعا روشی عامیانه دارند؛ قیمت دلاری یک خودروی مدرن در بازار خارجی را به ریال تبدیل کرده و عدد به‌دست آمده را با بهای ریالی خودروهای تولید داخل مقایسه می‌کنند، اما آنچه که منتقدان، در ارائه ارزیابی قیمت تولیدات داخلی، فراموش کرده و یا نادیده می‌گیرند، "هزینه تمام شده محصول نهایی” است.

در اینکه تولیدات انبوه خودروسازان، عمدتا شامل خودروهایی با تکنولوژی قدیمی است، شکی وجود ندارد. بررسی دلائل این امر که بعضا از چشم افکار عمومی پنهان نمی‌باشد، موضوع این گزارش نیست.

اما به فرضِ ناچاری خودروسازان برای تولید خودورهایی با تکنولوژی نه‌چندان به‌روز، آیا قیمت این محصولات، آنگونه که منتقدان می‌گویند، بالاست؟

برای پاسخ به این پرسش باید به دو نکته مهم اشاره کرد؛ نخست آنکه در حوزه خودروی ایرانی، تفاوتی فاحش میانِ "قیمت تمام شده محصول” و "بهای مصرف کننده” وجود دارد.

به عنوان مثال نباید فراموش کرد که حدود ۱۸ تا ۲۰ درصد بهای مصرف کننده خودروهای تولید داخل، به جیب تولیدکننده نمی‌رود، بلکه این مبلغ به حساب برخی ارگان‌ها و سازمان‌ها مانند اداره مالیات، راهنمایی و رانندگی، بیمه‌ها و … واریز می‌شود.

مثلا هم‌اکنون قیمت فروش پراید معمولی توسط سایپا ۱۶ میلیون تومان است، اما تنها کمتر از ۱۳ میلیون تومان آن در حساب سایپا می‌ماند و بیش از ۳ میلیون تومان باقی‌مانده به جیب اداره مالیات و … می‌رود.

با وجود آنکه در مرحله فروش خودرو، خودروسازان، "هم‌سفره‌"های متعددی دارند، اما آنان در مراحل تولید خودرو، باید به تنهایی با انبوهی از مشکلات روبه‌رو شوند؛ از جمله در مرحله اخذ وام از بانک‌ها، خرید مواد اولیه، دادن دستمزدها، پرداخت هزینه‌ انرژی و … .

از سال ۹۰ تاکنون، عموم قیمت‌ها در بازار در مقایسه با امسال، ۳ تا ۱۰ برابر شده‌اند. این افزایش به‌ویژه در مواد اولیه و قطعات مورد نیاز خودروسازان بسیار مشهود است.

مثلا قیمت ۵ حلقه لاستیک معمولی از ۱۵۰ هزار تومان در سال ۹۰ به بیش از ۶۰۰ هزار تومان در زمستان امسال رسیده است. قیمت فولاد، انرژی و … نیز با نسبت‌هایی کم و بیش مشابه بالا رفته اند. به این موارد باید بالا رفتن نرخ بهره بانکی از ۱۲ درصد در سال ۹۰ به ۲۸ درصد در سال جاری را نیز اضافه کرد.

از این رو می‌توان گفت که "گران بودن خودروهای داخلی”، صرفا یک غلط مصطلح است؛ اشتباهی که البته آب‌ها را برای بهره‌برداری برخی‌ افراد و گروه‌ها گل‌آلود می‌کند، افراد و گروه‌هایی که مخالف پاگرفتن صنعت ملی خودرو در ایران هستند و با چشم بستن از حجم انبوه اشتغال ایجاد شده در این صنعت، صرفا به سودهای سرشار واردات خودروهای خارجی فکر می‌کنند.

بدون شک، صنعت خودرو مانند دیگر بخش‌های تولید کشور از شبکه درهم‌تنیده مشکلات اقتصادی ایران رنج می‌برد. اما این صنعت در گذشته بارها نشان داده است که اگر فرآیندهای اقتصادی در سطح کلان، به‌سامان باشد می تواند با غلبه بر مشکلات، همچون نگینی در عرصه تولید ملی و اشتغال بدرخشد.
 اخبار اقتصادی - اکوسیتی